Μαθήματα πιάνου στο Αετοπούλειο: Μια ταινία από το κινηματογραφικό εργαστήρι του Δήμου Χαλανδρίου

Tο Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018, στις 7:00 μ.μ., στο Αετοπούλειο Πολιτιστικό κέντρο (Φιλικής Εταιρείας 12 & Τομπάζη 18) θα προβληθεί η ταινία  “Μαθήματα πιάνου”, που δημιουργήθηκε  στο πλαίσιο του κινηματογραφικού εργαστηρίου του Δήμου Χαλανδρίου το οποίο πραγματοποιήθηκε την χρονική περίοδο 2018-2019. 

Στο εργαστήριο οι συμμετέχοντες είχαν την δυνατότητα να αποκτήσουν βασικές γνώσεις για την κινηματογραφική τέχνη σε θεωρητικό αλλά και πρακτικό επίπεδο παράγοντας την δική τους ταινία.

Η προβολή θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018, στις 7:00 μ.μ.,στο Αετοπούλειο Πολιτιστικό κέντρο , Φιλικής Εταιρείας 12 & Τομπάζη 18.

Η Λέρος στο Επίκεντρο και το Περιθώριο

Σήμερα (Τετάρτη) στο Ιστορικό Αρχείο του ΕΚΠΑ -Σκουφά 45

Μετά τα μέσα του 20ου αιώνα, η Λέρος, ένα μικρό νησί του νοτιοανατολικού Αιγαίου, αποτέλεσε, εκτός των άλλων, και τόπο κατοικίας για ομάδες ανθρώπων που η εκάστοτε κρατική εξουσία θεωρούσε κοινωνικά ανεπιθύμητους ή και επικίνδυνους, είτε αυτοί ήταν νεαροί κομμουνιστές στη μετεμφυλιακή περίοδο, είτε αντικαθεστωτικοί εξόριστοι στη Δικτατορία, είτε ψυχικά πάσχοντες από το 1958 και εξής, είτε πρόσφυγες σήμερα. Σκοπός της ημερίδας «Η Λέρος στο Επίκεντρο και το Περιθώριο: Ιστορία, Πολιτική, Ψυχιατρική» είναι να χρησιμοποιήσει το παράδειγμα της Λέρου σαν έναυσμα και αφορμή συζήτησης για την περιθωριοποίηση, τον εγκλεισμό, τη βία, τη συμμόρφωση, τα κοινωνικά κινήματα, τις κοινωνικές σχέσεις, τη σχέση ψυχιατρικής και πολιτικής, τις προσλήψεις του κράτους πρόνοιας, μέσα στο πλαίσιο της κοινωνικής ιστορίας της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Η ημερίδα πραγματοποιείται στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος της Δανάης Καρυδάκη «Το Νησί των Απόκληρων: η Ιστορία του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Λέρου (1957-1995)» που χρηματοδοτήθηκε από το Κέντρο Έρευνας για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες (ΚΕΑΕ) για το έτος 2018, με την υποστήριξη του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση.

Για περισσότερα: https://dankarydaki.wixsite.com/leros?fbclid=IwAR3v6bPXcqv5yIk4K_cxOXwrp58t-Cy8cTThkhDhIMujvncWCz-o-4OIIRY

Για τη στήριξη του σχολείου μεταναστών στη Χίο

Τρίτη 6 Νοεμβρίου, στο μπαρ Kubrick    (Αγελάστου 11, Χίος), στις 8 το βράδυ πραγματοποιείται εκδήλωση για την υποστήριξη του Σχολείου των Προσφύγων της Χίου
Το μη κερδοσκοπικό Σχολείο για τους πρόσφυγες (πρώην BAAS - Be Aware and Share - και νυν Action for Education) εδώ και 3 χρόνια προσφέρει με όλες του τις δυνάμεις στην εκπαίδευση των προσφύγων που βρέθηκαν για μήνες ή και χρόνια στο νησί..

.. τώρα η Action for Education ξεκινάει καμπάνια για να εξασφαλίσει την λειτουργία της για ένα ακόμη χρόνο και εμείς αποφασίσουμε να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια.

Την Τρίτη, 6 Νοεμβρίου συγκεντρώνουμε 0.5 ευρώ για κάθε βαρελίσια μπύρα που καταναλώνεται και δεχόμαστε δωρεές ενίσχυσης για το Σχολείο των Προσφύγων.

Σας περιμένουμε και σας παρακαλούμε να κοινοποιήσετε την είδηση

Ένα ποτήρι Σάμαινα

Διαβάζοντας σήμερα τα πολύ ωραία λόγια που έγραψαν οι thematofylakes.gr για τον "Χαμένο μύθο του Αισώπου" με έπιασε μια νοσταλγία για τη Σάμο.

Και καθώς δεν είναι και τόσο εύκολο να πάρεις το πρώτο πλοίο ή αεροπλάνο για να πας σ' αυτό το μαγικό νησί, είπα κι εγώ να την γευθώ στο ποτήρι μου. Κι ευτυχώς μου είχε μείνει λίγη "Σάμαινα" από τραπέζι που έκανα σε ξένους επισκέπτες...

Έτσι με το άρωμα αυτού του εκπληκτικού κρασιού -η Σάμος παράγει μερικά από τα καλύτερα κρασιά του κόσμου- ταξίδεψα πάλι νοερά στο νησί.

Ξαναδιάβασα και μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο, όπου και οι ήρωές μου του δίνουν και ...καταλαβαίνει:

"-Μα τι κάνεις;

-Εεεεε... Τίποτε. Είχα αϋπνία και είπα να πιω ένα ποτηράκι Σάμαινα...

-Νομίζω έχεις πιει αρκετά ποτηράκια Σάμαινα!"

...και πιο κάτω

"Οι μεγάλοι άδειασαν και κάμποσα μπουκάλια Σάμαινα. Δε χρειαζόταν να το ξέρεις, αρκεί να άκουγες τις εύθυμες και δυνατές φωνές τους"

κι αλλού:

 "... Στην αυλή, ο μπαμπάς και ο θείος, πίνοντας παγωμένη Σάμαινα και τσιμπολογώντας διάφορα από τα μεζεδάκια που είχαν περισσέψει, έπιασαν κουβέντα για την Αντίσταση στη Σάμο. Έτσι, τα παιδιά έμαθαν πως ο θείος Πυθαγόρας ήταν 83 χρονών και πως σε ηλικία μόλις 14 χρονών είχε βγει αντάρτης στο βουνό να πολεμήσει τους Ιταλούς. Μετά, όταν η Ιταλία συνθηκολόγησε, ήρθαν οι Εγγλέζοι, που πήγαν να τους βάλουν να φαγωθούν μεταξύ τους, αλλά ευτυχώς ο μητροπολίτης Ειρηναίος κατάφερε να μην οξυνθούν τα πνεύματα. Όμως οι Εγγλέζοι το είχαν σκοπό να δώσουν τη Σάμο και τα Δωδεκάνησα στην Τουρκία, για να βγει στον πόλεμο εναντίον της Γερμανίας, όμως οι Γερμανοί το αντιλήφθηκαν κι έκαναν μια φοβερή επίθεση, παίρνοντας το νησί στα χέρια τους. Κι έζησαν πάλι μαύρες μέρες. Κι εκεί που περίμεναν ότι με την απελευθέρωση θα γινόταν η ζωή όπως παλιά, άρχισε ο Εμφύλιος, που ήταν πολύ σκληρός στη Σάμο..."

Για να μάθετε περισσότερα για τα κρασιά της Σάμου μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Συνεταιρισμού / Ενιαίος Οινοποιητικός Αγροτικός Συνεταιρισμός Σάμου

Το Προφίλ του Συνεταιρισμού:

Ο Συνεταιρισμός της Σάμου ιδρύθηκε το 1934 και από τότε συγκεντρώνει, οινοποιεί και εμπορεύεται το σύνολο σχεδόν της παραγωγής των αμπελουργών του νησιού.  Το Σαμιώτικο κρασί, ειδικά το γλυκό, αποτελεί έναν από τους κυριότερους πρεσβευτές της Ελλάδας στο εξωτερικό, με εξαγωγές σε χώρες όπως η Γαλλία – η μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά για τον Συνεταιρισμό – και άλλες 22 χώρες.

Η οινική παραγωγή της Σάμου, οι γλυκείς και ξηροί της οίνοι, είναι μοναδικοί στη γεύση και την ποιότητά τους, καθώς συγκεντρώνουν όλες τις γευστικές ιδιαιτερότητες που τους προσδίδει η καλλιέργειά τους σε υψομετρικές αναβαθμίδες. Τα ξηρά κρασιά του ΕΟΣ Σάμου, Ψηλές Κορφές, Golden Samena, Aegean Breeze (Αγέρι του Αιγαίου) και Samena,  με το κρυστάλλινο χρώμα τους και τα έντονα φρουτώδη αρώματα, μας ταξιδεύουν σε έναν πρωτόγνωρο κόσμο γεύσεων.  Παράλληλα, η παραδοσιακή και αγαπημένη γεύση του γλυκού σαμιώτικου κρασιού, τονίζεται μέσα από τους επιδόρπιους οίνους της, Samos Grand Cru, Samos Nectar, Samos Anthemis και Samos Vin Doux, που μας προδιαθέτουν για ταξίδια γεύσεων συνοδεύοντας ιδανικά διάφορα πιάτα μαγειρεμένα με φρούτα καθώς και επιδόρπια.

Τον Μάρτιο του 2016, ξεκίνησε η στρατηγική συμμαχία του ΕΟΣ ΣΑΜΟΥ με την Ελληνικά Κελλάρια Οίνων. Η συνεργασία αυτή, αποτελεί κομβικό σημείο για την περαιτέρω εμπορική ανάδειξη του πολυβραβευμένου Σαμιώτικου κρασιού και της ενίσχυσης εμπορίας και εξαγωγής του στην εγχώρια και διεθνή αγορά.

4 Νοεμβρίου: 11 γάτες έρχονται στον κήπο μας!

«Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΙΣ 11 ΓΑΤΕΣ »

του Luciano Morati

Το παραμύθι του Ιταλού συγγραφέα και ψυχολόγου Λουτσιάνο Μοράτι αφηγείται τις περιπέτειες 11 σκανταλιάρηδων γάτων.

Μέσα από τα μάτια του Χιονάτου και του Μουσούδη, τις σκανδαλιές της Βούλας και της Λευκής και τις σοφές συμβουλές του γερο – Νώε, οι μικροί θεατές θα παρακολουθήσουν την πορεία τους από την παιδική ηλικία ως την ωριμότητα.

Οι 11 γάτες καλούνται να αντιμετωπίσουν τους φόβους, τα άγχη και τις αδυναμίες τους τόσο μέσα στο ασφαλές περιβάλλον του πανέμορφου κήπου τους, όσο και έξω από αυτόν, σε έναν μεγάλο και θορυβώδη δρόμο….. στον πραγματικό κόσμο.

 

Υπάρχει πράγματι ένα φανταστικό καταφύγιο όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι ή ευτυχία είναι η ικανότητα να μπορείς να απολαύσεις τα θετικά στοιχεία της ζωής;

Άραγε η γνωριμία με την γάτα του Σιάμ και την υπόσχεσή της για εύκολες λύσεις, θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα ή είναι πιο αποτελεσματική η συμβουλή του Νώε: «Το μόνο που χρειάζεται είναι η εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και η αγάπη της οικογένειάς σου».

Μία παράσταση που προάγει τις διαχρονικές αξίες της οικογένειας & της εμπιστοσύνης στον εαυτό μας, υπεραμύνεται της διαφορετικότητας & εναντιώνεται σε κάθε μορφή εθισμού και bullying μέσα απο την μαγική τέχνη του Θεάτρου.

Θέατρο Κνωσός,  Κνωσσού 11 & Πατησίων 195 – πλατεία Αμερικής-Αθήνα

τηλέφωνα : 210/ 8677070 – url : www.theatroknossos.gr

ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

ΧΙΟΝΑΤΟΣ: ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΠΟΥΠΑΛΟΥ

ΜΟΥΣΟΥΔΗΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΗΣ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΛΕΥΚΗ: ΑΣΜΗ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΒΟΥΛΑ: ΜΑΡΙΑ ΤΑΛΟ

ΣΙΑΜ: ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΒΑΣΙΛΑΚΗ

ΝΩΕ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ

Θεατρική διασκευή: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ

Χορογραφίες: ΖΩΗ ΣΑΡΙΔΟΥ – SEDA KARAYILAN

Σκηνικά: ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

Κοστούμια: ΕΥΗ ΜΠΑΡΑΚΟΥ

Μουσική: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ

Φωτισμοί: ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ

Φωτογραφία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΠΑΛΟΣ & ΛΕΜΟΝΙΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ

Δημιουργία Αφίσας: Ομάδα ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

  

Το συγκεκριμένο παραμύθι παρουσιάσαμε για πρώτη φορά το 2004 σε συνεργασία με τον τομέα πρόληψης Κ.Ε.Θ.ΕΑ, έχει την έγκριση του Υ.Π.Π.ΕΘ και του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

Διάρκεια : 90 λεπτά

Έναρξη Παραστάσεων: 4 Νοεμβρίου 2018

Λήξη Παραστάσεων: 21 Απριλίου 2019

Κάθε Κυριακή ώρα 11:15

Καθημερινά παραστάσεις για σχολεία

Από τα Αναφιώτικα στο σπίτι του Σεφέρη: Η ιστορία ενός βιβλίου (Κώστας Στοφόρος)

Περιήγηση εμπνευσμένη από το βιβλίο Η Πέμπτη πόλη των Δωριέων-Περιπέτεια στη Γκιώνα (Εκδόσεις Κέδρος). Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου Κώστας Στοφόρος περιπλανιέται με τους συμμετέχοντες στη διαδρομή στα σημεία της πόλης που αναφέρονται στην αφήγηση όπως τα Αναφιώτικα, “ένα νησί στην καρδιά της πόλης”, τον «Σωτηράκη» την εκκλησία όπου βρήκε τραγικό θάνατο ένας μεγάλος ήρωας της Επανάστασης του ’21, το σπίτι του Γιώργου Σεφέρη της οδού Κυδαθηναίων όπου έζησε μερικές από τις πιο δραματικές στιγμές της ελληνικής ιστορίας, το σπίτι όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Κωστής Παλαμάς, το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης όπου οι ήρωες του βιβλίου ανακάλυψαν ένα μεγάλο μυστικό, τον Άγιο Νικόλαο τον Ραγκαβά και τα ταβερνάκια της περιοχής, όπου ξεκινά η «Πέμπτη πόλη των Δωριέων».

Διοργάνωση: Εκδόσεις Κέδρος, Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης. Με τη στήριξη της «Αθήνα 2018 – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου» του δήμου Αθηναίων

Ενότητα: Αθηναϊκές Διαδρομές Βιβλίου

Όροι συμμετοχής/κρατήσεις: Συμμετοχή ελεύθερη-επιθυμητή η δήλωση συμμετοχής στο 210-3250341

24 Νοεμβρίου η τελετή βράβευσης του 5ου Διεθνούς Μαθητικού Διαγωνισμού

«Οι εικόνες των σχολικών βιβλίων

 πηγή έμπνευσης και καλλιτεχνικής δημιουργίας»

Το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης  του Εθνικού Κέντρου Έρευνας & Διάσωσης Σχολικού Υλικού και το Τμήμα Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων, σας καλούν στην τελετή απονομής των βραβείων του 5ου Διεθνούς Μαθητικού Διαγωνισμού με θέμα «Οι εικόνες των σχολικών βιβλίων πηγή έμπνευσης και καλλιτεχνικής δημιουργίας» που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 24 Νοεμβρίου από τις 11πμ στο Αμφιθέατρο του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, με την αιγίδα της διοργάνωσης Αθήνα 2018 – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου του δήμου Αθηναίων. 

Το θέμα του 5ου Μαθητικού Διαγωνισμού ήταν ο μαγευτικός κόσμος των εικόνων των σχολικών βιβλίων (τα εξώφυλλα και οι εικονογραφήσεις στο εσωτερικό των βιβλίων). Οι εικόνες χρησιμοποιήθηκαν ως ερεθίσματα για την παραγωγή κινηματογραφικών αφηγήσεων, comics, animation,  λεκτικών αφηγήσεων (δημιουργική γραφή), ραδιοφωνικών εκπομπών, φωτο-ιστοριών, εικαστικών εικόνων.

Νηπιαγωγεία, Δημοτικά,Γυμνάσια, Λύκεια, Ειδικά και Επαγγελματικά Σχολεία από όλη την Ελλάδα και την Ομογένεια έλαβαν και αυτό τον χρόνο μέρος στον Διαγωνισμό με εξαιρετικές δημιουργίες των μαθητών. Με ταινίες μικρού μήκους, βίντεο, φωτοιστορίες, κόμικς, εικαστικές συνθέσεις οι μαθητές αφηγήθηκαν την ιστορία του σχολείου τους άλλοτε με συγκινητικό τρόπο άλλοτε με χιούμορ μα πάντα δείχνοντας την αγάπη τους στο σχολειό τους και στους δασκάλους τους.

Από τη Νέα Υόρκη και το Κάιρο μέχρι τη Κρήτη και τη Κατερίνη, από τις Σέρρες μέχρι τη Ρόδο, από τη Ξάνθη μέχρι τη Σπάρτη, την Αθήνα, το Βελβεντό,  το Κορδελιό, την Άνδρο, την Εύβοια, τη Σάμο, τον Βόλο, την Πάτρα κι άλλες γωνιές της Ελλάδας οι μαθητές έδειξαν ταλέντο και ευαισθησία. Πολλές από τις ταινίες θα μπορoύσαν να σταθούν ακόμη και σε μεγάλα φεστιβάλ!

Θα έχουμε την ευκαιρία όχι μόνο να τους βραβεύσουμε για τις δημιουργίες τους, αλλά και να γνωρίσουμε από κοντά όλα αυτά τα παιδιά που είναι το μέλλον της Ελλάδας! 

Το πρόγραμμα της διοργάνωσης Αθήνα 2018 – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου του δήμου Αθηναίων υλοποιείται με τη στήριξη δωρητών. Μέγας δωρητής είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Χρυσοί δωρητές είναι το Ίδρυμα Ι. Λάτση και η εταιρία Core Α.Ε. Δωρητές είναι το Ίδρυμα Ωνάση, το Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού & Πολιτιστικού Έργου (ΚΙΚΠΕ), το Ίδρυμα Α. Κ. Λασκαρίδη και ο Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Έργων Λόγου (ΟΣΔΕΛ). Πολύτιμοι υποστηρικτές είναι η Aegean Airlines, ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών και η εταιρία Σταθερές Συγκοινωνίες (ΣΤΑΣΥ).

Ένα κείμενο - από τις κόρες του -για τον ποιητή του Θεσσαλικού κάμπου Τάκη Τλούπα

Από τη θαυμάσια ιστοσελίδα http://takis.tloupas.gr 

αντιγράφω το κείμενο που υπογράφουν οι δυο κόρες του Χριστίνα & Βάνια Τλούπα 

Το πολύτιμο υλικό -οι φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα- υπάρχει αρχειοθετημένο και είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου, στο Studio φωτογραφίας που διατηρεί πλέον η κόρη του Βάνια Τλούπα, που σαν φωτογράφος συνεχίζει την παράδοση στην Τέχνη της φωτογραφίας.

Ο Πατέρας μας

Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σ´ ένα σπίτι απλό, ζεστό, φωτεινό και πάνω απ´ όλα ανθρώπινο. Ανοιχτό σε όλους, φίλους, συγγενείς, Λαρισαίους μα κι απ´ όλη την Ελλάδα, απ´ όλα τα μέρη του κόσμου. Δεν πέρασε ούτε μέρα χωρίς φιλοξενούμενο στο τραπέζι μας. Όλο και κάποιος ερχόταν για να δει τον Τάκη και να γευτεί τα φημισμένα μεζεδάκια της μαμάς. Σ´ ένα σπίτι, το οποίο στην κυριολεξία βρισκόταν μέσα στο μαγαζί. Μεγαλώσαμε τριγυρισμένες απ´ τα έργα του αλλά και από την αγάπη του για τη ζωή. 

Λιγομίλητος, «κλειστός» άνθρωπος, σπάνια εκδηλωνόταν. Όμως ένα βλέμμα, μια κίνηση,  ένα νεύμα του, ήταν το παν. Μάθαμε πράγματα που δεν διδάσκονται στα σχολεία. Να παρατηρούμε τα πάντα γύρω μας με μοναδική ευαισθησία, τις πρώτες ακτίνες του ήλιου, τα σύννεφα στη δύση, τα χρώματα του δάσους το φθινόπωρο, τα μανιτάρια, μα πιο πολύ τον άνθρωπο.

Αντιπαθούσε τις βαθυστόχαστες αναλύσεις, ήταν απλός αλλά όχι απλοϊκός, ολιγαρκής αλλά και γενναιόδωρος σε αγάπη και ευαισθησία.

Προοδευτικός και πρωτοπόρος έβλεπε τον ορίζοντα μπροστά από την εποχή του.

Γεννήθηκε το Γενάρη του 1920 και η καταγωγή του ήταν από τη Σελίτσανη του Κίσαβου. Ο παππούς του ήταν χαλκουργός και ο πατέρας του ξυλουργός. Στην αρχή ασχολήθηκε με το σκάλισμα των επίπλων, αφού η ξυλογλυπτική του εξασφάλιζε ένα άνετο μεροκάματο. Μέχρι που έφτασε στα χέρια του ένα περιοδικό της εποχής « Ο ΘΕΑΤΗΣ », το οποίο στη θεματολογία του περιελάμβανε σχετικές οδηγίες για τις τεχνικές λήψης της φωτογραφίας και βοηθούσε τους ερασιτέχνες.

Ουσιαστικά όμως όλα ξεκίνησαν σε μια εκδρομή του Ορειβατικού Συλλόγου στον Παλαιό Παντελεήμονα. Ο πρόεδρος του συλλόγου, ερασιτέχνης φωτογράφος του δείχνει τη φωτογραφική του μηχανή και κείνος ζητά περισσότερες πληροφορίες για τη λειτουργία της.

Επιστρέφοντας στη Λάρισα αποφασίζει να ξεναγηθεί μόνος του στο μαγικό κόσμο της φωτογραφίας αγοράζοντας την πρώτη του μηχανή μια Μποξ Τενκορ. Έμοιαζε με ένα απλό τετράγωνο κουτί, δεν είχε ταχύτητες και διαφράγματα και διέθετε δύο κλίμακες φωτογράφησης από 1 έως και 3 μέτρα και από 3 μέτρα έως το άπειρο.

Φωτογραφίζει πρώτα την αδερφή του, την Αυγή και με βοηθό τον αδερφό του Φιλόλαο (γλύπτη που ζούσε στο Παρίσι) συμβουλευμένος τον Θεατή εμφανίζει το φιλμ με αποκαρδιωτικά αποτελέσματα. Ωστόσο δεν απογοητεύεται και συνεχίζει την προσπάθεια. Έρχεται σε επαφή με επαγγελματίες φωτογράφους, μαθαίνει να υπολογίζει τους χρόνους εμφάνισης των φιλμ και να προσέχει ιδιαίτερα το φωτισμό. Τα θετικά αποτελέσματα δεν αργούν να έρθουν, το πάθος του για τη φωτογραφία μεγαλώνει και αρχίζουν πλέον να εμφανίζονται τα θέματα που του ταιριάζουν.

 

Μετά τον πόλεμο άρχισε να ασχολείται πλέον ουσιαστικά με τη φωτογραφία. Σε κάποια γωνία του ξυλουργείου δημιουργεί το δικό του χώρο, αγοράζει καινούργιες μηχανές, φωτογραφίζει τα συνηθισμένα θέματα της εποχής για βιοπορισμό αλλά δεν εγκαταλείπει τις αποδράσεις στην ύπαιθρο. Ωστόσο ένα ταξίδι που κάνει στο Παρίσι το 1952, είναι η αφορμή για να αναθεωρήσει κάποιες απόψεις του για το καθημερινό του μεροκάματο, κι έτσι γυρνώντας αποφασίζει να ελαττώσει όλες αυτές τις δουλειές που τον «σκότωναν» και να κάνει αυτό που πάντα ήθελε: Να περιπλανιέται στην ύπαιθρο.

 Αγοράζει μια βέσπα και αρχίζει το ταξίδι του, πρώτα από τη Θεσσαλία. Σ´ αυτό, τον βοήθησε ιδιαίτερα και η ανάθεση κάποιων φωτογραφήσεων για λογαριασμό του Ερυθρού Σταυρού, της Μηχανικής Καλλιέργειας και του Δασαρχείου. Το 1960, αντικαθιστά τη βέσπα με το θρυλικό του 2CV και περιπλανιέται σε  ολόκληρη την Ελλάδα.

 

Η περιπλάνηση στάθηκε ιδιαίτερα δημιουργική. Με την ιδιαίτερη αγάπη του για το ασπρόμαυρο φιλμ αποτυπώνει πάνω από 30.000 θέματα με ότι τον ευχαριστεί και τον συγκινεί. Τον Θεσσαλικό κάμπο με τους ξωμάχους του να οργώνουν τα χωράφια τους και να θερίζουν τα σπαρτά τους. Τις νομαδικές φυλές των κτηνοτρόφων να μετακινούνται με τα κοπάδια τους. Το Πήλιο χιονισμένο αλλά και ανθισμένο, τις ομορφιές του Πηνειού, τα μαγευτικά Τέμπη, τα Μετέωρα και το Άγιο Όρος, την Πίνδο, τη Σκόπελο, την Κρήτη. Τον Όλυμπο και τον Κίσαβο τα δυο πανέμορφα βουνά μας που το καθένα προσπαθούσε να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του προκαλώντας τον να το επισκεφθεί. Μαγεύονταν από τις ομορφιές τους κάθε εποχή στο πέρασμα του χρόνου. Τη λίμνη Κάρλα με τους ψαράδες και τις ψαροκαλύβες τους. Μα κι όταν την αποξήραναν ήταν εκεί και αποτύπωσε εκείνες τις μοναδικές εικόνες με την ξεραμένη γη. Όμως η Λάρισα η πόλη στην οποία γεννήθηκε, έζησε και τόσο αγάπησε ήταν το θέμα που φωτογράφησε περισσότερο στο πέρασμα του χρόνου.

 

Κατά καιρούς έλεγε: Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές έβλεπα πράγματα που δεν έβλεπαν οι άλλοι και που ένιωθα πως θα χαθούν.  Πολλές από τις αγροτικές εργασίες, που δεν είχαν διαφοροποιηθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια, ραγδαία άρχισαν να μεταβάλλονται. Η εφαρμογή της τεχνολογίας ήταν πλέον πραγματικότητα. Έτσι γεννήθηκε μέσα μου η αγωνία της απαθανάτισης. Η συνεχιζόμενη φθορά που παρατηρούσα γύρω μου αποτέλεσε επίσης την αιτία για να φωτογραφήσω τα έργα των ανθρώπων.  Ένιωθα ότι θα γίνουν καταστροφές, ότι θα χαθεί ένα κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Έβλεπα σε κάποιες εκκλησίες και μοναστήρια, λεπτομέρειες αρχιτεκτονικές, τις οποίες δεν τις έβλεπαν οι ειδικοί κι έλεγα πως θα μπορούσαν να διασωθούν έστω ως εικόνες στη μνήμη των ανθρώπων. Ίσως τελικά να μην ήθελα να διασώσω μόνο την εικόνα του κτίσματος, αλλά εκείνη την αγωνία του μάστορα για το δημιούργημα του και για την πορεία του στο πέρασμα του χρόνου. Όσο για τον ορισμό της φωτογραφίας έλεγε: Η φωτογραφία αυτοπροσδιορίζεται. Η ίδια η φωτογραφία ορίζει την τέχνη της. Εγώ αναζητώ εκείνο που υπάρχει μέσα μου και αυτή η αναζήτηση μπορεί να κρατήσει χρόνια. Πολλές φορές μπορεί να σταθώ απέναντι σε ένα αντικείμενο αλλά να μην αποφασίζω να το  φωτογραφίσω, περιμένοντας εκείνη την ιδανική, για τα δικά μου μάτια στιγμή. Δεν μπορώ να πω τι είναι φωτογραφία, μπορώ να πω όμως πως με γοητεύουν οι ομίχλες όπως και οι αντικατοπτρισμοί, τα καθρεφτίσματα και οι αντανακλάσεις. Με συναρπάζουν τα παιχνίδια με το φως. Σίγουρα η φωτογραφία είναι φως, αλλά και άλλα πολλά.

 

Γράφηκαν πολλά και άλλα πολλά θα γραφούν για την τεχνική της τέχνης του και το έμφυτο ταλέντο του, που τον ανέδειξαν σε φωτογράφο γνωστό σε όλο τον κόσμο. Όμως η αύρα του, η ανθρωπιά του, το εύρος της ευαισθησίας του και η αισιοδοξία του δεν μπορούν να περιγραφούν. 

Σίγουρα, πνεύμα ελεύθερο, ανήσυχο, ζωηρό. Φωτογράφος, ξυλογλύπτης, ιστορικός ή ότι άλλο. Για μας θα είναι πάντοτε ο πατέρας μας.

Χριστίνα & Βάνια

Τλούπα

Από τη Λατινική Αμερική στο Χαλάνδρι: Στους βρεφονηπιακούς σταθμούς με τον Alejandro Diaz

Με όχημα τα όργανά της η μουσική ταξιδεύει κατευθείαν από τη Χιλή στους βρεφονηπιακούς σταθμούς του Χαλανδρίου

Ταξίδι μέχρι τη …Λατινική Αμερική κάνουν τα νήπια της πόλης μέσω της μουσικής. Για μια ακόμη χρόνια φέτος, ο μουσικός Alejandro Diaz από τη Χιλή, που ζει εδώ και 30 χρόνια στο Χαλάνδρι, πραγματοποιεί επισκέψεις στους βρεφονηπιακούς σταθμούς της πόλης για να παίξει με τα παιδιά και τα μουσικά όργανα της πατρίδας του. Τα νήπια έχουν την ευκαιρία μέσα από τη γνωριμία τους με τον ίδιο τον συνθέτη και τα πραγματικά μουσικά όργανα που τους παρουσιάζει να έρθουν σε επαφή με εικόνες από μια διαφορετική κουλτούρα και με ρυθμούς από μια άλλη μουσική.

Τα παιδιά, ηλικίας 3 – 5 ετών, που έχουν την ευκαιρία να πιάσουν στα χέρια τους και να περιεργαστούν αληθινά λατινοαμερικάνικα όργανα είναι γοητευμένα από τη μοναδική αυτή εμπερία, όπως εξάλλου καταθέτουν οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς τους.

Μαράκες, κλάβες, «ξύλο της βροχής», καμπάσα, χαράντζο, κένα, ζαμπόνα, σέκερε, γκίρο είναι μόνο μερικά από τα μουσικά όργανα, στα οποία τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να αναγνωρίσουν τα φυσικά υλικά με τα οποία είναι φτιαγμένα, όπως για παράδειγμα μια ξεραμένη κολοκύθα πλαισιωμένη από χάντρες που δημιουργεί το αφρικανικής προέλευσης όργανο σέκερε.

 «Το “μυστικό” είναι ότι δεν τους επιβάλλω να μάθουν τίποτα, απλώς μοιράζομαι μαζί τους μια στιγμή παιχνιδιού, χαλαρότητας, “τρέλας”. Δεν τους διδάσκω, απλώς τους δείχνω. Τους λέω από πού προέρχομαι εγώ και τα μουσικά όργανα» λέει ο Alejandro Diaz και συμπληρώνει: «Εκείνα κολλάνε το αυτί τους στα έγχορδα, τα γρατζουνάνε, παίζουν με τις φλογέρες, χορεύουν, χτυπάνε παλαμάκια, μου λένε τις δικές τους ιστορίες. Τους μοιράζω κάποια κρουστά – αληθινά όργανα, όχι παιχνίδια – και ενώ παίζω με ακολουθούν στο τέμπο. Δεν στέκομαι μόνο στη μουσική αλλά ακολουθώ κι εγώ τα παιδιά στη δική τους κουβέντα. Δεν μαθαίνουν βέβαια μουσική αλλά με όλα αυτά δημιουργείται μια περιέργεια και πάντα κάτι μένει. Εξάλλου όλα τα παιδιά έχουν ήδη κάποια επαφή με τη μουσική από το σπίτι τους. Τους δείχνω τα όργανα που παίζουν στη χώρα καταγωγής μου και τους φαίνεται σαν κάτι παράξενο. Περνάνε πολύ όμορφα αλλά μαζί τους κι εγώ. Γίνομαι κι εγώ μικρό παιδάκι. Λένε ότι η πατρίδα μας είναι η παιδική μας ηλικία. Έτσι βρίσκουμε με τα παιδιά την κοινή μας πατρίδα».

Ο Alejandro Diaz, που έχει πολυετή εμπειρία στην παρουσίαση λατινοαμερικάνικων μουσικών οργάνων σε παιδιά νηπιακής και προνηπιακής ηλικίας, εντός και εκτός Ελλάδας, έχει ήδη επισκεφτεί τρεις βρεφονηπιακούς σταθμούς ενώ μέχρι τις 10 Νοεμβρίου θα ολοκληρωθούν οι επισκέψεις του και στους υπόλοιπους τρεις του Δήμου Χαλανδρίου.

Ο αντιδήμαρχος Παιδείας Χαλανδρίου, Θύμιος Κουράσης, αναφέρει σχετικά: «Τα παιδιά είναι κατενθουσιασμένα, όπως μας λένε και οι εκπαιδευτικοί τους, που ενθουσιάζονται και  εκείνες/οι με τις επισκέψεις του  Alejandro Diaz στον χώρο τους. Θεωρούμε ότι είναι μια ξεχωριστή και σπάνια βιωματική εμπειρία για τα παιδιά της πόλης μας, που έχουν την ευκαιρία να διασκεδάσουν αντλώντας παράλληλα, με κατάλληλο για την ηλικία τους  τρόπο, κάποια γνώση για μια διαφορετική κουλτούρα μέσα από τα γνήσια λατινοαμερικάνικα όργανα και όχι τις  απομιμήσεις τους».

Ο Σεφέρης, ο Μακρυγιάννης, ο Θεόφιλος και ένας περίπατος

Καθώς προετοιμαζόμαστε για τον περίπατο της 28ης Οκτωβρίου (Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης στις 11.30), όπου θα μιλήσουμε και για τον Γιώργο Σεφέρη και τα όσα έγιναν εκείνο το ξημέρωμα του 1940, όπου ο Σεφέρης διάβαζε Μακρυγιάννη, ο φίλος Γρηγόρης Στυλιανού, μας υπενθυμίζει με μια ανάρτηση του, ότι σαν σήμερα -24 Οκτωβρίου- ο Σεφέρης τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας: 

"Ήταν 24 Οκτωβρίου του 1963, όταν η Σουηδική Βασιλική Ακαδημία των Επιστημών τίμησε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, τον Γιώργο Σεφέρη, διάκριση που λάμβανε για πρώτη φορά η Ελλάδα στο πρόσωπο του κορυφαίου διπλωμάτη και ποιητή.

Απόσπασμα: Γιῶργος Σεφέρης: Ἕνας Ἕλληνας - ὁ Μακρυγιάννης

" Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας φτωχός φουστανελάς που είχε τη μανία να ζωγραφίζει. Τον έλεγαν Θεόφιλο.

Τα πινέλα του τα κουβαλούσε στο σελάχι του, εκεί που οι πρόγονοί του βάζαν τις πιστόλες και τα μαχαίρια τους. Τριγύριζε στα χωριά της Μυτιλήνης, τριγύριζε στα χωριά του Πηλίου και ζωγράφιζε. Ζωγράφιζε ό,τι του παράγγελναν, για να βγάλει το ψωμί του. 

Υπάρχουν στον Άνω Βόλο κάμαρες ολόκληρες ζωγραφισμένες από το χέρι του Θεόφιλου, καφενέδες στη Λέσβο, μπακάλικα και μαγαζιά σε διάφορα μέρη που δείχνουν το πέρασμά του — αν σώζουνται ακόμη.
Ο κόσμος τον περιγελούσε. Του έκαναν μάλιστα και αστεία τόσο χοντρά, που κάποτε τον έριξαν κάτω από μιαν ανεμόσκαλα και τού ‘σπασαν ένα δυο κόκαλα. Ο Θεόφιλος, ωστόσο, δεν έπαυε να ζωγραφίζει σε ό,τι έβρισκε. Είδα πίνακές του φτιαγμένους πάνω σε κάμποτο, πάνω σε πρόστυχο χαρτόνι. Τους θαύμαζαν κάτι νέοι που τους έλεγαν ανισόρροπους oι ακαδημαϊκοί. Έτσι κυλούσε η ζωή του και πέθανε ο Θεόφιλος, δεν είναι πολλά χρόνια, και μια μέρα ήρθε ένας ταξιδιώτης από τα Παρίσια. Είδε αυτή τη ζωγραφική, μάζεψε καμιά πενηνταριά κομμάτια, τα τύλιξε και πήγε να τα δείξει στους φωτισμένους κριτικούς που κάθονται κοντά στο Σηκουάνα. Και οι φωτισμένοι κριτικοί βγήκαν κι έγραψαν πως ο Θεόφιλος ήταν σπουδαίος ζωγράφος. Και μείναμε με ανοιχτό το στόμα στην Αθήνα. Το επιμύθιο αυτής της ιστορίας είναι ότι λαϊκή παιδεία δε σημαίνει μόνο να διδάξουμε το λαό αλλά και να διδαχτούμε από το λαό."

Γιώργος Σεφέρης, «Ένας Έλληνας – ο Μακρυγιάννης», Δοκιμές, εκδ. Ίκαρος, Αθήναι 1981 Πηγή: Γιώργου Σεφέρη, «Δοκιμές», ἔκδ. Ἴκαρος, Ἀθῆναι 1981 (Δ´).

Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ ή Θεόφιλος Κεφαλάς ή Κεφάλας, από τη Λέσβο, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα (1870 – 24 Μαρτίου 1934), γνωστός απλά και ως Θεόφιλος, ήταν Έλληνας λαϊκός ζωγράφος της νεοελληνικής τέχνης. Κυρίαρχο στοιχείο του έργου του είναι η ελληνικότητά του και η εικονογράφηση της ελληνικής λαϊκής παράδοσης και ιστορίας.

Αναζητώντας τα Ίχνη του Ομήρου στο Απρόβλεπτο

Το βιβλιοπωλείο Απρόβλεπτο και οι εκδόσεις Κέδρος σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Κώστα Στοφόρου "Στα ίχνη του Ομήρου -περιπέτεια στη Χίο" την Παρασκευή 2 Νοεμβρίου στις 8.30μμ στον χώρο του βιβλιοπωλείου 

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

Ευάγγελος Κωτσίκης -τ. Καθηγητής Ανωτάτης Σχολής Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΑΣΠΑΙΤΕ)  και ΤΕΙ Αθήνας

Μαίρη Γκαζιάνη -συγγραφέας

Αποσπάσματα θα διαβάσουν μαθητές του 10ου Δημοτικού σχολείου Ηλιούπολης

Για το βιβλίο

Μια παράξενη ιστορία ξετυλίγεται από το Βουκουρέστι στη Χίο και από εκεί στο βροχερό Λονδίνο.

Τι κρύβεται πίσω από τον μυστηριώδη θάνατο του ανθρώπου που αποκρυπτογράφησε τη Γραμμική Β;

Η παρέα των παιδιών που ανακάλυψε τον Κώδικα της Λέρου και την Πέμπτη πόλη των Δωριέων ταξιδεύει στη Βολισσό της Χίου, αποφασισμένη να αποφύγει τα …μπλεξίματα, όμως δύσκολα θα τα καταφέρει, ειδικά όταν στο νησί εμφανίζεται ο αστυνόμος Παπαγεωργίου με την οικογένειά του.

Ποιος πιστεύει στις συμπτώσεις;

Πάντως όχι ο Ιάσονας, ο νεότερος Έλληνας ντετέκτιβ, που ακονίζει τη σκέψη του μασώντας μαστίχα Χίου. Ούτε η Αντιγόνη που λατρεύει την ιστορία και τα μυστήρια.

Το ανέμελο καλοκαίρι στο πανέμορφο νησί του Αιγαίου, θα κινδυνέψει να μετατραπεί σε εφιάλτη, ωστόσο στο βάθος κρύβεται μια πολύ σημαντική ανακάλυψη.

Θα τα καταφέρουν αυτή τη φορά τα παιδιά;

Μέσα από την περιπέτεια και το μυστήριο ανακαλύπτουμε την ξεχωριστή ιστορία και τις παραδόσεις της Χίου.

Από τον Όμηρο στην Αγια-Μαρκέλλα, από το Άγιο Γάλας στον Εμπορειό, από τα Μαστιχοχώρια ως τον Ανάβατο, με συζητήσεις και ανατροπές, με γλέντια και βουτιές στη θάλασσα, με γεύσεις και αρώματα, με έρωτες και με καυγάδες, ταξιδεύουμε κι εμείς στο λαμπρό καλοκαίρι…

Βιβλιοπωλείο Απρόβλεπτο, Ρήγα Φεραίου 25, Κεντρική Πλατεία Ηλιούπολης,

Τηλ. 210 99 40 110, e-mail: aprovleptobooks@yahoo.gr

Ένας περίπατος για την 28η Οκτωβρίου

 

Τη Κυριακή 28 Οκτωβρίου στις 11:30 το πρωί το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης  και το Greek Cultural Institute διοργανώνουν έναν διαφορετικό περίπατο για την 28η Οκτωβρίου, στα στενά της Πλάκας και κάτω από την Ακρόπολη.

Θα ανακαλύψουμε σημεία με μεγάλη ιστορική σημασία. Θα μάθουμε που βρισκόταν η καμπάνα που σήμανε την απελευθέρωση στις 12 Οκτωβρίου του 1944, ποια ήταν η πρώτη αντιστασιακή πράξη, αλλά και για τον έρωτα που γεννήθηκε μέσα στα σκοτεινά χρόνια της Κατοχής.

Θα διαβάσουμε αποσπάσματα από τα βιβλία της Άλκης Ζέη και θα μάθουμε που γυρίστηκαν εμβληματικές ταινίες όπως «Οι Γερμανοί ξανάρχονται»

Θα δούμε ακόμη σε πρώτη προβολή ένα σπάνιο ντοκουμέντο για την Αθήνα του 1942 γυρισμένο από Γερμανό αξιωματικό των στρατευμάτων Κατοχής, αλλά και αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ του Γιάννη Κοροδήμου που περιλαμβάνει τις μοναδικές εικόνες που κατέγραψε με την κάμερά του ο Άγγελος Παπαναστασίου.

Μια ημέρα μνήμης στο Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης για όλη την οικογένεια.

Προβολή σπάνιων ντοκουμέντων:

-Η Αθήνα το 1942 μέσα από τα μάτια των Γερμανών κατακτητών

-Άγγελος Παπαναστασίου:  «Από την τραγωδία της σκλαβωμένης Ελλάδος 1941-44»

(από το ντοκιμαντέρ του Γιάννη Κοροδήμου)

Οδηγός μας σε αυτό το ταξίδι θα είναι ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Κώστας Στοφόρος.

Η συμμετοχή κοστίζει συνολικά 10 ευρώ και περιλαμβάνει εκτός από τον περίπατο ξενάγηση στο Μουσείο

Για ομάδες των πέντε ατόμων και άνω προβλέπεται έκπτωση 20%

Απαραίτητη η κράτηση θέσεων

Πλη­ρο­φο­ρίες/Κρατήσεις: 210 3250341 / info@ekedisy.gr

Μου­σείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης

Τριπόδων 23, Πλάκα, Αθήνα

Γυρίσματα στη Γραβιά

Πριν από λίγες ημέρες βρεθήκαμε στη Γραβιά και στα Καστέλλια για τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ που αφορά στην Ιστορία της Εκπαίδευσης από την Άλωση μέχρι τα χρόνια του Όθωνα.
Είναι μια παραγωγή της AGM και του Αντώνη Μουγνάι, με σκηνοθέτη τον Σπύρο Λαμπρόπουλο, που πραγματοποιείται με τη συνεργασία του Μουσείου Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης.

Θα προβληθεί προσεχώς από το History του Cosmote TV

Την προσπάθειά μας αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή η οικογένεια Κλέτσα που διαχειρίζεται πλέον το Χάνι της Γραβιάς

Αρκεί να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα για να δείτε πως αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη ο χώρος αυτός όπου αναβιώνει μια σημαντική στιγμή της Ελληνικής Ιστορίας: https://chanigravias.gr/

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην κυρία Κατερίνα Κλέτσα που οργάνωσε την παρουσία παιδιών από το Δημοτικό και το Γυμνάσιο της Γραβιάς, φρόντισε να υπάρχουν οι ανάλογες ενδυμασίες και έτσι μπορέσαμε να "ζωντανέψουμε" ένα μάθημα της εποχής της Τουρκοκρατίας.

Σημαντική η συμμετοχή του Πατέρα Παναγιώτη Τούμπα που έζησε πραγματικά τον ρόλο του.

Ευχαριστούμε θερμά τα παιδιά και τους γονείς της Γραβιάς....

...και φυσικά το προσωπικό στο Χάνι της Γραβιάς που ...ταλαιπωρήσαμε για τα γυρίσματα

Να ευχαριστήσουμε ακόμη τον συγγραφέα και νομικό Δημήτρη Χαλατσά για τη σημαντική συνέντευξη που μας παραχώρησε και τον Νίκο Λέζα για το θαυμάσιο υλικό με εικόνες από τα Καστέλλια


Η συνέχεια επί της οθόνης

Ειδικές ξεναγήσεις στην έκθεση "Αστικό ίχνος"

Το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) οργανώνει δύο ειδικές ξεναγήσεις στην εικαστική έκθεση «Αστικό ίχνος». Εικαστική χαρτογράφηση ενός προαστίου, που φιλοξενείται στο Ιστορικό Αρχείο του Ιδρύματος. Ο εικαστικός Μάρκος Καμπάνης θα παρουσιάσει τα έργα του που εκτίθενται, δημιουργώντας έτσι μια αφορμή για συζήτηση σχετικά με το αστικό τοπίο.

- Η πρώτη ξενάγηση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 24 Οκτωβρίου (ώρα 19:00), με τη συμμετοχή του Δημήτρη Φιλιππίδη, ομότιμου καθηγητή της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ και

- η δεύτερη την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου (ώρα 19:00), με τον Νίκο Βατόπουλο, δημοσιογράφο-συγγραφέα.

Υπενθυμίζεται ότι η έκθεση έχει πηγή έμπνευσης βιομηχανικά ερείπια στον Ταύρο Αττικής και σημείο αναφοράς το πρώην βιομηχανικό κτήριο του ΠΙΟΠ στην περιοχή και αποτελεί συμμετοχή του ΠΙΟΠ στον φετινό εορτασμό των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με θέμα Πόλ(ε)ις. Δεκαεπτά μεγάλα έργα με κάρβουνο και παστέλ σε χαρτί αποτελούν όχι αναπαραστάσεις κτηρίων αλλά αποτέλεσμα της καλλιτεχνικής και συναισθηματικής αντιμετώπισης από τον ζωγράφο και της περιήγησής του σε αστικά τοπία που διατηρούν ψήγματα της προηγούμενης ζωής τους. Η εικαστική προσέγγισή τους δίνει την ευκαιρία για αναστοχασμό του παρελθόντος αλλά και για μια συζήτηση σχετικά με τη διαχείριση του αστικού και βιομηχανικού αποθέματος των πόλεων.

Η συμμετοχή στις ξεναγήσεις είναι ελεύθερη για το κοινό.

Διάρκεια έκθεσης: 28 Σεπτεμβρίου-16 Νοεμβρίου 2018Ώρες λειτουργίας: 09:00-18:00Είσοδος ελεύθερη 

Ιστορικό Αρχείο ΠΙΟΠΔωρίδος 2 & Λεωφόρος Ειρήνης 14, 17778, Ταύρος

Τ.: 210 3418051 | www.piop.gr