Η μελωδία του νερού, ένα παραμύθι στο Ω2

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια όμορφη γειτονιά, όπου υπήρχε ένας νόμος, που ο ένας απαγορεύονταν να χτυπάει τον άλλον. Μια μέρα, δύο παιδάκια ο Δενξέρω και η Αθηνά έπαιζαν χαρούμενα στο πάρκο. Ξαφνικά η Αθηνά χτύπησε τον Δενξέρω, επειδή πριν την είχε χτυπήσει αυτός, επειδή πριν τον είχε χτυπήσεις εκείνη. Ο πραγματικός λόγος που χτυπιόταν ήταν πως δεν ήθελαν να φύγουν από το πάρκο. Έτσι γέμισαν μελανιές, άρχισαν να κλαίνε και επιπλέον, ο Δενξέρω έχασε την μπάλα του και η Αθηνά το τσαντάκι με τα μπλοκάκια της.

Για τιμωρία, η Αθηνά έβαλε τον Δενξέρω να ανέβει σε ένα πάρα πολύ ψηλό και χιονισμένο βουνό. Ο Δεν ξέρω άρχισε να το ανεβαίνει και κάπου στα μισά του δρόμου, συνάντησε τον Άγιο Βασίλη. Αυτός του έδωσε για δώρο ένα μαγικό σπαθί, που όταν ακουμπούσε άλλα σπαθιά, τα έκοβε στα δύο.

Ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά του ένα πολύ κακός τύπος, που τον έλεγαν Ξέρω. Αυτός ήταν κακός γιατί θύμωνε πολύ εύκολα και όλο γκρίνιαζε και έτσι είχε γίνει επειδή του είχε κάνει μάγια μια κακιά μάγισσα. Επίσης ήταν και διαβολικός γιατί μια μέρα από την πολύ του γκρίνια κατέστρεψε μια ολόκληρη πόλη!

Ο Ξέρω και ο Δενξέρω άρχισαν να μονομαχούν και όταν ο Ξέρω άρχισε να πυροβολεί με ένα όπλο, ο Δενξέρω, ανέβηκε σε ένα άλογο με μαγικά φτερά και άρχισε να γυρνάει πίσω πετώντας, στην γειτονιά του.

Βρήκε τον δρόμο ακολουθώντας την μελωδία του νερού. Όταν γύρισε σπίτι του η μαμά τους δεν τον γνώρισε γιατί έπαιζε τέλεια την κιθάρα και επιπλέον, είχε ψηλώσει και τα χέρια του και τα ποδάρια του είχαν μακρύνει πάρα πολύ! Είχε κιόλας γίνει 30 χρονών!

Τότε ήταν που αποφάσισε να παντρευτεί επιτέλους την Αθηνά και έτσι έκανε. Παντρεύτηκαν σε μια εκκλησία χωρίς όνομα. Μετά τον γάμο έζησαν στην μέση του πουθενά. Ακριβώς εκεί βρήκαν ένα παλάτι φτιαγμένο από λουλούδια! 

Έκαναν δύο παιδιά, τον Νίκο που έπαιζε πιάνο και την Μαρία που έπαιζε βιολί. Τα παιδιά τιμώρησαν τον Ξέρω που βασάνισε τους γονείς τους, δίνοντάς τους μαγικό φίλτρο, που τον μεταμόρφωσε σε βάτραχο. Έτσι σαν βάτραχο, τον έκλεισαν και φυλακή για σιγουριά.

ΤΕΛΟΣ

Ευχαριστούμε τον Ανέστη και το Ω2 του http://w2-protipo-mousiko-ergastiri.blogspot.gr/ για την υπέροχη φιλοξενία και τα καταπληκτικά παιδιά με την υπέροχη φαντασία!

Να και οι υπόλοιπες ζωγραφιές!!!!!!!!!!