Καλό μήνα με ένα παραμυθάκι!

Μάρτης

Κάποτε ζούσε σε μια πόλη ένας άντρας μοναχός. 

Την πόλη αυτή την έλεγαν Θ-ήττα γιατί φιλοξενούσε ανθρώπους νικημένους: 

Σε πολέμους, σε έρωτες και πάθη, σε τυχερά παιχνίδια… 

Μια μέρα –ή μάλλον νύχτα- καθόταν μπροστά στο τζάκι και κοιτούσε τις φλόγες χαμένος. 

Αν και αν και αν και αν… δεν θα έμενα εδώ, σκεφτόταν. 

Δεν πρόσεξε καθόλου τη μικρή νεράϊδα που γεννήθηκε μέσα από τις φλόγες. 

Δεν την ένιωσε όταν ακούμπησε στον ώμο του. 

Δεν την άκουσε όταν του ψιθύρισε στο αυτί. 

Σιγά –σιγά αποκοιμήθηκε. 

Η νεράιδα πέταξε πίσω στο τζάκι. Δεν ξαναφάνηκε ποτέ… 

Από το "Ημερολόγιο για να θυμάσαι ή να ξεχνάς" που κυκλοφόρησε από το περιοδικό "Εξώστης με ικόνες της Στεφανίας Βελδεμίρη και κείμενα του Κώστα Στοφόρου