PEN Greece -Μορφωτικό Κέντρο της Πρεσβείας της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου στην Αθήνα: ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΕΖΟΥ Ή ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: «Τα Τείχη της Ψηφιακής Εποχής: εκεί όπου ο Καβάφης συναντά τον 21ο αιώνα»

 

Το PEN Greece  σε συνεργασία με το Μορφωτικό Κέντρο της Πρεσβείας της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου στην Αθήνα, υπό την Αιγίδα του Αξιότιμου Πρέσβη κ. Omar Amer, Πρέσβη της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου στην Ελλάδα, απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση για συλλογή πεζού ή ποιητικού κειμένου με θεματική την ψηφιακή εποχή.

Το 2026 συμπληρώνονται 160 χρόνια από τότε που η οικογένεια Καβάφη εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια, στην πόλη που έμελλε να γίνει το αόρατο σκηνικό, το αρχείο μνήμης και η μυστική γεωγραφία ολόκληρης της ποίησης του σπουδαίου Αλεξανδρινού ποιητή Κ. Π. Καβάφη. Με αυτή την αφορμή το PEN Greece, σε συνεργασία με το Μορφωτικό Κέντρο της Πρεσβείας της Αιγύπτου, απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση για λογοτεχνικά έργα που εξερευνούν τα «Ψηφιακά Τείχη» της εποχής μας.

Στα σπουδαία ποιήματά του, ο Καβάφης μίλησε για όρια, εγκλωβισμούς, εσωτερικούς περιορισμούς, χρησιμοποιώντας την εικόνα των τειχών για να περιγράψει τις δυνάμεις —ορατές και αόρατες— που περιχαρακώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Ακολουθεί το ποίημα «Τείχη», το οποίο αποτελεί ένα από τα οξυδερκέστερα σχόλια για τον ανθρώπινο περιορισμό:
 
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
 
Στον δικό μας αιώνα, τα τείχη αυτά έχουν μεταμορφωθεί και η φωνή του Καβάφη επιστρέφει δυνατή και επίκαιρη. Τα τείχη μπορεί να μην είναι πέτρινα, δεν είναι καν ορατά. Είναι όμως ψηφιακά, φωτεινά αλλά και αθόρυβα όπως και του Καβάφη. Χτίζονται με ειδοποιήσεις, με αλγορίθμους, με διαρκή υπερσύνδεση, με ενημερώσεις που δεν σταματούν ποτέ. Ο άνθρωπος ζει μέσα σε μια οθόνη που είναι και παράθυρο αλλά και φυλακή. Ο κόσμος ξεδιπλώνεται μπροστά του ολοκληρωμένος, μα παραμένει απρόσιτος στο άγγιγμα. Οι φωνές πολλαπλασιάζονται, τα μηνύματα διαδέχονται το ένα το άλλο.

Δημιουργούνται από τη ψηφιακή συνθήκη στην οποία όλοι ζούμε, συχνά χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Σε αυτό συμβάλλουν τα κοινωνικά δίκτυα που απαιτούν διαρκή παρουσία. Οι αλγόριθμοι που μας προτείνουν τι να δούμε, τι να πιστέψουμε, τι να επιθυμήσουμε. Η υπερφόρτωση πληροφορίας που εξαντλεί τη μνήμη και τη σκέψη. Η απώλεια της συγκέντρωσης, του βάθους, της προσωπικής επαφής. Και εν τέλει η μοναξιά μέσα σε ένα σύμπαν όπου όλοι είναι «φίλοι», αλλά λίγοι παρόντες. Και η τεχνητή νοημοσύνη, εισβάλλοντας αθόρυβα στη ζωή μας, υψώνει κι αυτή τα δικά της τείχη· τείχη εικονικής πραγματικότητας, που πολλά υπόσχονται.

Τα διηγήματα και τα ποιήματα που θα συλλεχθούν (δηλαδή οι έγκυρες συμμετοχές που θα πληρούν τους όρους που αναγράφονται στην παρούσα πρόσκληση) θα σταλούν σε έναν Εκδοτικό Οίκο ο οποίος θα επιλέξει ποια από αυτά θα συμπεριλάβει σε μια συλλογική έκδοση.

Οι κατευθυντήριες γραμμές που θα ακολουθήσει ο Εκδοτικός Οίκος, σε συνεργασία με το PEN Greece, θα έχουν ως βασικό γνώμονα τη συμπερίληψη όσο το δυνατόν περισσότερων αξιόλογων έργων. Τα κείμενα θα πρέπει να εντάσσονται θεματικά στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή και να συνομιλούν δημιουργικά με το καβαφικό σύμπαν, να είναι προσεγμένα ως προς τη γλώσσα, χωρίς ορθογραφικά ή συντακτικά σφάλματα, και να τηρούν το καθορισμένο όριο λέξεων, όπως ορίζεται στην πρόσκληση.

Η συλλογή που  θα προκύψει θα κυκλοφορήσει σε έντυπη μορφή στην Ελληνική Γλώσσα με  απώτερο σκοπό την μετάφρασή της στα Αραβικά και σε άλλες γλώσσες και την παρουσίασή της σε διεθνείς εκθέσεις βιβλίου.

Στόχος – προσδοκώμενα αποτελέσματα: Η ανοιχτή πρόσκληση εκτός από την ευκαιρία που δίνει σε Έλληνες πεζογράφους για δημιουργική έκφραση και σύνθεση, αποσκοπεί και στην εξωστρέφεια και προώθηση της ελληνικής λογοτεχνίας στο εξωτερικό.

√ Αναλυτικό σκεπτικό και περιγραφή της πρότασης
Επιμέρους Παράμετροι και Προϋποθέσεις

Προσδοκούμε να λάβουμε ευφάνταστα ποιήματα και πεζογραφικές δημιουργίες που θα φωτίζουν, με πρωτοτυπία και ευαισθησία, τις όψεις της ψηφιακής εποχής. Κείμενα που θα ταξιδεύουν τον αναγνώστη μέσα από τα αόρατα «ψηφιακά τείχη» της καθημερινότητας, εξερευνώντας τον σύγχρονο άνθρωπο ανάμεσα στην υπερσύνδεση και τη μοναξιά, στο εικονικό και το πραγματικό, στο φαινομενικά άπειρο και στο βαθιά προσωπικό. Και παράλληλα, έργα που θα συνομιλούν δημιουργικά με τα καβαφικά Τείχη: με εκείνη την αίσθηση του ανεπαίσθητου εγκλωβισμού, των ορίων που υψώνονται σιωπηλά γύρω μας, των συνθηκών που μας περικλείουν χωρίς ποτέ να ακούσουμε “κρότον κτιστών ή ήχον”.
 
Κριτήρια και Όροι συμμετοχής:

• Τα διηγήματα και τα ποιήματα θα πρέπει να είναι γραμμένα στην ελληνική γλώσσα.
• Έκταση εκάστου διηγήματος: έως τετρακόσιες (400) λέξεις.
• Έκταση εκάστου ποιήματος: έως δεκαπέντε (15) στίχοι.
• Τίτλος διηγήματος και ποιήματος: Ελεύθερη διατύπωση
• Η υποβολή των διηγημάτων και των ποιημάτων θα διεξαχθεί αποκλειστικά και μόνο μέσω του διαδικτύου, με υποβολή των διηγημάτων και των ποιημάτων κατά το χρονικό διάστημα 12 Δεκεμβρίου 2025 έως 28 Φεβρουαρίου 2026 και ώρα 23:59 στο e-mail pengreeceorg@gmail.com . Δεν προβλέπεται οποιοσδήποτε άλλος τρόπος υποβολής.
• Κάθε συγγραφέας μπορεί να στείλει μόνο μια συμμετοχή με διήγημα έως 400 λέξεων ή με ποίημα έως 15 στίχων. Δηλαδή η συμμετοχή του/της κάθε συγγραφέα θα πρέπει να είναι ατομική, με ένα μόνο διήγημά ή ένα μόνο ποίημα (οι επόμενες της πρώτης έγκυρης συμμετοχής θα θεωρούνται άκυρες συμμετοχές), που θα αποτελεί αποκλειστικά προσωπική τους δημιουργία, μη δημοσιευμένο έργο του ιδίου/ίδίας.
• Δεν προβλέπεται κανένα χρηματικό έπαθλο σε όσους συγγραφείς συμπεριληφθούν τα πονήματά τους στη συλλογή που θα προκύψει και οι όροι συμπερίληψης του έργου τους στη συλλογή θα αποφασιστεί αποκλειστικά από τον Εκδοτικό Οίκο που θα συνεργαστεί το PEN Greece.
• Η υποβολή θα γίνει αποκλειστικά στο e-mail: pengreeceorg@gmail.com στο οποίο θα πρέπει να περιλαμβάνονται 2 επισυναπτόμενα αρχεία: Ένα (1) αρχείο *.doc (word) με το διήγημα ή το ποίημα του συμμετέχοντος / της συμμετέχουσας και ένα (1) άλλο αρχείο *.doc (word) στο οποίο θα δηλώνονται τα στοιχεία του/της κάθε συμμετέχοντα/συμμετέχουσας με το ονοματεπώνυμο, την ταχυδρομική διεύθυνση, το τηλέφωνο επικοινωνίας και το e-mail τους. Οι συμμετέχοντες και οι συμμετέχουσες θα λάβουν απαντητικό e-mail το οποίο θα επιβεβαιώνει ότι η συμμετοχή τους παραλήφθηκε και ότι είναι σύμφωνη – εφόσον είναι – με τις τυπικές προϋποθέσεις της εν λόγω πρόσκλησης. To PEN Greece δικαιούται να προβαίνει σε τηλεφωνική ή προσωπική επικοινωνία με τους συμμετέχοντες προς επαλήθευση των ατομικών στοιχείων τους, οι δε συμμετέχοντες υποχρεούνται να χορηγούν τα ζητηθέντα προς επιβεβαίωση στοιχεία. Ελλιπής ή μη ορθή ή μη αληθής συμπλήρωση των στοιχείων των συμμετεχόντων/-ουσών παρέχει δικαίωμα στο PEN Greece να ακυρώσει τη συμμετοχή τους.
• Ο/Η συμμετέχων / συμμετέχουσα φέρει την αποκλειστική ευθύνη για την πατρότητα του/της υπογράφοντος/υπογράφουσας το διήγημα ή το ποίημα και για το περιεχόμενό του. Οι αναφορές σε πραγματικά ή σε ιστορικά πρόσωπα ανήκουν στη μυθολογία των ομιλούντων προσώπων ή και στη μυθολογία του ίδιου του συγγραφέα /της ίδιας της συγγραφέως.
• Ο Εκδοτικός Οίκος που θα συνεργαστεί με το  PEN Greece θα παραλάβει τα διηγήματα και τα ποιήματα, χωρίς τα στοιχεία των συμμετεχόντων.
• Ο/Η κάθε συμμετέχων/χουσα αποδέχεται ότι το έργο του θα τεθεί προς αξιολόγηση από τον Εκδοτικό Οίκο που θα συνεργαστεί με το PEN Greece και η τελική απόφαση του Εκδοτικού Οίκου δεν θα επιδέχεται αμφισβήτηση, ούτε θα δύναται να προσβληθεί με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή μέσο και θα είναι οριστική.
• Ο Εκδοτικός οίκος θα ενημερώσει το PEN Greece για το ποια διηγήματα και ποια ποιήματα θα επιλέξει για έκδοση και το PEN Greece θα στείλει στον Εκδοτικό Οίκο τα στοιχεία μόνo των συγγραφέων των οποίων τα πονήματα θα έχουν επιλεγεί. Στη συνέχεια ο Εκδοτικός οίκος θα συνομιλήσει απευθείας με τους συγγραφείς τα πονήματα των οποίων θα έχει επιλέξει, δίχως την παρεμβολή του PEN Greece. Δηλαδή, οι συγγραφείς τα πονήματα των οποίων επιλεγούν από τον Εκδοτικό Οίκο να συμπεριληφθούν στη συλλογή, θα κληθούν να υπογράψουν συμβόλαιο απευθείας με τον Εκδοτικό Οίκο, με τους όρους του Εκδοτικού Οίκου, εφόσον συμφωνήσουν. Δεν θα υπογράψει το PEN Greece οποιοδήποτε συμβόλαιο με συγγραφέα. Η συμβουλευτική προτροπή του PEN Greece προς τους συμμετέχοντες είναι ΜΟΝΟ να μην είναι δημοσιευμένο το πεζό ή το ποίημα που θα στείλουν για αξιολόγηση στην ανοιχτή πρόσκληση.
• Από το σύνολο των διηγημάτων ή και ποιημάτων, τα οποία θα πληρούν τα κριτήρια και τους όρους συμμετοχής, ο Εκδοτικός Όικος θα επιλέξει, κατά την απόλυτη κρίση του, τα καλύτερα διηγήματα και ποιήματα. Τα υπόλοιπα διηγήματα και ποιήματα που θα έχουν τεθεί στην κρίση του Εκδοτικού Οίκου, και δεν θα συμπεριληφθούν στις συλλογές που θα προκύψουν, δεν θα αξιοποιηθούν/ δημοσιευτούν/ διαμοιραστούν κατά οποιονδήποτε τρόπο από το PEN Greece ούτε από τον Εκδοτικό Οίκο και οι συγγραφείς τους, θα διατηρούν εξ ολοκλήρου όλα τα δικαιώματά τους ως προς τα διηγήματα και τα ποιήματα.
• Το όνομα του Εκδοτικού Οίκου δεν ανακοινώνεται για λόγους διαφάνειας της διαδικασίας.
• To PEN Greece διατηρεί το δικαίωμα να τηρεί αρχείο με τα στοιχεία, που δηλώνουν οι συμμετέχοντες για τον σκοπό του παρούσας πρόσκλησης καθώς και για άλλους προωθητικούς σκοπούς, δηλαδή για ενέργειες marketing σε σχέση με το πρόσκληση και τα έργα που θα αναδειχθούν από αυτήν. Η συμμετοχή στην παρούσα πρόσκληση, συνεπάγεται τη ρητή και ανεπιφύλακτη συναίνεση των συμμετεχόντων για καταχώρηση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τους αφορούν σε αρχείο που θα τηρείται από το PEN Greece και για την επεξεργασία του, σύμφωνα με τις διατάξεις του ΓΚΠΔ (GDPR) και την σχετική πολιτική απορρήτου του PEN Greece. Οι συμμετέχοντες-ουσες διατηρούν το δικαίωμα να ζητήσουν εγγράφως τη διαγραφή των προσωπικών τους δεδομένων από το ως άνω αρχείο, επικοινωνώντας με το PEN Greece στο e-mail: pen-greece@outlook.com 
• Το PEN Greece διατηρεί το δικαίωμα να μεταβάλει τις ημερομηνίες, να μεταβάλει τους όρους ή να ακυρώσει την παρούσα πρόσκληση χωρίς προειδοποίηση προς τους συμμετέχοντες, χωρίς να θεμελιώνεται οποιαδήποτε αξίωση ή απαίτηση των συμμετεχόντων-ουσών σε βάρος του από την αιτία αυτή. Σε τέτοια περίπτωση, θα αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του PEN Greece σχετική ανακοίνωση. Σε κάθε περίπτωση, ο Εκδοτικός Όικος που θα συνεργαστεί με το PEN Greece δικαιούται μονομερώς κατά την κρίση του να μην επιλέξει κανένα από τα έργα που θα υποβληθούν στην παρούσα πρόσκληση τα οποία θα του σταλούν από το PEN Greece, χωρίς να θεμελιώνεται οποιαδήποτε αξίωση ή απαίτηση των συμμετεχόντων σε βάρος του Εκδοτικού Οίκου από την αιτία αυτή. To PEN Greece δικαιούται και να ακυρώσει την παρούσα πρόσκληση, χωρίς να θεμελιώνεται οποιαδήποτε αξίωση ή απαίτηση των συμμετεχόντων σε βάρος του PEN Greece από την αιτία αυτή.
• Mε την υποβολή του διηγήματος ή του ποιήματος ο/η συμμετέχων / συμμετέχουσα αυτομάτως αποδέχεται ανεπιφύλακτα όλους  τους παραπάνω  όρους της ανοιχτής πρόσκλησης.

Τελετή Απονομής διακρίσεων 70ου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς

 

Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά:

Σας καλούμε να γιορτάσουμε μαζί τα 70 μας χρόνια, στην Τελετή Απονομής Διακρίσεων του 70ου Λογοτεχνικού μας Διαγωνισμού.

Δευτέρα, 15 Δεκεμβρίου στις 6 το απόγευμα στην Ιστορική Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Λασκαρίδη 2ας Μεραρχίας 36 & Ακτής Μουτσοπούλου 185 35 Πειραιάς

Τη γενέθλια αφίσα/πρόσκλησή φιλοτέχνησε για τη Γ.Λ.Σ. η αγαπημένη μας Τέτη Σώλου

Δείτε την ανακοίνωση και στην ιστοσελίδα μας
https://womensliteraryteam.com/teleti-aponomis.../

Προβολή του ντοκιμαντέρ “Qui, Dimitris Makris”

 

Ο Σύλλογος Cinema e Cultura και το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών σας προσκαλούν στην προβολή του ντοκιμαντέρ

 

Qui, Dimitris Makris – Ritratto di un regista

σκηνοθεσία: Paola Settimini και Francesco Tassara

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου – ώρα 18:30

Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο (Πατησίων 47)

Είσοδος δωρεάν

Απαιτείται κράτηση μέσω της φόρμας 

 

Το «Εδώ Δημήτρης Μακρής, πορτρέτο ενός σκηνοθέτη» είναι ένα ταξίδι στη ζωή και στο έργο ενός δημιουργού που διέσχισε με ελεύθερη και ποιητική ματιά την ιστορία του ιταλικού κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Από την Ελλάδα των παιδικών του χρόνων έως την Ιταλία της δεκαετίας του ’60, ο Δημήτρης Μακρής φτάνει στο Πειραματικό Κέντρο Κινηματογραφίας της Ρώμης και από εκεί ξεκινά μια καλλιτεχνική και ανθρώπινη διαδρομή που θα τον οδηγήσει να υπογράψει δεκάδες διάσημα «Caroselli» και να διακριθεί ως σκηνοθέτης με ευαισθησία απέναντι στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.

Μέσα από συνεντεύξεις, αρχειακό υλικό, αποσπάσματα ταινιών και διαφημιστικών σποτ, το ντοκιμαντέρ ανασυνθέτει το πορτρέτο ενός περίεργου και διακριτικού διανοούμενου, ικανού να συνδυάζει την αισθητική της εικόνας με την πολιτική σκέψη, την ελαφρότητα με το βάθος. Τα έργα του, συχνά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, μιλούν ακόμη και σήμερα για την ελευθερία, την εσωτερική αναζήτηση, για έναν κινηματογράφο που δεν παύει να αναρωτιέται για το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης και της εποχής της.

Γυρισμένο ανάμεσα στη Ρώμη και την Αθήνα, το «Εδώ Δημήτρης Μακρής» είναι επίσης μια αφήγηση για την αίσθηση του ανήκειν και του ξεριζωμού, για μνήμες που διασχίζουν σύνορα και γενιές, αποδίδοντας τη φωνή ενός καλλιτέχνη που έκανε τη γλώσσα της οπτικοακουστικής έκφρασης μια μορφή πολιτικής ποίησης.

 

Σημείωμα των δημιουργών:

Με το «Εδώ Δημήτρης Μακρής, πορτρέτο ενός σκηνοθέτη» θελήσαμε να αποδώσουμε ξανά φωνή και πρόσωπο σε έναν δημιουργό που διέσχισε αθόρυβα την ιστορία του ιταλικού κινηματογράφου και της τηλεόρασης, αφήνοντας ένα βαθύ και διακριτικό αποτύπωμα.

Ο Δημήτρης Μακρής υπήρξε σκηνοθέτης ικανός να ενώσει την αισθητική αυστηρότητα με την ανθρώπινη ευαισθησία, να αφηγηθεί την πραγματικότητα χωρίς ποτέ να εγκαταλείψει την ποιητική ματιά. Η πορεία του –από το Πειραματικό Κέντρο έως τα Caroselli, και μέχρι τον κινηματογράφο κοινωνικής δέσμευσης– μας φάνηκε σαν ένας φακός μέσα από τον οποίο μπορούμε να διαβάσουμε την Ιταλία εκείνων των χρόνων, αλλά και την πιο οικουμενική συνθήκη του καλλιτέχνη: εκείνου που αναζητά μια γλώσσα για να κατανοήσει τον κόσμο και να του αποδώσει νόημα.

Αυτό το φιλμ γεννήθηκε από την επιθυμία να διαφυλάξουμε μια μνήμη και να την προσφέρουμε στο παρόν, ως διάλογο ανάμεσα στις γενιές. Όχι απλώς ένας φόρος τιμής, αλλά μια συνάντηση: με έναν άνθρωπο, με την ιδέα του για τον κινηματογράφο, με την ελευθερία που κατοικεί στις εικόνες.

Ο Δράκουλας του Bram Stoker σε μετάφραση Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη: Για πρώτη φορά σε βιβλίο!

 

1903: Το πασίγνωστο γοτθικό μυθιστόρημα του Bram Stoker «Dracula» (1897) μεταφράζεται από τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, για την εφημερίδα Νέον Άστυ, όπου δημοσιεύεται σε 116 συνέχειες από τις 27 Ιανουαρίου ως τις 24 Ιουνίου με τον τίτλο «Ο πύργος του Δράκουλα».

1906: Η μετάφραση αναδημοσιεύεται στο «Α.Ο.Δ.Ο» του Βλάση Γαβριηλίδη, περιοδικό ποικίλης ύλης της εποχής.

2025: Κυκλοφορεί για πρώτη φορά σε βιβλίο από τις Εκδόσεις Κύφαντα με εισαγωγή και φιλολογική επιμέλεια της φιλολόγου Αρετής Φωτοπούλου, Μ.Α., σε καλαίσθητη σκληρόδετη έκδοση. 

Ο μελετητής του παπαδιαμαντικού έργου Λάμπρος Καμπερίδης προτείνει να αντιμετωπίσουμε το έργο του Σκιαθίτη, μεταφραστικό και πρωτότυπο, ως ενιαίο, στο οποίο «οι αμφίδρομες επιδράσεις […] σημαδεύουν τους δύο πόλους της δημιουργίας του». Γνωρίζουμε ότι ο Παπαδιαμάντης είχε το περιθώριο της επιλογής των κειμένων που μετέφραζε. Επιπλέον, «ο τρόπος με τον οποίο εργάζεται κατά την εκπόνηση των μεταφράσεων είναι δημιουργικός, καθώς προσλαμβάνει το πρωτότυπο και το φιλτράρει μέσα από το δικό του γλωσσικό αισθητήριο, δημιουργώντας ένα έργο ζωντανό και ισότιμο και επηρεαζόμενος και ο ίδιος από το πρωτότυπο». 

KORE: A project that started 20 years ago

Για το KORE που παρουσιάζεται στις 17 & 18 Δεκεμβρίου στον Χώρο Κάμιρος, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Στο πλαίσιο της παρουσίασης, πέρα από ένα προσεχές αφιέρωμα στην εφημερίδα "Δρόμος της αριστεράς" δημοσιεύω εδώ την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μου παραχώρησε η Irini Athanassakis 

 

-Πώς προέκυψε το πρότζεκτ KORE και πού παραπέμπει  ο τίτλος του;  

KORE is a project that started 20 years ago, with the experience of being labelled infertile, the beginning of my infertility treatment, which eventually turned into the conception and birth of my daughter, KORE, the daughter. The experience of being labelled infertile and of getting into the procedures of reproductive medicine, by leaving tenderness and love and sex the way they used to be before was a turning point in my existence. Of course, questions on life per se, procreation and family evolved and the ones on my relationship to my body and on my identity as woman and non-mother, as a daughter. Furthermore, the choice to leave the language of my body aside demanded to hand it over to the medical corps and their protocols, this is what they call it. Temperature curbs evolve to hormone pills, which evolve to needles, which evolve to egg harvesting under general anesthesia. Blood tests, urine tests, egg monitoring, more blood tests and waiting became the reality of being infertile but not wanting to accept fate. Was it about being a rebel against nature, against destiny, or the self? Or was it an inclination to technoscience, capital and patriarchy? As I was married, my husband tried to support me, but it was me who had “rotten eggs”, as a rude doctor put it. I was mad at him and changed fertility clinic. Eventually, the feeling of failure, of loneliness and fragility led to the beginning of a series of art works. Small black points on paper, creating a white universe, clay works of pregnant female bodies and uteri I covered with gold leaves, and: the collection of all leftovers of the fertility treatment: packaging, needles, cotton balls, flasks. The objects filled several bags over the years and the waiting became unbearable. As emotional distress exceeded me, I decided to a have one last IVF. The doctor in the fertility clinic in Berlin, a woman from Iran, asked me to look at the screen. The screen showed the needle with the embryo being inserted into my uterus; it was a tiny red light. The reg light looked at me and I smiled. Two weeks later the clinic told me that I was pregnant. Of course, my happiness was overwhelming. Pregnancy was not easy, I broke my foot and had to rest, had gestational diabetes, and had to stick to a strict diet eating almost nothing of what I was longing for, and I could not sleep. Still, I was happy to feel my baby inside me, growing, being two being one. As I could not do many things I started to crochet:  a bag for the objects collected throughout the fertility treatment. The light green wool turning into an object would calm my anxiety, and the bag bears a code, a sort of bar code with the names of the substances I used during the treatment: FSH for example, became 6 lines knitted, 19 lines knitted into back, 8 lines knitted, and so on. I called the substances and packaging “angels” and wrote a text on “angels” as “daimones”, in the sense of agents (as a contribution to the daimon-thesaurus, daimon/myzel by artist Thomas Feuerstein). The bag is called “Snake/ Sac de l’espoir, Bag of hope” and it was finished when my daughter was born in Berlin in January 2011. She was measured of course: 50 cm length, healthy and of course beautiful. The happiness was there, but not babies’ heaven. Having babies needs the reinvention of life: when the baby is born, a mother is born, too, and they both need to find into the new life together. As mothers have very little time, but artist mothers still think of new forms, I had my daughters first portrait being a red yarn, measuring 50 cm, that unfolded on a white sheet of paper covered with glue. You can find the red yarn in the POIESIS book. And this was only the beginning of an ongoing series of work on KORE=daughter, POIESIS = Making, and m/otherhood to be reinvented.

-Εικαστική έκθεση, παρουσίαση βιβλίου σε διάλογο με ζωντανή χορευτική περφόρμανς. Πόσο δύσκολο/ εύκολο ήταν να «παντρέψει» κανείς αυτές τις μορφές τέχνης; 

Combining different forms of expression opens different languages to express emotions and thoughts. The encounter with Athanasia Kanellopoulou is meeting a wonderful sensitive and lively person, also the possibility to discover her experience, her world, her relationship to her body and the body as medium. Performance, poetic writing and drawing or making objects are complementary ways of expression, can cover many shades of human experience, particular of the sort of experience where ordinary language fails. When it comes to questions of having a child or not, of fertility or not, of generation and reproduction, emotions are so existential that words often fail. Or the just fail because they are questions related to the body, are about embodied experiences and images of the unconscious. Artistic, literary and performative expressions are about this sort of liminal experiences, when representation in common ways, or in “the language of the father” as Lacan would put it, cannot attain the essence of what it is about. Athanasia and I met through Chloe Aligianni, and Chloe knew about our common interest in KORE, questions of fertility and the experience of infertility, being an existential one. We also share an interest on one specific KORE, being the daughter of Goddess Demeter, Persephone. We share this interest for various reasons, some of them being her ambiguous relationship to her mother, to her come and forth between mother and husband, between the underworld and the earth, between winter and spring, between life and death. KORE/ Persephone is the queen of the underworld, spouse of Hades, but also the Goddess of spring and her mother Demeter needs her to make spring happen, to keep the cycle of life going. We are experiencing times of many sorts of disruptions, and the disruption of the cycle of life in many forms of life is one of them, with female bodies becoming a problem, either for being fertile, or for being infertile. They do not perform on command and not according to population growth extrapolations and nationalist projections. We are performing a collective curb of the world population, and nobody talks about it. Persephone’s liminal existence seems to have entered our bodies, many bodies becoming infertile. Women experiencing infertility are proliferating, birth rates are plunging, often leading to sadness and crisis, meanwhile remaining a taboo. Do we all live in the underworld, in a mirage of possible worlds, of screens and simulations? KORE ate some pomegranate grains in the underworld, given to her by Hermes to be obliged to stay with her husband. Athanasia is searching for the darkness with a torch.  Huge pomegranate grains are covering the wall behind d her. Can KORE Persephone come back to earth and chat with her mother Demeter? A possible chat between them is part of the POIESIS book. And could they reinvent life and being a woman? Our encounter, with Athanasia is maybe this sort of conversation, to be shared with the public. 

-Ποια συνέχεια φανταζόσαστε μετά από αυτή την πρώτη παρουσίαση στην Αθήνα; 

Athanasia and I have been working of different expressions on KORE/ Persephone for more than 15 years. We are very happy about our encounter and excited about meeting in Athens Kamiros space for developing this new format. We believe that hybrid formats can contribute to a nuanced and polyphonic and multisensual understanding of complex phenomena linked to life. Also, we are with Aphrodite, who represents fertility Europe, a platform working on fertility on a social and sociopolitical level.

As the topic is of general concern and addressing a growing number of people, woman, men and other, we are planning the project to travel. As I live in Paris, a similar event is planned for a performance space in the Paris region (as e.g. Le Générateur) and in Berlin, where I work as a fellow at the IPU International Psychoanalytic University in collaboration with curator Peter Stamer. It would be best if the project could evolve each time and include artist, activists or scientist living in the city or place the KORE Project will visit.

And we are open to suggestions. 

Αθανασία Κανελλοπούλου

Βιογραφικά

 

Irini Athαnassakis

 Η Irini Athanassakis (γεν. 1968) ζει και εργάζεται σήμερα στην Αυστρία, τη Γαλλία και την Ελλάδα. Έχει εκπαιδευτεί στη Γλυπτική, στις Διαμεσικές Τέχνες /Transmedia Arts (ΜΑ στις Τέχνες, Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Τεχνών Βιέννης), στη Διοίκηση Ευρωπαϊκών Επιχειρήσεων (Europäische Diplom-Betriebswirtin, ESB Reutlingen (Γερμανία) / Λονδίνο (Μ.Β)), στη μεταφορά της επιστήμης, στην ιστορία της τέχνης, στη νομισματική και στη φιλοσοφία. Κατέχει διδακτορικό στη Φιλοσοφία από το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Τεχνών της Βιέννης και το Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Η διδακτορική της διατριβή έλαβε διάκριση και εκδόθηκε με τον τίτλο «Die Aktie als Bild» (Η Μετοχή ως Εικόνα, Vienna/New York: Springer, 2008). 

Στο έργο της διερευνά το ωάριο, το σπέρμα, το αίμα και το γάλα ως δεσμούς, ως νομίσματα και ως ύλες που φέρουν σημασίες, συνεργάζεται με καλλιτέχνες και επιστήμονες, ενώ η δουλειά της έχει παρουσιαστεί και δημοσιευθεί διεθνώς. 

Τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια εργάζεται πάνω στο KORE in/fertility, εξετάζοντας τις διαστάσεις της γονιμότητας, της υπογονιμότητας, των παιδιών της επιθυμίας και των τεχνολογιών αναπαραγωγής. Από το 2022 είναι artistic research fellow στο Interuniversitäre Einrichtung Wissenschaft/Inter-University Organization Arts & Knowledges - Mozarteum University & University of Salzburg, στην Αυστρία. Είναι επίσης υπότροφος στο IPU International Psychoanalytical University Berlin (από το 2023), όπου συνεργάζεται με την ψυχίατρο καθηγήτρια Dorothea von Haebler πάνω σε ζητήματα ΜΗ/μητρότητας και παιδιών της επιθυμίας (Kinder/Nicht/Wunsch und Wunschkinder oder auch nicht).

 

Αθανασία Κανελλοπούλου 

Η Αθανασία Κανελλοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Έχει σπουδάσει με υποτροφία κλασσικό και σύγχρονο χορό στη Rambert School of Ballet and Contemporary Dance στο Λονδίνο και στη Σχολή της Martha Graham στη Νέα Υόρκη. Επί 18 συναπτά έτη έζησε στο εξωτερικό και συνεργάστηκε με πολύ σημαντικούς Χορογράφους και Ομάδες Σύγχρονου Χορού, όπως Tanztheater Wuppertal Pina Bausch, (guest artist 2002-2008), Les Ballets C de la B/ Koen Augustijnen (2008-2010), Jasmin Vardimon Company (2006-2008), Cocoondance, Alexandra Waierstall, Gregor Zoellig (Stadttheater Osnabrueck), Renate Killman (Stadtheater Hagen), In Jung Jun, Guy Weissman και Roni Haver, Rami Levi, Jossi Berg κ.ά. 

Από το 2008 έχει χορογραφήσει συνολικά 20 έργα, πολλά εκ των οποίων έχουν παρουσιαστεί σε φεστιβάλ στην Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Β. Αφρική (Παλαιστίνη, Γερμανία, Πολωνία, Ισπανία, Mάλτα, Τουρκία, Κύπρο, Πορτογαλία, Αγγλία, Ισλανδία, Αίγυπτο, Σλοβενία κ.ά). Έχει προσκληθεί ως guest χορογράφος από πολλές Ομάδες και Ακαδημίες Χορού στην Ευρώπη. Από το 2017 μέχρι σήμερα διδάσκει στη Σχολή Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και από το 2021 διδάσκει Αυτοσχεδιασμό και Χορογραφία στην ΚΣΟΤ. To 2018 ίδρυσε την ομάδα Athanasia Kanellopoulou Performing Arts ως πλατφόρμα καλλιτεχνικής έρευνας και ανταλλαγής. 

Χλόη Αλιγιάννη 

Χλόη Αλιγιάννη είναι χορογράφος και πολυδιάστατη καλλιτέχνιδα, της οποίας η πρακτική επικεντρώνεται στον χορό και την κίνηση. Με έδρα την Αθήνα, σπούδασε Καλές Τέχνες και Χορογραφία (Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance) στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε μέχρι το 2020. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπήρξε υποστηριζόμενη καλλιτέχνιδα του προγράμματος FreeSpace του Studio Wayne McGregor και του Chisenhale Dance Space, καθώς και μέλος της εκπαιδευτικής ομάδας Step Into Dance της Royal Academy of Dance.

 

Το χορογραφικό της έργο υποστηρίχθηκε από το Arts Council England, το Trinity Laban Conservatoire, το The Place, τον Δήμο Hillingdon και το Blue Elephant Theatre, μεταξύ άλλων. Διετέλεσε επίσης Associate Artist στο Πανεπιστήμιο του Leicester (Maths Meets Arts) και επιμελήθηκε την κίνηση για θεατρικά και εικαστικά έργα καλλιτεχνών όπως οι Jenny Buckman, Tania Azevedo και Alicia Paz. Συμμετείχε στο εναρκτήριο project LUSTRUM του Gary Clarke (DV8) στο Λονδίνο και έχει εκπαιδευτεί από τον David Zambrano στις τεχνικές Flying Low και Passing Through. 

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ίδρυσε την Third Planet, μέσω της οποίας παράγει καλλιτεχνικές και εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες  που εξερευνούν τη σύμπνοια της κίνησης με άλλες μορφές τέχνης, τις επιστήμες και με τα κοινωνικά ζητήματα της εποχής. Η Third Planet έχει υποστηριχθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού, την Εθνική Λυρική Σκηνή, τον Δήμο Αθηναίων και διάφορους τοπικούς και ιδιωτικούς φορείς. Παράλληλα με το χορογραφικό της έργο, επιμελείται την κίνηση για το θέατρο, αναλαμβάνει καλλιτεχνική διεύθυνση και επιμέλεια δημιουργικών πρωτοβουλιών και περιστασιακά δημιουργεί ήχο και μουσική για τον χορό. 

Αφροδίτη Αλεξοπούλου 

Η Αφροδίτη Αλεξοπούλου γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1978 και ζει στην Αθήνα, όπου εργάζεται ως λογίστρια στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών από το 2004. Σπούδασε Οικονομικά, όμως η πορεία της ζωής της την έφερε να ασχοληθεί και με κάτι πολύ πιο προσωπικό και ουσιαστικό: τη γονιμότητα και την ενημέρωση γύρω από αυτή.

 

Στα 28 της διαγνώστηκε με ενδομητρίωση και υδροσάλπιγγες, κάτι που άλλαξε για πάντα τη σχέση της με το σώμα της και τα όνειρά της για μητρότητα.
Μετά από επτά αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής με δικά της ωάρια και μια μακρά περίοδο αποχής, κατάφερε να αποκτήσει παιδί στα 45 της, με τη βοήθεια δωρεάς ωαρίων.

Η εμπειρία αυτή της άνοιξε έναν νέο δρόμο, αυτόν της ενημέρωσης και υποστήριξης των ανθρώπων που βιώνουν υπογονιμότητα.
Έτσι, έγινε μέλος του Ελληνικού Σωματείου Υποστήριξης Γονιμότητας “Κυβέλη” και στη συνέχεια μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ευρωπαϊκού οργανισμού Fertility Europe.

Μέσα από αυτή τη δράση, προσπαθεί να συμβάλλει στην έγκαιρη διάγνωση, τη σωστή πληροφόρηση και πάνω απ’ όλα στη στήριξη όσων προσπαθούν να γίνουν γονείς.

 

11ο Διεθνές Συνέδριο – Εκπαίδευση και Πολιτισμός στον 21ο αιώνα: 25 & 26 Απριλίου στο Ράλλειο Γυμνάσιο Θηλέων Πειραιά

 To 11ο Διεθνές Συνέδριο – Εκπαίδευση και Πολιτισμός στον 21ο αιώνα τέθηκε υπό την Αιγίδα και του Πανεπιστημίου Πατρών!

Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στις 25–26 Απριλίου 2026 στο Ράλλειο Γυμνάσιο Θηλέων Πειραιά.

Συνδιοργανώνεται από το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης του ΕΚΕΔΙΣΥ την Παιδαγωγική Εταιρεία Ελλάδος και το Τμήμα Διοίκησης Τουρισμού του Πανεπιστημίου Πατρών!

Με επίκεντρο την εκπαίδευση, την καινοτομία, τον πολιτισμό και τις σύγχρονες παιδαγωγικές προσεγγίσεις, το Συνέδριο φέρνει κοντά εκπαιδευτικούς, ερευνητές, μουσειολόγους και ανθρώπους του πολιτισμού από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Πληροφορίες και υποβολές περιλήψεων στην Ισοσελίδα του Συνεδρίου

https://ekedisyconf.weebly.com/

"Μύλοι- Μύθοι- Παραμύθι" στους ΑστερόΜυλους της Έδεσσας από 10-14 Δεκεμβρίου

 Ακούσατε, ακούσατε! Σε λίγες μέρες η μεγαλύτερη γιορτή των παιδιών και των βιβλιών! 20 συγγραφείς και εικονογράφοι, 14 εκδοτικοί οίκοι, 850 παιδιά ,150 εκπαιδευτικοί! 

"Μύλοι- Μύθοι- Παραμύθι" στους ΑστερόΜυλους της Έδεσσας από 10-14 Δεκεμβρίου

Από τις 10 έως τις 14 Δεκεμβρίου, οι παραδοσιακοί νερόμυλοι στο Πάρκο των Καταρρακτών στην Έδεσσα, γεμίζουν ιστορίες, δημιουργία και μαγεία στο πλαίσιο της Γιορτής Παραμυθιού που περιλαμβάνει εργαστήρια για παιδιά, εφήβους και ενήλικες, συναντήσεις με αγαπημένους συγγραφείς, θεατρικές παραστάσεις, μουσικές εκπλήξεις και αφηγήσεις.

Μύλοι- Μύθοι- Παραμύθι στους ΑστερόΜυλους της Έδεσσας, μια γιορτή για το παιδικό βιβλίο, τα δικαιώματα του παιδιού και τη δύναμη του παραμυθιού, μέσα σε έναν χώρο που μοιάζει βγαλμένος από… σελίδες βιβλίου!

Σημειώνεται ότι από τις 10 έως τις 30 Δεκεμβρίου, οι παραδοσιακοί νερόμυλοι στο Πάρκο των Καταρρακτών μεταμορφώνονται και φέτος σε ΑστερόΜυλους των Χριστουγέννων.