"...Ευτυχώς στο σπίτι των φίλων τους τα παιδιά κάθισαν χωριστά
από τους μεγάλους. Τα σνίτσελ ήταν στ’ αλήθεια τα νοστιμότερα που είχαν φάει τη
ζωή τους. Λεπτά -λεπτά και τραγανά, με χρυσαφένιο χρώμα. Το βουναλάκι που είχε
φτιάξει η Αντρέα εξαφανίστηκε, όπως και η μεγάλη γαβάθα με την πατατοσαλάτα που
το συνόδευε. Οι μεγάλοι άδειασαν και κάμποσα μπουκάλια Σάμαινα. Δεν χρειαζόταν
να το ξέρεις, αρκεί να άκουγες τις εύθυμες και δυνατές φωνές τους.
Τα παιδιά δεν πρόλαβαν ούτε «ΕΥ-ΠΟ», «ΛΥ-ΠΟ» να πούνε. Με το
που ακούμπησαν τα κεφάλια τους στα μαξιλάρια αποκοιμήθηκαν...."
Κώστας Στοφόρος, Ο χαμένος μύθος του Αισώπου, εκδόσεις Μίνωας
Πάλι στη Σάμο μετά από καιρό και φυσικά βρήκα την ευκαιρία να τιμήσω το καταπληκτικό Λευκό ξηρό, μοσχάτο κρασί τη Σάμαινα, αλλά και το μικρό του παιδί το ...Σαμαινάκι!
Φυσικά και μέσα στο βιβλίο υπάρχουν κάμποσες αναφορές, ενώ και ο Ενιαίος Οινοποιητικός Αγροτικός Συνεταιρισμός Σάμου στάθηκε δίπλα μου τόσο στην παρουσίαση του Χαμένου μύθου του Αισώπου στην Αθήνα, όσο και στο Καρλόβασι.
Με χαρά έμαθα ότι λειτουργεί κι ένα θαυμάσιο Μουσείου Σαμιακού Οίνου. Διαβάζω:
"... Το Μουσείο Σαμιακού Οίνου, που εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι του 2005, είναι ένας «ζωντανός» χώρος εικονικής ιστορικής πραγματικότητας για το σαμιακό κρασί και την Ένωση Ονοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου.
Αρχικά ιδιωτικό οινοποιείο και αργότερα αποθήκη και βαρελοποιείο της Ένωσης, το κτήριο του μουσείου αποτελεί «ζωντανό» έκθεμα, όντας «μπολιασμένο» με το σαμιακό Μοσχάτο και τα κρασιά του. Ακόμα και οι μεγάλες ξύλινες δεξαμενές, εκθέματα σήμερα του μουσείου, ήταν κάποτε χρηστικές.
Η διαρρύθμισή του, αποτέλεσμα σύγχρονης μουσειακής επιστήμης, ταξιδεύει γλαφυρά στο χρόνο, κερδίζοντας, αλλά αφήνοντας ξεκούραστο τον επισκέπτη. Η παραδοσιακή οινοποίηση, τα εργαλεία, οι δεξαμενές της και τα όργανα χημείου, αλλά και η κατασκευή βαρελιών, ζωντανεύουν, μέσω εκθεμάτων που φτάνουν σε βάθος χρόνου τον αιώνα. Έγγραφα, βραβεία, φιάλες οίνου, φωτογραφίες και αντικείμενα γραφείου συμπληρώνουν το ιστορικό παζλ. Κορυφαίας έμπνευσης είναι η αναπαράσταση της καλλιέργειας των αμπελιών σε πεζούλες (όπως συνηθίζεται στο νησί), που απεικονίζει πως φυτρώνει και αναπτύσσεται το αμπέλι μέχρι την στιγμή του τρύγου. Δεν λείπουν και οι κάβες, μια βαρελιών και μία φιαλών και μάλιστα εν χρήσει, προσθέτοντας ακόμα μεγαλύτερη ζωντάνια στο χώρο, συνδέοντάς τον με το παρόν.
Στο Μουσείο Οίνου λειτουργεί εξοπλισμένος συνεδριακός χώρος, για χρήση από την Ένωση Ονοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου ή άλλους φορείς.
Χορτασμένος από ιστορία, αλλά «διψασμένος» για κρασί ο επισκέπτης, μπορεί, τέλος, να δοκιμάσει ή και να αγοράσει τα κρασιά της ΕΟΣΣ, στο ειδικό κατάστημα του Μουσείου...."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου