Το παραμύθι αυτό δημιουργήθηκε και εικονογραφήθηκε από την ομάδα των "μεγάλων" του Summer Camp της Αστράμαξας , με έμπνευση από πραγματικά ψάρια της θάλασσας που γνωρίσαμε. Όλα τα ονόματα των ψαριών είναι υπαρκτά. Θα συνεχίσουμε και όλο τον Ιούλιο. Σας περιμένουμε να δημιουργήσουμε παρέα!
Διαβάστε εδώ και το παραμύθι των "μικρών"
Ο Σκαρμός και η Σκαρτέλα: Love Story στον βυθό
Μεγάλη γιορτή στον βυθό της θάλασσας.
Ο Σκαρμός ή Παπανικολής -όπως τον λένε οι φίλοι
του, παντρεύεται την όμορφη Σκαρτέλα Κρυπτοσαλιάρα.
Όλοι παραξενεύτηκαν γιατί του Σκαρμού του αρέσει να ζει
σε βυθό με άμμο και λάσπη. Είναι καιροσκόπος κυνηγός και καραδοκεί
καμουφλαρισμένος στην άμμο, περιμένοντας τη λεία του να πλησιάσει.
Η Κρυπτοσαλιάρα, αντίθετα, λατρεύει τα βράχια. Μερικές
φορές ανεβαίνει πάνω τους και κάνει βουτιές. Είναι και κοσμογυρισμένη. Έχει
πάει ακόμη και στην Καραϊβική!
Τώρα όμως γίνεται ο γάμος και κουμπάρος είναι ο παιδικός
της φίλος, ο Σαλιάρα Gattorugine -που σημαίνει «Γατοσκουριάς».
Έχουν αποφασίσει να ζουν μερικές μέρες σε βυθό με άμμο
και άλλες σε βυθό με βράχια.
Όμως η Σμέρνα ή Σμύρνα, ένα άγριο δηλητηριώδες
ψάρι της θάλασσας ήθελε να σκοτώσει τον Σκαρμό και να αρπάξει τη Σκαρτέλα
Κρυπτοσαλιάρα.
Τον παραφύλαξε μια μέρα που ήταν μόνος του στην άμμο και
τον δάγκωσε.
Το δηλητήριο άρχισε να κυλά στο σώμα του και ο Σκαρμός
ήταν στα τελευταία του όταν γύρισε η Σκαρτέλα.
Εκείνη κολύμπησε γρήγορα να βρει τη φίλη της το Τραχούρι
ή Κοκκάλι, που είχε γνωρίσει σε ένα ταξίδι στη Βραζιλία και ήξερε όλο τον
κόσμο του βυθού.
-Τον δάγκωσε η Σμέρνα; Τότε χρειάζεσαι τον Βεντούζα,
της είπε η φίλη της.
-Τον Βεντούζα;
-Ναι. Πάω να τον βρω. Θα κολλήσει πάνω στον άντρα σου και
σαν βεντούζα που είναι, θα τραβήξει το δηλητήριο.
Έτσι είπε το Τραχούρι κι έφυγε σαν βολίδα.
Δεν πέρασε παρά λίγη ώρα που φάνηκε αιώνας στη Σκαρτέλα.
Ο Βεντούζας κόλλησε πάνω στον Σκαρμό και τράβηξε το
δηλητήριο.
Εκείνος συνήλθε σχεδόν αμέσως και μαζί με την αγαπημένη
του πήραν το δρόμο για το σπίτι τους στην άμμο.
Όμως η συμπεριφορά του είχε αλλάξει. Η Σκαρτέλα πίστευε
πως φταίει το δηλητήριο, όμως δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Μέρα με τη μέρα όλο
και πιο αδιάφορος ήταν ο Σκαρμός. Ακόμη και να κυνηγήσει βαριόταν.
Εκείνη είπε τα παράπονα της στον κουμπάρο και παιδικό της
φίλο τον «Γατοσκουριά»
-Να τον χωρίσεις! της απάντησε εκείνος.
Της εξομολογήθηκε πως την αγαπούσε από παλιά και δεν
τολμούσε να της το πει. Τώρα όμως που ο σύζυγός της είχε αλλάξει, ήρθε η ώρα να
χωρίσουν και να παντρευτεί αυτόν.
-Τρελάθηκες; Δεν χωρίζω με τον άντρα μου. Τον αγαπάω. Θα
τον βοηθήσω.
Ο «Γατοσκουριάς» έφυγε με κατεβασμένα τα πτερύγια.
Στενοχωρημένος και θυμωμένος.
«Θα τον βγάλω από τη μέση!» σκέφτηκε. «Και τότε η
Σκαρτέλα θα γίνει δική μου».
Πώς όμως θα τα κατάφερνε;
Τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από το άγριο Μουγγρί.
Πήγε και το βρήκε στη φωλιά του
-Σου έχω έναν φοβερό μεζέ. Δεν έχεις φάει τέτοια
νοστιμιά. Σκαρμός!
-Και που είναι ο μεζές;
-Στον Νάγο στη Χίο.
-Πού βρίσκεται ακριβώς;
-Θα σου δείξω. Ακολούθα με.
Έφτασαν στη Χίο κι ο «Γατοσκουριάς» τον άφησε μόνο του
αφού του έδειξε το μέρος.
Το Μουγγρί ανακάλυψε που ήταν ο Σκαρμός και τον πήρε στο
κυνήγι. Εκείνος κρυβόταν στην άμμο για να γλιτώσει.
Για καλή του τύχη περνούσε από εκεί ο φίλος του ο Γκρίζος
Κέφαλος.
-Βοήθεια! Βοήθεια! Με κυνηγάει το Μουγγρί!
-Το Μουγγρί;
-Ναι, θέλει να με φάει. Ζήτα βοήθεια από το Τραχούρι. Θα
ξέρει τι να κάνει.
Ευτυχώς το Τραχούρι ήταν εκεί δίπλα στη Σαρακηνόπετρα κι
αμέσως σκέφτηκε τι να κάνουν.
-Βεντούζα! Βεντούζα! Φώναξε το ψαράκι που ήταν κολλημένο
στον βράχο. Πού έχεις το δηλητήριο που ρούφηξες από τον Σκαρμό;
-Εδώ δίπλα μου.
-Να το δώσεις στον Γκρίζο Κέφαλο. Κι εσύ, είπε γυρνώντας
προς τον Κέφαλο, να παραμονέψεις και μόλις το Μουγγρί πάει να φάει τον φίλο σου
να του ρίξεις το δηλητήριο στο στόμα.
Έτσι κι έγινε. Το Μουγγρί έπεσε …ξερό κι ο Σκαρμός
σώθηκε. Μετά από αυτό συνήλθε και έγινε όπως πριν.
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Βγήκε κι ένα τραγουδάκι:
Ο Σκαρμός και η Σκαρτέλα
Γνωριστήκανε με τρέλα
Μια στα βράχια, μια στην άμμο
Έρωτα είχανε μεγάλο
Παντρευτήκανε μια μέρα
Που ‘ταν Καθαρά Δευτέρα
Μα τους ζήλεψε μια σμέρνα
Που ‘χε ρίζες απ’ τη Λέρνα
Του τη στήνει σε γωνιά
Και του ρίχνει δαγκωνιά
Μες στο σώμα του φαρμάκι
Το τσακίζει το ψαράκι
Ο Βεντούζας όμως φτάνει
και στο σώμα του κολλάει
Του ρουφά το δηλητήριο
σταματώντας το μαρτύριο
Ζήσανε κι άλλα πολλά
Μεσ’ στης Χίου τα νερά
Μα όλα πήγανε καλά
Και περνάνε μια χαρά!
Συγγραφείς -εικονογράφοι:
Γιάννης Ανδρίτσος
Μαρίλια Κοντούλη
Γιώργος Λουδάρος
Νάνση Λουλούμαρη
Ξένια Ντοντ - Μπουρούνη
Ειρήνη Συμεών
Δέσποινα Φωτοπούλου
Λορέτο Ψωμάδη
Αστράμαξα
Καλλιτεχνικό Εργαστήρι
Γούναρη 229, Γλυφάδα, Τηλέφωνα επικοινωνίας 2109613172 -6973527071
e-mail info@astramaxa.gr / https://www.facebook.com/astramaxa
https://astramaxa.gr/contact/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου