21 Δεκεμβρίου στις 19:00 – Short Film Day 2019 – Αφιέρωμα στο ιταλικό κινηματογράφο στην παγκόσμια μέρα ταινιών μ. μ.
Με την ευκαιρία του χειμερινού ηλιοστασίου (η βραχύτερη μέρα του χρόνου, 21 Δεκεμβρίου για το βόρειο ημισφαίριο), από το 2010 σε περισσότερες από πενήντα χώρες γιορτάζεται, με διάφορες εκδηλώσεις, η Διεθνής Ημέρα Κινηματογράφου Μικρού Μήκους.
Το ιταλικό Εθνικό Κέντρο Ταινιών Μικρού Μήκους για το γεγονός θέτει στη διάθεση των ιταλικών φορέων του κόσμου ένα σύντομο φεστιβάλ (διάρκεια: 88’) με έξι ταινίες των πιο πρόσφατων ιταλικών παραγωγών, με μια επιλογή από διαφορά είδη: αφηγηματικά, επιστημονικής φαντασίας, κινουμένων σχεδίων.
Στο πλαίσιο της προώθησης του ιταλικού σινεμά στην Ελλάδα, ο Πολιτιστικός Σύλλογος AIAL φρόντισε τους υπότιτλους στα ελληνικά και το προτείνει μέσω του Δικτύου Ελληνο-Ιταλικής Πολιτιστικής Συνεργασίας υπό την αιγίδα του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών σε 11 πόλεις. Στην Αθήνα φιλοξενείται από το Ίδρυμα Κακογιάννης στις 19:00, με την επιμέλεια της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας.
Η εκδήλωση ενσωματώνεται στην πρωτοβουλία Tempo Forte Italia-Ελλάδα 2019 της Ιταλικής Πρεσβείας στην Αθήνα. Ένα φυλλάδιο με την περίληψη των ταινιών στα ελληνικά είναι διαθέσιμο για τους θεατές.
Gagarin mi mancherai, Domenico De Orsi – 2018, 20′
Σε έναν κόσμο όπου η φύση παρουσιάζεται δύσβατη και εχθρική, ένας άνδρας και μια γυναίκα ζουν σαν επιζώντες στην εξαφάνιση του είδους. Εργάζονται σαν γεωργοί, αντιμετωπίζουν ήρεμα τη κούραση, τη σιωπή, την ύπαρξη. Σπρωγμένος από την επιθυμία για αλλού, ο άνδρας καταφεύγει στη φαντασία του. Επισκέπτεται εγκαταλελειμμένα χωριά, μαζεύει άχρηστα μέταλλα και σχεδιάζει απίθανα ιπτάμενα μηχανήματα. Η γυναίκα τον παρατηρεί από μακριά, αλλά παραμένει κοντά του, με την αυταπάρνηση και τη φροντίδα που αρμόζει σε κάποιον που φαίνεται σαν τρελός. Τουλάχιστον μέχρις ότου, από τον ουρανό κάτι πέφτει στο έδαφος και εισβάλλει στη ζωή τους. Ένας αναπάντεχος επισκέπτης, που τους αναγκάζει να αναρωτηθούν για τη ταυτότητα, πραγματικότητα και επιθυμία, και την ίδια τη φαντασία.
Parru pi tìa [Parlo al posto tuo], Giuseppe Carleo – 2018, 15′
H Annachiara που μένει στα περίχωρα του Παλέρμο με την οικογένειά της, περιμένει τον πρώην αρραβωνιαστικό της για να τον ξαναδεί για τελευταία φορά. Προσπαθεί μάταια να τον ανακτήσει, αλλά η γιαγιά προτείνει μια αρχαία ιεροτελεστία που μπορεί να σώσει τη τύχη αυτής της αγάπης που κατέρρευσε.
Un segno nello spazio, Nicholas Bertini – 2018, 5′
Έκθεση: Ένα σημάδι στο διάστημα. Έτσι αναγγέλλει η είδηση στην εφημερίδα και τραβάει τη προσοχή του κυρίου Qfwfq που κάθεται στο τραπεζάκι ενός καφενείου. Η ανάκτηση του αρχέγονου συμβόλου προκαλεί μια καταιγίδα αναμνήσεων, ένα flashback που εξετάζει την ιστορία του σύμπαντος. Ο κύριος Qfwfq δεν ταράζεται, αλλά για ασφάλεια θέλει να ελέγξει ότι αυτό το σημάδι είναι ακριβώς εκείνο που χάθηκε εκατομμύρια χρόνια πριν. Αλλά η ανακάλυψη μπορεί να έχει σαν μοναδικό επακόλουθο, να ξαναφέρει την κατάσταση όπως ήταν αρχικά. Πριν το σημάδι του κυρίου Qfwfq το διάστημα δεν υπήρχε και πιθανόν δεν είχε υπάρξει ποτέ.
Nessun Dorma, Paolo Stippoli – 2018, 19′
Η χώρα είναι βουβή, μόνο οι αναπνοές και κάποιο σκυλί που γαβγίζει αντιστέκονται στη σιωπή. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά έπεσαν σε έναν ξαφνικό ύπνο. Και οι δυο νεαροί πρόσκοποι που κατέφυγαν σε μια εκκλησία είναι οι μόνοι ακόμη ξύπνιοι σε έναν κόσμο που κοιμάται.
Black, Sara Taigher – 2018, 14′
Κατά τη διάρκεια ενός blackout, ένας νεαρός συνθέτης ηλεκτρονικής μουσικής δε καταφέρνει να αποδεχτεί την ιδέα ότι δε μπορεί να παίξει μουσική στον υπολογιστή. Βοηθούμενος απόμια νεαρή γειτόνισσα να ξαναβρεί σταδιακά τα πλεονεκτήματα να ζει χωρίς ηλεκτρισμό, ερωτεύεται επαναπροσδιορίζοντας τις προτεραιότητες της ζωής του.
Mon clochard, Gian Marco Pezzoli – 2018, 15′
O Davide είναι ένας καθηγητής απογοητευμένος και πλάσμα συνήθειας που ζει με την γυναίκα και τον γιό του σε μια ήσυχη πολυκατοικία στα προάστια, και του οποίου η καθημερινότητα είναι πάντα ίδια. Όταν ένας μυστηριώδης closhard μαζεύεται στην αυλή της πολυκατοικίας από έναν γείτονα του Davide, η ρουτίνα του διαταράσσεται.
21 Dicembre 2019: Solstizio d’inverno, Giornata Mondiale del Cortometraggio.
Atene (Fondazione Cacoyannis), Salonicco, Kalamata, Rethimno, Limnos, Corfù, Chaidari, Xanthi, Rodi, Chanià, Leros.
In occasione del solstizio d’inverno (il giorno più corto dell’anno, 21 dicembre per l’emisfero boreale) dal 2010 si celebra con varie manifestazioni la Giornata Internazionale del Cortometraggio in più di cinquanta Paesi. Il Centro Nazionale del Cortometraggio mette a disposizione per l’evento sei pellicole in una breve rassegna della più recente produzione italiana, con una selezione di vari generi: narrativa, fantascienza, animazione. L’associazione culturale AIAL, nell'ambito della sua promozione del cinema italiano in Grecia, ne ha curato la sottotitolatura in greco e la propone con il patrocinio dell’Istituto Italiano di Cultura di Atene attraverso la Rete di Cooperazione Culturale Italo-Ellenica. Un pieghevole con un breve riassunto in greco della trama dei cortometraggi proiettati viene messo a disposizione degli organizzatori locali dall’AIAL per essere distribuito agli spettatori. L’evento è inserito nell’iniziativa Tempo Forte Italia-Ελλαδα 2019 dell’Ambasciata d’Italia ad Atene.
INFORMAZIONI
DATA
Da Gio 19 Dic 2019 a Lun 23 Dic 2019
ORGANIZZATO DA:
Associazione Culturale AIAL, Centro Nazionale del Cortometraggio
IN COLLABORAZIONE CON:
Istituto Italiano di Cultura di Atene, Ambasciata d’Italia in Grecia, OKLE
INGRESSO: Libero