Αγάπη

 

Αγάπη

μια ιστορία της Αλκυόνης Κρητικάκη

Με τον μεγάλο μου αδελφό, δεν έχω πολύ καλές σχέσεις αλλά τον αγαπάω. 

Όπως σχεδόν κάθε έφηβος, έχει ένα κορίτσι που είναι στην τάξη του σε άλλο τμήμα. Είναι ζευγάρι εδώ και πέντε μήνες και ασχολείται μόνο μαζί της. 

Είναι συνέχεια «Λες να της αρέσει αυτό το φόρεμα?», «Πάω να της πάρω λουλούδια», «Μη φας τα σοκολατάκια. Είναι για την Λίζα» (έτσι λένε την κοπέλα του). Αλλά βέβαια, ζητάει και τη δικιά μου γνώμη γιατί ως κορίτσι θα ξέρω κάτι παραπάνω. Και θα μου πείτε εσείς τώρα ότι κάνω σαν ζηλιάρικο μικρό παιδί. Καλά, μπορεί ναι αλλά και πάλι. Εμένα ποτέ δε μου έχει πάρει τίποτα. 

Ποτέ δε μου έχει κάνει κομπλιμέντο. Τα Χριστούγεννα δε μου δίνει ούτε ένα μικρό γλυκάκι για την πράξη ενώ εγώ κάθε χρόνο ξοδεύω τα δικά μου λεφτά για να τον κάνω ευτυχισμένο. Αγόρια. Τέλος πάντων όπως και να ‘χει, είναι ο αδελφός μου και τον αγαπώ. Λίγες μέρες πριν, την είδαμε να φιλιέται με έναν άλλο τύπο όταν πηγαίναμε σχολείο. 

Πάλι καλά ήμουν κι εγώ στο αμάξι και κατέβηκα και τη χαστούκισα. Δε θα το κρύψω, το ευχαριστήθηκα. 

Μετά από αυτό, ο αδελφός μου μου ζήτησε συγγνώμη που δεν άκουσε τις προειδοποιήσεις μου και τα Χριστούγεννα μου έφερε μια βούρτσα. Είναι μια πρόοδος. Χαίρομαι που παράτησε εκείνη τη μάγισσα αλλά κυρίως που γύρισε στην οικογένειά μας.