Στο σουπερμάρκετ
1,5 μέτρο. Στο
σουπερμάρκετ. Ουρά για το ταμείο. Βρισκόμουν πίσω της. Εδώ και ώρα. Ντομάτες.
Παρμεζάνα τριμμένη. Μισό κιλό κιμά. Τηλεφώνημα από φίλη της. Θα μαγείρευε
μακαρόνια το βράδυ.
Μου ήρθε η αλλόκοτη σκέψη
πως θα με καλούσε για δείπνο -καθώς τα βλέμματα μας διασταυρώθηκαν την ώρα που
μιλούσε στο κινητό.
Εκείνη πλήρωσε -εγώ άφησα
το καλάθι με τα δικά μου ψώνια και την ακολούθησα έξω.
Σταμάτησε -πάντα στο 1,5
μέτρο- και γύρισε απότομα.
-Θα σε καλούσα, είπε
Σαν χαμένος στο πέλαγος
που του πέταξαν σχεδία ένιωσα:
-Θα ερχόμουν
-Το ξέρω, μου απάντησε
Μετά οι δρόμοι μας χώρισαν
για πάντα…
Η μικρή μου ιστορία περιλαμβάνεται στο βιβλίο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου