Τη μέρα που χάθηκε το ψωμί

Χθες το βράδυ στην Παραμυθοκουζίνα στον Ifeelkid με καλεσμένο τον Βασίλη Ραΐση και με αφορμή το θεατρικό του έργο «Τα ΜαγικάΣαπούνια» που παρουσιάζεται στο θέατρο της Σχολής Μωραΐτη, φτιάξαμε ένα καινούργιο παραμύθι με τη βοήθεια της Μαγικής Τράπουλας.

Μαζί μας ήταν και η Πηνελόπη, μαθήτρια της Γ Δημοτικού

 Τη μέρα που χάθηκε το ψωμί

Μια –κατά τ’ άλλα κανονική –μέρα η Πηνελόπη ξύπνησε για να πάει στο σχολείο. Μόλις πήγε να φάει το πρωινό της την περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη: Το ψωμί είχε τελειώσει!

Σύντομα ανακάλυψε πως αυτό δεν είχε συμβεί μόνο στο δικό της σπίτι. Από παντού το ψωμί είχε εξαφανιστεί. Δεν υπήρχε ίχνος σε όλο τον κόσμο! Απελπισμένη και πεινασμένη άρχισε να ψάχνει και ανακάλυψε κάτι ψίχουλα στο πάτωμα. Αποφάσισε, λοιπόν, να τα ακολουθήσει.

Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει και κάποτε φτάνει σε ένα σπίτι, όπου φαίνεται πως οδηγούσαν τα ψίχουλα. Εκεί ανακάλυψε τον Μπάκο –τον αιωνίως πεινασμένο Μπάκο. Που φοβόταν μήπως κάποτε του τελειώσει το ψωμί κι έτσι αποφάσισε να το κλέψει όλο. Όμως έφαγε τόσο πολύ που πονούσε η κοιλιά του και δεν άντεχε άλλο.

Η Πηνελόπη χαρούμενη και πεινασμένη άρχισε να τρώει κι αυτή με λαιμαργία κι έτσι όταν γύρισε πίσω στο σπίτι της είχε γίνει αγνώριστη. Τετράπαχη! Και πήρε κι όλα τα ψωμιά μαζί της.

Ο Μπάκος μόλις συνήλθε την ακολούθησε κι αποφάσισαν να τρώνε παρέα τα ψωμιά. Μια μέρα που περπατούσαν συνάντησαν ένα γέροντα που τους είπε πως πρέπει να κάνουν γυμναστική γιατί έτσι που πήγαιναν θα κατέστρεφαν για πάντα την υγεία τους.

Η Πηνελόπη ήταν αποφασισμένη να ακολουθήσει τη συμβουλή του, αλλά ο Μπάκος την έπεισε πως αν συνέχιζαν να τρώνε πολύ θα γίνονταν σαν μπαλόνια και θα πετούσαν στον ουρανό. Το παιδικό όνειρο της Πηνελόπης ήταν να πετάξει κι έτσι ο Μπάκος κατάφερε να την πείσει. Κι όχι μόνο αυτό: Για να συνοδέψουν το ψωμί τους αποφάσισαν να κλέψουν κι όλες τις μαρμελάδες που υπήρχαν στον κόσμο.

Πέρασε ο καιρός και από το πάχος δεν μπορούσαν όχι να πετάξουν, αλλά ούτε και να κουνηθούν. Απελπίστηκαν.

Τότε εμφανίστηκε και πάλι ο γέροντας και τους είπε πως αν ήθελαν να γίνουν καλά δεν αρκούσε η δίαιτα. Έπρεπε να πάρουν τα ψωμιά και τις μαρμελάδες που είχαν αρπάξει και να τα μοιράσουν στα παιδιά όλου του κόσμου. Αλλά παντού έπρεπε να πάνε με τα πόδια!

Ξεκίνησαν λοιπόν από το κέντρο της Αθήνας και κατηφόρισαν ως τον Πειραιά μοιράζοντας ψωμί και μαρμελάδα. Μετά πήραν το καράβι και πήγαν στην Αφρική που τη διέσχισαν από άκρη σ’ άκρη, μέχρι που έφτασαν στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας. Τα ψωμιά κι οι μαρμελάδες είχαν τελειώσει και αυτοί ήταν πια αδύνατοι και χαρούμενοι.

Πήραν λοιπόν το καράβι της επιστροφής που λεγόταν «Λούκι».

Ένα βράδυ που κάθονταν στο κατάστρωμα χαζεύοντας το Σταυρό του Νότου ο Μπάκος κατάλαβε πως ήταν ερωτευμένος με την Πηνελόπη. Νόμιζε πως κι αυτή τον κοιτούσε…κάπως.

Όμως εκείνη είχε ερωτευθεί το Λίνο. Τον άνθρωπο που έλεγε παραμύθια το βράδυ στο καράβι για να διασκεδάζει τους επιβάτες. Ο έρωτας ήταν αμοιβαίος και κεραυνοβόλος.

Ο Μπάκος έμεινε μόνος τις υπόλοιπες μέρες στο κατάστρωμα. Λυπημένος τραγουδούσε

Βοήθεια, Χριστιανοί, κοντεύω να φλιπάρω
εγώ για κείνη χάνομαι και κείνη ούτε με ξέρει
αχ, να `μουνα αεράκι, καπνός από τσιγάρο
στα στήθια της να μπαίνω και κείνη ας μη με θέλει

Βοήθεια, Χριστιανοί, κοντεύω να φλιπάρω
ζηλεύω όποιον της μιλά και όποιον την κοιτάει
μα πιο πολύ ζηλεύω εκείνον π’ αγαπάει
σαν τρέμει το κορμάκι της και σαν λιγοθυμάει

΄Ένα βράδυ βρέθηκε στο κατάστρωμα η Ελευθερία και άκουσε το τραγούδι του Μπάκου. Της άρεσε η φωνή του και κατάλαβε πως ήταν πολύ λυπημένος. Τον πλησίασε κι άρχισαν να συζητάνε.

Ο Μπάκος της είπε για όλες του τις περιπέτειες…

Για να μην τα πολυλογούμε ο Μπάκος και η Ελευθερία αγαπήθηκαν κι αυτοί.

Τα δυο ζευγάρια ζήτησαν από τον Καπετάνιο να τους πάει σε ένα μικροσκοπικό νησάκι του Ατλαντικού που βρίσκεται μόνο του κάπου ανάμεσα στην Αφρική και τη Νότια Αμερική κι εκεί να τους παντρέψει.

Ο Καπετάνιος συμφώνησε, ειδικά όταν έμαθε ότι αυτό το νησί είναι γεμάτο αστακούς κι έτσι βρέθηκαν εκεί για τους γάμους.

Και το καράβι άλλαξε όνομα κι από «Λούκι» έγινε «Πριγκίπισσα του Ατλαντικού», αλλά όλοι το έλεγαν μεταξύ τους το Πλοίο της Αγάπης…

Σημείωσεις:

1. Ο Μπάκος και ο Λίνος είναι ήρωες κλεμμένοι από τα «Μαγικά Σαπούνια»

 2.Οι στίχοι του τραγουδιού που λέει ο Μπάκος είναι απτο «Μια βραδιά στο Λούκι» των αδερφών Κατσιμίχα

3. Μπορείτε να ακούσετε πως φτιάχτηκε το παραμύθι την Κυριακή 23 Μαρτίου στις 11 το πρωί

4. Περιμένουμε μια δική σας συνέχεια παραμυθιού σε μια ιστορία πουα ρχίζει κάπως έτσι:

«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια Πριγκίπισσα που δεν μπορούσε να φάει τίποτα. Ο βασιλιάς και η βασίλισσα έβγαλαν τελάλη και…»