Τετάρτη 25 Ιουνίου 2025

«Η πρώτη μου αγάπη» στο Πόρτο Κάγιο

 


«Η πρώτη μου αγάπη» στο Πόρτο Κάγιο

Μια βραδιά γεμάτη αναμνήσεις, ιστορίες αγάπης, γεύσεις και μουσικές

Η πιο όμορφη καλοκαιρινή βραδιά έρχεται στο μεζεδοπωλείο Πόρτο Κάγιο στην Αγία Παρασκευή, την Τρίτη 8 Ιουλίου στις 9 το βράδυ.

Με αφορμή το βιβλίο «Η πρώτη μου αγάπη -34 ερωτικές ιστορίες» (εκδόσεις Λέμβος), συγγραφείς του βιβλίου συναντιούνται με μουσικούς, μοιράζονται μαζί μας τις αναμνήσεις από την πρώτη τους αγάπη και …τραγουδάνε.

Μαζί μας η ομάδα αφήγησης Παραμυθανθός με ιστορίες και τραγούδια γεμάτα καλοκαίρι!

 

Παραμυθανθός

Αφήγηση: Δημήτρης Μάλλης – Καλλιρρόη Μουλά

Μουσική: Δημήτρης Μάλλης

Την εκδήλωση επιμελείται και παρουσιάζει ο Κώστας Στοφόρος

Πόρτο Κάγιο, Γαρυττού 112 Αγία Παρασκευή -κοντά στο Μετρό Χαλάνδρι- τηλ.  21 0600 3352 /6974586419

Για το βιβλίο:

Πολλοί αναρωτιούνται πώς γίνεται να θυμόμαστε ακόμη την πρώτη μας αγάπη. Η νοσταλγία για τα χρόνια που πέρασαν, η νεότητα και η ωραιοποίηση κάνουν το παρελθόν να φαντάζει σαν κάτι που έμεινε αναλλοίωτο, προσφέροντάς μας ένα παραμύθι το οποίο αντέχει στον χρόνο.

Η πρώτη αγάπη θα έχει ξεχωριστή θέση στη ζωή του καθενός. Είναι εκείνη η στιγμή που για πρώτη φορά η φλόγα του έρωτα δεν έσβησε γρήγορα μέσα σε μια στιγμή, αλλά μετατράπηκε σε πυρκαγιά δυνατή που φούντωνε μέρα με τη μέρα. Εκτός του ότι αντιπροσωπεύει την νεότητά μας, η πρώτη αγάπη μπορεί να μας υπενθυμίσει εκείνες τις στιγμές που όλα φαινόνταν δυνατά και υποσχόμενα, τότε που η ζωή μας ήταν καθημερινά γεμάτη από καινούργια και συναρπαστικά πράγματα.

Επιμέλεια: Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Συμμετέχουν οι:

Αθανασίου Έρικα, Αρωνιάδα Πόπη, Ατζακάς Γιάννης, Βαρβαρήγος Δημήτρης, Βεληβασάκη Γεωργία, Βοϊκλής Γιώργος, Δαλακούρα Νάγια, Δενδρινός Γεράσιμος, Ιντζέμπελης Ελπιδοφόρος, Ιντζέμπελης Θεοδωρής, Καριζώνη Κατερίνα, Κατσαλίδας Νίκος, Κρητικός Μάρκος, Λιακόπουλος Θανάσης, Λογαράς Κώστας, Μάϊνας Στέλιος, Μήτσου Ανδρέας, Μίλεσης Στέφανος, Μπανά Πολύνα, Μπούρας Κωνσταντίνος, Νικηφόρου Τόλης, Πύργαρης Γιώργος, Ραπτόπουλος Βαγγέλης, Σακελλίου Λιάνα, Σαραντινού Λεύκη, Σκιαδαρέση Μαρία, Σκιαθάς Αντώνης, Σπυράκης Απόστολος, Στοφόρος Κώστας, Τότσκα Λίτσα, Φραγκάκης Ηλίας, Χαριάτης Άγγελος, Χρυσανθόπουλος Γιάννης

Τρίτη 24 Ιουνίου 2025

Καλλιτεχνικό Εργαστήριο «Ο κόσμος της Ζωρζ Σαρή»

 


Το καλλιτεχνικό εργαστήριο «Ο κόσμος της Ζωρζ Σαρή» πραγματοποιήθηκε τη σχολική χρονιά 2024-25 στο Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Χαλανδρίου με διδάσκοντες την εικαστικό Πολυτίμη Μαχαίρα και τον συγγραφέα Κώστα Στοφόρο.

Το εργαστήριο ολοκληρώθηκε με ένα ανοικτό μάθημα στο Αετοπούλειο, όπου είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε στους καλεσμένους μας ένας μέρος των όσων υλοποιήσαμε μέσα στη χρονιά που πέρασε.

Σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς -από τον Νοέμβριο του 2024 έως τον Ιούνιο του 2025- μελετήσαμε ένα σημαντικό μέρος των βιβλίων και του έργου της Ζωρζ Σαρή. Με έμπνευση από τα βιβλία της τα παιδιά που συμμετείχαν δημιούργησαν και εικονογράφησαν δικές τους ιστορίες.

Με αφορμή το έργο της μελετήσαμε τις επιρροές της, γνωρίσαμε το έργο κι άλλων συγγραφέων και καλλιτεχνών, συνομιλήσαμε με ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί με τα βιβλία και τη ζωή της, παρακολουθήσαμε βίντεο και συνεντεύξεις της.

Από τα βιβλία δώσαμε έμφαση στο μυθιστόρημα «Ο κύριος μου» το οποίο σχετίζεται τόσο με την εκπαίδευση, όσο και με τη φιλαναγνωσία.

Με αφορμή το βιβλίο γράψαμε το σενάριο και γυρίσαμε μια ταινία μικρού μήκους /τρέιλερ με πρωταγωνιστές τους μαθητές του εργαστηρίου για το βιβλίο αυτό. Μια προτροπή και προς άλλους μαθητές να διαβάσουν τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή.

Το τρέιλερ διατίθεται ελεύθερα και μπορεί να αξιοποιηθεί από όποιο σχολείο το επιθυμεί, στο πλαίσιο της φιλαναγνωσίας.

Μπορείτε να το δείτε εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=ag8zNXOqunc

Από τις σημαντικές δράσεις του εργαστηρίου ήταν και η δημιουργία ενός παιχνιδιού Memory με τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή, το οποίο μάλιστα έγινε δεκτό ως υποψήφιο για βράβευση στον 12ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό με τίτλο: «Δημιουργώντας τα δικά μας παιχνίδια: Από το χθες στο σήμερα», που συνδιοργανώνουν το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Διάσωσης Σχολικού Υλικού (ΕΚΕΔΙΣΥ) και  το Τμήμα Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης και Ψηφιακών Μέσων του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού.








Περιλαμβάνει 24+24 κάρτες, όπου απεικονίζονται με δημιουργικό τρόπο 23 από τα βιβλία της συγγραφέως και το graphic novel «Ο θησαυρός της Βαγίας». Στόχος ήταν μέσα από το παιχνίδι να γίνει μια πρώτη γνωριμία με το έργο της Ζωρζ Σαρή.

Τα βιβλία τα οποία περιλαμβάνονται είναι:

  1. Ο θησαυρός της Βαγίας (1969 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  2. Το ψέμα (1970 Εκδόσεις Περγαμηνή, 1971 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  3. Όταν ο ήλιος...(1971 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  4. Το Γαϊτανάκι (πρώτη έκδοση Κέδρος 1973 -σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  5. Κόκκινη κλωστή δεμένη (1974 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  6. Τα γενέθλια (1977 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  7. Η κόκκινη κοτούλα (πρώτη έκδοση Κέδρος 1978 -σήμερα εκδόσεις Πατάκη)
  8. Τα στενά παπούτσια (1979 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  9. Ο Φρίκος ο Κοντορεβυθούλης μου (1980 Εκδόσεις Κέδρος -σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  10. Οι νικητές (1983 - 1991 Εκδόσεις Κέδρος, 1992 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  11. Τα Χέγια (1987 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  12. Το παραράδιασμα (1989 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  13. Κρίμα κι άδικο (1990 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  14. Νινέτ (1993 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  15. Ζουμ (1994 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  16. ΕΠ (με την Άλκη Ζέη) (1995 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  17. Ο χορός της ζωής (1998 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  18. Ο κύριός μου (2002 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  19. Ο πόλεμος, η Μαρία και το αδέσποτο (2003 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  20. Τότε (2004 - σήμερα Εκδόσεις Πατάκη)
  21. Η κυρία Κλοκλό (2007- Εκδόσεις Πατάκη)
  22. Το κουμπί και μια βελόνα (2010-εκδόσεις Πατάκη)
  23. Ο Τοτός και η Τοτίνα. (1988 -Εκδόσεις Πατάκη)
  24. Ο θησαυρός της Βαγίας (2022- Graphic Novel του Kanellos COB -Εκδόσεις Πατάκη)

 

 Οι συμμετέχοντες μαθητές

Γιαννούχου Ελένη

Ζαννιά Ευγενία

Ζευγώλη Σοφία

Κανδηλιώτη Σοφία

Ξυνόγαλος Στυλιανός

Πορίχη Ηλιοδώρα

Πορίχη Μαριαλένα

Τυροκομάκης Σωκράτης

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2025

Λήμνος η Μαγική- Β μέρος: Το μουσείο Παιχνιδιού

 





Περπατώντας στη Λήμνο ένιωθα λες κι ακολουθούσα τα βήματα των ηρώων μου. Πιο πολύ το ένιωσα στο Μουσείο των Παιχνιδιών.

Ήμουν τυχερός καθώς ήταν η πρώτη μέρα που άνοιγε για καλοκαίρι. Έκανα 'ποδαρικό" μαζί με μια άλλη κυρία. Η υποδοχή γλυκιά και ζεστή, όπως ταίριαζε στον ονειρεμένο χώρο που με έκαν να ξανανιώσω παιδί.

Μετά έκανα και μια βουτιά στην παραλία που βρίσκεται ακριβώς μπροστά. Από κάτι τέτοιες στιγμές σχηματίζεται η λέξη ευτυχία

Συμπτωματικά, το βράδυ στην παρουσίαση του βιβλίου, ο Σάββας, μαθητής της ΣΤ Δηνοτικού, μας διάβασε υπέροχα αυτό το απόσπασμα -που διάλεξε ο ίδιος- από τη Χαμένη στήλη των Ετρούσκων -Περιπέτεια στη Λήμνο

"Μουσείο παιχνιδιών
Η Αντιγόνη είχε διαβάσει το Άγαλμα που κρύωνε, ένα βιβλίο του Χρήστου Μπουλώτη, με το μικρό μαρμάρινο αγόρι που είχε αφήσει σαν πρόσφυγας την πατρίδα του τη Μικρά Ασία και ζούσε πια στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας, νοσταλγώντας πάντα την πατρίδα του. Όταν έμαθε πως ο συγγραφέας όχι μόνο ήταν από τη Μύρινα, αλλά είχε ιδρύσει και μουσείο παιχνιδιών, παρέσυρε τους υπόλοιπους – παρά την γκρίνια του Δημήτρη – να το επισκεφθούν.
Η Μόνιμη Έκθεση Συλλογής Ιστορίας Παιδικού Παιχνιδιού και Βιβλίου στεγαζόταν σε ένα πολύ όμορφο κτίριο στην παραλία της Νέας Μαδύτου στη Μύρινα. Μπαίνοντας στον κήπο του μουσείου, το πρώτο που πρόσεξαν ήταν ένα ωραίο γλυπτό με ένα κορίτσι κι ένα αγόρι που λεγόταν «Παίζοντας και διαβάζοντας». Το είχε φιλοτεχνήσει ένας γλύπτης με παράξενο όνομα, ο Αλτίν Πατσέλης. Αν ήταν μαζί τους η φίλη τους η Κατερίνα, σίγουρα θα τον είχε γκουγκλάρει για να μάθει περισσότερα.


«Σαν τον Δημήτρη με την Αντιγόνη είναι αυτοί», είπε ο Ιάσονας θέλοντας να πειράξει τους φίλους του. «Ο Δημήτρης είναι σαν το αγόρι που παίζει με το τρενάκι κι η Αντιγόνη σαν το κορίτσι που κάθεται πάνω στη στοίβα με τα βιβλία και διαβάζει!»«Δεν έχεις άδικο», συμφώνησε η Φραντσέσκα.
Ειδικά το κορίτσι έμοιαζε αρκετά με την Αντιγόνη σε μικρότερη ηλικία. Ο Δημήτρης όμως ήταν πιο αδύνατος από το αγόρι στο γλυπτό.
Τα δυο αδέρφια δεν έκαναν κανένα σχόλιο, για τους δικούς του λόγους ο καθένας. Η Αντιγόνη επειδή ανυπομονούσε να δει το μουσείο, έχοντας παράλληλα την ελπίδα πως ίσως έβλεπε εκεί και τον συγγραφέα που με τόση αγάπη είχε χρόνια τώρα συγκεντρώσει αυτή τη συλλογή των παιχνιδιών και τη δώρισε στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Ο Δημήτρης, από την άλλη, δεν είχε και τόση όρεξη. Κάποιος καβγάς είχε προηγηθεί με τη Δόμνα και φαινόταν σαν να μη μιλιούνται.
Η αιτία ήταν το βόλεϊ. Η Δόμνα έλειπε πολλές ώρες στις προπονήσεις με τον Αετό της Λήμνου. Τα κορίτσια της ομάδας τη λάτρευαν και οι συμβουλές της ήταν πολύτιμες γι’ αυτές. Ποια, εξάλλου, δεν θα ονειρευόταν μια μεταγραφή σαν τη δική της από τη Νίκη της Αλεξανδρούπολης στον Ολυμπιακό;
Όμως ο Δημήτρης ένιωθε πολύ μόνος. Βαριόταν να περνάει ώρες με τον Ιάσονα, που μονίμως διάβαζε αστυνομικά μυθιστορήματα. Ποτέ δεν είχαν και ιδιαίτερες σχέσεις, πέρα από την παρέα. Να ήταν τουλάχιστον ο Γιάννης στο νησί…"















Ιστορία της Μόνιμης Έκθεσης 

Η ιδέα για την ίδρυση “Μόνιμης Έκθεσης Ιστορίας Παιδικού Παιχνιδιού και Βιβλίου” στη Μύρινα της Λήμνου γεννήθηκε ταυτόχρονα με την έναρξη της σχετικής συλλεκτικής δραστηριότητας του Χρήστου Μπουλώτη το 1978. Αφορμή στάθηκε η επίσκεψή του εκείνη τη χρονιά στο Μουσείο Παιχνιδιών (Spielzeugmuseum) της Νυρεμβέργης, το οποίο τον γοήτευσε βαθιά, αποκαλύπτοντάς του έναν κόσμο μαγικό, κυριολεκτικά παραμυθένιο, έναν κόσμο σαν σε όνειρο.

Όντας ο ίδιος από τη φύση του αθεράπευτα νοσταλγός της παιδικής ηλικίας και για κάθε τι που αυτή αντιπροσωπεύει σε πραγματικό όσο και συμβολικό επίπεδο, δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό την ίδια εκείνη ημέρα να αγοράσει σε παλαιοπωλείο της Νυρεμβέργης με όσες οικονομίες διέθετε μια ατμομηχανή τρένου του Μεσοπολέμου –πάντα τον “στοίχειωναν” γλυκά τα τρένα, όπως συνηθίζει να λέει.

Ο συλλεκτικός σπόρος είχε ήδη πέσει σε γόνιμο έδαφος. Και μαζί του η διακαής επιθυμία του Μπουλώτη να δει μια μέρα στημένο στη γενέτειρά του Μύρινα, τηρουμένων βέβαια των αναλογιών, ένα παρόμοιο μουσείο, στο οποίο όμως, εκτός από παλιά παιχνίδια, θα στεγάζονταν και σπάνια βιβλία παιδικής λογοτεχνίας, αλλά και ό,τι παρέπεμπε στον κόσμο των χλωρών σχολικών χρόνων. Έκτοτε η συλλεκτική του δραστηριότητα, που πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις, εκδηλωνόταν αλματωδώς, με ολοένα και γοργότερους ρυθμούς, χωρίς φειδώ για τον χρόνο και τα χρήματα που επένδυε. Κάποιοι φίλοι που πίστεψαν κι αυτοί στο όραμά του δώρισαν απλόχερα κάποια παλιά παιχνίδια τους για τον σκοπό της Μόνιμης Έκθεσης –είναι γι’ αυτόν οι “δωρητές ψυχής”, όπως τους αποκαλεί χαρακτηριστικά.

Με την προοπτική ίδρυσης της Μόνιμης Έκθεσης στη Μύρινα, έστηνε ο Μπουλώτης νοερά στο μυαλό του εξαρχής ένα “φανταστικό Μουσείο” (Musée imaginaire), με την έννοια ότι ομαδοποιούσε θεματικά τα αποκτήματά του, τα τοποθετούσε υποθετικά σε προθήκες, με έντονη σκηνογραφική διάθεση, τα συνδύαζε με τρόπο ώστε να αναδεικνύονται κάθε φορά οι κοινωνικές, συμβολικές και παιδαγωγικές παράμετροι του παιχνιδιού και του βιβλίου, κρατούσε σημειώσεις για την ταυτότητα των αποκτημάτων του εν είδει αρχειοθέτησης. Με ακονισμένα στην αρχαιολογία τα μεθοδολογικά του εργαλεία γνώριζε καλά ότι η πράξη του συλλέγειν για να είναι αποτελεσματική και να έχει εποπτικό χαρακτήρα, πρέπει να συνδέεται απαραίτητα με συστηματική ταξινόμηση. Παράλληλα με τα παλιά παιχνίδια και τα σπάνια παιδικά βιβλία εμπλούτιζε συνεχώς τη βιβλιοθήκη του με ειδικές εκδόσεις για τη διαχρονική ιστορία του παιχνιδιού και της παιδικής λογοτεχνίας, ενώ ο ίδιος συνέγραφε σειρά σχετικών άρθρων στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο αλλά και μονογραφίες.

Καθώς τα αποκτήματά του από εκατοντάδες άρχισαν βαθμιαία να ξεπερνούν τις πολλές χιλιάδες, το σπίτι του στη Λήμνο όσο και το διαμέρισμά του στα Εξάρχεια είχαν κυριολεκτικά μετατραπεί σε ασφυκτικά γεμάτες παιχνιδοαποθήκες, αδιάβατες, τίγκα στο όνειρο, στο παραμύθι, στο συναίσθημα.

Ορόσημο στην πορεία προς τη στέγαση της Μόνιμης Έκθεσης στάθηκε η παρουσίαση μέρους της Συλλογής το καλοκαίρι του 1992 στη Μύρινα, παρουσίαση που γνώρισε ενθουσιώδη απήχηση σε όλες τις ηλικίες, γεγονός που έδωσε πρόσθετη ώθηση και πνοή στο όραμα του Μπουλώτη. Ωστόσο, μετά από πολλαπλές αντιξοότητες, η Συλλογή που δωρήθηκε πλέον στον Δήμο Λήμνου, μόλις το 2011 επί δημαρχίας Αντώνη Χατζηδιαμαντή αξιώθηκε να ενταχθεί στα προγράμματά του (ΕΣΠΑ).

Για τη στέγασή της παραχωρήθηκαν από τον Δήμο δύο κτήρια στον γραφικό Γιαλό Νέας Μαδύτου, και τα δύο με αύλειο χώρο κατάλληλο για λογής δραστηριότητες, στην παραθαλάσσια ζώνη του κόλπου με θέα στο Βενετσιάνικο Κάστρο που δεσπόζει εμβληματικά πάνω στη Μύρινα. Το ένα μάλιστα από αυτά, που φιλοξενεί το κύριο σώμα των παλιών παιχνιδιών, είναι κτίσμα καλαίσθητα παραδοσιακό, χτισμένο το 1906, κατά την τελευταία δηλαδή οθωμανική περίοδο της Λήμνου, οπότε και πρωτολειτούργησε ως εκπαιδευτήριο.

Το συγκεκριμένο κτήριο γνώρισε έκτοτε ποικίλες χρήσεις, με τελευταία στην ιστορία του αυτή του νηπιαγωγείου. Έτσι, οι παιδικές φωνές που πρωτοήχησαν μέσα του το 1906 και συνάντησαν τις πρόσφατες φωνές των παιδιών του νηπιαγωγείου, δένουν τώρα όλες μαζί με τις φωνές των μικρών επισκεπτών της Έκθεσης και τις νοσταλγικές αναπολήσεις των ενηλίκων που θα ξαναβρούν κομμάτια της παιδοσύνης τους

Πηγή η ιστοσελίδα του Μουσείου: https://toy-museum-limnos.gr/ekthesi/istoria-tou-mouseiou/

Σάββατο 21 Ιουνίου 2025

Λήμνος η μαγική Α μέρος




Αυτή είναι η αρχή από το βιβλίο μου "Η χαμένη στήλη των Ετρούσκων- περιπέτεια στη Λήμνο" (εκδόσεις Κέδρος):

Περί Υψιπύλης, Αθήνα Μάιος 202... 

«Είμαστε σοβαροί; Επειδή εσύ έχεις τρέλα με την Ιστορία πρέπει να πάμε στη Λήμνο;»

«Μα είναι καταπληκτικό νησί!»

«Που για να πας πρέπει να κάνεις Οδύσσεια…»

«Μάλλον… Αργοναυτική Εκστρατεία!»

«Με δουλεύεις;»

«Όχι. Το ξέρεις πως οι Αργοναύτες πέρασαν από εκεί πριν πάνε στην Κολχίδα;»

«Τι μας λες! Δεν μπορούσα να κοιμηθώ από την ανησυχία!»

«Έλα, ρε Δημήτρη! Είναι εύκολο να έρθει και η Δόμνα από την Αλεξανδρούπολη».

«Ναι… πολύ εύκολο! Σου είπα πως θέλω να πάμε στη Σαμοθράκη. Είναι πιο κοντά. Η Δόμνα έχει φίλους και συγγενείς εκεί. Θα κάνουμε κάμπινγκ στο ποτάμι και…»

«Ωραία».

«Τι ωραία; Θα πάμε Σαμοθράκη;»

«Θα το μοιράσουμε!»

«Ναι, καλά! Δεν άκουσες τον μπαμπά; Μισές διακοπές φέτος και… οικονομία!»

«Αμάν, ρε Δημήτρη! Πάμε του χρόνου στη Σαμοθράκη. Αφού τώρα έχουμε το πρότζεκτ».

«Ποιος σοβαρός άνθρωπος πάει το καλοκαίρι στα νησιά για πρότζεκτ; Και τι γελοίο όνομα είναι αυτό το “Υψιπύλη”! Τι θα πει; “Μεγάλη πόρτα θα διαβείς”, που λένε όσοι προβλέπουν την τύχη στον καφέ;»

«Η Υψιπύλη ήταν βασίλισσα της Λήμνου!»

«Εγώ δεν την έχω ακούσει ποτέ…»

«Αφού δεν ανοίγεις το βιβλίο της Ιστορίας! Μωρέ, καλά κάνανε οι Λημνιές…»

«Τι κάνανε οι Λημνιές;»

«Μάζεψαν όλους τους άντρες του νησιού μια μέρα και τους πέταξαν στον γκρεμό! Ο Αισχύλος έγραψε στις Χοηφόρες πως οι Λημνιές κατέχουν κορυφαία ιστορική θέση στην εγκληματικότητα και ότι οποιοδήποτε φρικτό έγκλημα μπορεί να συγκριθεί μόνο με εκείνο των γυναικών της Λήμνου».

«Δεν πάμε καλά! Τι είναι το πρότζεκτ “Υψιπύλη”; Θα αρχίσετε κι εσείς να δολοφονείτε αγόρια;»

«Δεν είναι κακή ιδέα! Μιλάμε για μύθο παρ’ όλα αυτά. Μάλιστα η Υψιπύλη δεν σκότωσε τον πατέρα της».

«Τι καλόψυχη!»

«Τον έβαλε σε ένα ξύλινο κιβώτιο και τον άφησε να τον παρασύρει η θάλασσα. Έτσι τον έσωσε».

«Καλή κόρη. Σκέφτεσαι να βάλεις κι εσύ τον μπαμπά σε κανένα κιβώτιο;»

«Κρυάδες».

«Γιατί τους σκότωσαν τους άντρες;» ρώτησε ο Δημήτρης νικημένος από την περιέργεια που τον έτρωγε.

«Γιατί είχαν φέρει μαζί τους σκλάβες από τη Θράκη και δεν ήθελαν πλέον τις γυναίκες τους. Η θεά Αφροδίτη τις είχε τιμωρήσει να μυρίζουν άσχημα, οπότε δεν τις πλησίαζαν».

«Φυσικά και προτίμησαν τις Θρακιώτισσες, είναι οι πιο όμορφες!

«Τώρα τι να σου πω; Τέλος πάντων… Έμειναν μόνες τους οι γυναίκες, κι όταν έφτασαν εκεί οι Αργοναύτες…»

«Άσε, κατάλαβα!»

«Η Υψιπύλη έκανε δύο παιδιά με τον Ιάσονα. Ο ένας, ο Εύνηος, έγινε βασιλιάς της Λήμνου. Ο άλλος…»

«Φτάνει το μάθημα για σήμερα. Δεν με έπεισες. Λέω, για την ασφάλεια τη δική μου και των φίλων μας, να πάμε στη Σαμοθράκη».

Όμως ο Δημήτρης λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο. Όταν μίλησε με τη Δόμνα, κατάλαβε πως, θέλοντας και μη, θα κατέληγε στη Λήμνο. Αυτά τα κορίτσια όλο πρότζεκτ ήταν!..."

Να όμως που κι εγώ βρέθηκα εκεί πριν λίγες μέρες για την παρουσίαση του βιβλίου κι όπως ακριβώς μου είχε συμβεί όταν επισκέφθηκα ξανά τη Λήμνο ...μαγεύτηκα!

Μπόρεσα να τριγυρίσω μόνο στη Μύρινα, αλλά πιστέψτε με, είναι σα να βρίσκεσαι σε πολλά νησιά μαζί. Απέραντες παραλίες μέσα και δίπλα στην πόλη. Παραλία Νέας Μαδύτου, Τούρκικος Γιαλός, Ρωμέικος Γιαλός, Ρηχά Νερά, παραλία Ακτής Μύρινας: Κολύμπησα σε όλες!





    Ένιωσα πως ακολουθώ τα ίχνη των ηρώων μου.

Το πρώτο βράδυ κάθισα στο "Ποδήλατο" στον Ρωμέικο Γιαλό κι είδα τον ήλιο να χάνεται στο Άγιον Όρος :


Το επόμενο βράδυ, λίγα μέτρα πιο πέρα, στο Γυμνάσιο της Μύρινας έγινε η παρουσίαση του βιβλίου.






Όπως έγραψα, όταν συνάντησα τα τρία παιδιά που θα διάβαζαν αποσπάσματα από το βιβλίο, σκέφτηκα πως Θα μπορούσαν να είναι και οι ήρωες - ηρωίδες του βιβλίου μου. Αυτό σκέφτηκα όταν τους γνώρισα. Ο Σάββας κι η Κατερίνα υπάρχουν ήδη ως ονόματα. Καιρός να προσθέσω και μια Ίριδα (κι ας με περνάει σχεδόν σε ύψος). Διάβασαν αποσπάσματα που διάλεξαν μόνα τους τα παιδιά και με συγκίνησαν πολύ. Η Λήμνος έχει μπει για τα καλά στη καρδιά μου!



Μεταφέρω το σχετικό ρεπορτάζ του https://www.limnosfm100.gr  

Mια βραδιά Λογοτεχνίας στη Λήμνο με τον Κώστα Στοφόρο

Συντάκτης:  Παναγιώτης Σκαπέτης

Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου «Η χαμένη Στήλη των Ετρούσκων», ο συγγραφέας Κώστας Στοφόρος βρέθηκε στη Λήμνο. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο προαύλιο χώρο του Γυμνασίου Μύρινας και αποτέλεσε μια ζεστή γιορτή αφιερωμένη στο βιβλίο και τη γνώση.

Τη διοργάνωση ανέλαβαν με επαγγελματισμό και μεράκι οι Εκδόσεις Κέδρος και το βιβλιοπωλείο Κύβος, ενώ την παρουσίαση του βιβλίου έκανε με ξεχωριστό τρόπο η κα Βάσω Χαψή, προσφέροντας στο κοινό μια ουσιαστική και καθηλωτική προσέγγιση στο έργο.

Ξεχωριστή ήταν η συμμετοχή της Παιδικής Δανειστικής Βιβλιοθήκης Λήμνου, με τα παιδιά να διαβάζουν αποσπάσματα από το βιβλίο, γεμίζοντας τον χώρο με ζωντάνια και ενθουσιασμό. Η εκδήλωση αυτή αποτέλεσε μια πολύτιμη ευκαιρία για μικρούς και μεγάλους να έρθουν πιο κοντά στη λογοτεχνία και να γνωρίσουν από κοντά έναν σπουδαίο δημιουργό.

Η Παιδική Δανειστική Βιβλιοθήκη Λήμνου συνεχίζει δυναμικά το έργο της, καλλιεργώντας την αγάπη για το βιβλίο και ενισχύοντας τη φιλαναγνωσία σε κάθε γωνιά του νησιού.



...συνεχίζεται...