Κόντρα με... σοκολατάκια λικέρ

 

Ένα ακόμη διήγημα εμπνευσμένο από τον Αντώνη Σαμαράκη, αλλά και από μια πραγματική ιστορία. Πάντα από το εργαστήριό μας στο Αετοπούλειο.

Η Κόντρα

Της Αμύρσας Γιαννακάκη

 

- Ετοιμάσου για να χάσεις, κότα.

- Αυτό θα το δούμε,είπα γεμάτη ενθουσιασμό για τον μεγάλο μας αγώνα.

 

Με λένε Σταυρούλα κι αυτό που θα διαβάσετε θα σας κάνει να γελάσετε με την καρδιά σας.

 

Ήταν μια ζεστή νύχτα του χειμώνα όταν ήρθε η κολλητή μου Βίκυ, στο σπίτι για να διαβάσουμε παρέα. Το σπίτι μας έχει δύο σαλόνια, το ένα είναι το κανονικό και το άλλο το καλό καθιστικό που ανοίγει μόνο όταν η μαμά δέχεται επισκέψεις . Στο σαλόνι αυτό, η μαμά κρύβει όλες τις λιχουδιές, τις κρύβει για να μην τις ανακαλύπτουμε και τις μπουκωνουμε με μαεστρια. Τις κρύβει για την περίπτωση που κάποιος άνθρωπος έρθει στα ξαφνικά, να έχουμε κάτι να κεράσουμε.

Είπα κι εγώ λοιπόν στη κολλητή μου " να ψάξουμε για σοκολατάκια τώρα που κανείς δεν είναι δω" Φυσικά και συμφώνησε.

 

Μέσα στη φοντανιερα υπήρχαν τα πολύχρωμα,γυαλιστερά ετοιμοθάνατα σοκολατάκια. Τα κοιτάξαμε μαγεμένες! Μικρά, λαχταριστα, ανοίγοντας το πρώτο διαπιστώσαμε πως δεν είναι σκέτα, αλλά παρεγεμισμενα με λικέρ!

Καταλάβαμε πως κάθε χρώμα,κρύβει και μια διαφορετική γεύση! Μέντα! Κεράσι! Σοκολατα!

 

- " πάμε μια κόντρα" μου λέει η Βίκυ.

"Why not? ", Της απάντησα.

Όποιος μεθύσει πρώτος από το λικέρ νικάει.

Αρχίσαμε λοιπόν να δαγκώνουμε τα σοκολατάκια με μανία, να πίνουμε το λικέρ, να τα ξανατυλιγουμε και να τα βάζουμε πίσω στη φοντανιερα.

 

ΤΟ ΕΠΌΜΕΝΟ ΑΠΌΓΕΥΜΑ

 

- " περάστε, περάστε, καθηστε, να σας προσφέρω καφέ να πάρετε κι ένα σοκολατάκι..."

Τα ουρλιαχτά ακούστηκαν σε όλη την Ξάνθη. Οι καλεσμένοι έκπληκτοι βλέπανε τα δαγκωμενα σοκολατάκια σκαγωντας στα γέλια.

 

Τόσες φωνές..κι ούτε ένα μεθύσι της προκοπής