Αγία Κιουρά

"....Ανηφόρισαν προς την Αγία Κιουρά. Ο παππούς Λευτέρης και η γιαγιά Ζωή κρατιόντουσαν από το χέρι. Ήταν ο δικός τους τόπος. Εκεί που, από ένα βλέμμα, είχε ξεκινήσει η κοινή τους ζωή.

Μπήκαν στην εκκλησία με τις παράξενες ζωγραφιές. Αυτό που αμέσως έκανε εντύπωση στην Αντιγόνη ήταν τα μάτια του Χριστού και των αγίων. Δεν έμοιαζαν με καμία από τις εικόνες που είχε δει ως τότε.

Ο Χαμντάν, η Αϊσέ και ο Ελίας τους ακολούθησαν κάπως ντροπαλά στο εκκλησάκι. Ο παππούς τους μίλησε για την ιστορία του. Για την αγιογράφηση από τους εξόριστους στο Παρθένι, που κατάφεραν μέσα από τις εικόνες να μιλήσουν και για τα δικά τους πάθη. Ο Χαμντάν κοιτούσε προσηλωμένος τον παππού και κάθε τόσο γυρνούσε το βλέμμα του στις εικόνες, κουνώντας το κεφάλι του καταφατικά.

Τα παιδιά τούς είχαν ήδη αφήσει και κατηφόριζαν προς την παραλία. Ακόμη κι ο Ελίας βούτηξε μαζί τους στα διάφανα, σμαραγδένια νερά. Δυο νησάκια διακρίνονταν στο βάθος: η Στρογγυλή και η Τρυπητή...." (Κώστας Στοφόρος, Ο Κώδικας της Λέρου  -περιπέτεια στο νησί της Άρτεμης, εκδόσεις Κέδρος)