Τα Παραμύθια της Μαγικής Τράπουλας: Η τρελή Ιστορία

Χθες Σάββατο συναντηθήκαμε στο Θησείο
Μαζί με τον Γιάννη (νήπιο), τη Σοφία, τη Μάρθα, τη Δήμητρα,την Ειρήνη (1η δημοτικού), τον Γιάννη (3η δημοτικού), τον Στέφανο (4η δημοτικού) και τον Αποστόλη (1η γυμνασίου) παίξαμε με τη Μαγική Τράπουλα και φτιάξαμε ένα λίγο ...παρανοϊκό παραμύθι, που δίκαια ονομάστηκε "Η τρελή ιστορία".
Τα παιδιά στη συνέχεια το εικονογράφησαν. Η Μάρθα ανέλαβε το εξώφυλλο, ο Αποστόλης τον σχεδιασμό του τέρατος και οι υπόλοιποι συμβάλανε ο καθένας με τον τρόπο του.
Σας περιμένουμε κι εσάς κάθε Σάββατο στις 12 το μεσημέρι για να φτιάξουμε τα δικά μας παραμύθια της Παραμυθοκουζίνας, με τη βοήθεια της Μαγικής Τράπουλας. Στην παρέα μας μπορούν να συμμετέχουν παιδιά από τεσσάρων ετών. Εσείς (οι γονείς) μπορείτε να πιείτε τον καφέ σας ή να φτιάξετε δικά σας παραμύθια με τη μαγική τράπουλα, γυμνάζοντας τη φαντασία σας, σε έναν εξαιρετικά φιλόξενο χώρο. Μποείτε πάλι να θέλετε να πάτε τη βόλτα σας ή να πιείτε το ουζάκι σας στο Θησείο ή στο Μοναστηράκι. Είναι σίγουρο πως δεν θα λείψετε στα παιδιά!

Σκέφτεστε τίποτε καλύτερο για ένα Σαββατιάτικο πρωινό;

Για περισσότερες πληροφορίες: Τέχνης Βήματα -Ηρακλειδών 54, τηλ: (210) 522 9339 info@texnisvimata.gr

Μάλιστα το ερχόμενο Σάββατο -21 Ιανουαρίου- θα είναι μαζί μας και η Στεφανία Βελδεμίρη που έρχεται από τη Θεσσαλονίκη για την εκδήλωση που θα γίνει την Κυριακή στο Καλλιτεχνικό Καφενείο Αχαρνέων!

Η Τρελή Ιστορία

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας κηπουρός που τον έλεγαν Άρη. Μια μέρα που πότιζε στο περιβόλι του, από μια ντομάτα πετάχτηκε ένα τζίνι.
«Πες μου μια επιθυμία και εγώ θα στην πραγματοποιήσω», του είπε.
Πριν όμως ο Άρης προλάβει να μιλήσει όρμησε στο περιβόλι ο κακός γείτονάς του που τα είχε παρακολουθήσει όλα και του άρπαξε τη ντομάτα και το τζίνι!
Την επόμενη μέρα ο Άρης παντρευόταν με την αγαπημένη του Δήμητρα. Έφαγαν τούρτα και στην εκκλησία και στο σπίτι και έπεσαν να κοιμηθούν.

Την άλλη μέρα θα ξεκινούσαν για το ταξίδι του μέλιτος στα Γρεβενά.
Ο Άρης είπε στη Δήμητρα τι είχε συμβεί με τη ντομάτα και το τζίνι και της ζήτησε να μη φύγουν για το ταξίδι του μέλιτος. Ήθελε να βρει τον κλέφτη και να πάρει πίσω τη μαγική ντομάτα.
Η Δήμητρα συμφώνησε:¨
«Κι άμα την πάρεις πίσω να ζητήσεις από το τζίνι να πάμε ταξίδι του μέλιτος σε κανένα εξωτικό μέρος κι όχι στα Γρεβενά -στη μαμά σου…» Η Δήμητρα αγρίεψε λίγο και πρόσθεσε: «Αν είναι δυνατόν να πηγαίνει κανείς ταξίδι του μέλιτος στο χωριό της μαμάς του!»
Αυτός ήταν και ο πρώτος τους καβγάς, αλλά γρήγορα συμφιλιώθηκαν και ο Άρης ξεκίνησε για να πιάσει τον κακό γείτονα…

Δρόμο παίρνει και δρόμο αφήνει… Ρωτώντας από δω κι από κει μαθαίνει πως τη μαγική του ντομάτα τη φυλάει ένα τέρας που πρέπει να το αντιμετωπίσει για να την πάρει πίσω. Το τέρας αυτό βρισκόταν σε ένα βουνό.
Ήταν μαύρο, γιγάντιο, αηδιαστικό και βρωμερό. Ήταν πολύ σκοτεινό και μυξιάρικο. Είχε ένα όπλο που πετούσε εμετούς, ενώ από το στόμα του πετούσε ζουζούνια, κατσαρίδες, ποντίκια και αρουραίους!
Στην πραγματικότητα το τέρας δεν ήταν άλλος από τον κακό γείτονα, που όποτε ήθελε έπαιρνε αυτή τη μορφή!



Όταν ο Άρης είδε από μακριά το τέρας είχε αρχίσει να χιονίζει. Έψαχνε τρόπους να το αντιμετωπίσει, αλλά δεν εύρισκε τίποτα. Τότε βλέπει μπροστά του ένα ξερό δέντρο. Το πελεκάει και φτιάχνει ένα μεγάλο ρόπαλο. Ανεβαίνει στο βράχο πίσω από το τέρας που κατασπάραζε κάτι και δεν τον πρόσεξε. Ο Άρης άρχισε να βαράει το χιόνι για να φτιάξει μια χιονοστιβάδα που θα έπεφτε πάνω στο τέρας, θα το ακινητοποιούσε και μετά αυτά θα το χτυπούσε με το ρόπαλο στο κεφάλι.
Έτσι κι έγινε. Ο Άρης νίκησε το τέρας και πήρε τη ντομάτα. Άρχισε να κατεβαίνει χαρούμενος με τούμπες στο χωριό. Όμως έτσι δημιούργησε κατά λάθος μια χιονοστιβάδα που προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στο χωριό και στο δάσος.
Οι χωριανοί θύμωσαν μαζί του και ο Άρης έψαχνε κάπου να κρυφτεί. Χιόνιζε πάλι. Ο Άρης βρήκε ένα μεγάλο χρυσό δέντρο και κρύφτηκε εκεί μέχρι που βράδιασε. Μετά το έσκασε και γύρισε σπίτι του…

Το σπίτι ήταν άδειο και παντού υπήρχε γλίτσα από το τέρας. Η Δήμητρα έλειπε… Το τέρας που είχε συνέλθει μετά τα χτυπήματα είχε έρθει, την έκλεψε και την πήγε σε μια φωλιά που είχε στα μακρινά νησιά Φίτζι.
Ο Άρης άρχισε να ακολουθεί τα ίχνη. Πέρασε βουνά και θάλασσες ψάχνοντας τη γυναίκα του. Το τέρας που κατάλαβε πως πλησίαζε, του έστησε ενέδρα για να τον παγιδέψει. Είχε βάλει άλλους φίλους του τέρατα να τον περικυκλώσουν.
Όμως ο Άρης άκουσε τον θόρυβο που έκαναν και κατάλαβε πως του είχαν στήσει παγίδα. Τα πολέμησε και τα νίκησε. Βρήκε και τη φωλιά και πήρε πίσω τη γυναίκα του. Αυτή δεν ήθελε να φύγει μαζί του. Δεν θυμόταν ποιος ήταν γιατί της είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου.



Την ίδια στιγμή το τέρας του όρμησε και πάλι. Ευτυχώς ο Άρης είχε ένα ξύλο από μαγικό δέντρο που τον βοήθησε να νικήσει το τέρας και να το φυλακίσει στη φωλιά του. Έριξε και στο πρόσωπο της γυναίκας του παγωμένο νερό και τον ξαναθυμήθηκε.
Τότε έτριψαν τη ντομάτα, βγήκε το τζίνι και του ζήτησαν να πάνε ταξίδι του μέλιτος στην Καραϊβική. Το τζίνι πραγματοποίησε την επιθυμία τους και βρέθηκαν σε ένα πανέμορφο νησί. Ήταν τόσο χαρούμενοι που ξαναπαντρεύτηκαν εκεί!

Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

Μερικές ακόμη ζωγραφιές για το παραμύθι: