"... Η Τζίνα μου είχε πει επανειλημμένα ότι : "Εμένα το όνειρό μου είναι, και όταν κλέισω τα μάτια μου κάποτε, σ' αυτούς εδώ τους τοίχους να εξακολουθήσει να ακούγεται μουσική, όπως ακουγόταν τον καιρό που ζούσα"..."
Είκοσι ολόκληρα χρόναι έχουν περάσει από τότε που ο αδερφός της Τζίνας Μπαχάουερ, Ρέννος , μου παραχωρούσε συνέντευξη για το πρώτο τεύχος του περιοδικού "Στάση" στο Χαλάνδρι, που βρήκα τακτοποιώντας χθες τα αρχεία μου....
Θέμα η εγκατάλειψη του σπιτιού της μεγάλης πιανίστριας που "έφυγε" στις 22 Αυγούστου του 1976 πριν προλάβει να δώσει την τελευταία της συναυλία στο Ηρώδειο...
Μιλούσα τότε για "Είκοσι χρόνια σιωπής".
Που έγινα πια σαράντα.
Η τότε δημοτική κίνηση που σήμερα πια βρίσκεται στη διοίκηση του Δήμου είχε κάνει σημαντικές προσπάθειες για να βρεθεί λύση.
Μετά την έκδοση του περιοδικού είχε πραγματοποιηθεί έκθεση φωτογραφίας της Ολυμπίας Κρασαγάκη με εικόνες του σπιτιού...
Βλέπετε η Τζίνα Μπαχάουερ κληροδότησε το σπίτ της στο Ωδείο Αθηνών το οποίο φέρει βαρύτατες ευθύνες για την εικόνα που υπάρχει σήμερα.
Έλεγε τότε ο Ρέννος Μπαχάουερ:
"...Φαίνεται πως οι σημερινοί ιθύνοντες του Ωδείου Αθηνών δεν έχουν καιρό να ασχολούνται με τέτοια "ψιλοπράγματα"... Φαίνεται πως δεν υπάρχει ούτε η στοιχειώδης λεπτότης κάπως να δικαιολογηθεί το θένμα αυτό..."
Αναρωτιέμαι τι θα έλεγε σήμερα αν ζούσε ο ευγενέστατος αυτός άνθρωπος, που είχα την τύχη να γνωρίσω...
"...'Οταν έγινε η δικτατορία η Τζίνα δεν ξανάπιξε πλεόν. Ερχόταν όμως στο Χαλάνδρι κάθε χρόνο. Τότε είχε αυτόν τον υπέροχο κήπο της -που δεν υπάρχει πια σήμερα- και με τηλεφωνήματα εκαλούσε φίλους και γνωστούς οι οποίοι ερχόντουσαν και κάθονταν σταυροπόδι στο γρασίδι, η Τζίνα τράβαγε έξω το πιάνο στη βεράντα και έπαιζε ένα ρεσιτάλ εκεί πέρα. Στον κήπο της..."
Αξίζει να διαβάσετε όλη τη συνέντευξη γι' αυτό και παραθέτω φωτογραφικό αντίγραφο του άρθρου.
Ελπίζοντας πως η σημερινή Δημοτική Αρχή και οι φορείς του Χαλανδρίου να διεκδικήσουν ώστε
¨...Να γινόταν αυτό το σπίτι πολιτιστική γωνιά. Τι να κάνανε μέσα; Διαλέξεις, μαθήματα, μελέτη. Να ακούγεται μουσική, όπως οραματιζόταν η Τζίνα πριν πεθάνει..." (Ρ. Μπαχάουερ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου