Ο Ζαμπαντής και το "Βραχιόλι του Ουρανού": Με έμπνευση από τους Κατασκόπους της Γεωγραφίας

 Αν και είναι συνέχεια από την προηγούμενη ιστορία, ωστόσο η έμπνευση ήρθε από τη σειρά "Οι κατάσκοποι της Γεωγραφίας" (εκδόσεις Διόπτρα).

Ο ήρωάς μας, με οδηγό τα 6 βιβλία ταξίδεψε από χώρα σε χώρα για να βρει το περίφημο "Βραχιόλι του Ουρανού"

Από το εργαστήριο της "Παραμυθοκουζίνας" στο 1ο Δημοτικό του Παπάγου  

Ο Ζαμπαντής και το "Βραχιόλι του Ουρανού"

Δεν είχε περάσει ούτε μια βδομάδα από τότε που συνελήφθη ο Ηλεκτρόνιος, και ο Ζαμπαντής ακόμη κουβέντιαζε για αυτόν με τη Μηλίτσα. Εκείνο το πρωί, του ήρθε ένα μήνυμα από  τον ξάδερφό του τον Χαρούτο, ο οποίος ήταν σαμουράι στην Ιαπωνία. Του είπε πως ένας γιαπωνέζικος θρύλος αποδείχθηκε αληθινός, για ένα βραχιόλι ονόματι «βραχιόλι του ουρανού», το οποίο όποιος αποκτούσε θα γινόταν αθάνατος και θα έμενε για πάντα νέος. Αυτό άρχισε να αναζητείται από τότε που αποκαλύφθηκε το πρώτο στοιχείο, ένα οριγκάμι σε σχήμα λουλουδιού. Ο Χαρούτο αναγνώριζε την ικανότητα του Ζαμπαντή να εξιχνιάζει μυστήρια και να βρίσκει κρυμμένους θησαυρούς, οπότε έσπευσε να ζητήσει τη βοήθειά του.

Αρχικά, έπρεπε να τον επισκεφθεί. Ετοίμασε λοιπόν τις βαλίτσες του και έφυγε αμέσως για τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Εκεί βρήκε και το περίφημο οριγκάμι σε σχήμα λουλουδιού που πολλοί επισκέπτες παρατηρούσαν με θαυμασμό. Κοντοστάθηκε για λίγο. Ήταν σίγουρος πως κάπου το είχε ξαναδεί... Θυμάμαι είχα δει ένα τέτοιο γκράφιτι σε ένα κτήριο στο Μανχάταν, σκέφτηκε. Αλλά μπορεί να είναι και απλώς μια σύμπτωση. Κάτι όμως μέσα στο μυαλό του του ψιθύριζε ότι δεν ήταν απλή σύμπτωση. Οπότε αποφάσισε να πάρει το ρίσκο και να ταξιδέψει ως την Αμερική με την ελπίδα να εντοπίσει ένα δεύτερο στοιχείο.

…Και το εντόπισε. Βρισκόταν δίπλα σε μια αφίσα με εικόνες νυχτερίδων. Μα το Χάλοουιν έχει περάσει, αναρωτήθηκε. Προτού προλάβει να την πάρει στα χέρια του, μια γάτα την άρπαξε κι άφησε μια γρατζουνιά, η οποία αποκάλυψε ένα σχέδιο πίσω από τα μαύρα, τρομακτικά φτερά των νυχτερίδων. Ο Ζαμπαντής το έξυσε προσεκτικά και από πίσω ξεπρόβαλε μια διεύθυνση: Πύργος του Δράκουλα, Ρουμανία. Κι ύστερα κάποιες συντεταγμένες...

Στη Ρουμανία ήταν αρκετά εύκολο να βρεις τον επόμενο προορισμό, καθώς στο περβάζι ενός μισοκρυμμένου παραθύρου υπήρχε ένας μικροσκοπικός χάρτης, ο οποίος είχε σημαδεμένη όλη την πορεία από το κάστρο του Δράκουλα ως τη Νορβηγία, και συγκεκριμένα στο Χάμερφεστ. Το κρύο εκεί ήταν διαπεραστικό και τις περισσότερες ώρες της μέρας η πόλη ήταν βυθισμένη σε πυκνό σκοτάδι. Ο Ζαμπαντής δεν μπορούσε να βρει στοιχεία και άρχισε να πιστεύει πως ο χάρτης δεν είχε τον σκοπό να υποδείξει το επόμενο στοιχείο. Μέχρι που θυμήθηκε πως εκεί κοντά βρισκόταν ο Πορτολάνος. Αυτός σίγουρα θα ήξερε! Όταν του εξήγησε πως είχε χαθεί και τον ρώτησε εάν γνώριζε τίποτα για το βραχιόλι του ουρανού, εκείνος του απάντησε με ένα φιλοσοφικό και αινιγματικό ύφος: «Επισκέψου την πόλη στην οποία γεννήθηκε ο Πολέριο.»

Ο Ζαμπαντής κατανόησε αμέσως τον γρίφο. Του ήταν γνώριμος ο Ιταλός που κάποτε ήταν γκραντ-μετρ στο σκάκι, το οποίο συμπτωματικά ο Ζαμπαντής λάτρευε. Έφυγε αστραπιαία για την Ιταλία, και συγκεκριμένα για το Λαντσιάνο. Όπως και στη Ρουμανία, αποφάσισε να εξερευνήσει πρώτα το μυστηριώδες κάστρο της περιοχής. Παρά το γεγονός ότι αμυδρά μονάχα θυμόταν την περιοχή από παλιό του ταξίδι, δεν άργησε να το εντοπίσει. Καθώς βάδιζε αργά, παρατήρησε στο μονοπάτι που ακολουθούσε ανάμεσα σε δύο τεράστιες πέτρες ένα χάρτη σε περγαμηνή. Έτρεξε για να την πάρει, ώσπου άξαφνα ξεπρόβαλλε ένας γεμάτος περιέργεια τουρίστας που την είχε εντοπίσει πρώτος, και πρόλαβε να την αρπάξει. Ο Ζαμπαντής πλησίασε και τον είδε να απομακρύνεται με τον χάρτη στα χέρια. Δεν είχε άλλη επιλογή: τον ακολούθησε τρέχοντας. Ο κύριος του έριξε μια φανερά ενοχλημένη ματιά και δίπλωσε πρόχειρα τον ξεθωριασμένο χάρτη. Για καλή τύχη του Ζαμπαντή, ο δυνατός άνεμος τον ευνόησε: ένα δυνατό ρεύμα αέρα παρέσυρε και μετέφερε την περγαμηνή στα χέρια του. Την περιεργάστηκε προσεκτικά. Επόμενη στάση λοιπόν, ήταν το Παρίσι.

Όταν έφτασε στην Πόλη του Φωτός δεν ήταν σίγουρος από πού να ξεκινήσει την αναζήτηση. Ξεκίνησε απ’ τον πύργο του Άιφελ, αλλά προς μεγάλη του απογοήτευση, δεν υπήρχε ίχνος από το θρυλικό βραχιόλι. Συνέχισε στο Μουσείο του Λούβρου, παρόλο που υποψιαζόταν πως αν υπήρχε εκεί, θα ήταν ήδη γνωστό σε χιλιάδες κόσμο. Καθώς υπήρχε μια τεράστια ουρά από κόσμο για να εισέλθει από την Αψίδα του Θριάμβου, αποφάσισε να εισέλθει γρηγορότερα από το Caroussel. Δεν άργησε να φτάσει στο κέντρο, εκεί που φάνηκε το άλλο μισό της γυάλινης πυραμίδας. Κι εκεί που συναντιόταν με το πάτωμα, κάτι φάνηκε να γυαλίζει…