Πέμπτη 26 Ιουνίου 2025

Γαβ τα λέμε!

 Είναι από τα πιο ταλαντούχα παιδιά που έχω γνωρίσει. Ο Μάρκος Γκριμμ είναι μαθητής μου στο εργαστήρι συγγραφής στην Αστράμαξα. Γράφει απίθανες ιστορίες στο τετράδιό του και του ζήτησα να τις περάσει και στον υπολογιστή για να τις μοιραστώ μαζί σας

Ιδού λοιπόν η πρώτη

Γαβ τα λέμε!



Ακούστε τί μου συνέβη! Είχα βγει βόλτα στα σοκάκια και είχα μυρίσει τον κάθε θάμνο. Είχα ρίξει και έναν κάδο απορριμάτων στα νερά της αποχέτευσης. Μέχρι που αντίκρισα μία σκοτεινή, βρόμικη γειτονιά. Περιηγήθηκα γρήγορα ανάμεσα σε εγκαταλελειμμένα σπίτια. Εδώ μέσα δεν τόλμησα να τρέξω στα δέντρα. Συνέχισα.

Ξαφνικά, μέσα στο σκοτάδι άκουσα φωνές. «Αν δεν μου δώσετε τα λεφτά, θα χαθεί.» Ο άντρας που διέκρινα σήκωσε το χέρι και πυροβόλησε. Πλησίασα και είδα δύο σώματα στο κρύο πάτωμα. Μουρμούρισα κάτι, και άξαφνα το ένα σώμα ανασηκώθηκε και κοίταξε γύρω του σαν να μην ήξερε τίποτα πια. Κατάλαβα ότι ο ένας είχε απλά λιποθυμίσει. Αναγνώρισα ότι αυτοί οι δύο πεσμένοι ήταν μέλη της αριστοκρατικής, πλούσιας οικογένειας με το μεγαλοπρεπές αρχοντικό.

Την ίδια στιγμή, ο κύριος Χάμιλτον θρηνούσε τον χαμένο γιο του. Κρίμα γι’ αυτό το καλόκαρδο παλικάρι. Λάτρευε τα ζώα και τα φρόντιζε πάντα.

Αργότερα, βρέθηκα στο αναπαυτικό κρεβάτι μου, αλλά στριφογύριζαν πολλά ερωτήματα στο κεφάλι μου. Ποιός ήταν ο δολοφόνος του δεκαπεντάχρονου παιδιού; Ποιός ήταν ο σκοπός της δολοφονίας και πού βρίσκονταν οι δράστες? Το επόμενο πρωί ξύπνησα έτοιμη να λύσω το μυστήριο, αλλά από πού να άρχιζα άραγε? Θα μπορούσαν να βρίσκονται σε όλον τον κόσμο! Αποφάσισα να επισκεπτώ πρώτα το κρεοπωλείο του κύριου Μίτσου. Εκεί μου έδωσαν μία μοσχομυριστή μπριζόλα. Κίνησα για τη σκυλοκατοικία μου, όπου έπεσα εξουθενωμένη στο κρεβάτι μου.

Κατά το βραδάκι ξεμύτισα αθόρυβα από την κάμαρά μου. Βιαζόμουν να φτάσω στον τόπο του εγκλήματος. Έτσι, δυστυχώς αναγκάστηκα να μην μυρίσω κανένα φυτό. Έφτασα στον προορισμό μου, περίμενα δύο λεπτά και άκουσα ξανά τη γνώριμη φράση με τα χρήματα. Ο ήχος ενός πυροβολισμού αντιλάλησε τρομαχτικά σε ολο το σοκάκι. Πλησίασα, και τί να δώ! Αυτή τη φορά αναγνώρισα αμέσως το πτώμα, ήταν ο τσιγκούνης άντρας με τα αμέτρητα χρήματα που έμενε σε μια πανέμορφη βίλα. Ο εγγονός του τώρα έκλαιγε και σύντομα γέμισε δάκρυα το ακίνητο σώμα. Έτρεξα μακριά, επειδή δεν άντεχα άλλο τους θανάτους και ήθελα να συλλογιστώ με άδειο κεφάλι.

Τη νύχτα αποφάσισα να πάω στο σημείο, στο οποίο άρχισαν όλα. Γι’ αυτό όμως, έπρεπε να είμαι ξεκούραστη. Κοιμήθηκα μέχρι το απόγευμα και ύστερα κατευθύνθηκα προς το συνηθισμένο, καταραμένο σοκάκι. Δεν άργησε να ακουστεί ο γνώριμος πυροβολισμός, και αυτή τη φορά άκουσα και δύο φράσεις περίεργες. Όπως πάντα έτρεξα να δω τι συνέβη. Και πάλι το πτώμα ήταν μια πλούσια και εύπορη οικογένεια. Η οικογένεια Milters κατείχε πολλά κοσμήματα διαφόρων σχημάτων και μεγεθών, κρεμασμένα στους τοίχους.

Η μητέρα έχτιζε έναν τάφο για τον νεκρό σύζυγο, κλαίγοντας.

Όταν έφτασα σπίτι, κοιμήθηκα. Ξαφνικά ανασηκώθηκα, επειδή μου είχε έρθει μια ιδέα πώς να ανακαλύψω την αλήθεια. Την επόμενη νύχτα έτρεξα ξένοιαστη στον τόπο της παρανομίας. Μόλις αντίκρισα τον ύπουλο άντρα πήδηξα πάνω του, δαγκώνοντας το γόνατό του. Ακούστηκαν κραυγές πόνου και ανακούφισης. Ο κακοποιός ήταν κουκουλωμένος με ένα κατάμαυρο παλτό, το πρόσωπο καλυμμένο από μια σκοτεινή μάσκα. Του την έβγαλα, και έμεινα αποσβολωμένη.

Ο υπεύθυνος όλων αυτών των καταστάσεων αποκαλύφθηκε ότι ήταν ο κρεοπώλης που παρίστανε τον καλόκαρδο. Με κοίταξε με μια δολοφονική ματιά και προσπάθησε να ξεφύγει, αλλά εγώ τράβαγα ακόμα πιο δυνατά. Τσίριξε και μετά μουρμούρισε „όλα θα ήταν μια χαρά αν δεν υπήρχε αυτό το ενοχλητικό σκυλί!“. Παραδέχτηκε τα πάντα. Μας εξήγησε ότι το μαγαζί του πάντα ήταν πολύ επιτυχημένο, αλλά από την προηγούμενη εβδομάδα όλοι μιλούσαν άθλια για αυτό και δεν ερχόταν κανείς. Γι’ αυτό άρχισε  να εκβιάζει. Έτσι έπαιρνε και εκδίκηση. Το ζευγάρι που μέχρι τώρα σώπαινε φώναξε: „Ήρθε η ώρα να καλέσουμε την αστυνομία! Για να δούμε πώς θα αντιδράσουν όταν τους τα εξηγήσεις όλα. Μπορεί να μπεις καμιά εικοσαριά χρόνια φυλακή. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό.“ Το ζευγάρι σώπασε για μια ακόμη φορά. Επιτέλους κατέφθασαν οι αστυνομικές δυνάμεις. Συνέλαβαν τον δολοφόνο και εκβιαστή. Οι δύο αγαπημένοι με ευχαρίστησαν και έφυγαν για το σπίτι τους.  Τους έβλεπα να χάνονται στο βάθος. Τι υπόθεση ήταν πάλι αυτή? αναρωτήθηκα.

Από εκείνη την ημέρα οι άνθρωποι μιλούν για εμένα, επειδή έλυσα ένα από τα πιο περίπλοκα μυστήρια της χώρας.

Γαβ! Τα λέμε!

3ο Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας Σάμου

 


Το Φεστιβάλ Agatha Αστυνομικής Λογοτεχνίας επιστρέφει για τρίτη συνεχή χρονιά στη Σάμο με παρουσιάσεις βιβλίων, συζητήσεις, έκθεση φωτογραφίας, περιπάτους  μυστηρίου και πολλές εκπλήξεις.

Διοργανώνεται από τον Δήμο Ανατολικής Σάμου σε συνεργασία με την Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Σάμου και το «Φεστιβάλ Agatha Αστυνομικής Λογοτεχνίας» και υποστηρίζεται από το Γαλλικό Ινστιτούτο στην Ελλάδα.

Θα πραγματοποιηθεί από την Παρασκευή 27 έως την Κυριακή 29 Ιουνίου στον αύλειο χώρο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης ενώ θα υπάρξουν και παράλληλες εκδηλώσεις στο Αναγνωστήριο της Βιβλιοθήκης και στο Πυθαγόρειο.

Στη διάρκεια του Φεστιβάλ θα υπάρχει έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Noir» από μέλη της Φωτογραφικής Ομάδας Σάμου (ΦΩΤ.Ο.Σ.).

Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται με Μέγα Χορηγό την «Υδρόγειο Ασφαλιστική».

Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ

Παρασκευή 27 Ιουνίου            

7.30 μ.μ.: Βιβλιοθήκη Σάμου 

Παρουσίαση βιβλίου «Αμνοί και Λέοντες» του Γιάννη Μόσχου (Εκδόσεις Τόπος, 2025). Με τον συγγραφέα συνομιλεί ο Χρίστος Λάνδρου.

Αμνοί και λέοντες –Λίγα λόγια για το βιβλίο

Σεπτέμβριος 1925, Μεσοπόλεμος. Κυνηγημένη από χωροφύλακες η συμμορία ληστών του Μάρκου Μπόμποτα, από τις τελευταίες που έχουν απομείνει, βρίσκει καταφύγιο στο μοναστήρι της Παναγίας Πελεκητής. Μετά από αψιμαχία με τον ηγούμενο υποχωρεί προς τα ορεινά Άγραφα να γλιτώσει. Στο ταξίδι αυτό προς τη λύτρωση, οι ληστές σπέρνουν αλόγιστα τον θάνατο. Παράλληλα τους καταδιώκει και το τάγμα Κυνηγών που έχει ορίσει η Κυβέρνηση Πάγκαλου για την πάταξη της ληστοκρατίας, το οποίο κυρίως πλιατσικολογεί και εκφοβίζει τα γύρω χωριά. Ο νέος νόμος που προβλέπει ότι κάθε ληστής που παραδίδει κεφάλι ληστή αποκτά αμνηστία, περιπλέκει δραματικά τις καταστάσεις.

Το ίδιο διάστημα, ένα Σαρακατσάνικο τσελιγκάτο ακολουθεί αντίθετη πορεία και από τα ορεινά Άγραφα κατεβαίνει προς τον κάμπο να ξεχειμωνιάσει, εκδιωγμένο από τους τσιφλικάδες που θεωρούν ότι οι νομάδες καταπατούν τη γη τους. Στο δικό τους ταξίδι προς τη λύτρωση αντιλαμβάνονται ότι οι παλιοί σύμμαχοι έχουν γίνει πλέον εχθροί.

Η συνάντηση των ληστών με το τσελιγκάτο θα αλλάξει τις ζωές όλων και θα τους υποχρεώσει να αντιμετωπίσουν την κοινή τους μοίρα: απόβλητοι, στο περιθώριο μιας κοινωνίας που πλέον δεν τους έχει ανάγκη.

Με φόντο τη χιονισμένη Καράβα και έναν κόσμο ξεχασμένο προ πολλού, ο Γιάννης Μόσχος στήνει ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα που το διαβάζουμε με κομμένη την ανάσα από την πρώτη σελίδα του έως την τελευταία.

.

Σάββατο 28 Ιουνίου

10.00 π.μ.  -12.00: Περίπατος  Μυστηρίου στο Βαθύ (Εκκίνηση από την αυλή της Βιβλιοθήκης)

  • Τι κρύβει το πέτρινο λιοντάρι;
  • Ποια ίχνη χάνονται στον Ηγεμονικό Κήπο
  • Ποιος έχει βάλει στο μάτι το Αρχαιολογικό Μουσείο και τους θησαυρούς του;
  • Ποιος γρίφος περιμένει να λυθεί στη Δημόσια Βιβλιοθήκη;

Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα θα προσπαθήσουν να απαντήσουν οι υποψήφιοι ντετέκτιβ που θα συμμετέχουν στον Περίπατο Μυστηρίου στο Βαθύ.

Μέσα από σημειώματα και γρίφους, με αντικείμενα κρυμμένα σε διάφορες τοποθεσίες θα ακολουθήσουμε τα ίχνη. Αφού τα συγκεντρώσουμε όλα οι συμμετέχοντες θα χωριστούν σε ομάδες και θα δημιουργήσουν και θα παρουσιάσουν τις δικές τους ιστορίες μυστηρίου, βασισμένες και στην τοπική ιστορία.

Με συνοδοιπόρο τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Κώστα Στοφόρο, επιστρέφουμε στον «τόπο του εγκλήματος» για να συμμετέχουμε στο πιο «σκοτεινό» κυνήγι θησαυρού.

Ηλικίες: από 7 έως 97

7.30 μ.μ.: Ερβέ Λε Κορ: Μια συζήτηση  με τον διάσημο Γάλλο συγγραφέα με συνομιλήτριες τις Έλενα Χουσνή και Ιωάννα Πετρίδου. Στην αυλή της Δημόσιας Βιβλιοθήκης.

8.30 μ.μ.: Παρουσίαση συλλογικού έργου «Σκοτεινή Νήσος» από τους συγγραφείς Έρικα Αθανασίου, Κώστα Στοφόρο, Γιάννη Μόσχο, Έλενα Χουσνή.

Κυριακή 29 Ιουνίου

10.00 π.μ. -12.00 : Πυθαγόρειο, Πλατεία Ειρήνης

Περίπατος  Μυστηρίου στο Πυθαγόρειο με τον Κώστα Στοφόρο, σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Πυθαγορείου «Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ»

  • Ποιο μυστικό κρύβει ο Πυθαγόρας;
  • Ποια ίχνη χάνονται στον Πύργο του Λυκούργου Λογοθέτη;
  • Ποιος έχει βάλει στο μάτι το Αρχαιολογικό Μουσείο και τους θησαυρούς του;
  • Ποιος γρίφος περιμένει να λυθεί στα Βυζαντινά τείχη;

Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα θα προσπαθήσουν να απαντήσουν οι υποψήφιοι ντετέκτιβ που θα συμμετέχουν στον Περίπατο Μυστηρίου στο Πυθαγόρειο.

Μέσα από σημειώματα και γρίφους, με αντικείμενα κρυμμένα σε διάφορες τοποθεσίες θα ακολουθήσουμε τα ίχνη.Αφού τα συγκεντρώσουμε όλα οι συμμετέχοντες θα χωριστούν σε ομάδες και θα δημιουργήσουν και θα παρουσιάσουν τις δικές τους ιστορίες μυστηρίου, βασισμένες και στην τοπική ιστορία.

Με συνοδοιπόρο τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Κώστα Στοφόρο, επιστρέφουμε στον «τόπο του εγκλήματος» για να συμμετέχουμε στο πιο «σκοτεινό» κυνήγι θησαυρού.

Ηλικίες: από 7 έως 97

10.00 π.μ. -12.00.:  Εργαστήρι δημιουργικής συγγραφής με τον Γάλλο Συγγραφέα Ερβέ Λε Κορ (Αναγνωστήριο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης).

Ο Ερβέ Λε Κορ μας μιλά  για τη συγγραφή και τα μυστικά της.

7.30-8.00  μ.μ.: Παρουσίαση βιβλίου της Έρικας Αθανασίου «Κλικ με τακτ» (Εκδόσεις BELL). Η συγγραφέας συνομιλεί με τον δημοσιογράφο Μιχάλη Σβαρνιά.

8.00-9.00 μ.μ. : Λογοτεχνία και Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης

Με αφορμή το βιβλίο της Έρικας Αθανασίου «Κλικ με τακτ» (Εκδόσεις BELL) στρογγυλό τραπέζι συζήτησης για τη σχέση της Λογοτεχνίας με τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης στη σύγχρονη εποχή. Συντονίζει ο δημοσιογράφος Μιχάλης Σβαρνιάς.

Λίγα Λόγια για το βιβλίο «Κλικ με τακτ»

Υπάρχει savoir vivre στα social media; Το «κλικ με τακτ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell δίνει την απάντηση. Διότι η ευγένεια δεν μιλάει ποτέ λάθος. Και μπορεί να σε γλιτώσει από κακοτοπιές, να αποτρέψει δύσκολες καταστάσεις, όπως να βρεθείς σε παραλία γυμνιστών με τον εργοδότη σου, ακόμα και να κρατήσει τους κλέφτες μακριά από το σπίτι σου. Κι αυτό γιατί σου θυμίζει την απλή συμβουλή να αποφεύγεις τις αναρτήσεις από εξωτικά τοπία, εκτός αν θέλεις να ενημερώσεις τους κλέφτες της γειτονιάς σου ότι λείπεις από το σπίτι.

Σε μια εποχή που η ψηφιακή ζωή κοντράρει στα ίσα την πραγματική, οι καλοί τρόποι στα social media έχουν αρχίσει να χαράζουν το δικό τους μονοπάτι. Το «Κλικ με τακτ», μέσα από τη ματιά της Έρικας Αθανασίου και την εικονογράφηση της Τέτης Σώλου, αποτελεί έναν χρήσιμο οδηγό και ένα χιουμοριστικό ανάγνωσμα, ειδικά για το καλοκαίρι.


Οι συγγραφείς

Γιάννης Μόσχος

Ο Γιάννης Μόσχος γεννήθηκε το 1982 και μεγάλωσε στη Γάβριανη του νομού Μαγνησίας. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο ΑΠΘ και εργάζεται στην Αθήνα. Γράφει στίχους και ιστορίες.

Το 2019 εκδόθηκε από τις εκδόσεις Τόπος το πρώτο του αστυνομικό μυθιστόρημα με τίτλο «Τοκορόρο», το οποίο συμπεριλήφθηκε στη μικρή λίστα βραβείων του περιοδικού «Αναγνώστης», κατηγορία «Πρωτοεμφανιζόμενοι πεζογράφοι».

Το 2021 εκδόθηκε από τις εκδόσεις Τόπος το δεύτερο αστυνομικό μυθιστόρημά του με τίτλο «Και οι τέσσερις ήταν απαίσιοι».

Το 2022, το διήγημά του «Κανέλα στο βραστό» διακρίθηκε στον διαγωνισμό του PEN Greece με θέμα «1922 – 2022 ξεριζωμός και προσφυγιά».

Το 2025 εκδόθηκε από τις εκδόσεις τόπος το μυθιστόρημα «Αμνοί και Λέοντες»

Διάφορα διηγήματα έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους.

Δημιουργός του podcast “CrimeFiction: Explained” όπουσυνομιλεί με ανθρώπους του βιβλίου και αναλύουν θεωρητικά θέματα της αστυνομικής λογοτεχνίας.

Είναι μέλος της Ε.Λ.Σ.Α.Λ. (Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας)

Ερβέ Λε Κορ

Ο Ερβέ Λε Κορ γεννήθηκε το 1955 στο Μπορντό, όπου ζει και εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Πολυγραφότατος και πολυβραβευμένος, ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους συγγραφείς αστυνομικού μυθιστορήματος. Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό με το μυθιστόρημα “L’Homme aux levres de saphir” (Βραβείο Mystere των Kριτικών), ενώ το επόμενο, “Καρδιές σακατεμένες”, τιμήθηκε με τρία βραβεία (Βραβείο Mystere, Μεγάλο Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας, Βραβείο Γαλλικού Αστυνομικού Μυθιστορήματος του Nouvel Observateur). Το μυθιστόρημά του “Μετά τον πόλεμο”, τιμήθηκε με το Βραβείο Ευρωπαϊκού Αστυνομικού Μυθιστορήματος “Le Point”. Έχει εκδώσει επίσης τα μυθιστορήματα “La Douleur des morts”, “Les Effares, “Copyright”, “Tango parano”, “Trois de chute” και “Derniers retranchements”, καθώς και 11 έως τώρα νουβέλες.

Η ποιοτική γραφή του, η επιλογή των χαρακτήρων του και η σκοτεινή ατμόσφαιρα των βιβλίων του τον τοποθετούν ανάμεσα στους πιο σημαντικούς και βραβευμένους Γάλλους σύγχρονους συγγραφείς του γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος. Τα έργα του είναι ρεαλιστικά, συχνά απεικονίζουν τις σταθερές της κοινωνίας – την κρίση, την βία, κυρίως την κοινωνική βία. Σημαντικό στοιχείο στα μυθιστορήματα αποτελεί η περιγραφή του κοινωνικού και πολιτικού κλίματος της εποχής, είτε αναφέρονται στον πόλεμο της Αλγερίας όπως στο «Καρδιές σακατεμένες», στην Παρισινή Κομμούνα που αποτελεί το ιστορικό πλαίσιο του «Στον ίσκιο της πυρκαγιάς», στη μεταπολεμική Γαλλία με το «Μετά τον πόλεμο», ή στη σύγχρονη εποχή.

Τα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του έχουν εκδοθεί επανειλημμένα και έχουν τιμηθεί με πολλά βραβεία. Έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, μεταξύ των οποίων και στα ελληνικά.

Κώστας Στοφόρος

Γεννήθηκε στη Ρώμη το 1960. Είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Έχει εργαστεί επί σειρά ετών στην τηλεόραση και τώρα συνεργάζεται με το Μουσείο Σχολικής και Εκπαίδευσης.

Γράφει στο διαδίκτυο, σε εφημερίδες και περιοδικά κυρίως για θέματα βιβλίου και πολιτισμού.Υλοποιεί εργαστήρια δημιουργικής γραφής για παιδιά και ενηλίκους.Έχει εργαστεί ως σεναριογράφος/ παρουσιαστής σε μια σειρά ντοκιμαντέρ κυρίως για ιστορικά θέματα.Έχει γράψει παραμύθια, βιβλία για ενηλίκους και μια σειρά βιβλίων για γονείς. Τα τελευταία χρόνια γράφει αστυνομικές ιστορίες για παιδιά και εφήβους.

Βιβλία του έχουν βρεθεί στη βραχεία λίστα των βραβείων του «Αναγνώστη» και του του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ 2024 και στη Χρυσή Λίστα του ELNIPLEX.COM, ενώ ο «Κώδικας της Λέρου» έλαβε το Πανδωδεκανησιακό βραβείο.

Λατρεύει τη μαγειρική κι έχει γράψει το βιβλίο «20 σεφ, 11 μαμάδες κι εγώ», με συνταγές μαγειρικής για παιδιά.

Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ), της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (IFJ),  του PEN Greece, της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (Ε.Λ.Σ.Α.Λ.) 

ΕΡΙΚΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Η Έρικα Αθανασίου εργάζεται ως δημοσιογράφος και στην εκπαίδευση ενηλίκων,  έχοντας ως ακαδημαϊκά εφόδια, ένα πτυχίο Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων (ΑΣΟΕΕ), ένα μεταπτυχιακό στην «Παραγωγή Βίντεο, Οπτικοακουστικά Μέσα και Κινούμενα Γραφικά» από τη Σχολή Καλλιτεχνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, ένα πτυχίο ακορντεόν και διάφορα σεμινάρια. Βιβλία της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Κέδρος», «Bell», «Iasonbooks»,   καθώς και ένα e-book από την Ειδική Γραμματεία Ζώων για την Προστασία των Ζώων Συντροφιάς. Διηγήματά της κυκλοφορούν σε συλλογικές εκδόσεις. Είναι μέλος του Δ.Σ. της Ελληνική Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2025

«Η πρώτη μου αγάπη» στο Πόρτο Κάγιο

 


«Η πρώτη μου αγάπη» στο Πόρτο Κάγιο

Μια βραδιά γεμάτη αναμνήσεις, ιστορίες αγάπης, γεύσεις και μουσικές

Η πιο όμορφη καλοκαιρινή βραδιά έρχεται στο μεζεδοπωλείο Πόρτο Κάγιο στην Αγία Παρασκευή, την Τρίτη 8 Ιουλίου στις 9 το βράδυ.

Με αφορμή το βιβλίο «Η πρώτη μου αγάπη -34 ερωτικές ιστορίες» (εκδόσεις Λέμβος), συγγραφείς του βιβλίου συναντιούνται με μουσικούς, μοιράζονται μαζί μας τις αναμνήσεις από την πρώτη τους αγάπη και …τραγουδάνε.

Μαζί μας η ομάδα αφήγησης Παραμυθανθός με ιστορίες και τραγούδια γεμάτα καλοκαίρι!

 

Παραμυθανθός

Αφήγηση: Δημήτρης Μάλλης – Καλλιρρόη Μουλά

Μουσική: Δημήτρης Μάλλης

Την εκδήλωση επιμελείται και παρουσιάζει ο Κώστας Στοφόρος

Πόρτο Κάγιο, Γαρυττού 112 Αγία Παρασκευή -κοντά στο Μετρό Χαλάνδρι- τηλ.  21 0600 3352 /6974586419

Για το βιβλίο:

Πολλοί αναρωτιούνται πώς γίνεται να θυμόμαστε ακόμη την πρώτη μας αγάπη. Η νοσταλγία για τα χρόνια που πέρασαν, η νεότητα και η ωραιοποίηση κάνουν το παρελθόν να φαντάζει σαν κάτι που έμεινε αναλλοίωτο, προσφέροντάς μας ένα παραμύθι το οποίο αντέχει στον χρόνο.

Η πρώτη αγάπη θα έχει ξεχωριστή θέση στη ζωή του καθενός. Είναι εκείνη η στιγμή που για πρώτη φορά η φλόγα του έρωτα δεν έσβησε γρήγορα μέσα σε μια στιγμή, αλλά μετατράπηκε σε πυρκαγιά δυνατή που φούντωνε μέρα με τη μέρα. Εκτός του ότι αντιπροσωπεύει την νεότητά μας, η πρώτη αγάπη μπορεί να μας υπενθυμίσει εκείνες τις στιγμές που όλα φαινόνταν δυνατά και υποσχόμενα, τότε που η ζωή μας ήταν καθημερινά γεμάτη από καινούργια και συναρπαστικά πράγματα.

Επιμέλεια: Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Συμμετέχουν οι:

Αθανασίου Έρικα, Αρωνιάδα Πόπη, Ατζακάς Γιάννης, Βαρβαρήγος Δημήτρης, Βεληβασάκη Γεωργία, Βοϊκλής Γιώργος, Δαλακούρα Νάγια, Δενδρινός Γεράσιμος, Ιντζέμπελης Ελπιδοφόρος, Ιντζέμπελης Θεοδωρής, Καριζώνη Κατερίνα, Κατσαλίδας Νίκος, Κρητικός Μάρκος, Λιακόπουλος Θανάσης, Λογαράς Κώστας, Μάϊνας Στέλιος, Μήτσου Ανδρέας, Μίλεσης Στέφανος, Μπανά Πολύνα, Μπούρας Κωνσταντίνος, Νικηφόρου Τόλης, Πύργαρης Γιώργος, Ραπτόπουλος Βαγγέλης, Σακελλίου Λιάνα, Σαραντινού Λεύκη, Σκιαδαρέση Μαρία, Σκιαθάς Αντώνης, Σπυράκης Απόστολος, Στοφόρος Κώστας, Τότσκα Λίτσα, Φραγκάκης Ηλίας, Χαριάτης Άγγελος, Χρυσανθόπουλος Γιάννης

Τρίτη 24 Ιουνίου 2025

Καλλιτεχνικό Εργαστήριο «Ο κόσμος της Ζωρζ Σαρή»

 


Το καλλιτεχνικό εργαστήριο «Ο κόσμος της Ζωρζ Σαρή» πραγματοποιήθηκε τη σχολική χρονιά 2024-25 στο Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Χαλανδρίου με διδάσκοντες την εικαστικό Πολυτίμη Μαχαίρα και τον συγγραφέα Κώστα Στοφόρο.

Το εργαστήριο ολοκληρώθηκε με ένα ανοικτό μάθημα στο Αετοπούλειο, όπου είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε στους καλεσμένους μας ένας μέρος των όσων υλοποιήσαμε μέσα στη χρονιά που πέρασε.

Σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς -από τον Νοέμβριο του 2024 έως τον Ιούνιο του 2025- μελετήσαμε ένα σημαντικό μέρος των βιβλίων και του έργου της Ζωρζ Σαρή. Με έμπνευση από τα βιβλία της τα παιδιά που συμμετείχαν δημιούργησαν και εικονογράφησαν δικές τους ιστορίες.

Με αφορμή το έργο της μελετήσαμε τις επιρροές της, γνωρίσαμε το έργο κι άλλων συγγραφέων και καλλιτεχνών, συνομιλήσαμε με ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί με τα βιβλία και τη ζωή της, παρακολουθήσαμε βίντεο και συνεντεύξεις της.

Από τα βιβλία δώσαμε έμφαση στο μυθιστόρημα «Ο κύριος μου» το οποίο σχετίζεται τόσο με την εκπαίδευση, όσο και με τη φιλαναγνωσία.

Με αφορμή το βιβλίο γράψαμε το σενάριο και γυρίσαμε μια ταινία μικρού μήκους /τρέιλερ με πρωταγωνιστές τους μαθητές του εργαστηρίου για το βιβλίο αυτό. Μια προτροπή και προς άλλους μαθητές να διαβάσουν τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή.

Το τρέιλερ διατίθεται ελεύθερα και μπορεί να αξιοποιηθεί από όποιο σχολείο το επιθυμεί, στο πλαίσιο της φιλαναγνωσίας.

Μπορείτε να το δείτε εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=ag8zNXOqunc

Από τις σημαντικές δράσεις του εργαστηρίου ήταν και η δημιουργία ενός παιχνιδιού Memory με τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή, το οποίο μάλιστα έγινε δεκτό ως υποψήφιο για βράβευση στον 12ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό με τίτλο: «Δημιουργώντας τα δικά μας παιχνίδια: Από το χθες στο σήμερα», που συνδιοργανώνουν το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Διάσωσης Σχολικού Υλικού (ΕΚΕΔΙΣΥ) και  το Τμήμα Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης και Ψηφιακών Μέσων του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού.








Περιλαμβάνει 24+24 κάρτες, όπου απεικονίζονται με δημιουργικό τρόπο 23 από τα βιβλία της συγγραφέως και το graphic novel «Ο θησαυρός της Βαγίας». Στόχος ήταν μέσα από το παιχνίδι να γίνει μια πρώτη γνωριμία με το έργο της Ζωρζ Σαρή.

Τα βιβλία τα οποία περιλαμβάνονται είναι:

  1. Ο θησαυρός της Βαγίας (1969 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  2. Το ψέμα (1970 Εκδόσεις Περγαμηνή, 1971 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  3. Όταν ο ήλιος...(1971 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  4. Το Γαϊτανάκι (πρώτη έκδοση Κέδρος 1973 -σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  5. Κόκκινη κλωστή δεμένη (1974 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  6. Τα γενέθλια (1977 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  7. Η κόκκινη κοτούλα (πρώτη έκδοση Κέδρος 1978 -σήμερα εκδόσεις Πατάκη)
  8. Τα στενά παπούτσια (1979 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  9. Ο Φρίκος ο Κοντορεβυθούλης μου (1980 Εκδόσεις Κέδρος -σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  10. Οι νικητές (1983 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  11. Τα Χέγια (1987 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  12. Το παραράδιασμα (1989 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  13. Κρίμα κι άδικο (1990 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  14. Νινέτ (1993 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  15. Ζουμ (1994 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  16. ΕΠ (με την Άλκη Ζέη) (1995 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  17. Ο χορός της ζωής (1998 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  18. Ο κύριός μου (2002 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  19. Ο πόλεμος, η Μαρία και το αδέσποτο (2003 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  20. Τότε (2004 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  21. Η κυρία Κλοκλό (2007- Εκδόσεις Πατάκη)
  22. Το κουμπί και μια βελόνα (2010-εκδόσεις Πατάκη)
  23. Ο Τοτός και η Τοτίνα. (1988 -Εκδόσεις Πατάκη)
  24. Ο θησαυρός της Βαγίας (2022- Graphic Novel του Kanellos COB -Εκδόσεις Πατάκη)

 

 Οι συμμετέχοντες μαθητές

Γιαννούχου Ελένη

Ζαννιά Ευγενία

Ζευγώλη Σοφία

Κανδηλιώτη Σοφία

Ξυνόγαλος Στυλιανός

Πορίχη Ηλιοδώρα

Πορίχη Μαριαλένα

Τυροκομάκης Σωκράτης

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2025

Λήμνος η Μαγική- Β μέρος: Το μουσείο Παιχνιδιού

 





Περπατώντας στη Λήμνο ένιωθα λες κι ακολουθούσα τα βήματα των ηρώων μου. Πιο πολύ το ένιωσα στο Μουσείο των Παιχνιδιών.

Ήμουν τυχερός καθώς ήταν η πρώτη μέρα που άνοιγε για καλοκαίρι. Έκανα 'ποδαρικό" μαζί με μια άλλη κυρία. Η υποδοχή γλυκιά και ζεστή, όπως ταίριαζε στον ονειρεμένο χώρο που με έκαν να ξανανιώσω παιδί.

Μετά έκανα και μια βουτιά στην παραλία που βρίσκεται ακριβώς μπροστά. Από κάτι τέτοιες στιγμές σχηματίζεται η λέξη ευτυχία

Συμπτωματικά, το βράδυ στην παρουσίαση του βιβλίου, ο Σάββας, μαθητής της ΣΤ Δηνοτικού, μας διάβασε υπέροχα αυτό το απόσπασμα -που διάλεξε ο ίδιος- από τη Χαμένη στήλη των Ετρούσκων -Περιπέτεια στη Λήμνο

"Μουσείο παιχνιδιών
Η Αντιγόνη είχε διαβάσει το Άγαλμα που κρύωνε, ένα βιβλίο του Χρήστου Μπουλώτη, με το μικρό μαρμάρινο αγόρι που είχε αφήσει σαν πρόσφυγας την πατρίδα του τη Μικρά Ασία και ζούσε πια στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας, νοσταλγώντας πάντα την πατρίδα του. Όταν έμαθε πως ο συγγραφέας όχι μόνο ήταν από τη Μύρινα, αλλά είχε ιδρύσει και μουσείο παιχνιδιών, παρέσυρε τους υπόλοιπους – παρά την γκρίνια του Δημήτρη – να το επισκεφθούν.
Η Μόνιμη Έκθεση Συλλογής Ιστορίας Παιδικού Παιχνιδιού και Βιβλίου στεγαζόταν σε ένα πολύ όμορφο κτίριο στην παραλία της Νέας Μαδύτου στη Μύρινα. Μπαίνοντας στον κήπο του μουσείου, το πρώτο που πρόσεξαν ήταν ένα ωραίο γλυπτό με ένα κορίτσι κι ένα αγόρι που λεγόταν «Παίζοντας και διαβάζοντας». Το είχε φιλοτεχνήσει ένας γλύπτης με παράξενο όνομα, ο Αλτίν Πατσέλης. Αν ήταν μαζί τους η φίλη τους η Κατερίνα, σίγουρα θα τον είχε γκουγκλάρει για να μάθει περισσότερα.


«Σαν τον Δημήτρη με την Αντιγόνη είναι αυτοί», είπε ο Ιάσονας θέλοντας να πειράξει τους φίλους του. «Ο Δημήτρης είναι σαν το αγόρι που παίζει με το τρενάκι κι η Αντιγόνη σαν το κορίτσι που κάθεται πάνω στη στοίβα με τα βιβλία και διαβάζει!»«Δεν έχεις άδικο», συμφώνησε η Φραντσέσκα.
Ειδικά το κορίτσι έμοιαζε αρκετά με την Αντιγόνη σε μικρότερη ηλικία. Ο Δημήτρης όμως ήταν πιο αδύνατος από το αγόρι στο γλυπτό.
Τα δυο αδέρφια δεν έκαναν κανένα σχόλιο, για τους δικούς του λόγους ο καθένας. Η Αντιγόνη επειδή ανυπομονούσε να δει το μουσείο, έχοντας παράλληλα την ελπίδα πως ίσως έβλεπε εκεί και τον συγγραφέα που με τόση αγάπη είχε χρόνια τώρα συγκεντρώσει αυτή τη συλλογή των παιχνιδιών και τη δώρισε στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Ο Δημήτρης, από την άλλη, δεν είχε και τόση όρεξη. Κάποιος καβγάς είχε προηγηθεί με τη Δόμνα και φαινόταν σαν να μη μιλιούνται.
Η αιτία ήταν το βόλεϊ. Η Δόμνα έλειπε πολλές ώρες στις προπονήσεις με τον Αετό της Λήμνου. Τα κορίτσια της ομάδας τη λάτρευαν και οι συμβουλές της ήταν πολύτιμες γι’ αυτές. Ποια, εξάλλου, δεν θα ονειρευόταν μια μεταγραφή σαν τη δική της από τη Νίκη της Αλεξανδρούπολης στον Ολυμπιακό;
Όμως ο Δημήτρης ένιωθε πολύ μόνος. Βαριόταν να περνάει ώρες με τον Ιάσονα, που μονίμως διάβαζε αστυνομικά μυθιστορήματα. Ποτέ δεν είχαν και ιδιαίτερες σχέσεις, πέρα από την παρέα. Να ήταν τουλάχιστον ο Γιάννης στο νησί…"















Ιστορία της Μόνιμης Έκθεσης 

Η ιδέα για την ίδρυση “Μόνιμης Έκθεσης Ιστορίας Παιδικού Παιχνιδιού και Βιβλίου” στη Μύρινα της Λήμνου γεννήθηκε ταυτόχρονα με την έναρξη της σχετικής συλλεκτικής δραστηριότητας του Χρήστου Μπουλώτη το 1978. Αφορμή στάθηκε η επίσκεψή του εκείνη τη χρονιά στο Μουσείο Παιχνιδιών (Spielzeugmuseum) της Νυρεμβέργης, το οποίο τον γοήτευσε βαθιά, αποκαλύπτοντάς του έναν κόσμο μαγικό, κυριολεκτικά παραμυθένιο, έναν κόσμο σαν σε όνειρο.

Όντας ο ίδιος από τη φύση του αθεράπευτα νοσταλγός της παιδικής ηλικίας και για κάθε τι που αυτή αντιπροσωπεύει σε πραγματικό όσο και συμβολικό επίπεδο, δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό την ίδια εκείνη ημέρα να αγοράσει σε παλαιοπωλείο της Νυρεμβέργης με όσες οικονομίες διέθετε μια ατμομηχανή τρένου του Μεσοπολέμου –πάντα τον “στοίχειωναν” γλυκά τα τρένα, όπως συνηθίζει να λέει.

Ο συλλεκτικός σπόρος είχε ήδη πέσει σε γόνιμο έδαφος. Και μαζί του η διακαής επιθυμία του Μπουλώτη να δει μια μέρα στημένο στη γενέτειρά του Μύρινα, τηρουμένων βέβαια των αναλογιών, ένα παρόμοιο μουσείο, στο οποίο όμως, εκτός από παλιά παιχνίδια, θα στεγάζονταν και σπάνια βιβλία παιδικής λογοτεχνίας, αλλά και ό,τι παρέπεμπε στον κόσμο των χλωρών σχολικών χρόνων. Έκτοτε η συλλεκτική του δραστηριότητα, που πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις, εκδηλωνόταν αλματωδώς, με ολοένα και γοργότερους ρυθμούς, χωρίς φειδώ για τον χρόνο και τα χρήματα που επένδυε. Κάποιοι φίλοι που πίστεψαν κι αυτοί στο όραμά του δώρισαν απλόχερα κάποια παλιά παιχνίδια τους για τον σκοπό της Μόνιμης Έκθεσης –είναι γι’ αυτόν οι “δωρητές ψυχής”, όπως τους αποκαλεί χαρακτηριστικά.

Με την προοπτική ίδρυσης της Μόνιμης Έκθεσης στη Μύρινα, έστηνε ο Μπουλώτης νοερά στο μυαλό του εξαρχής ένα “φανταστικό Μουσείο” (Musée imaginaire), με την έννοια ότι ομαδοποιούσε θεματικά τα αποκτήματά του, τα τοποθετούσε υποθετικά σε προθήκες, με έντονη σκηνογραφική διάθεση, τα συνδύαζε με τρόπο ώστε να αναδεικνύονται κάθε φορά οι κοινωνικές, συμβολικές και παιδαγωγικές παράμετροι του παιχνιδιού και του βιβλίου, κρατούσε σημειώσεις για την ταυτότητα των αποκτημάτων του εν είδει αρχειοθέτησης. Με ακονισμένα στην αρχαιολογία τα μεθοδολογικά του εργαλεία γνώριζε καλά ότι η πράξη του συλλέγειν για να είναι αποτελεσματική και να έχει εποπτικό χαρακτήρα, πρέπει να συνδέεται απαραίτητα με συστηματική ταξινόμηση. Παράλληλα με τα παλιά παιχνίδια και τα σπάνια παιδικά βιβλία εμπλούτιζε συνεχώς τη βιβλιοθήκη του με ειδικές εκδόσεις για τη διαχρονική ιστορία του παιχνιδιού και της παιδικής λογοτεχνίας, ενώ ο ίδιος συνέγραφε σειρά σχετικών άρθρων στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο αλλά και μονογραφίες.

Καθώς τα αποκτήματά του από εκατοντάδες άρχισαν βαθμιαία να ξεπερνούν τις πολλές χιλιάδες, το σπίτι του στη Λήμνο όσο και το διαμέρισμά του στα Εξάρχεια είχαν κυριολεκτικά μετατραπεί σε ασφυκτικά γεμάτες παιχνιδοαποθήκες, αδιάβατες, τίγκα στο όνειρο, στο παραμύθι, στο συναίσθημα.

Ορόσημο στην πορεία προς τη στέγαση της Μόνιμης Έκθεσης στάθηκε η παρουσίαση μέρους της Συλλογής το καλοκαίρι του 1992 στη Μύρινα, παρουσίαση που γνώρισε ενθουσιώδη απήχηση σε όλες τις ηλικίες, γεγονός που έδωσε πρόσθετη ώθηση και πνοή στο όραμα του Μπουλώτη. Ωστόσο, μετά από πολλαπλές αντιξοότητες, η Συλλογή που δωρήθηκε πλέον στον Δήμο Λήμνου, μόλις το 2011 επί δημαρχίας Αντώνη Χατζηδιαμαντή αξιώθηκε να ενταχθεί στα προγράμματά του (ΕΣΠΑ).

Για τη στέγασή της παραχωρήθηκαν από τον Δήμο δύο κτήρια στον γραφικό Γιαλό Νέας Μαδύτου, και τα δύο με αύλειο χώρο κατάλληλο για λογής δραστηριότητες, στην παραθαλάσσια ζώνη του κόλπου με θέα στο Βενετσιάνικο Κάστρο που δεσπόζει εμβληματικά πάνω στη Μύρινα. Το ένα μάλιστα από αυτά, που φιλοξενεί το κύριο σώμα των παλιών παιχνιδιών, είναι κτίσμα καλαίσθητα παραδοσιακό, χτισμένο το 1906, κατά την τελευταία δηλαδή οθωμανική περίοδο της Λήμνου, οπότε και πρωτολειτούργησε ως εκπαιδευτήριο.

Το συγκεκριμένο κτήριο γνώρισε έκτοτε ποικίλες χρήσεις, με τελευταία στην ιστορία του αυτή του νηπιαγωγείου. Έτσι, οι παιδικές φωνές που πρωτοήχησαν μέσα του το 1906 και συνάντησαν τις πρόσφατες φωνές των παιδιών του νηπιαγωγείου, δένουν τώρα όλες μαζί με τις φωνές των μικρών επισκεπτών της Έκθεσης και τις νοσταλγικές αναπολήσεις των ενηλίκων που θα ξαναβρούν κομμάτια της παιδοσύνης τους

Πηγή η ιστοσελίδα του Μουσείου: https://toy-museum-limnos.gr/ekthesi/istoria-tou-mouseiou/