Στο Φεστιβαλάκι και ...αλλού: Νεάπολη, Άγιος Νικόλαος, Ελούντα, Σπιναλόγκα

Να είσαι στην Αθήνα και να ξεροψήνεσαι και στο μυαλό σου να έχεις ακόμη χαμόγελα, τοπία, μουσικές, παιχνίδια, παιδιά χαρούμενα που τρέχουν, διασκεδάζουν, κατασκευάζουν, μαθαίνουν...
Το 2ο Φεστιβαλάκι που πραγματοποιήθηκε στη Νεάπολη του Νομού Λασιθίου στη Κρήτη ήταν για μας μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.

Βρεθήκαμε εκεί με την ομάδα του Μουσείου Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης βάζοντας κι εμείς το μιρκό μας λιθαράκι στην επιτυχία του Φεστιβάλ...

Ο παρουσιαστής της εκδήλωσςη Θάνος Κορομπύλιας στα ... "καρύδια"!

Ο Δημοτικός Κήπος της Νεάπολης γέμισε χαρούμενα παιδιά (τάμπλετ και κινητά είχαν εξαφανιστεί -ότα τα παιδιά έχουν άλλες εναλλακτικές και κυρίως διασκεδαστικό παιχνίδι δεν έχουν κανένα λόγο να μένουν καρφωμένα στην οθόνη), που έφυγαν ακόμη πιο χαρούμενα συμμετέχοντας σε ένα πλήθος δράσεων:

Αναρριχήσεις, παλιά παιχνίδια, ποδηλατοδρομίες, πινγκ πονγκ, μπάσκετ, κατασκευές, παραμύθια, ο Μίμης και Λόλα στο παλιό σχολείο, τραγούδια, κυνήγι θησαυρού κι τόσα άλλα...
ήταν πραγματικά κάτι ξεχωριστό και απίθανα διασκεδαστικό!

Η φιλοξενία -εννοείται- ξεχωριστή. Ακόμη ...χωνεύουμε (για να μιλήσουμε για τις ρακές) Η Νεάπολή είναι ένα πολύ καλό ορμητήριο για να γνωρίσετε τη γύρω περιοχή.

Και στον Άγιο Νικόλαο πάντως απολαύσαμε υπέροχα εδέσματα (μεζεδοπωλείο Καρνάγιο & Πίτα του Ρήγα)

Με την ευκαιρία των εκδηλώσεων, κατάφερα επιτέλους να επισκεφθώ και κάποια μοναδικά μέρη, όπως ο αρχαίος Ολούντας (η περιοχή της Ελούντας) και φυσικά τη Σπιναλόγκα

Στο μυαλό μου είχα το βιβλίο της Μαρίας Δασκαλάκη "Το ξεχασμένο μήνυμα της Καλυδώνας" (εκδόσεις Μίνωας) που διαδραματίζεται στην περιοχή:

"Όταν η Φράνση, η Μελίνα κι ο Αντρέας βρίσκουν ένα μπουκάλι που ξεβράστηκε στην ακροθαλασσιά της αρχαίας Ελούντας μετά από μια δυνατή καταιγίδα, ξεκινά για τα παιδιά μια περιπέτεια που ποτέ δεν περίμεναν ότι θα ζούσαν. Τι ανοίγει το κλειδί που είχε μέσα του το μπουκάλι και ποιοι έγραψαν το σημείωμα που το συνόδευε; Πόσο θα τους βοηθήσει ο σοφός παλαιοπώλης του Αγίου Νικολάου; Τι ρόλο θα παίξει σε όλα αυτά η ηλικιωμένη ζωγράφος που εκθέτει τα έργα της στη Σπιναλόγκα;
Ή μήπως όλα αυτά θα σταθούν αφορμή για να ανακαλύψουν κάτι πολύ μεγαλύτερο;"



Έτσι, τη μια μέρα στο περίφημο Κανάλι, όπου γνωρίσαμε την οικογένεια Φουντουλάκη και περιηγηθήκαμε σε ένα κινηματογραφικό τοπίο...

Την άλλη μέρα η Σπιναλόγκα ήταν πραγματικά εμπειρία ζωής. Ο αρχαιολογικός χώρος πολύ φροντισμένος και η ισοτορία του νησιού να παρουσιάζεται με πολύ ενδιαφέροντα τρόπο



Θυμόμουνα τον Θέμο Κορνάρο με τη "Σπιναλόγκα" του, που διάβασα και συγκλονίστηκα στην εφηβεία μου, την "Άρρωστη Πολιτεία" της Γαλάτειας Καζαντζάκη και φυσικά το "Νησί" της Βικτόρια Χίσλοπ που έκανε γνωστό το δράμα του ησιού σε όλο τον πλανήτη (νομίζω η περιοχή οφείλει πολλά στην εξαίρετη συγγραφέα.

Μπορείτε εδώ να διαβάσετε μια παλιά ανάρτησή μου στο Ημερολόγιο ενός πατέρα 
Η περιπλάνηση στη Σπιναλόγκα σε γέμιζε χαρμολύπη...

Στη Πλάκα η θάλασσα με μοναδικό χρώματα, σε έκανε να σκέφτεσαι πόσο κοντά ήταν κάποτε ο παράδεισος από την κόλαση....

Επιστρέψαμε μετά από μια στάση στη Χερσόνησσο, γνωρίσαμε έναν από τους καλύτερους παιδικούς σταθμούς στην Ελλάδα (τα Ζουζουνάκια) και ακόμη μια φορά απολαύσαμε κρητική φιλοξενάι και λιχουδιές...

Από το καράβι είδα το ηλιοβασίλεμα στο Ηράκλειο