Η Ιστορία ...αλλιώς: Ο Ουινηστικός και η "Στάση του Φταίω"

 Μια σπαρταριστή ιστορία που ξεπήδησε από το εργαστήριό μας "Ο κόσμος της Πηνελόπης Δέλτα"

Βυζάντιο…Στάση του Φταίω

 Της Παναγιώτας Ταρασουλέα 

-Να δούμε τι θα καταφέρει ο καινούριος αυτοκράτορας. Λένε ότι διακρίνεται για τις γνώσεις του για την εργατικότητα και την τόλμη του. Εγώ πιστεύω ότι είναι μπλόφες όλα αυτά! Πώς τον είπαμε; Ουινηστικός;

-ΌΧΙ! Νομίζω ότι τον λένε Ιουανηστειακό. Εγώ πιστεύω πάντως ότι δεν είναι και χάλια. Προχθές μου είπε η γειτόνισσα μας ότι θα φορολογούμαστε ανάλογα με το εισόδημά μας και δεν θα μπορεί αυτός που του χρωστάμε λίγα χρήματα, αν τον θυμάσαι, να μας πάρει το κτήμα.

-Καλά εντάξει, τώρα όμως βιάσου γιατί εγώ δεν θέλω να χάσω τους αγώνες του ιππόδρομου!

                   -ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ΑΚΟΥΣΑΤΕ, οι αγώνες ξεκινάνε!!

-Είμαι σίγουρος ότι θα νικήσουν οι Βένετοι, είπε με ένα καμαρωτό ύφος.

-Όχι θα νικήσουν οι πράσινοι!

-Μα εσύ πάντα υποστήριζες τους Βένετους! Τι έπαθες; Όλο πας κόντρα στα λόγια μου, είπε ενοχλημένος

-ΌΧΙ, δεν πάω καθόλου κόντρα στα λόγια σου, απάντησε σαστισμένος 

-Μόλις τώρα το έκανες, του αντιγύρισε.

-ΟΧΙ, δεν το έκανα, αρνήθηκε.

-Το έκανες ξανά, του είπε κοροϊδευτικά.

-ΟΧΙ!

-ΝΑΙ!

-ΟΧΙ!

-Τότε ας δούμε τι λένε οι άλλοι:

Ποιος είναι με τους Βένετους;

-Εμείς! Φωνάζουν πολύ από το κοινό.

-Αν το πας έτσι:

Ποιος είναι με τους Πράσινους;

-Εμείς! Φωνάζουν πολύ από το κοινό.

-ΣΥΝΤΡΙΨΤΕ τους Βένετους!!

-ΟΧΙ, συντρίψτε τους Πράσινους!

Και κάπως έτσι ξεκινάει η στάση του νίκα.

 

-Συγγνώμη που μαλώσαμε. Εγώ φταίω για όλα, είπε λυπητερά.

-Όχι εγώ φταίω. Εγώ φταίω για τον θάνατο τόσων ανθρώπων. Εγώ φταίω για την μεγάλη καταστροφή. Εγώ φταίω για όλα, είπε και ένα δάκρυ διέσχισε το μάγουλό του.

-ΟΧΙ, εγώ φταίω για όλα!

-ΟΧΙ, εγώ!

-Σταμάτα γιατί τώρα θα γίνει και «στάση του φταίω», τον μάλωσε. Τέλος πάντων, έμαθες ότι ο Ιουανηστειακός φτιάχνει την Αγία Σοφία;

-ΟΧΙ, είπε ανέκφραστος.

-Ωραία, τώρα το έμαθες, του είπε, ρίχνοντάς του ένα βαμβακερό βλέμμα.

-Γιατί είσαι νευρικός, τον ρωτάει αν και ήξερε την απάντηση. Θα πηγαίνανε να πολεμήσουν κατά των Γότθων και των Βανδάλων.

 

Είκοσι χρόνια μετά…

 

-Πως σε είπαμε αυτοκράτορα μου, γιατί το μυαλό μου αργεί να σκεφτεί.

-Ιουστινιανό με λένε, λέει με περηφάνια.

-Ξέρεις, Ουινηστικέ, τι έπαθα εγώ με τους υπόλοιπους Βυζαντινούς όλο αυτόν τον μακροχρόνιο πόλεμο; Δεν νομίζω να ξέρεις, Ουινηστικέ! Όταν εμείς πολεμούσαμε, εσύ έδινες απλώς διαταγές, Ουινηστικέ! Κοίτα τι έχω πάθει, Ουινηστικέ!! Έχω χτυπήσει τα δύο χέρια μου και δεν μπορώ να τα κουνήσω! Ουινηστικέ, τα πόδια μου έχουν μεγάλα εξογκώματα σαν φουσκάλες. Έχω παντού γρατζουνιές που τσούζουν. Και το χειρότερο είναι ότι κάθε βράδυ βλέπω εφιάλτες, Ουινηστικέ!

-Πρώτον, με λένε Ιουστινιανό. Και δεύτερον, επανακτήσαμε  τα κατακτημένα εδάφη μας στη Δύση και έγινε η Μεσόγειος «Βυζαντινή μας λίμνη». Τι καλύτερο;

-Μπορεί για εσένα να είναι τέλειο και όντως ακούγεται πολύ ωραίο αλλά συμπεραίνω από όλη μου την εμπειρία ότι ένας άνθρωπος πρέπει πάνω από όλα να έχει υγεία και αγάπη. Τα υπόλοιπα είναι ασήμαντα.