Μπουκιά και ...ταξίδι!

 

Μετά από πολλές περιπέτειες, ένα βιβλίο που το ετοιμάζαμε καιρό, βρήκε τον δρόμο του κι από σήμερα είναι στα χέρια μας.

"Μπουκιά και ...ταξίδι -11 τόποι, 11 ιστορίες, 11 προϊόντα" (εκδόσεις Δίφωνο)

Προϊόν πραγματικά συλλογικής δουλειάς και απολύτως χορταστικό

-Έντεκα προϊόντα δεμένα με την ελληνική διατροφή:

Λάδι, μέλι, φέτα, σύκα, μαστίχα, φιστίκι, ντομάτα, αμνοερίφια, σαρδέλα, φακές, ζυμαρικά.

- Έντεκα ιστορίες παιδιών που μας ταξιδεύουν από την αρχαία Αθήνα, στη Λέρο των Ιπποτών, στη Μονή των Καπουτσίνων λίγο πριν από την Επανάσταση του ’21, στη Σάμο του 18^ου-19^ου αιώνα, στην Αίγινα στις αρχές του 20^ού αιώνα, στη Χίο του 1920, στην Κάρπαθο της δεκαετίας του ’50, στην Αστυπάλαια της δεκαετίας του ’60, στη Ρούμελη στα τέλη του 20^ού αιώνα, στη σημερινή Λέσβο αλλά και στην Αθήνα και στη Λευκάδα της εποχής μας..

-Έντεκα μοναδικές συνταγές από τον κορυφαίο Έλληνα σεφ Νίκο Κουλούσια που έχει κάνει γνωστή την ελληνική κουζίνα σε ολόκληρο τον πλανήτη!

Ένα βιβλίο που συνδέει τη διατροφή με την Ιστορία και τη γνώση με τη διασκέδαση.

Λίγα λόγια...

Η Φύση, για να εξαναγκάσει τον άνθρωπο να φάει ώστε να επιβιώσει, του δίνει την όρεξη για να τον προκαλέσει και την απόλαυση για να τον ανταμείψει

Ζ.Α. Μπριγιάν -Σαβαρέν, Η γαστρονομία ως καλή τέχνη

Πώς γεννιέται ένα βιβλίο;

Αν ψάξω για τις απαρχές θα τις βρω στις μαγειρικές της μητέρας αλλά και του πατέρα μου. Στις γεύσεις που δοκιμάσαμε μικροί στο χωριό και σε άλλα μέρη της Ελλάδας.

Στις συζητήσεις περί διατροφής πάλι με τον πατέρα μου που ήταν κτηνίατρος και Καθηγητής στη Γεωπονική.

Στις πρώτες μαγειρικές μου προσπάθειες. Την (πετυχημένη) κρεμυδόσουπα και την αποτυχημένη -λάσπη- μακαρονάδα.

Στα βιβλία που άρχισαν αν διαβάζω. «Η ιερή αγελάδα κι ο βδελυρός χοίρος». «Τα σειρήνεια δείπνα», αλλά και ο «Τσελεμεντές».

Μετά άρχισα να μαγειρεύω από το 20- 21 μου συστηματικά. Να πειραματίζομαι. Και φυσικά, όπου ταξίδευα να δοκιμάζω την τοπική κουζίνα.

Μετά ήρθε η φαεινή ιδέα -εργαζόμουν ως αρχισυντάκτης στην εκπομπή «Η ζωή είναι παιχνίδι» με την Άννα Δρούζα στην ΕΡΤ. Με δική μου επιμονή κάθε Πέμπτη, επί δυο τηλεοπτικές σεζόν, διοργανώναμε έναν από τους πρώτους διαγωνισμούς μαγειρικής.

Με κριτική επιτροπή όπου συμμετείχαν ένας σεφ (διαφορετικός κάθε φορά), ένας διατροφολόγος (συνήθως ο Βαγγέλης Ζουμπανέας), μια ερευνήτρια της παραδοσιακής γαστρονομίας (η Μαίρη Παναγάκου) και κάποιος …επίτιμος καλεσμένος.

Παράλληλα με τον διαγωνισμό κάθε εβδομάδα παρουσιάζαμε τα προϊόντα και την κουζίνα μιας διαφορετικής περιοχής της Ελλάδας. Το τι υπέροχες γεύσεις δοκιμάσαμε, δεν περιγράφεται.

Από την εκπομπή μου γεννήθηκε η ιδέα για ένα άλλο βιβλίο που κυκλοφόρησε τελικά από τις εκδόσεις Κριτική: «20 σεφ, 11 μαμάδες κι εγώ 111 συνταγές και ιδέες διατροφής για παιδιά»…

Όμως η πραγματική αρχή ήρθε μερικά χρόνια αργότερα, όταν βρέθηκα στη Λέσβο για το Lesvos Food Festival. Εκεί, η συντονίστρια του Φεστιβάλ Μαρία Καπλανέλλη, καθώς συζητούσαμε διάφορα θέματα περί διατροφής, μου είπε:

«Εσύ πρέπει να γνωρίσεις τον Νίκο τον Κουλούσια!»

Δεν ήταν μόνο η κοινή αγάπη για τις γεύσεις και την ελληνική κουζίνα, αλλά και η αγάπη των δυο μας για τη Λέρο -πατρίδα της καρδιάς.

Πραγματικά από την πρώτη φορά που μιλήσαμε με τον Νίκο, έπεσε η ιδέα για ένα κοινό βιβλίο. Πώς θα ήταν αυτό; Πώς θα ξεφεύγαμε από την «μόδα» και την πεπατημένη.

Τελικά, χάρη σε μια κουβέντα με τη Διαιτολόγο-Διατροφολόγο Μαριέττα Μιχαήλ προέκυψε η σκέψη για την παρουσίαση 11 ελληνικών προϊόντων, κομματιών της παραδοσιακής μας γαστρονομίας.

Λάδι, μέλι, φέτα, σύκα, μαστίχα, φιστίκι, ντομάτα, αμνοερίφια, σαρδέλα, φακές και ζυμαρικά.

Τα εντάξαμε σε έντεκα ιστορίες παιδιών που μας ταξιδεύουν στον τόπο και τον χρόνο.

Ο Νίκος Κουλούσιας ετοίμασε πρωτότυπες συνταγές με βάση αυτά τα προϊόντα.

Η Ελεάνα Μάρκου ετοίμασε υπέροχες πρωτότυπες ζωγραφιές των τόπων και των προϊόντων, που έδωσαν την τελική πινελιά στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας.

Ο Θοδωρής Λιβάνιος κι η ομάδα του αγκάλιασαν την ιδέα και …να ‘μαστε! 

 

Και όπως έλεγε ο Μπριγιάν -Σαβαρέν:

Τα ζώα τρέφονται, ο άνθρωπος τρώει. Μόνον ο άνθρωπος με αίσθηση και παιδεία αντιλαμβάνεται το φαγητό…

Καλή σας όρεξη!