Σήμερα (Σάββατο 10 Οκτωβρίου) βρέθηκα στον Κορυδαλλό και ...άνοιξε η καρδιά μου. Κι ας με έπιασε η ψιχάλα κατεβαίνοντας από το λεωφορείο.
Η Μαρία κια ο Γιάννης, με το που μπήκα στο Καφέ -βιβλιοπωλείο τους, το "Ιδιώνυμο", με έκαναν να νιώσω λες και μου άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού τους και με άφησαν να περιδιαβαίνω σαν παλιός φίλος.
Και μετά ήρθαν παιδιά και γονείς.
Καθίσαμε με τα παιδιά γύρω από το μεγάλο τραπέζι, τους είπα για την "Κούπα του Πτολεμαίου", φτιάξαμε παραμύθι, ακούσαμε τραγούδια...Τα παιδιά ζωγράφισαν -δημιούργησαν θα έπρεπε να πω καλύτερα- πολύ όμορφες κούπες.
Έχει μαζευτεί τόσο ωραίο υλικό που λέμε με το "Ιπτάμενο Κάστρο" να κάνουμε έκθεση με τις παιδικές ζωγραφιές.
Θα μπορούσα να καθίσω με τις ώρες εκεί. Είπαμε πως θα ξαναβρεθούμε σίγουρα και κάτι καινούργιο ετοιμάζουμε.Κλεισμένοι ο καθένας στη γειτονιά τους και στις δικές του υποχρεώσεις αγνοεί πως πολύ κοντά του υπάρχουν ζεστοί, χρωματιστοί κόσμοι...
Να που γράφοντας μπορείς και να ανακαλύπτεις αυτή τη μαγεία.
Και πάντα τη χαρά να μοιράζεσαι.
Ευχαριστώ από καρδιάς το "Ιδιώνυμο" (Κοραή 11- να πάτε οπωσδήποτε), τον Γιάννη και τη Μαρία και φυσικά όλους τους μικρούς και μεγάλους φίλους που βρέθηκαν κοντά μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου