Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021

Ένα Ταξίδι Φιλαναγνωσίας σε Ρόδο Και Καστελόριζο: Με όπλο το βιβλίο απέναντι σε μια δύσκολη συγκυρία

 


Ένα Ταξίδι Φιλαναγνωσίας σε Ρόδο Και Καστελόριζο:

Με όπλο το βιβλίο απέναντι σε μια δύσκολη συγκυρία

 

Το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού διοργανώνει δράσεις για την ενίσχυση της Φιλαναγνωσίας.

Παρά τις δυσμενείς συνθήκες το «Ταξίδι Φιλαναγνωσίας» ξεκίνησε τον περασμένο  χρόνο από δυο νησιά που δοκιμάζονται παντοιοτρόπως: Τη Χίο και τη Λέσβο.

Μετά τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν λόγω της πανδημίας, χρειάστηκε να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος για να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί αυτός ο πρώτος κύκλος με μια σειρά εκδηλώσεων στη Ρόδο και στο Καστελόριζο.

Έτσι θα βρεθούμε εκεί από τη Δευτέρα 4 μέχρι την Παρασκευή 8 Οκτωβρίου για  να πραγματοποιήσουμε δράσεις σε σχολεία, σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και εκδηλώσεις που θα απευθύνονται στο ευρύτερο κοινό, τηρώντας πάντοτε όλους τους κανόνες ασφαλείας και τα όσα θα έχουν αποφασιστεί σχετικά.

Κεντρικός τίτλος των δράσεων μας είναι:

 Για να αγαπήσουμε το διάβασμα - δράσεις φιλαναγνωσίας για μικρούς και μεγάλους!

ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ

ΗΜΕΡΙΔΑ

Σε αυτό το πλαίσιο και σε συνεργασία με τον Δημοτικό Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού Ρόδου − Δ.Ο.Π.Α.Ρ. , υπό την αιγίδα του Δήμου Ρόδου, διοργανώνει την Τρίτη, 5 Οκτωβρίου στις 17:00 στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο «Ρόδον», Ημερίδα με θέμα:

Από τη λογοτεχνία ενηλίκων στα βιβλία για παιδιά -Πώς να αγαπήσουμε το διάβασμα: Ο ρόλος της εκπαίδευσης και της οικογένειας.

Χαιρετισμό θα απευθύνει ο  Αντιδήμαρχος Παιδείας, Προσχολικής Αγωγής και Μετανάστευσης, Στράτος Καρίκης

Θα μιλήσουν:

-Μαρία Κλαδάκη, Επίκουρη Καθηγήτρια Π.Τ.Δ.Ε. Πανεπιστημίου Αιγαίου:

«Σεξιστικά πρότυπα στην παιδική λογοτεχνία και στα σχολικά βιβλία»

-Ευαγγελία Μουλά, φιλολογος μεταδιδακτορική ερευνήτρια:

«Από τη λογοτεχνία στα παιχνίδια εναλλακτικής πραγματικότητας»

-Σταύρος Παπαδόπουλος, διευθυντής 1ου Δημοτικού Σχολείου Ιαλυσού - Δρ. Ιστορίας της εκπαίδευσης:

"Δράσεις και καινοτόμα προγράμματα για την ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας -το παράδειγμα του 1ου Δ.Σ. Ιαλυσού"

-Σπυρίδων Σπύρου, Διευθυντής Δημοτικού -Κολλέγιο Ρόδου, Υπ. Διδάκτωρ -Π.Τ.Δ.Ε. Παν. Αιγαίου:

"Τα παιδιά της Ε΄ Δημοτικού του Κολλεγίου Ρόδου μιλούν για τη μεγάλη τους αγάπη προς τα βιβλία, αναλύοντας τα μαθήματα του Παραμυθόκοσμου και των Βιβλιοεξερευνήσεων"

-Ροδίων Παιδεία:

«Διασκεδάζω να διαβάζω- κατακτώντας τους στόχους ζωής με όχημα τα βιβλία»

-Δρ. Εύα Στάμου, ψυχολόγος -συγγραφέας:

«Χαρακτηριστικά της καλής λογοτεχνίας και οι διαφορές από την παραλογοτεχνία/ Σύγχρονη λογοτεχνία: εμπειρία αυτογνωσίας ή καταναλωτικό προϊόν;»

-Κώστας Στοφόρος, συγγραφέας -δημοσιογράφος:

«Ένα βιβλίο δεν μένει ποτέ από βενζίνη: 9 τρόποι και πολλοί λόγοι για να γίνει το βιβλίο μέρος της καθημερινότητάς μας - Φτιάχνοντας το δικό μας παραμύθι»

Ευχαριστούμε θερμά τον κύριο Αλέξανδρο Κολιάδη – Πρόεδρο του Δ.Ο.Π.Α.Ρ.

Ελεύθερη συμμετοχή, απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής εδώ

Θα χορηγηθούν βεβαιώσεις συμμετοχής

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΑ

Θα επισκεφθούμε το 2ο Πειραματικό Γυμνάσιο Ρόδου, το 1ο Δημοτικό Ιαλυσού, το Κολλέγιο Ρόδου, το Ροδίων Παιδεία καθώς και το Γυμνάσιο και το Δημοτικό Καστελόριζου

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ

Θα πραγματοποιηθεί ανοικτή εκδήλωση με ελεύθερη συμμετοχή και εκπαιδευτικές δραστηριότητες για παιδιά κάθε ηλικίας

 


Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2021

Ημερίδα στην Ρόδο: Από τη λογοτεχνία ενηλίκων στα βιβλία για παιδιά -Πώς να αγαπήσουμε το διάβασμα: Ο ρόλος της εκπαίδευσης και της οικογένειας

 

Ημερίδα στην Ρόδο: Από τη λογοτεχνία ενηλίκων στα βιβλία για παιδιά -Πώς να αγαπήσουμε το διάβασμα: Ο ρόλος της εκπαίδευσης και της οικογένειας

Για να αγαπήσουμε το διάβασμα – δράσεις φιλαναγνωσίας για μικρούς και μεγάλους!

Ημερίδα: Από τη λογοτεχνία ενηλίκων στα βιβλία για παιδιά – Πώς να αγαπήσουμε το διάβασμα:
Ο ρόλος της εκπαίδευσης και της οικογένειας



Το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού διοργανώνει δράσεις για την ενίσχυση της Φιλαναγνωσίας σε Ρόδο και Καστελόριζο.

Σε αυτό το πλαίσιο και σε συνεργασία με τον Δημοτικό Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού Ρόδου − Δ.Ο.Π.Α.Ρ. , υπό την αιγίδα του Δήμου Ρόδου, διοργανώνει την Τρίτη, 5 Οκτωβρίου στις 17:00 στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο «Ρόδον», Ημερίδα με θέμα:

Από τη λογοτεχνία ενηλίκων στα βιβλία για παιδιά -Πώς να αγαπήσουμε το διάβασμα: Ο ρόλος της εκπαίδευσης και της οικογένειας.

Χαιρετισμό θα απευθύνει ο  Αντιδήμαρχος Παιδείας, Προσχολικής Αγωγής και Μετανάστευσης, Στράτος Καρίκης

Θα μιλήσουν:

-Μαρία Κλαδάκη, Επίκουρη Καθηγήτρια Π.Τ.Δ.Ε. Πανεπιστημίου Αιγαίου:

«Σεξιστικά πρότυπα στην παιδική λογοτεχνία και στα σχολικά βιβλία»

-Ευαγγελία Μουλά, φιλολογος μεταδιδακτορική ερευνήτρια:

«Από τη λογοτεχνία στα παιχνίδια εναλλακτικής πραγματικότητας»

-Σταύρος Παπαδόπουλος, διευθυντής 1ου Δημοτικού Σχολείου Ιαλυσού – Δρ. Ιστορίας της εκπαίδευσης:

«Δράσεις και καινοτόμα προγράμματα για την ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας -το παράδειγμα του 1ου Δ.Σ. Ιαλυσού»

-Σπυρίδων Σπύρου, Διευθυντής Δημοτικού -Κολλέγιο Ρόδου, Υπ. Διδάκτωρ -Π.Τ.Δ.Ε. Παν. Αιγαίου:

«Τα παιδιά της Ε΄ Δημοτικού του Κολλεγίου Ρόδου μιλούν για τη μεγάλη τους αγάπη προς τα βιβλία, αναλύοντας τα μαθήματα του Παραμυθόκοσμου και των Βιβλιοεξερευνήσεων»

-Ροδίων Παιδεία:

«Διασκεδάζω να διαβάζω- κατακτώντας τους στόχους ζωής με όχημα τα βιβλία»

-Δρ. Εύα Στάμου, ψυχολόγος -συγγραφέας:

«Χαρακτηριστικά της καλής λογοτεχνίας και οι διαφορές από την παραλογοτεχνία/ Σύγχρονη λογοτεχνία: εμπειρία αυτογνωσίας ή καταναλωτικό προϊόν;»

-Κώστας Στοφόρος, συγγραφέας -δημοσιογράφος:

«Ένα βιβλίο δεν μένει ποτέ από βενζίνη: 9 τρόποι και πολλοί λόγοι για να γίνει το βιβλίο μέρος της καθημερινότητάς μας – Φτιάχνοντας το δικό μας παραμύθι»

Ευχαριστούμε θερμά τον κύριο Αλέξανδρο Κολιάδη – Πρόεδρο του Δ.Ο.Π.Α.Ρ.

Eλεύθερη συμμετοχή, απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής εδώ

Θα χορηγηθούν βεβαιώσεις συμμετοχής

Νέες Τεχνολογίες: Δημιουργώντας και παίζοντας με θέμα το 1821 ψηφιακά "Γι' αυτά τα μάρμαρα επολεμήσαμε."

 


Νέες Τεχνολογίες: Δημιουργώντας και παίζοντας με θέμα το 1821 ψηφιακά
 "Γι' αυτά τα μάρμαρα επολεμήσαμε."
Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2021, 8:00 μ.μ. ώρα Ελλάδος (SaturdaySeptember 25th 2021, 1:00 pm EST)

Οι εικόνες και ειδικότερα τα έργα τέχνης εμφανίζονται όλο και περισσότερο στην διδασκαλία και μάθηση μέσα από την ευρεία διαθεσιμότητα ψηφιακών εικόνων και την άμεση  προσβασιμότητα στην τεχνολογία και σε λογισμικά που διευκολύνουν την δημιουργία και την μεταβίβαση των οπτικών υλικών. Στο συγκεκριμένο σεμινάριο θα παρουσιαστούν ιδέες και προτάσεις δραστηριοτήτων για τα 200 χρόνια της ελληνικής επανάστασης  που θα βοηθήσουν τους συμμετέχοντες να αναπτύξουν δεξιότητες παρατήρησης, ανάλυσης, ερμηνείας δυνατών οπτικών αναπαραστάσεων (έργων τέχνης)  χρησιμοποιώντας ως όχημα τις Νέες Τεχνολογίες.
200 χρόνια από την Ελληνική επανάσταση του 1821. Μια επανάσταση πολεμιστών και απλών ανθρώπων που αγωνίστηκαν με θάρρος και δύναμη για την ελευθερία.
Εισηγήτρια: Νίκη Κάντζου, Νηπιαγωγός, Μ.Δ.Ε. στην Παιδαγωγική και Διδακτική Μεθοδολογία του Νηπιαγωγείου, υποψήφια Διδάκτωρ στη Μουσειακή Εκπαίδευση.

Ημερομηνία: Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2021, 8:00 μ.μ. ώρα Ελλάδος (Saturday, September 25th 2021, 1:00 pm EST)
Η εισήγηση θα πραγματοποιηθεί μέσω της πλατφόρμας Zoom
https://us02web.zoom.us/j/84257477500
Meeting ID: 842 5747 7500
Mπορείτε να το παρακολουθήσετε ζωντανά  και μέσα από το κανάλι μας στο Υou Τube https://www.youtube.com/channel/UCgQdBE68fxFy4LWrVihKGVg
Μπορείτε να δηλώσετε συμμετοχή σε όλες τις δράσεις  συμπληρώνοντας τη φόρμα συμμετοχής εδώ
 
 

 

Εκπαιδευτικά Προγράμματα για το 1821

Το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης την περίοδο αυτή αναπτύσσει ένα πρόγραμμα σειράς εισηγήσεων, διαλέξεων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και επιμορφωτικών σεμιναρίων   για το 1821 θέλοντας να τιμήσει με τον δικό του τρόπο τον εορτασμό για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.

Για τα σχολεία έχει σχεδιάσει μια σειρά εκπαιδευτικών προγραμμάτων, αξιοποιώντας και το πλούσιο υλικό από τις Συλλογές του,  με στόχο να προσεγγίσουν οι μαθητές την ιστορία του 1821  με έναν διαφορετικό τρόπο.

Τα προγράμματα πραγματοποιούνται και διαδικτυακά.

Νηπιαγωγεία-Δημοτικά

Πρόγραμμα «Η Επανάσταση του 1821 μέσα από την Τέχνη»

Μια διαδρομή στην Επανάσταση μέσα από έργα τέχνης.

Μεγάλοι καλλιτέχνες αποτύπωσαν τον ηρωισμό των ανθρώπων που πολέμησαν, τα γεγονότα και την ιστορία, άλλοτε με ρεαλισμό και άλλοτε με συμβολικές αναφορές. Στο εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα – εργαστήριο οι μαθητές θα ερευνήσουν και θα ανακαλύψουν τα μυστικά που κρύβονται σε σπουδαία έργα τέχνης, μαθαίνοντας παράλληλα να ερμηνεύουν και να παρατηρούν τα στοιχεία και τους τρόπους έκφρασης που χρησιμοποιεί ο κάθε καλλιτέχνης.

Πρόγραμμα «Οι ήρωες του 1821»

Ποιοι ήταν οι ήρωες του 1821;

Ποιες γυναίκες ηρωίδες ξέρουμε;

Τι μυστικά κρύβει η Χάρτα του Ρήγα;

Ποια ήταν τα όπλα των αγωνιστών;

Το υλικό από τις Συλλογές του Μουσείου Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης (χάρτες, αφίσες ηρώων, παλιά βιβλία, γραμματόσημα) γίνεται αφορμή για ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία. Τα παιδιά με διασκεδαστικό τρόπο θα μάθουν τους ήρωες και τις ηρωίδες της Επανάστασης αλλά και σημαντικές στιγμές του αγώνα του 1821. Θα γίνουν ερευνητές και μέσα από ομαδικές δραστηριότητες, γρίφους και παιχνίδια θα ανακαλύψουν τα γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορική αυτή περίοδο.

Πρόγραμμα «Να' τανε το  '21: Ταξίδι στην Αθήνα του 1821»

Πώς ξεκίνησε και πώς τελείωσε η Επανάσταση του 1821 στην Αθήνα;

Ποιοι ήρωες του 1821 έχουν σχέση με την Πλάκα και την Αθήνα;

Ποια ήταν η σημαία της Επανάστασης;

Τι σχέση έχει ο Άγιος Νικόλαος ο Ραγκαβάς;

Η Πλάκα και η Αθήνα συνδυάζεται με στιγμές της ιστορίας του 1821! Στο πρόγραμμα αυτό, μέσα από έναν διαδικτυακό περίπατο, θα ξετυλιχτεί μια ιστορία μέσα από έργα τέχνης, μνημεία, αγάλματα, ιστορίες και οπτικουακουστικό υλικό. Ο Λόρδος Βύρων, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο Μακρυγιάννης, η Αγίας Φιλοθέη θα μας διηγηθούν τις δικές τους ιστορίες άλλοτε ηρωικές και άλλοτε συγκινητικές..

Ο περίπατος συνδυάζεται με προτεινόμενες δραστηριότητες για κάθε σταθμό.

Σημεία σταθμοί:  Το σπίτι του Καδή, το μνημείο του Λυσικράτη (Λόρδος Βύρων), ο Άγιος Δημήτριος (Αθανάσιος Διάκος), ο Άγιος Νικόλαος ο Ραγκαβάς, το σπίτι της Αγίας Φιλοθέης, το άγαλμα Μακρυγιάννη.


Γυμνάσια-Λύκεια

Πρόγραμμα «Το 1821 αλλιώς! Ταξίδι στην Αθήνα του 1821»

Πού γεννήθηκε ο φιλελληνισμός του Λόρδου Βύρωνα;

Ποιο είναι το σπίτι του Βοεβόδα των Αθηνών;

Ποια εκκλησία συνδέεται με τον Αθανάσιο Διάκο;

Τι πραγματικά συνέβη στον Οδυσσέα Ανδρούτσο;

Πού βρίσκεται η καμπάνα που σήμανε την απελευθέρωση από τους Οθωμανούς;

Πώς συνδέεται με την Πλάκα ο μεγάλος ιστορικός Τζορτζ Φίνλεϊ;

Πώς περιγράφουν οι ξένοι περιηγητές το ξέσπασμα της Επανάστασης στην Αθήνα;

Τι συνέβη στους «Αέρηδες» στη διάρκεια του ξεσηκωμού στην Αθήνα;

Ποιο σπίτι κρύβει την ιστορία της οικογένειας του Λυκούργου Λογοθέτη;

Η Πλάκα και η Αθήνα στο 1821! Ένα πρόγραμμα,  στο οποίο μέσα από έναν διαδικτυακό περίπατο, θα μεταφερθούμε στο κλίμα της εποχής του 1821. Μια αφήγηση, που αξιοποιώντας τη λογοτεχνία, τα έργα τέχνης, τα μνημεία, τα κτίρια, τον κινηματογράφο, ως ιστορικές πηγές, θα μας βοηθήσει να γνωρίσουμε μια άλλη μαγευτική ιστορία με ίντριγκες, πάθη, έρωτες και ηρωισμό! Στόχος να προσεγγίσουν οι μαθητές την ιστορία με κριτική ματιά και να επιχειρηματολογήσουν για κρίσιμα θέματα, ιστορικά συμβάντα και ιστορικά πρόσωπα ανακαλύπτοντας την ιστορία κάτω από την ιστορία!

Πρόγραμμα «Η Επανάσταση του 1821 μέσα από την Τέχνη»

Μια διαδρομή στην Επανάσταση μέσα από έργα τέχνης.

Μεγάλοι καλλιτέχνες αποτύπωσαν τον ηρωισμό των ανθρώπων που πολέμησαν, τα γεγονότα και την ιστορία, άλλοτε με ρεαλισμό και άλλοτε με συμβολικές αναφορές. Στο εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα – εργαστήριο οι μαθητές θα ερευνήσουν και θα ανακαλύψουν τα μυστικά που κρύβονται σε σπουδαία έργα τέχνης, μαθαίνοντας παράλληλα να ερμηνεύουν και να παρατηρούν τα στοιχεία και τους τρόπους έκφρασης που χρησιμοποιεί ο κάθε καλλιτέχνης.

Να μαθαίνω γράμματα: ο ρόλος της εκπαίδευσης στο 1821

 Το ταξίδι θα ξεκινήσει από τα πρώτα χρόνια μετά την Άλωση και θα φθάσει έως τον Καποδίστρια.

Πώς λειτουργούσαν τα πρώτα σχολεία;

Ποιοι ήταν οι μεγάλοι δάσκαλοι;

Ποια ήταν τα πρώτα σχολικά βιβλία;

Ποια ήταν τα μαθήματα που διδάσκονταν;

Ποιος είναι ο ρόλος του Ρήγα, του Κοραή, του Καποδίστρια;

Ποιες είναι οι διαφορές και οι ομοιότητες με τα σημερινά χρόνια;

Στόχος του προγράμματος αυτού είναι οι μαθητές να κατανοήσουν  τον ρόλο της εκπαίδευσης στον αγώνα για την ανεξαρτησία. Μέσα από το πλούσιο αρχείο και το υλικό του Μουσείου Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης με τη βοήθεια της λογοτεχνίας και οπτικουακουστικού υλικού οι μαθητές με ευχάριστο και βιωματικό τρόπο  θα δουν τις αλλαγές στην εκπαίδευση και τη σημασία της στην Ελληνική Επανάσταση του 1821.


Διάρκεια εκπαιδευτικών προγραμμάτων: 1 - 1,5 ώρα

Τα διαδικτυακά εκπαιδευτικά προγράμματα γίνονται μέσω πλατφόρμας τηλεδιάσκεψης.

Πληροφορίες/Κρατήσεις

Τηλ: 210 3250341,

Web: www.ekedisy.gr , www.facebook.com/MouseioSxolikisZoisEkpaideysis

twitter.com/ekedisy

Email: info@ekedisy.gr , ekedisy@gmail.com

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2021

Περίπατος στις εκκλησιές της Πλάκας

 Περίπατος στις εκκλησιές της Πλάκας

Κυριακή 3 Οκτωβρίου στις 18:30



Ποια εκκλησία συνδέθηκε με τον Αθανάσιο Διάκο;

Πού βρίσκεται η «καμπάνα της Ελευθερίας»;

Ποια εκκλησία είναι πραγματικό μουσείο αρχαίας γλυπτικής;

Πού βρίσκεται ένα μυστηριώδες πηγάδι που οδηγεί κάτω από την Πλάκα;

Ποια εκκλησία συνδέεται με ένα από τα πιο δραματικά γεγονότα της Επανάστασης του ’21;

Πού βρίσκεται το Μετόχι του παναγίου Τάφου;

Πού έχει γυριστεί μια από τις πιο διάσημες ελληνικές ταινίες;

Πώς και γιατί γκρεμίστηκαν δεκάδες βυζαντινές εκκλησίες;

Ένα μοναδικό ταξίδι στις εκκλησίες της Πλάκας και στην ιστορία τους που σηματοδοτούν και τη ζωή στην Αθήνα για πολλούς αιώνες…

Λοιπές πληροφορίες:

Ημερομηνία: Κυριακή 3 Οκτωβρίου στις 18:30

Σημείο συνάντησης: Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης, Τριπόδων 23 Πλάκα (ΜΕΤΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗ)

Συνολική Διάρκεια Δράσης: 1.5 ώρα

Κόστος ξενάγησης: 12€ /άτομο
Παιδιά έως 15 ετών, Φοιτητές, Κάτοχοι κάρτας ανεργίας: : 8€ /άτομο

Απαραίτητη η συμπλήρωση της φόρμας συμμετοχής εδώ
Για την εξασφάλιση της θέσης σας απαραίτητη είναι η προπληρωμή

Πληροφορίες: 2103250341 info@ekedisy.gr

Κανόνες συμμετοχής στην δράση, προς περιορισμό της διασποράς του COVID-19:
 Περιορισμένος αριθμός συμμετεχόντων.
 Απαραίτητη η χρήση προστατευτικών μασκών καθ’ όλη την διάρκεια του περιπάτου.
 Οι συμμετέχοντες οφείλουν να κρατούν αποστάσεις ασφαλείας και να τηρούν όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας. 

Τρόποι πληρωμής

Η πληρωμή  μπορεί να γίνει με χρεωστική κάρτα/paypal, με τραπεζική κατάθεση (ακολουθεί ο τραπεζικός λογαριασμός) ή με μετρητά στο χώρο μας τις προηγούμενες ημέρες.

Για να διασφαλίσετε τη θέση σας, θα πρέπει να στείλετε το αποδεικτικό κατάθεσης/e-banking το αποδεικτικό κατάθεσης/e-banking, στο info@ekedisy.gr (Σε περίπτωση πληρωμής μέσω ebanking τα έξοδα συναλλαγής επιβαρύνουν εσάς εξ ολοκλήρου)

ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ

ΤΡΑΠΕΖΑ EUROBANK

Αριθμός λογαριασμού: 0026.0139.31.0200668374
IBAN: GR3902601390000310200668374
Δικαιούχος: Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση Έρευνας και Πολιτισμού

ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός λογαριασμού: 5049102853081
IBAN: GR7101720490005049102853 081
Δικαιούχος: Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση Έρευνας και Πολιτισμού


Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2021

Το δάσος του Παιδολαχανόσωμου



Όταν έχεις τέτοιους ταλαντούχους μαθητές, η χαρά είναι διπλή...

Γνωριστήκαμε σε ένα σεμινάριο στον Οσελότο στα Ιωάννινα κι από την πρώτη στιγμή αναγνώρισα ένα ολοφάνερο ταλέντο. Δεν λέω περισσότερο. Νομίζω το παραμύθι της τα λέει όλα

Το δάσος του Παιδολαχανόσωμου

της Νένας Εξάρχου

Ζούσε κάποτε σε ένα δάσος ένα μικροκαμωμένο παλικάρι. Ήταν τόσο κοντούλης που από μακριά έμοιαζε με παιδάκι και το δέρμα του ήταν λεπτό και ανοιχτό πράσινο και στις πράσινες φλέβες του αντί για αίμα έτρεχε χυμός. Γι’ αυτό τον έλεγαν Παιδολαχανόσωμο.

Ο Παιδολαχανόσωμος ζούσε σε ένα μικρό σπιτάκι κοντά στον μεγάλο καταρράκτη του δάσους. Καλλιεργούσε κάθε είδους φρούτα στον μικρό του κήπο και κατέβαινε συχνά στην πόλη για να τα πουλήσει. Ήταν γελαστός και ευγενικός και τον αγαπούσαν όλοι οι κάτοικοι. Ειδικά τα παιδιά τού ζητούσαν συνεχώς να τους διηγείται ιστορίες από το δάσος και τα εκατοντάδες ζώα που ζούσαν εκεί. Μπορούσε να μιλά με όλα τα ζώα και έτσι πλούτιζε συνεχώς το ρεπερτόριο των ιστοριών του. Πολλές φορές μάλιστα οι γονείς των μικρών παιδιών τού έδιναν περισσότερα χρήματα από όσο άξιζαν τα φρούτα του επειδή έκανε τα παιδιά τους χαρούμενα. Εκείνος, όμως, δεν τα κρατούσε για τον εαυτό του. Όταν γυρνούσε στο δάσος μάζευε όλες τις δεκαοχτούρες, κάτι γκρίζα πουλάκια σαν περιστέρια με μαύρη ρίγα στον αυχένα, και εκείνες έπαιρναν από ένα πουγκάκι η καθεμιά και το άφηναν κρυφά στις πόρτες των φτωχών οικογενειών.

Μια μέρα, όταν μοίραζαν τα πουγκιά, οι δεκαοχτούρες είδαν στη συνοικία των φτωχών έναν άνθρωπο που δεν είχαν ξαναδεί ποτέ. Τον πρόσεξαν επειδή έμοιαζε πραγματικά πολύ αταίριαστος με το περιβάλλον αυτής της γειτονιάς. Φορούσε ένα βαθυπράσινο κοστούμι με ασορτί γραβάτα και στο χέρι του λαμπύριζε ένα τεράστιο χρυσό ρολόι. Κάθε τρεις και λίγο ψέκαζε τους καρπούς του και το χώρο γύρω του με ένα πανάκριβο άρωμα. Τα μαύρα μαλλιά του ήταν άψογα χτενισμένα και η χωρίστρα του σαν να την είχε σχεδιάσει με χάρακα. Αυτός λοιπόν ο παράξενα τέλειος ανθρωπάκος είχε μαζέψει γύρω του κάμποσους φτωχούς κατοίκους της πόλης και τους μιλούσε. Εκείνοι τον άκουγαν με την ίδια αφοσίωση που άκουγαν τα παιδιά τις ιστορίες του Παιδολαχανόσωμου. Είχε σπουδαία νέα να τους μεταφέρει. Μιλούσε όμορφα, για την πρόοδο και την ανάπτυξη που περίμενε τη μικρή τους πόλη.

-Κάντε λίγη υπομονή, φίλοι μου, τους έλεγε, και το νέο εργοστάσιο της εταιρείας ΑΙΘΕΡΙΟΣ ΑΕ θα είναι έτοιμο να σας υποδεχτεί. Θα παράγονται στον τόπο σας τα καλύτερα καθαριστικά και αρώματα εσωτερικών χώρων. Με τα πιο αγνά και φυσικά υλικά βεβαίως βεβαίως! Και δεν θα μπορούσαμε να βρούμε καλύτερους συνεργάτες από εσάς που φημίζεστε για την εργατικότητα και την τιμιότητά σας. Να ξέρετε πως αυτές οι αρετές αμοίβονται στην ΑΙΘΕΡΙΟΣ ΑΕ! Σύντομα το βιοτικό σας επίπεδο θα είναι πέντε φορές καλύτερο από ότι τώρα. Θα οδηγάτε τα πιο σύγχρονα αυτοκίνητα και θα έχετε όλοι σας συλλογές από χρυσαφικά. Η προθυμία και η εργατικότητά σας μαζί με την καθοδήγησή μας μπορούν να κάνουν θαύματα! Εμπιστευθείτε μας και δεν θα χάσετε!

Τα λόγια του έγιναν δεκτά από το πλήθος με χειροκροτήματα και χαρούμενες ιαχές. Ακόμα και οι δεκαοχτούρες είχαν εντυπωσιαστεί κι ας μην είχαν καταλάβει λέξη από ένα σημείο και μετά.

-Και τι θα πει, τέλος πάντων, «εργοστάσιος»;

-«Εργοστάσιο», διόρθωσε τη νεαρή δεκαοχτούρα ο Παιδολαχανόσωμος. Είναι ένα μέρος γεμάτο μηχανές όπου οι άνθρωποι παράγουν εκατοντάδες και χιλιάδες πράγματα που μοιάζουν ή είναι και εντελώς όμοια μεταξύ τους

Οι δεκαοχτούρες τον κοιτούσαν με τα ράμφη ορθάνοιχτα. Πόσα θαυμαστά πράγματα είχε τελικά ο κόσμος των ανθρώπων... Όπως εντυπωσιάζονταν τα παιδιά από τις ιστορίες του δάσους, έτσι και τα πουλιά και τα ζώα εντυπωσιάζονταν από τις ιστορίες που ο Παιδολαχανόσωμος τούς μετέφερε από την πόλη.

Και εντυπωσιάστηκαν ακόμα περισσότερο όταν πέταξαν ψηλά στο βουνό από όπου ανάβλυζε ο μεγάλος καταρράκτης. Εκεί είδαν πολλούς ανθρώπους να σκάβουν βαθιά μέσα στη γη και να μεταφέρουν τσιμέντα και τεράστιες σιδερένιες βέργες.

-Γιατί σκάβουν τόσο βαθιά αντί να αρχίσουν απλά να χτίζουν τη φωλιά τους με κλαράκια; ρωτούσε μια μικρή δεκαοχτούρα τον Παιδολαχανόσωμο.

-Δεν είναι φωλιά, είναι εργοστάσιο, τη διόρθωσε μια μεγαλύτερη προτού προλάβει ο Παιδολαχανόσωμος να απαντήσει.

-Και επειδή το χτίζουν στο χώμα πρέπει να έχει γερά θεμέλια. Για αυτό σκάβουν τη γη. Και με τις σιδερόβεργες φτιάχνουν μπετόν αρμέ για να μην πέσει άμα γίνει σεισμός.

-Εργοστάσιο, θεμέλια, μπετόν αρμέ... Πω! Πω! Ζαλίστηκα! Πολλές καινούριες λέξεις σε μια μέρα! αναφώνησε ξανά η μικρή δεκαοχτούρα.

-Εμ, τι νόμιζες; της είπε η πιο γέρικη από όλες τις δεκαοχτούρες, ο μπαρμπα-Κικέρωνας. Όσο πιο πολύ πετάς, και ιδίως όταν πηγαίνεις κοντά στους ανθρώπους, τόσο πιο πολλά καινούρια πράγματα θα μαθαίνεις.

Και πράγματι, όσο το χτίσιμο του εργοστασίου συνεχιζόταν, περνούσαν μπροστά από τα μάτια τους χιλιάδες πρωτόγνωρα πράγματα. Τοίχοι που σχημάτιζαν λαβυρίνθους, περίπλοκες μηχανές που σύντομα θα έμπαιναν σε λειτουργία, τεράστια δοχεία με χρωματιστά υγρά, πανέρια με κάθε είδους αποξηραμένα λουλούδια...

Όλα αυτά τα περιέγραφαν ενθουσιασμένα τα πουλιά στον Παιδολαχανόσωμο και εκείνος με τη σειρά του τα διηγούνταν στα παιδιά της πόλης. Κάποια μάλιστα τα γνώριζαν ήδη γιατί οι γονείς τους είχαν πιάσει κιόλας δουλειά. Κι όταν το στήσιμο του εργοστασίου τελείωσε, όλες οι οικογένειες είχαν πια αρχίσει να ξεφεύγουν από τη φτώχεια. Και έτσι αγόραζαν ακόμα περισσότερα φρούτα από τον Παιδολαχανόσωμο που δεν είχε πια χρόνο να ξεκουραστεί. Συνεχώς καλλιεργούσε, καλλιεργούσε... Στο τέλος, αφού τελείωναν γρήγορα τα φρούτα από τον κήπο του, άρχισε να μαζεύει και άγρια φρούτα του δάσους φροντίζοντας πάντα να αφήνει όσα χρειάζονταν και τα πουλιά και τα ζώα που ζούσαν εκεί. Και οι μέρες περνούσαν, ίδιες κι απαράλλαχτες καθώς ο Παιδολαχανόσωμος ήταν συνεχώς απασχολημένος με τα φρούτα του και τις πολλές παραγγελίες που τώρα πια δεχόταν. Ούτε οι μηχανές και οι εργάτες του νέου εργοστασίου δεν δούλευαν τόσο όσο δούλευε ο νέος. Μέρα με τη μέρα αδυνάτιζε όλο και πιο πολύ κι αν δεν ήταν οι δεκαοχτούρες να του υπενθυμίζουν τα βασικά γεύματα θα είχε ρέψει εντελώς.

Μια μέρα, χάρη στην επιμονή τους κάθισε ένα ολόκληρο μεσημέρι να ξαποστάσει. Ήταν Ιούλιος και ο ήλιος έκαιγε όσο καμιά άλλη εποχή. Ο Παιδολαχανόσωμος είχε πολύ καιρό να απολαύσει αυτή την απόλυτη σιωπή όπου το λαμπρό θερινό φως έλουζε τα πάντα και δεν κινούνταν απολύτως τίποτα. Περπάτησε ως το πιο κοντινό ξέφωτο και ξάπλωσε φαρδύς πλατύς στο μισοξεραμένο γρασίδι. Έμεινε εκεί με τα μάτια κλειστά βλέποντας αυτό το φλογερό πορτοκαλί σκοτάδι μέσα από τα βλέφαρά του που τόσο του άρεσε. Πόσον καιρό είχε να ξαπλώσει έτσι ανέμελος κάτω από τον ήλιο;

Όταν επιτέλους χόρτασε ξεκούραση αποφάσισε να γυρίσει πίσω στον κήπο του. Είχε λαχταρήσει εδώ και μέρες να φάει κανένα ροδάκινο από τις ροδακινιές του. Άλλωστε, τι ψυχή είχε ένα τόσο δα ροδακινάκι; Είχε άλλα τόσα να πουλήσει. Πλησίασε λοιπόν την πιο ψηλή από τις ροδακινιές του. Οι ζουμεροί πορτοκαλοκόκκινοι καρποί ξεχώριζαν ανάμεσα στο πυκνό της φύλλωμα. Άπλωσε με λαχτάρα τα ανοιχτοπράσινα χεράκια του και έκοψε τον πιο ζουμερό. Αμέσως έκοψε μια δαγκωματιά. Το φρούτο ήταν ζουμερό και δροσερό όπως όλα τα φρούτα που τόσα χρόνια καλλιεργούσε στον κήπο του. Όμως, κάτι δεν του άρεσε. Δεν ήταν αυτή η γεύση που θυμόταν. Η γεύση των φρούτων του γέμιζε το στόμα όποιου τα δοκίμαζε, ενώ αυτό το ροδάκινο δεν είχε σχεδόν καθόλου γεύση. Αμέσως συνειδητοποίησε πως δεν είχε ούτε άρωμα. Δεν μπορούσε να καταλάβει πως είχε συμβεί αυτό. Δοκίμασε ένα ακόμα ροδάκινο. Το ίδιο. Κι άλλο ένα. Ξανά το ίδιο. Άρχισε να τρέχει πανικόβλητος σ’ όλα τα δέντρα και τα φυτά του. Δοκίμασε φρούτα από όλα. Όλα άγευστα. Αναρωτήθηκε τι είχε κάνει λάθος. Μήπως δεν τα είχε ποτίσει αρκετά; Μήπως δεν τους μιλούσε αρκετά τρυφερά και τα είχε κακοκαρδίσει; Μήπως δεν τους είχε βάλει καλό λίπασμα; Δεν ήξερε τι είχε συμβεί. Το μόνο που ήξερε ήταν ότι η ζημιά δεν διορθωνόταν.

Την επόμενη μέρα κατέβηκε στην πόλη σκυφτός και σκυθρωπός. Έσερνε ανόρεχτα το καροτσάκι του και όταν έφτασε στην πλατεία ρωτούσε ανήσυχος τον κάθε πελάτη αν του άρεσαν τα φρούτα και αν είχε παρατηρήσει την αλλαγή στη γεύση. Όλοι παραξενεύονταν με την ερώτησή του αυτή και του έλεγαν πως τα φρούτα του ήταν φανταστικά και πεντανόστιμα. Τότε ήταν που μπερδεύτηκε ακόμα περισσότερο. Έσπαγε το κεφάλι του στο δρόμο του γυρισμού μήπως καταλάβει γιατί συνέβαινε αυτό. Πώς ήταν δυνατόν να μην είχε καταλάβει κανείς άλλος πως τα φρούτα είχαν χάσει το άρωμα και τη γεύση τους; Εκτός κι αν μόνο ο ίδιος την ένιωθε αυτή τη γεύση και νόμιζε ότι ήταν τόσο έντονη. Αλλά... υπήρχε και μια άλλη περίπτωση: μπορεί αυτός να είχε χάσει τη γεύση του και όλοι οι υπόλοιποι να γεύονταν τα φρούτα όπως πάντα. Τα τελευταία μέτρα που του έμεναν μέχρι το σπίτι του, τα διένυσε τρέχοντας. Μόλις μπήκε στο περιβόλι του παράτησε το καρότσι σε μια γωνιά και έτρεξε προς την πόρτα του σπιτιού. Την έσπρωξε βιαστικά και μπήκε μέσα. Σε χρόνο μηδέν έφτασε στην κουζίνα και κατέβασε την αλατιέρα από το ράφι της. Πήρε ένα κουτάλι και το βούτηξε μέσα στο αλάτι. Το δοκίμασε και ένιωσε να τον κατακαίει η αλμύρα. Ήπιε κάμποσο νερό για να συνέλθει και βγήκε έξω από το σπίτι ακόμα πιο μπερδεμένος. Τα βήματά του τον πήγαν ως τον καταρράκτη. Ακολούθησε περπατώντας τη ροή του ποταμού. Όταν κουράστηκε κάθισε λίγο στην όχθη. Πήρε λίγο νερό στις χούφτες του για να δροσίσει το πρόσωπό του. Όμως, καθώς σήκωνε τις γεμάτες νερό χούφτες του είδε ξαφνικά κάτι ροζ να λαμπυρίζει στο νερό. Ανοιγόκλεισε τα μάτια του και ξανακοίταξε πιο προσεκτικά. Το νερό ήταν γεμάτο μικρές ροζ κηλίδες. Σαν από λάδι. Αλλά ποιο λάδι είναι ροζ;

Ο Παιδολαχανόσωμος είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό. Πόσα περίεργα χωρούσαν πια σε δύο μέρες; Δεν μπορούσε να καταλάβει τι δουλειά είχε αυτό το περίεργο ροζ λάδι στο νερό του ποταμού και πως στο καλό είχε βρεθεί εκεί. Για μέρες αναρωτιόταν ώσπου ένα πρωί, εκεί που καθόταν στη συνηθισμένη του θέση στην πλατεία μαζί με το καρότσι του, τον χαιρέτησε ο δήμαρχος και τον πλησίασε για να αγοράσει μερικά φρούτα. Ο Παιδολαχανόσωμος σκέφτηκε πως ήταν μια σπουδαία ευκαιρία να ζητήσει μια συμβουλή. Ο δήμαρχος ήταν σοφός και μορφωμένος άνθρωπος.

-Κύριε δήμαρχε, τον ρώτησε, έχετε περάσει καθόλου από τον μεγάλο καταρράκτη του δάσους; τον ρώτησε.

-Έχω πολύ καιρό να πάω εκεί, παιδί μου. Βλέπεις, δεν έχω τις αντοχές που είχα παλιά. Αλλά γιατί ρωτάς;

-Να, ξέρετε, παρατήρησα κάτι πολύ περίεργο. Κάτι κηλίδες ροζ, σαν από λάδι.

-Ροζ κηλίδες από λάδι; Πρώτη φορά ακούω κάτι τέτοιο. Περίεργο πράγμα, πολύ περίεργο.

-Όντως, είναι περίεργο, κύριε δήμαρχε. Και δεν έχω ιδέα τι μπορεί να συμβαίνει.

-Θα ψάξω στη βιβλιοθήκη της πόλης μήπως βρω κάτι που να μας διαφωτίσει, είπε ο δήμαρχος φεύγοντας προβληματισμένος.

Το επόμενο πρωί ο Παιδολαχανόσωμος άκουσε ένα χτύπημα στην πόρτα του. Άνοιξε περιμένοντας να δει τον δήμαρχο που θα του έφερνε κάποια απάντηση σ’ αυτό που τόσο τον απασχολούσε. Αν’ αυτού, όμως, είδε έναν μαυρομάλλη κοστουμαρισμένο κύριο που φορούσε ένα άρωμα τόσο δυνατό που ο Παιδολαχανόσωμος ήταν σίγουρος πως θα μύριζε σε όλο το δάσος.

-Χαίρετε! είπε με στόμφο ο άγνωστος. Να φανταστώ πως είστε ο κύριος Λαχαπαιδονόσωμος.

-Παιδολαχανόσωμος, τον διόρθωσε ο νέος. Σε τι θα μπορούσα να σας βοηθήσω;

-Έχω μια σπουδαία και πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση  για σας, κύριέ μου.

-Πρόταση; Τι είδους πρόταση εννοείτε, κύριε...

-...Παρφουμάκης.

-Σας ακούω, κύριε Παρφουμάκη.

-Όπως ήδη φαντάζεστε, η πρόταση που έχω να σας κάνω είναι εξαιρετικά συμφέρουσα για όλους μας. Είμαι βέβαιος πως γνωρίζετε ότι το εργοστάσιό μας χρησιμοποιεί τις πιο αγνές πρώτες ύλες για τα προϊόντα που παράγει. Εμείς από την πλευρά μας γνωρίζουμε το μεράκι και την αγάπη που δείχνετε στα φυτά και τα δέντρα που καλλιεργείτε. Για το λόγο αυτό θα θέλαμε να συνεργαστούμε μαζί σας. Θα σας άρεσε να καλλιεργήσετε και μερικά αρωματικά φυτά στον κήπο σας;

-Θα ήταν χαρά μου, απάντησε ο Παιδολαχανόσωμος, όμως καλά καλά δεν προλαβαίνω να φροντίσω τα φυτά που ήδη έχω.

-Αυτό μπορεί να λυθεί πολύ εύκολα. Μπορούμε να σας βρούμε όσους βοηθούς χρειάζεστε. Σε πρώτη φάση, ωστόσο, θα πρέπει να σας βρούμε μια νέα τοποθεσία διαμονής και εργασίας.

-Νέα τοποθεσία; Μα για ποιο λόγο;

-Γιατί η παρούσα τοποθεσία δεν είναι τόσο γόνιμη όσο θα θέλαμε. Με τις δυνατότητές σας στην κηπουρική θα μπορούσατε να παράγετε απείρως μεγαλύτερες ποσότητες. Αλλά και σε αυτό σας έχουμε βρει τη λύση. Το οροπέδιο πάνω από το εργοστάσιο είναι ό,τι πρέπει. Το μόνο που μένει είναι να...

-Για μισό λεπτό, τον έκοψε ο Παιδολαχανόσωμος. Δεν νομίζω να συμφώνησα σε κάτι.

-Θα γίνει και αυτό όταν ακούσετε την προσφορά μας.

-Προς το παρόν θα ήθελα να το σκεφτώ. Δεν μπορώ έτσι απλά να εγκαταλείψω το σπίτι μου.

-Πολύ καλά. Θα σας δώσω λίγο χρόνο να το σκεφτείτε, είπε ο Παρφουμάκης αρωματίζοντας τους καρπούς του. Θα σας συμβούλευα, ωστόσο, να βάλετε στην άκρη τους συναισθηματισμούς και να δείτε ποιο είναι το συμφέρον σας. Καλή σας μέρα, πρόσθεσε ανοίγοντας την πόρτα με ένα ύφος λες και ήταν δικό του το σπίτι.

«Στο καλό και να μας γράφεις», σκέφτηκε εκνευρισμένος ο Παιδολαχανόσωμος. Τώρα είχε ολότελα μπερδευτεί. Γιατί είχε έρθει ξαφνικά αυτός ο άνθρωπος και για ποιο λόγο ήθελε να τον απομακρύνει από το σπίτι του;

Τις σκέψεις του διέκοψαν χτυπήματα από ράμφη στο τζάμι του. Ήταν οι δεκαοχτούρες και φαίνονταν πολύ αναστατωμένες. Βγήκε γρήγορα στον κήπο.

-Παιδολαχανόσωμε, σε ζητά ο πρόεδρος των ψαριών, του είπε ο μπαρμπα-Κικέρωνας.

Ο νέος ακολούθησε τους φτερωτούς φίλους του στο ποτάμι. Πλησίασε την όχθη και έσκυψε προσεκτικά. Βούτηξε το λιγνό χεράκι του στο νερό και το κούνησε απαλά. Αμέσως βγήκε στην επιφάνεια ο παλιός του φίλος, ο πρόεδρος των ψαριών του ποταμού Φίνος Πεστροφίνος.

-Χαίρε, παλιέ μου φίλε. Θα ήθελα να είχαμε συναντηθεί σε πιο χαρούμενη στιγμή. Αλλά δυστυχώς τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά εδώ κάτω.

-Πες μου, Φίνο, τι ακριβώς συμβαίνει;

-Έχει ξεσπάσει μια επιδημία. Πολλά ψάρια είναι βαριά άρρωστα. Και μερικά μάλιστα έχουν ήδη πεθάνει.

-Γιατί δεν με κάλεσες νωρίτερα; Έχω μερικά θεραπευτικά βοτάνια σε μια γωνίτσα του κήπου μου.

-Μας έφεραν οι δεκαοχτούρες. Αλλά για πρώτη φορά δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Δοκιμάσαμε όλες τις συνταγές αλλά μάταια. Τα ψάρια αρρωσταίνουν ολοένα και πιο πολύ. Από όταν άρχισαν να εμφανίζονται αυτές οι ροζ κηλίδες πάνω από τα κεφάλια μας, η ζωή μας έγινε μια κόλαση. Όλο αρρώστια και θανατικό. Κι οι ψαρίνες έχουν σταματήσει να γεννούν.

-Οι ροζ κηλίδες; είπε ο Παιδολαχανόσωμος. Τελικά είναι πιο επικίνδυνες απ’ ότι νόμιζα. Δεν αρρωσταίνουν μόνο το χώμα και τα φυτά... Αρρωσταίνουν τα πάντα...

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή συνειδητοποιούσε πως δεν ήταν τυχαίο το ότι τα φρούτα του είχαν χάσει τη γεύση τους. Αυτές οι κηλίδες είχαν χαλάσει το νερό. Μια υποψία άρχισε να σχηματίζεται στο μυαλό του.

-Παιδιά, είπε στις δεκαοχτούρες, πρέπει με κάποιον τρόπο να ανακαλύψουμε την πηγή του κακού.

Εκείνες μεμιάς τον περικύκλωσαν και τον γράπωσαν με τα νύχια τους από τα ρούχα. Ο μπαρμπα-Κικέρωνας έδωσε το σύνθημα και απογειώθηκαν όλες μαζί.

Πετούσαν κατά μήκος του ποταμού ώσπου έφτασαν στον καταρράκτη. Άρχισαν να πετούν ψηλότερα. Ανέβαιναν, ανέβαιναν, ανέβαιναν... Πέρασαν και τον καταρράκτη και συνέχισαν να ανηφορίζουν. Χαμήλωσαν λίγο και ο Παιδολαχανόσωμος κοίταξε προσεκτικά την επιφάνεια του νερού. Ροζ κηλίδες παντού. Όλο το ποτάμι είχε μολυνθεί. Συνέχισαν να ανηφορίζουν. Μέχρι τη στιγμή που είδαν μπροστά τους το εργοστάσιο. Ήταν πραγματικά πελώριο. Ο Παιδολαχανόσωμος δεν είχε ξαναδεί μεγαλύτερο κτήριο. Και έδειχνε τόσο ψυχρό με τους γκρίζους τοίχους του. Κι όσο το πλησίαζαν τόσο πιο απόκοσμο και αφιλόξενο φαινόταν. Χώρια που ο θόρυβος από τις μηχανές γινόταν όλο και πιο ενοχλητικός. Το χειρότερο απ’ όλα, όμως, το πρόσεξαν μόλις προσγειώθηκαν. Από την πλευρά του εργοστασίου που κοιτούσε προς την όχθη έβγαιναν τρεις τεράστιοι σωλήνες που κατέληγαν στο νερό του ποταμού. Και οι τρεις ανάβλυζαν το ίδιο ροζ λάδι. Το κακό προαίσθημα του Παιδολαχανόσωμου είχε πια επιβεβαιωθεί. Το εργοστάσιο έριχνε τα απόβλητά του κατευθείαν στο ποτάμι. Αυτή ήταν τελικά η πηγή του κακού. Κοίταξε τριγύρω προσπαθώντας να χωνέψει όλα όσα είχαν συμβεί. Πίσω του οι σωλήνες, μπροστά του συρματόπλεγμα. Λες και ήταν φυλακισμένος. Πλησίασε με αργά, σχεδόν αβέβαια βήματα τον συρμάτινο φράχτη. Μια τεράστια ταμπέλα κοντά στον τοίχο του εργοστασίου τού τράβηξε την προσοχή. Αναρωτήθηκε τι να έγραφε. Έκανε νόημα στις δεκαοχτούρες. Μία θηλυκή, η Λιάνα πέταξε πάνω από το συρματόπλεγμα.

-Κίνδυνος-Θάνατος. Μην πλησιάζετε, διάβασε.

-Για αυτό, λοιπόν, κανένας εργάτης από την πόλη δεν είχε δει αυτό το ροζ λάδι, είπε σιγανά ο μπαρμπα-Κικέρωνας.

-Οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν πολύ έξυπνο εκ μέρους τους, είπε πικραμένος ο Παιδολαχανόσωμος.

-Ασφαλώς και είναι πολύ έξυπνο! ακούστηκε μια φωνή δίπλα τους.

Έντρομοι είδαν τον Παρφουμάκη να βγάζει ένα μεγάλο κλειδί από την τσέπη του και να ξεκλειδώνει την πόρτα του φράχτη.

-Τι έγινε, παιδιά; είπε με ένα προσποιητά φιλικό ύφος. Γιατί με κοιτάτε έτσι; Κατάπιατε τη γλώσσα σας;

-Μάλλον, απάντησε ο Παιδολαχανόσωμος. Μαζί με όλες τις ψευτιές που μας αραδιάζατε τόσον καιρό. Πού είναι τα αγνά και φυσικά υλικά, Παρφουμάκη; Γιατί εγώ το μόνο που βλέπω εδώ πέρα είναι δηλητήρια που μολύνουν το ποτάμι μας. Τώρα καταλαβαίνω γιατί ήθελες να με διώξεις από το σπίτι μου.

-Μαθαίνεις γρήγορα, Λαχανοπαιδόσωμε, απάντησε ειρωνικά ο Παρφουμάκης.

-Το ίδιο γρήγορα θα μάθει και όλη η πόλη για το έγκλημά σας.

-Αυτό θα το δούμε, φώναξε ο Παρφουμάκης ορμώντας του.

Αν και η μάχη φαινόταν άνιση, ο Παιδολαχανόσωμος έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να τον αποκρούσει κι ας μην είχε μάθει ποτέ να είναι βίαιος. Το πράσινο δέρμα του είχε γεμίσει πληγές που έτρεχαν χυμό μα δεν το έβαζε κάτω.

-Παιδιά! φώναξε στις δεκαοχτούρες που είχαν παγώσει από το φόβο τους. Φύγετε μακριά από δω!

-Όχι τόσο εύκολα, είπε οργισμένος ο Παρφουμάκης καθώς απωθούσε με λύσσα τον Παιδολαχανόσωμο και έβγαζε ένα πιστόλι από την εσωτερική τσέπη του σακακιού του. Άρχισε να πυροβολεί προς το μέρος των πουλιών. Τα περισσότερα γλίτωσαν στο παρά τρίχα.

-Φύγετε! ούρλιαξε ξανά ο Παιδολαχανόσωμος.

Αμέσως έπιασε μια πέτρα και την πέταξε στο τεντωμένο χέρι του Παρφουμάκη. Το όπλο ξέφυγε από το χέρι του και ο Παιδολαχανόσωμος του όρμησε ξανά. Στο μεταξύ τα πουλιά είχαν απομακρυνθεί. Ο Παιδολαχανόσωμος ευχόταν να προλάβουν να ειδοποιήσουν τους ανθρώπους. Ο Παρφουμάκης ήταν πιο δυνατός και δεν ήξερε πόσο θα άντεχε. Έμοιαζε σχεδόν άτρωτος. Σε λίγη ώρα κατάφερε να τον ακινητοποιήσει πατώντας του τα χέρια με τα γόνατά του. Αμέσως άρχισε να τυλίγει τα δικά του χέρια γύρω από τον λαιμό του Παιδολαχανόσωμου.

-Ως εδώ ήταν, πράσινο πλασματάκι. Αρκετά ανακατεύτηκες εκεί που δε σε σπέρνουν, σφύριξε χαιρέκακα μέσα από τα δόντια του πιέζοντας όλο και πιο πολύ.

Εκείνη τη στιγμή, όμως, κάτι γκρίζο και χνουδωτό έπεσε με φόρα πάνω στο πρόσωπό του και άρχισε να τον τσιμπά. Μόλις ο Παιδολαχανόσωμος ελευθερώθηκε από τη λαβή του Παρφουμάκη, κατάλαβε πως ήταν ο μπαρμπα-Κικέρωνας. Άπλωσε τα χέρια του για προστατέψει τον φτερωτό του φίλο αλλά το χτύπημά του αντιπάλου του ήταν πιο γρήγορο και πιο δυνατό. Ο μπαρμπα-Κικέρωνας έπεσε παραζαλισμένος στο χώμα. Ο Παιδολαχανόσωμος έτρεξε έντρομος κοντά του. Μα πριν προλάβει να τον φτάσει, ο Παρφουμάκης είχε ήδη ξαναπάρει το πιστόλι. Με δύο σφαίρες αποτελείωσε στο άψε σβήσε το δύστυχο πουλάκι. Ο Παιδολαχανόσωμος δεν μπορούσε να πιστέψει πως είχε χαθεί έτσι ο καλύτερός του φίλος. Ο Παρφουμάκης γελώντας χαιρέκακα κλώτσησε το σώμα του πουλιού στέλνοντάς το στο ποτάμι.

-Τέρας! ξέσπασε ο Παιδολαχανόσωμος.

Άρχισε να τον χτυπά με περισσότερη λύσσα από ποτέ. Τόσο που στο τέλος κατάφερε να του πάρει το όπλο και να τον σημαδέψει στο κεφάλι.

-Παιδολαχανόσωμε, όχι! ακούστηκε η φωνή του δημάρχου.

Οι δεκαοχτούρες είχαν καταφέρει να τον φέρουν πετώντας ως εκεί. Πίσω τους είχαν συγκεντρωθεί και όλοι οι εργάτες που είχαν πια μάθει τι ακριβώς συνέβαινε στο ποτάμι. Άνοιξαν την πόρτα του συρμάτινου φράχτη και πήραν σηκωτό τον Παρφουμάκη. Σε λίγες μόλις μέρες τον δίκασαν και τον φυλάκισαν.

Στο μεταξύ οι πέστροφες βρήκαν το σώμα του μπαρμπα-Κικέρωνα και το παρέδωσαν στις υπόλοιπες δεκαοχτούρες. Εκείνες με τη βοήθεια του Παιδολαχανόσωμου και των παιδιών της πόλης τού έφτιαξαν ένα όμορφο μνήμα. Από τότε τον τιμούσαν κάθε χρόνο με γιορτές για τη θυσία του. Κανείς ποτέ δεν ξέχασε τη μεγάλη καταστροφή που παραλίγο να συμβεί στο δάσος και στο ποτάμι τους. Και πιο πολύ απ’ όλους ο Παιδολαχανόσωμος...