Ξενάγηση για άτομα με προβλήματα όρασης στο Βερολινέζικο Μουσείο Κινηματογράφου

 

Βρεθήκαμε με το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης για ένα πρόγραμμα Erasmus στο Βερολίνο. Συμμετείχαν εκπρόσωποι Μουσείων και άλλων φορέων από την Αυστρία, τη Γερμανία, την Ισπανία, την Ιταλία και τη Ρουμανία.

Ανάμεσα στα πολύ ενδιαφέροντα προγράμματα είχα την ευκαιρία να ζήσω μια εκπληκτική εμπειρία στο Μουσείο του Κινηματογράφου (Deutsche Kinemathek -Museum fur Film und Fernsehen).

Είναι ένα εντυπωσιακό μουσείο που μας ταξιδεύει στην ιστορία του γερμανικού Κινηματογράφου με μοναδικό τρόπο.

Όμως αυτό που το έκανε μοναδικό για μένα είναι το γεγονός ότι ξεναγηθήκαμε από μια τυφλή ξεναγό. Τη κυρία Anja Winter η οποία εδώ και 20 χρόνια υλοποιεί προγράμματα για άτομα με προβλήματα όρασης.

Φορέσαμε ειδικά γυαλιά με τα οποία βλέπαμε θολά και μόνο σκιές και την ακολουθήσαμε στο Μουσείο. Κρατούσε μαζί της ένα ξύλινο κουτί με διάφορα αντικείμενα. Φορέσαμε λεπτά γάντια μις χρήσης και σε κάθε στάση μας αγγίζαμε τα αντικείμενα που μας έδινε. Ένα κομμάτι σελιλόιντ -φιλμ στην αρχή. Το αγαλματίδιο του Όσκαρ, όπου χωρίς να μας πει τίποτα προσπαθούσαμε να μαντέψουμε τι είναι, υφάσματα από ρούχα της Μάρλεν Ντλιντιχ και κοσμήματά της, το Γερμανικό Όσκαρ (Λόλα) κ.α.

Σε ένα σημείο σταθήκαμε μπροστά σε μια μικρή οθόνη όπου προβαλλόταν η οντισιόν της Μάρλεν Ντίντριχ για τον Γαλάζιο Άγγελο. Εκεί ακούγαμε και η κυρία Winter μας εξηγούσε και μας περιέγραφε τη σκηνή.

Μας μετέφερε ακόμη πολλές πληροφορίες καθώς κινούμασταν στα διάφορα δωμάτια...

Στο τέλος της ξενάγησης βγάλαμε πια τα γυαλιά και μπορέσαμε να δούμε το Μουσείο και με τα μάτια μας...

Καταλαβαίνετε πως είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, που για εμάς που έχουμε όραση καλλιεργεί την ενσυναίσθηση και βοηθά στην κατανόηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία...

Την τελευταία μέρα μας στο Βερολίνο, ανέλαβα εκ μέρους της ομάδας του Μουσείου Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης να περιγράψω την εμπειρία αυτή μέσα από τα μάτια ενός κομματιού φιλμ που κρατούσα στο χέρι...

Αυτά που ζήσαμε ελπίζουμε να βοηθήσουμε αν υλοποιηθούν και στην Ελλάδα καθώς ήδη κάποιοι φορείς έχουν δείξει ενδιαφέρον. Το Μουσείο μας είναι έτοιμο να στηρίξει και να συνεργαστεί σε τέτοιου είδους προσπάθειες