Ταξίδεψα βράδυ με το καράβι και κοιμήθηκα στο κατάστρωμα απολαμβάνοντας τη φεγγαράδα σε μια ήρεμη θάλασσα και ξημέρωμα έφθασα στη Χίο
Λίγη ώρα αργότερα πήρα το αστικό λεωφορείο και μέσα σε δέκα λεπτά ήμουν σε μια υπέροχη όσο και μυθική παραλία -αφού είναι η Δασκαλόπετρα που ο θρύλος θέλει τον Όμηρο να διδάσκει τους μαθητές του.
Χωρίς ξαπλώστρες, με λίγες ομπρέλες, με καμπίνες και με ντους, φιλόξενη για όλους. Η θάλασσα μαγεία:
Και μετά το μπάνιο ήρθε η ώρα να ..θυμηθώ γιατί βρίσκομαι στα αγαπημένο νησί.
Έτσι πήρα πάλι το λεωφορείο και σύντομα ήμουν στην πόλη και στο Κάστρο. Με περίμεναν η Δέσποινα Σταθάκη και η Βίκυ Σγουρέλλη στη Γκαλερί "Δες", όπου το βράδυ της Παρασκευής (βρισκόμασταν στην Πέμπτη) θα παρουσιαζόταν το βιβλίο μου "Πολύ αργά για τ' Αίδίνι"
Η Βίκυ με φίλους συγγενείς και μαθητές, αλλά κυρίως με αγάπη και μεγάλη έμπνευση είχε ετοιμάσει ένα ηχητικό με τραγούδια, μουσικές κι αφηγήσεις, που μέσα σε επτά λεπτά κατάφερε να "πιάσει όλο το νόημα του βιβλίου"
Η Δέσποινα παραχώρησε τον όμορφο χώρο της με την ίδια φροντίδα και φυσικά τα έργα της γύρω μας ήταν το πιο όμορφο πλαίσιο για να ζήσουμε μια όμορφη βραδιά.
Όμως το ...πρόβλημα είναι πως οι Χιώτες παραείναι φιλόξενοι και αντί για καφέ καταλήξαμε να απολαμβάνουμε υπέροχους μεζέδες και ουζάκι στην παρακείμενη ταβέρνα. Ήμουν λίγο πλεονέκτης και ειδικά από τα νοτλμαδάκι δεν ξέρω να πρόλαβε να δοκιμάσει κανένας άλλος!
Μετά από αυτά, αποσύρθηκα...
Όμως πως να μην πάω στον Κάμπο το απόγευμα όπου παρουσιαζόταν ένα βιβλίο οι "Καμπούσικες ιστορίες της πεζούλας και άλλα Χιώτικα" του Γιάννη Παϊδούση;
Η ιδέα ήταν της αγαπημένης φίλης Νάσης Σιαφάκα, Καθηγήτριας και υπεύθυνης της Ομάδας Προφορικής Ιστορίας του Δήμου Χαλανδρίου, που είναι ομοιοπαθής. Νιώθουμε κάπως Χιώτες κι οι δυο και είμαστε και υποψήφιοι με την "Αντίσταση" στο Χαλάνδρι!
Βρέθηκα έτσι στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού Παναγιάς Κοκοροβιλιάς Γκιάζου το βιβλίο του Γιάννη Παϊδούση «Καμπούσικες ιστορίες της πεζούλας και άλλα Χιώτικα». Για το βιβλίο μίλησαν και διάβασαν αποσπάσματα η Μαρία Ξύδα, αρχιτέκτονας, η Ευγενία – Μαρία Κώττη, δημοσιογράφος και η Μαργαρίτα Μαρτάκη Πρόεδρος του Φιλοπρόοδου Ομίλου Κάμπου.
Εξαιρετικές ομιλίες και γεμάτες χιούμορ και νοσταλγία οι παρεμβάσεις του συγγραφέα.
Η βραδιά έκλεισε στην Ιχθυόσκαλα με καταπληκτικούς ψαρομεζέδες (γεμάτο ευγένεια και ταχύτατο το προσωπικό), όμως δεν βάζω άλλες φωτογραφίες φαγητού!
Το άλλο πρωί είπα να περπατήσω για να ...χωνέψω, αλλά και να δω φίλους κι αγαπημένα μέρη. Πρώτη στάση φυρικά στη Βιβλιοθήκη "Κοραής" και στη διευθύντρια Άννα Χαζίρη. Μετά μια επίσκεψη στο νέο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων "Αλφα- Πι" και ύστερα τα βήματά μου με οδήγησαν στο Κάστρο και πάλι, αλλά αυτή τη φορά για να επισκεφθώ την έκθεση "Το παρελθόν είναι μια ξένη χώρα" που οργάνωσε η "Δηώ" στα Οθωμανικά Λουτρά και στο πρόσφατα ανακαινισμένο Χαμηδιέ Τζαμί.
Είχα την τύχη να με ξεναγήσει αρχικά η Project Manager της Έκθεσης Κωνσταντίνα Σουλιώτη. Για τα έργα θα αφήσω την εικόνα να μιλήσει, αν και άλλο είναι να τα βλέπεις από κοντά (η έκθεση διαρκεί ως 28/8)
...Όμως μεσημέριασε κι αυτή τη φορά αντί για ούζα και μεζέδες προτίμησα και πάλι τη "Δασκαλόπετρα" Μπόλικο κολύμπι, εξερευνήσεις, διάβασμα στη σκιά ενός πεύκου...
Είχα και λίγο άγχος (ή λίγο περισσότερο) καθώς πλησίαζε η ώρα της εκδήλωσης. Η Χίος του Πολιτισμού εκείνο το βράδυ ήταν γεμάτη με ενδιαφέροντα πράγματα. Θα ερχόταν κανείς σε μας; Εδώ θα πρέπει αν πω για τον εξαιρετικό συνάδελφο δημοσιογράφο Δημήτριο Γ. Ζαφείρη, που φρόντισε να μου κάνει μια συνέντευξη την προηγουμένη, που φαίνεται είδαν πολλοί στη Χίο.
Τελικά οι φόβοι μου διαλύθηκαν και ο χώρος άρχισε να γεμίζει από νωρίς. Φυσικά χωρίς την κινητοποίηση των δυο εκλεκτών Χιώτισσων, της Δέσποινας και της Βίκυς, νομίζω δεν θα είχαμε τόσο επιτυχία.
Πολλοί ακόμη ήρθαν να ακούσουν τον έτερο εισηγητή Παντελή Ζούρα.
ήδη από την αρχή το "ηχητικό" της Βίκυς Σγουρέλλη, έκανε το θαύμα του. Θα έλεγε κανείς πως δεν θα χρειαζόταν τίποτε άλλο!
Ενδιαφέρουσα και η εισήγηση που ακολούθησε, αλλά και η σύντομη συζήτηση με το κοινό...
μαζί μας και το βιβλιοπωλείο Πυξίδα που φρόντισε ώστε τα βιβλία μου να βρίσκονται εκεί.
Απρόσμενη η συνάντηση με τη κυρία Αθηνά Κρομμύδα πρόεδρο του Ανωτάτου Συμβουλίου Ελληνικής Παιδείας της Αρχιεπισκοπής Αμερικής που μας τίμησε με την παρουσία της. Με τη κυρία Κορμμύδα έχουμε συνεργαστεί και μέσω του Μουσείου Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης.
Μετά από όλα αυτά, ποτά και χαλάρωση στο "Μπούρτζι", με την παρέα του ...Beaute, Μαρία Καλλιμασιά και Χρήστο Τριαντόπουλο. ήταν το τρίτο συνεχές ραντεβού μας στη Χίο!Το άλλο πρωί ήρθε η ώρα των φίλων, αλλά και της "Πυξίδας", όπου ήρθαν μικροί και μεγάλοι για να κουβεντιάσουμε και να τους υπογράψω αντίτυπα του βιβλίου.
Κι ύστερα...
Αυτό ήταν και το κορυφαίο. Χαρά και συγκίνηση! Δεκάδες παιδιά από όλη τη Χίο διασκέδασαν μαζί μας και έμαθαν για τις τοπικές παραδόσεις και την ιστορία.
Αντιγράφω αυτά που έγραψε η Καλλιόπη Λιαδή:
" Εχθές με οδηγό μας το συγγραφέα Κώστα Στοφόρο κάναμε ένα περίπατο μυστηρίου στο Πιτυός, λύσαμε γρίφους, ανακαλύψαμε κρυμμένα αντικείμενα που μας οδηγούσαν σε διαφορετικά σημεία του χωριού, είδαμε πώς γίνονται τα χερίσια μακαρόνια, επισκεφτήκαμε το παλιό σχολείο, τραγουδήσαμε το παραδοσιακό "Άσπρο γιασεμάκι μου" και το νεότερο "Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο", δοκιμάσαμε ψωμί φτιαγμένο στο ξυλόφουρνο, επισκεφτήκαμε το ελαιοτριβείο, βελάσαμε, γελάσαμε και άλλα πολλά. Στο τέλος τα παιδιά χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και έγραψαν και παρουσίασαν τρεις ιστορίες μυστηρίου. Οι ιστορίες θα δημοσιευτούν στη σελίδα του συγγραφέα http://paramithokouzina.blogspot.com/.Eυχαριστούμε πολύ όλους τους νεαρούς ντέτεκτιβ και τους συνοδούς τους που τους έφεραν στην παρέα μας και μας βοήθησαν να λύσουμε το μυστήριο! Ευχαριστούμε πολύ τους χώρους εστίασης Ο Καφενές του Γιώργη και Το Παλιό Σχολείο, καθώς και το φούρνο του κυρίου Αποστολή για τη φιλοξενία και την ωραία συνεργασία! Και, φυσικά, ευχαριστούμε τον Κώστα Στοφόρο που μας τίμησε με την παρουσία του και έδωσε τόση ενέργεια στη δράση αυτή! Μικροί - μεγάλοι, περάσαμε όμορφα και τούτη τη φορά!"
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι της Φιλομήλας Μπόλια και νομίζω τα λένε όλα:
Μετά, εντάξει θα καταλάβατε τι κάναμε! Πήγαμε φυσικά στο Μάκελο του Νίκου Γεωργούλη
για να φροντίσουμε τη δίαιτά μας μέσα στη δροσιά. Είχαμε πρόβλημα τι πιάτο να πρωτοδιαλέξουμε... (είπα πως δεν θα έβαζα άλλα φαγητά, αλλά...)
Την άλλη μέρα -κλαψ! -έφυγα. Όμως ήδη σχεδιάζω το επόμενο ταξίδι στη Χίο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου