ΟΙ περιπέτειες της Έλλης: Η μάγισσα -δέντρο και ο Σπίρτο Τορνέντο

Σήμερα, Παρασκευή 3 Οκτωβρίου, η Παραμυθοκουζίνα βρέθηκε και πάλι στου Ζωγράφου, δημιουργώντας με τπαδιά των Δημοτικών Σταθμών καινούργια παραμύθια με τις περιπέτειες της Έλλης.

Τα προηγούμενα μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ

Να και τα καινούργια μας παραμύθια:

 1^ος Δημοτικός Παιδικός Σταθμός Ζωγράφου

Η μάγισσα- δέντρο

Η Έλλη βρίσκεται παγιδευμένη στη Χώρα των Βρωμάκηδων. Δεμένη σε μια καρέκλα βασανίζεται από τα μικρά απαίσια πλασματάκια. Την υποδέχονται ο Βασιλιάς Βρωμάκης  και η Βασίλισσα Σαλμονέλα, αλλά δεν την αφήνουν ελεύθερη γιατί φοβούνται μήπως το σκάσει.

Ο Σπύρος είναι φίλος της Έλλης και δεν ξέρει τι έχει συμβεί στη φίλη του. Όπως πάντα, όταν είναι στενοχωρημένος, πηγαίνει μια βόλτα στο δάσος. Κάθεται κάτω από ένα δέντρο και μιλάει μόνος του

«Που να είναι η Έλλη;»

Τότε όμως  το δέντρο, που στην πραγματικότητα ήταν η Μάγισσα –δέντρο, ζωντανεύει. Αυτή τη μάγισσα την έλεγαν έτσι γιατί της άρεσε να μεταμορφώνεται σε δέντρο και να κάθεται με τις ώρες, θαυμάζοντας τα κλαδιά της.

Ο Σπύρος στην αρχή τρόμαξε μα εκείνη τον καθησύχασε. «Η φίλη σου είναι στη Χώρα των Βρωμάκηδων», του είπε. «Θα σού δώσω το μαγικό ραβδί -δέντρο να πας να την ελευθερώσεις»

Το ραβδί αυτό είχε μια μικρογραφία δέντρου στην άκρη και πολλές μικρές μπιλίτσες που κουνιόντουσαν.

Όμως ο Σπύρος αν και είχε το κλαδί, δεν ήξερε πώς να πάει στη Χώρα των Βρωμάκηδων. Έψαξε στις Εγκυκλοπαίδειες, έψαξε στο Ιντερνέτ, πουθενά δεν έγραφαν γι’ αυτή τη Χώρα. Έτσι ξαναπήγε στη Μάγισσα- δέντρο.

Τότε αυτή έκανε μαγικά σε ένα χελιδόνι από μια ζωγραφιά, αυτό ζωντάνεψε, μεγάλωσε κι ανέβηκαν πάνω του.

Ύστερα από λίγο έφτασαν στη Χώρα των Βρωμάκηδων και ελευθέρωσαν την Έλλη, αφού πρώτα κατέστρεψαν το στρατό των Βρωμάκηδων ρίχνοντάς τους σαπούνι και νερό που πεταγόταν από το μαγικό ραβδί.

Η Μάγισσα –δέντρο τους έμαθε και το τραγούδι της καθαριότητας, για να το λένε κάθε φορά που πλένουν τα χέρια τους, ώστε να μη βρεθούν ποτέ ξανά στη Χώρα των Βρωμάκηδων.

Πλένουμε τα χέρια μας/ χέρια μας/ χέρια μας

Πλένουμε τα χέρια μας/

Πολύ –πολύ καλά

Και τα σαπουνίζουμε / και τα σαπουνίζουμε

Και τα σαπουνίζουμε / για να’ ναι καθαρά»

 5^ος (Αρβηλών) Δημοτικός Παιδικός Σταθμός Ζωγράφου

Ο Σπίρτο Τορνέντο και το μαγικό δαχτυλίδι

Η Έλλη είναι αιχμάλωτη στη Χώρα των Βρωμάκηδων και κινδυνεύει να μείνει για πάντα εκεί!

Η Αντωνία ήταν παλιά πειρατίνα. Με το κόκκινο μαντήλι στα μαλλιά της είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των θαλασσών. Μέχρι που γνώρισε έναν πρίγκιπα, τον παντρεύτηκε κι αποφάσισε να σταματήσει τις πειρατείες.

Σε μια βόλτα με τον πρίγκιπα, βρήκε ένα θησαυρό. Σε ένα κίτρινο, παλιό χαρτί έλεγε πως δεν μπορούσες να πάρεις το θησαυρό, παρά μόνο ένα πράγμα και μόνο αν άφηνες κάτι δικό σου που αγαπούσες!

Η Αντωνία άφησε το αγαπημένο της κολιέ και πήρε ένα ροζ δαχτυλίδι που αποδείχτηκε μαγικό!

Όταν έμαθε πως η Έλλη κινδυνεύει κάλεσε τον σούπερ- ήρωα με το παράξενο όνομα Σπίρτο Τορνέντο και του ανέθεσε να την ελευθερώσει. Για να τον βοηθήσει του έδωσε το μαγικό της δαχτυλίδι.

Ο Σπίρτο ξεκίνησε για τη Χώρα των Βρωμάκηδων. Όταν έφτασε εκεί δεν άντεχε τη μυρωδιά κι έπρεπε να κρατάει τη μύτη του κλειστή συνέχεια.

Ο φρουρός Δημήτρης, ο πιο τρομερός πολεμιστής των Βρωμάκηδων του επιτέθηκε κι άρχισε η ξιφομαχία.

Ο Σπίρτο τα βρήκε σκούρα και τότε θυμήθηκε το μαγικό δαχτυλίδι. Το έστρεψε προς τον Δημήτρη, είπε ένα μαγικό ξόρκι κι εκείνος εξαφανίστηκε!

Ελευθέρωσε την Έλλη, αλλά του όρμησαν χιλιάδες Βρωμάκηδες. Τότε έβγαλε από το σακίδιο του το Ξύλο της Βροχής που του είχε χαρίσει ένας φίλος του Ινδιάνος. Όπου το έστρεφε, άρχιζε να βρέχει. Κι οι Βρωμάκηδες που σιχαίνονταν το νερό έτρεχαν να κρυφτούν.

Έτσι ελευθέρωσε την Έλλη και την πήγε στην πριγκίπισσα Αντωνία, που τον έκανε ιππότη.