Το κοριτσάκι και οι παπαρούνες

 

της Αλκυόνης Κρητικάκη

Κάποτε ζούσε ένα μικρό κοριτσάκι με τους γονείς του σε ένα εξοχικό δίπλα σε ένα δάσος. Το κοριτσάκι κάθε μέρα έμπαινε μέσα στο δάσος όπου έπαιζε με τα ζώα κρεμιόταν από τα  δέντρα και ξεκουραζόταν στον κορμό τους. 

Ήταν το δεύτερό της σπίτι. Πολλές φορές ξεχνιόταν και έμενε μέσα για ώρες.

Μια μέρα όμως, αρρώστησε πολύ βαριά και πέθανε. Οι γονείς της που ήξεραν πόσο αγαπούσε εκείνο το δάσος, την έθαψαν στην καρδιά του. Τότε λες και η ψυχή της πέρασε μέσα από τη γη, το αγαπημένο της λουλούδι – η παπαρούνα – άρχισε να ανθίζει παντού.

 Ο τόπος ζωντάνεψε από τη στενοχώρια και τα πουλιά άρχισαν να κελαηδούν ξανά. 

Η ατμόσφαιρα ελάφρυνε καθώς ο καθαρός αέρας περνούσε γύρω τους σαν ένας απαλός χαιρετισμός. Όταν λοιπόν οι γονείς του κοριτσιού νιώθουν μοναξιά, μπαίνουν μες στο δάσος όπου η παρουσία της κόρης τους είναι αισθητή.