Νοέμβρης (από το "Ημερολόγιο για να θυμάσαι ή να ξεχνάς"
Όταν η πριγκίπισσα βαρέθηκε να τριγυρίζει άσκοπα στις
τεράστιες αίθουσες και στους διαδρόμους του παλατιού, αποφάσισε να φτιάξει μια
μεγάλη φούσκα να μπει μέσα και να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο.
Ξερίζωσε κι ένα
κομμάτι της πόλης να το έχει σουβενίρ (η πριγκίπισσα ήταν τεράστια και η πόλη
της μικρή).
Θέλοντας και μη, τα ανθρωπάκια που ζούσαν σε αυτό το κομμάτι της
επικράτειας, βρέθηκαν στη φούσκα.
Στην αρχή τα είχαν χαμένα και έκλαιγαν τη
μοίρα τους.
Ευτυχώς που μαζί τους ήταν ο Γενναίος Ραφτάκος.
Έβγαλε μια βελόνα
και την τρύπησε.
Όταν έσκασε η φούσκα., τα ανθρωπάκια πέταξαν προς τα πάνω την
ώρα που η πριγκίπισσα χανόταν στα βάθη του Ωκεανού.
Λένε πως ζουν ευτυχισμένοι
σε κάποιο σύννεφο.
Η πριγκίπισσα;
Η Στεφανία Βελδεμίρη ζωγράφισε εκτός από τους γνωστούς σε όλους μας δώδεκα μήνες του χρόνου, άλλους τρεις που τους ονόμασε μήνες του «Δεν»: «Τα φιλιά που δεν σου έδωσα», «Τα λόγια που δεν σου είπα», «Οι βρισιές που δεν ξεφώνισα»
Οι τρεις αυτοί νέοι μήνες δημιούργησαν μια «Αποχή».
Ο Κώστας Στοφόρος έγραψε για κάθε μήνα ένα μικρό παραμύθι για μεγάλους.
Ζωγραφιές και κείμενα κυκλοφόρησαν σε Ημερολόγιο «Για να θυμάσαι ή να ξεχνάς» από το Πολιτιστικό Περιοδικό της Θεσσαλονίκης «Εξώστης» και παρουσιάστηκαν με επιτυχία σε έκθεση που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 2012 στη Θεσσαλονίκη.
