Σήμερα 6 Αυγούστου, στις 9 το βράδυ στο Δημοτικό Σχολείο Ποτιδάνειας (Σινέ Σχολείο) θα προβληθεί η ταινία "Βαγόνι Δολοφόνων" του Κώστα Γαβρά.Με αυτή την προβολή ξεκινά και το Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας Φωκίδας!
Η ταινία προβάλλεται στο πλαίσιο και των εκδηλώσεων της δραστήριας Ένωσης Ποτιδανείων Δωρίδας με τη στήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος
Δείτε εδώ όλες τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ που διοργανώνεται από την "Πολιτιστική πρωτοβουλία Φωκίδας" με τη στήριξη του Agatha Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας:
Το Βαγόνι των δολοφόνων (από https://kinler.gr/the-sleeping-car-murders )
Έξι, άγνωστοι μεταξύ τους επιβάτες, ταξιδεύουν στο ίδιο κουπέ με το νυχτερινό τρένο από τη Μασσαλία για το Παρίσι. Κατά την άφιξη τους στον σιδηροδρομικό σταθμό, μία γυναίκα βρίσκεται νεκρή στην κουκέτα της. Η αστυνομία του Παρισιού με επικεφαλής τον Επιθεωρητή Γρατζιανί, θα αναλάβει την εξιχνίαση της υπόθεσης. Αναζητά τους υπολοίπους επιβάτες του κουπέ σε μια προσπάθεια να εντοπιστεί ο δολοφόνος. Οι υποψίες της αστυνομίας αρχικά επικεντρώνονται στους υπόλοιπους επιβάτες κι ενώ προσπαθούν να τους εντοπίσουν για να τους αποσπάσουν καταθέσεις, αυτοί αρχίζουν να δολοφονούνται ο ένας μετά τον άλλο. Ο Επιθεωρητής Γρατζιανί και το επιτελείο του τρέχουν και δεν φτάνουν, αλλά ο δολοφόνος είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από αυτούς. Στις αλλεπάλληλες συσκέψεις και εξετάσεις μαρτύρων που γίνονται στο αστυνομικό τμήμα, προσπαθούν να συνδέσουν τους φόνους με το ενδεχόμενο κίνητρο που πρέπει να υπάρχει. Τα ερωτηματικά είναι μεγάλα, η μία υπόθεση ανατρέπει την άλλη ενώ οι δολοφονίες των επιβατών συνεχίζονται...
- Πρωτότυπος τίτλοςCompartiment Tueurs (The Sleeping Car Murder)
- Έτος παραγωγής1965
- ΕίδοςΑστυνομικό θρίλερ μυστηρίου
- Χώρα παραγωγήςΓαλλία
- ΓλώσσαΓαλλικά
- Διάρκεια95′
- ΣκηνοθεσίαΚώστας Γαβράς
- ΣενάριοSébastien Japrisot, Κώστας Γαβράς (βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Sébastien Japrisot)
- ΗθοποιοίCatherine Allégret, Jacques Perrin, Simone Signoret, Michel Piccoli, Pascale Roberts, Yves Montand
- ΦωτογραφίαJean Tournier
- ΜουσικήMichel Magne
Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Κώστα Γαβρά είναι ένα συναρπαστικό αστυνομικό θρίλερ μυστηρίου που ανήκει στην κατηγορία των φιλμ 'whodunit', στο στυλ που καθιέρωσε η Αγκάθα Κρίστι με τα μυθιστορήματά της. Το ζητούμενο σε αυτή την κατηγορία ταινιών είναι η εξιχνίαση κάποιου φόνου και ο εντοπισμός του δολοφόνου.
Πριν περάσει στο πολιτικό σινεμά που τον καθιέρωσε τα επόμενα χρόνια, ο Κώστας Γαβράς κατάφερε στο ντεμπούτο του να στήσει περίτεχνα μια ταινία που κλείνει το μάτι στα κλασικά φιλμ νουάρ και στα θρίλερ του Χίτσκοκ, δημιουργώντας μια σκοτεινή ατμόσφαιρα μυστηρίου στην οποία συμπεριέλαβε κάποιες κλειστοφοβικές στιγμές αλλά και μια δυνατή σκηνή καταδίωξης. Όλα αυτά πλαισιώνονται από την εξαιρετική jazzy μουσική του Michel Magne και την αφρόκρεμα των Γάλλων ηθοποιών της εποχής όπως είναι ο Ιβ Μοντάν, η Σιμόν Σινιορέ, ο Μισέλ Πικολί, ο Ζαν Λουί Τρεντινιάν κ.ά.
Η ταινία απέσπασε 2 βραβεία και 1 υποψηφιότητα σε διάφορα φεστιβάλ κινηματογράφου.
Ευκαιρία να μάθουμε και την ιστορία της Ποτιδάνειας
Από την ιστοσελίδα https://potidaneia.gr/
Η Ποτιδάνεια, (Ποτιδανία), πρώην Άνω Παλαιοξάρι, πήρε το όνομα της από την ομώνυμη αρχαία πόλη των Αποδοτών, ερείπια της οποίας σώζονται και σήμερα στον Αϊ -Νικόλα ανάμεσα στον Κάμπο και τον Παλαιόμυλο.
Το όνομα της, «Ποτιδανία», είναι αττικός Τύπος του ονόματος Ποσειδωνία από το Ποτιδάν (Ποσειδών) και οι κάτοικοί της λέγονταν «Ποτιδανιάτες». Ήταν αιτωλική πόλη της Αποδοτίας, όπως λεγόταν τότε η περιοχή πού εκτείνεται απ' το φράγμα του Μόρνου ως το χωριό Φιλοθέη περίπου. Η πόλη πρωτοαναφέρεται στις πηγές στην εκστρατεία των Αθηναίων εναντίον των Αιτωλών το 426 π.Χ. από το Θουκυδίδη, μαζί με τις άλλους οικισμούς των Αποδοτών: το Τείχιο, το Κροκύλειο και το Αιγίτιο. Η Ποτιδανία φέρεται να ήκμασε ως πόλη του Κοινού των Αιτωλών στα τέλη του 3ου π.Χ. αιώνα περίοδο κατά την οποία έκοψε χάλκινο νόμισμα.
Το όνομα της Ποτιδανίας επανεμφανίζεται πολύ αργότερα, το 1835, - μετά την συγκρότηση των πρώτων δήμων του νεοελληνικού κράτους - στο δήμο Ποτιδανίας, που είχε έδρα το Άνω Παλαιοξάρι και γεωγραφικά σχεδόν ταυτίζονταν με το σημερινό δήμο Ευπαλίου. Ο δήμος Ποτιδανίας με την αρχική του μορφή των 16 οικισμών -1835 έως 1869 -, και τη μετέπειτα του 1869 μορφή του με τα πέντε χωριά: Άνω Παλαιοξάρι, Κάτω Παλαιοξάρι, Τείχιο, Στύλια, Περιθιώτισα και τη Μονή Βαρνάκοβας, επέζησε ως διοικητική μονάδα μέχρι την κατάργηση των δήμων το 1912.
Όμως, το όνομα «Ποτιδάνεια» κληρονόμησε ο οικισμός του Άνω Παλαιοξαρίου, που το κατοχύρωσε και τυπικά με το Β.Δ. του 1940.
Το Παλαιοξάρι προϋπήρχε του Άνω και Κάτω Παλαιοξαρίου (το σημερινό Παλαιοξάρι) στη θέση «Χάνια», ανάμεσα στους δυο οικισμούς στη διαδρομή της παλιάς τουρκικής δημοσιάς η οποία συνέδεε τη Ναύπακτο με το Λιδωρίκι και την Άμφισσα. Περιγραφή της διαδρομής από το Λιδωρίκι ως τη Ναύπακτο και αναφορά στον οικισμό του Παλαιοξαρίου και το ομώνυμο Χάνι διασώθηκε στην περιήγηση του Άγγλου Martin W. Leake (1815). Το Παλαιοξάρι εκτεθειμένο στο πλιάτσικο του κάθε ένοπλου τμήματος που διάβαινε τη Δημοσιά, εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους του, οι οποίοι, πιθανώς μέσα στο 16ο αιώνα, δημιούργησαν δυο νέους οικισμούς το Άνω και Κάτω Παλαιοξάρι. Οι οικισμοί αυτοί στέριωσαν τελικά στις θέσεις όπου σήμερα βρίσκονται η Ποτιδάνεια και το Παλαιοξάρι. Το Άνω Παλαιοξάρι ήταν η πατρίδα του ονομαστού αρματολού του 18ου αιώνα Χρήστου Μηλιώνη που έδρασε ιδιαίτερα στην περιοχή του Βάλτου. Όπως αναφέρει ο Γάλλος François Pouqueville, το χωριό τις αρχές του 1800 είχε σαράντα οικογένειες.
Στην Επανάσταση του 1821 οι Ανω-Παλιοξαρίτες συμμετέχουν και αυτοί στην απελευθέρωση της πατρίδας. Εκατοντάδες αγωνιστές επανδρώνουν τα επαναστατικά τμήματα και παίρνουν μέρος στις πολιορκίες της Ναυπάκτου, βρίσκονται με ένοπλα σώματα μέσα κι έξω από το Μεσολόγγι στις πολιορκίες και την Έξοδο, και παίρνουν μέρος στις μάχες του Ομέρ Εφέντη του Μαυρολιθαρίου, της Αράχοβας, των Τριζονιών, της Βαρνάκοβας και αλλού. Ο παλαιοξαρίτης Παναγιώτης Κονδύλης είναι ο εκπρόσωπος της επαρχίας Λιδωρικίου στο πολιτικό όργανο της Ανατολικής Στερεάς τον Άρειο Πάγο. Ο παλαιοξαρίτης επίσης οπλαρχηγός Τριαντάφυλλος Αποκορίτης, με ξεχωριστό σώμα ως οπλαρχηγός της επαρχίας Μαλανδρίνου και σε κάποιες περιόδους υπό τον οπλαρχηγό της Δωρίδας Σκαλτσοδήμο, πρωταγωνιστεί επικεφαλής Παλαιοξαριτών και άλλων πατριωτών στην Επανάσταση. Άλλοι αγωνιστές όπως ο Αναγνώστης Παπαθανασίου, ο Νικόλαος παπά-Μηλιώνης, ο Γεώργιος Κονδύλης, ο Αναστάσιος Παπουτσής, έπαιξαν ξεχωριστό ρόλο στον Αγώνα.
Μετά την απελευθέρωση το Άνω Παλαιοξάρι, ως έδρα του δήμου Ποτιδανείας ήταν το μεγαλύτερο διάστημα του 19ου αιώνα κέντρο στην περιοχή. Οι δήμαρχοι Ποτιδανείας κατά κανόνα ήταν Παλαιοξαρίτες όπως και ο ένας εκ των δυο βουλευτών της επαρχίας Δωρίδας. Από τις πρώτες βουλευτικές εκλογές το 1844 και αρκετά χρόνια μετά, βουλευτής Δωρίδας ήταν είτε ο Γεώργιος Κονδύλης του γαλλόφιλου κόμματος, είτε ο Αναγνώστης Παπαθανασίου του αντίστοιχου αγγλόφιλου κόμματος. Από το 1839 στο Άνω Παλαιοξάρι λειτουργούσε τη θερινή περίοδο, το δεύτερο Ειρηνοδικείο της Δωρίδας.
Το Δημοτικό Σχολείο του Άνω Παλαιοξαρίου ιδρύθηκε το 1837, σχολείο, που από τις αρχές του 1900 στεγάστηκε στο επιβλητικό για τα δεδομένα της περιοχής κτίριο του προγράμματος ανέγερσης σχολείων του Ανδρέα Συγγρού. Τέλος του 19ου αρχές του 20ου αιώνα και έπειτα, με την μεγαλύτερη ασφάλεια γενικότερα στον ελληνικό χώρο και τη μετατόπιση της οικονομικής δραστηριότητας της περιοχής προς τα παράλια και τα πεδινά, το Άνω Παλαιοξάρι όπως και τα άλλα ορεινά χωριά χάνει προοδευτικά τον σημαίνοντα διοικητικό ρόλο που κατείχε στην ευρύτερη περιοχή. Παραμένει όμως ακόμη και σήμερα, επηρεασμένο από την πολιτιστική και πνευματική παράδοση της περιόδου ακμής του. Στην δύσκολη περίοδο του πολέμου και της αντίστασης η Ποτιδάνεια ξανάγινε εστία πατριωτικής και πολιτιστικής αναφοράς.
Μετά τον πόλεμο και τον εμφύλιο οι Ποτιδάνειοι προσπάθησαν όσο επέτρεπαν οι δυνάμεις τους, να ανασυγκροτήσουν και να αναπτύξουν το χωριό. Ακόμη και με την προσωπική τους εργασία πάσχισαν να συνδεθούν οδικά με τις πεδινές περιοχές και τα παράλια του νομού, στήριξαν την υφαντουργική μονάδα που λειτούργησε στο χωριό και αντιστάθηκαν όσο μπόρεσαν στην επερχόμενη ερήμωση της υπαίθρου.
