Ο Οδυσσέας μένει για πάντα με την Καλυψώ και η Πηνελόπη....

 

Μια ακόμη διασκεδαστική ισοτρία που προέκυψε από την άσκηση "Φτιάχνουμε τον δικό μας Ελληνικό Μύθο" στο Σεμινάριο Δημιουργίας Παραμυθιού που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπάιδευσης

Το κείμενο ειναι της Βάσως Γαρόζη

 

 Ο Οδυσσέας μένει για πάντα με την Καλυψώ

 

Ο Οδυσσέας στο νησί της Καλυψώς αισθάνθηκε για πρώτη φορά ότι χάθηκε πραγματικά.

Είχε κουραστεί τόοοσο πολύ από τα όσα είχε περάσει μέχρι τότε που αποφάσισε για λίγο να ξεκουραστεί και να ανακτήσει τις δυνάμεις του.

 

 Η Καλυψώ τέτοιο αρσενικό δεν είχε ξαναματαδεί: 

-Τι πλάτες, τι γένια, τι βαριά φωνή!!!!!!!!!! αναφωνούσε.

 

Διέταξε, λοιπόν, όλα τα ζώα και τα ψάρια να είναι άγρυπνοι φρουροί μη τυχόν και σκεφτεί από το νησί της να απομακρυνθεί.

Στα μάτια τον κοιτάζει και από το στόμα μέλι στάζει:

-Τέτοιος λεβέντης στο νησί μου να βρεθεί!!!!!!!

 

Ο Οδυσσέας, αφού προσπάθησε δυο νύκτες να το σκάσει και όλοι ενάντια του στράφηκαν, κατάλαβε πως με την Καλυψώ εύκολα δεν τα βάζει. Κι αφού την κοίταξε λοξά είπε τη χάρη να της κάνει:

-Τι Ιθάκη, τι αυτό το νησάκι, νησί το ένα, νησί και το άλλο! και έζησαν μαζί για χρόνια και έκαναν παιδιά και εγγόνια.

 

Στην Ιθάκη, όμως, η Πηνελόπη περίμενε τον Οδυσσέα να γυρίσει. Τα χρόνια κύλαγαν γοργά και αυτή άρχισε να ξεχνά:

- Πώς έμοιαζε; Πώς ήταν; Ούτε που θυμάμαι....

 

Και αφού μνηστήρας όμορφος και πλούσιος πολύ την καρτερεί τότε και αυτή λέει το ναι και έζησε μαζί του μια ολόκληρη ζωή.