Μια διαθήκη-ένα μεγάλο δώρο για τα Καστέλλια από την Κατερίνα Καραπλή

 

«…Η πετρόκτιστη οικία Καραπλή (1935)… μαζί με το οικόπεδο που την περιβάλλει και τα περιλαμβανόμενα σε αυτή μικρά προσκτίσματα.. επιθυμώ να περιέλθουν στην Αρχαιολογική Υπηρεσία -Εφορεία Αρχαιοτήτων Νομού Φωκίδος… Το σύνολο επιθυμώ να χρησιμεύσει ως βάση για αρχαιολογικές έρευνες βορείως του Παρνασσού και ειδικότερα στην περιοχή όπου τοποθετείται η Δωρική Τετράπολις…»

Από τη διαθήκη της Κατερίνας Καραπλή

«…Και είναι και η Καθηγήτρια, η κυρία Παρνασσά που προσπαθεί να γίνει γνωστό το «έγκλημα» όπως το χαρακτηρίζει η ίδια και  λέει πως εκτός από τη φύση καταστρέφουν και την ιστορία του τόπου. Ξέρεις τώρα. Είναι κολλημένη με τους Δωριείς! »

Η λέξη Δωριείς σήμανε συναγερμό στο μυαλό του Δημήτρη και σκέφτηκε πως το συντομότερο θα έπρεπε να πάνε να βρουν τη κυρία Παρνασσά μαζί με την Αντιγόνη. Της είχε ιδιαίτερη αδυναμία και της χάριζε τα βιβλία της, λέγοντάς της πως έλπιζε να γίνει η διάδοχός της και αν καταγράφει την ιστορία του τόπου «όταν αυτή θα έχει φύγει»…

…Τα
παιδιά μπήκαν στο σπίτι της κυρίας Παρνασσά, ένα παλιό πέτρινο αρχοντικό. Το δωμάτιο ήταν κυριολεκτικά γεμάτο βιβλία. Δυο τοίχοι καλυμμένοι με τεράστιες βιβλιοθήκες, ενώ πάνω στο μεγάλο γραφείο που δέσποζε στον χώρο καθώς έμπαινες ήταν στοιβαγμένα πολλά βιβλία, πολιορκώντας λες τον υπολογιστή.

Βιβλία υπήρχαν σε τραπεζάκια, σε καρέκλες, στον καναπέ, ακόμη και στο πάτωμα. Τα παιδιά –εκτός από τον Δημήτρη και την Αντιγόνη που την είχαν επισκεφθεί πολλές φορές- έμειναν έκπληκτα

«Τα έχετε διαβάσει όλα αυτά;» ρώτησε η Ζωή

«Τα περισσότερα!»….» 

Που να φανταζόμουνα πριν μερικά χρόνια, όταν δημιουργούσα την προσωπικότητα της κυρίας Παρνασσά για το βιβλίο μου «Η Πέμπτη πόλη των Δωριέων» έχοντας στο μυαλό μου την εξαδέλφη μου Κατερίνα Καραπλή -Καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών-  πως θα ερχόταν η ώρα που θα έκανε ένα τεράστιο δώρο στο χωριό μας.

Έφυγε πρόωρα από τη ζωή το περασμένο Πάσχα αφού πρώτα είχα την τύχη, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια της ζωής της να με τιμήσει με τη φιλία της και να μας δοθεί η ευκαιρία να κάνουμε πολλές συζητήσεις για την ιστορία.

Υπήρξε πάντα αγωνίστρια, με ιδιαίτερη ευαισθησία για την προστασία και την ανάδειξη της πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς του τόπου μας. Έδωσε τη δική της μάχη για τις βυζαντινές αρχαιότητες της Θεσσαλονίκης και τη βάναυση μετακίνησή τους με τα έργα του μετρό.

Γνώριζε πολύ καλά ποια συμφέροντα κρύβονταν και κρύβονται πίσω από τη μη -ανάδειξη της ιστορίας της Δωρικής Τετράπολης.

Τώρα μας κάνει ένα μεγάλο δώρο. Και μάλιστα αφήνοντας όλη την περιουσία της στην Εφορεία Αρχαιοτήτων δίνει και τους οικονομικούς πόρους ώστε να ευοδωθούν οι στόχοι που θέτει στη διαθήκη της.

Όλοι μας τώρα πρέπει να γίνουμε θεματοφύλακες αυτής της διαθήκης και να φροντίσουμε να αξιοποιηθεί πράγματι το αρχοντικό Καραπλή, να γίνουν αρχαιολογικές ανασκαφές και μελέτες. Να μετατραπεί το σπίτι σε επιστημονικό κέντρο με διεθνή ακτινοβολία.

Η Κατερίνα Καραπλή μας άνοιξε τον δρόμο, αφήνοντάς μας τα πάντα.

Ας σταθούμε κι εμείς στο ύψος των περιστάσεων!