Ο Ανδρούτσος και το Μετρό της Θεσσαλονίκης

Αναδημοσιεύω το κείμενό μου από το σημερινό φύλλο (5/6) της εφημερίδας Δρόμος της Αριστεράς, προσθέτοντας φωτογραφικό υλικό από την επίσκεψή μου στη Γραβιά το προηγούμενο Σαββατοκύριακο

Ο Ανδρούτσος και το Μετρό της Θεσσαλονίκης

-Δεν στόπα γω Δυσσέα μου, δεν στόπα γω παιδί μου,

με τη Βουλή μην πιάνεσαι και τους καλαμαράδες… 

Ήταν η νύχτα της 4ης προς την 5η Ιουνίου, όταν οι δολοφόνοι, με εντολή του Γκούρα μπήκαν στο κελί του Οδυσσέα Ανδρούτσου στον «Φράγκικο Πύργο» της Ακρόπολης, τον βασάνισαν άγρια και τον σκότωσαν. Στη συνέχεια τον έριξαν από την Ακρόπολη και ισχυρίστηκαν ότι σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να αποδράσει…

Σήμερα -και συχνά δικαίως πολλοί κατηγορούν τα μέσα ενημέρωσης για παραπληροφόρηση. Δυστυχώς η «δημοσιογραφία» αυτού του είδους έχει βαθιές ρίζες:

Στο φύλλο της 6ης Ιούνη 1825 η «Εφημερίς των Αθηνών», που τυπωνόταν στην Αίγινα, αφιέρωσε στον θάνατο του μεγάλου οπλαρχηγού, του ήρωα της Γραβιάς, μόλις μια πρόταση: «Σήμερον ετελείωσε το δρόμο της ζωής του ο Οδυσσεύς Ανδρούτσος».

Τα χειρότερα όμως ήρθαν τρεις μέρες αργότερα, όταν η ίδια εφημερίδα επανήλθε με το σενάριο περί «ατυχήματος» το οποίο «επιβεβαίωνε» και η -προφανώς κατά παραγγελία -ιατροδικαστική έκθεση του Ιταλού γιατρού Βίταλη η οποία κατέληγε «…Τα δε θραύσματα του κροταφικού οστού, επί του οποίου το κάταγμα, προσβάλοντα τον εγκέφαλον,  επέφεραν αυτοστιγμεί τον θάνατον, άξιον εις κακούργον προδότην της πατρίδος»

Η αλήθεια θα περάσουν δεκαετίες για να αποκαλυφθεί.

Ο Ανδρούτσος θάβεται έξω από τον ναό των Αγίων Ασωμάτων και θεωρείται προδότης.

Η αποκατάσταση του θα γίνει 40 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατό του, όταν μετά από τελετή στη Μητρόπολη θα μεταφερθούν τα οστά του στο Α Νεκροταφείο…

Για να μάθουν οι Έλληνες τις ακριβείς συνθήκες θανάτου του πέρασαν κι άλλες δεκαετίες!

Το Χάνι της Γραβιάς, ένας τόπος που γράφτηκε μια από τις πιο σημαντικές σελίδες της Επανάστασης αφέθηκε στην τύχη του..

Περιδιαβάζοντας το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη Γραβιά βρέθηκα μπροστά στο μνημείο όπου καταγράφονται όλα τα ονόματα των συμπολεμιστών του Ανδρούτσου. Το μνημείο φτιάχτηκε μόλις το 1888. Σήμερα μια πινακίδα πάνω από λιγοστές πέτρες που έχουν απομείνει μας θυμίζει πως εκεί βρισκόταν το Χάνι της Γραβιάς.

Ο σημερινός επισκέπτης μπορεί να δει το Χάνι που κατασκευάστηκε σχετικά πρόσφατα και λειτουργεί ως Μουσείο. Έχει γίνει μια πραγματικά εξαιρετική δουλειά και μπορεί ο σύγχρονος επισκέπτης να δει πως ήταν ένα Χάνι εκείνης της εποχής, να ακούσει την ιστορία της μάχης, να νιώσει την ιστορία να ζωντανεύει.

Όμως είναι αδύνατον να ξεχάσεις πως το πραγματικό Χάνι δεν υπάρχει πια…

Ίσως γιατί κάποτε θεωρούσαν προδότη τον Ανδρούτσο. Αυτή την αλήθεια πρόβαλλαν οι τότε εξουσίες…

Όπως όμως γράφει ο Διονύσιος Κόκκινος, «η μνήμη των λαών έχει δια τους νεκρούς των, τους κινηθέντας εν ζωή επί πεδίων σημαντικής δράσεως, τα ιδικά της αισθήματα και κριτήρια … Δια τας γενεάς των νεωτέρων Ελλήνων ο Οδυσσεύς Ανδρούτσος απέμεινεν ο ήρως του Χανιού της Γραβιάς του Γεωργ. Ζαλοκώστα, του επίσης αγωνιστού και απηχούντος την εκ των επιφανών προσώπων αίσθησιν της γενεσιουργού εκείνης εποχής…»

Το Μετρό

Δεν ξέρω τι θα λένε σε 200 χρόνια για τις σημερινές εξουσίες που πέρα από τους ήρωες, επιχειρούν με κάθε τρόπο να εξαφανίσουν και την ιστορία αυτού του τόπου.

Η «Βυζαντινή Πομπηία» της Θεσσαλονίκης κινδυνεύει από τους σημερινούς απογόνους των φαύλων εκείνων πολιτικών, για τους οποίους ο Ανδρούτσος έγραφε στον Κοραή:  «Τῆς παιδείας αἱ ρίζαι εἶναι ἀκόμη καὶ ὀλίγαι καὶ ἀδύνατοι. Καὶ ἡ ἐπανάστασις πρὶν λάβῃ τέλος ἐγέννησε τὴν φιλαρχίαν καὶ φιλοπλουτίαν….»

Ο Ανδρούτσος κάποτε, πριν την Επανάσταση ξέθαψε τον Λέοντα της Χαιρώνειας, αλλά δεν τον μετακίνησε από τη θέση του.  Έτσι σήμερα, περνώντας από εκεί ο ταξιδιώτης θυμάται τη μάχη και τις επιπτώσεις της στην ιστορία.

Οι σημερινοί βάρβαροι που διοικούν το υπουργείο Πολιτισμού θέλουν να μετακινήσουν τα «εμπόδια» που αντιμετωπίζει το Μετρό της Θεσσαλονίκης, καταστρέφοντας ένα υπόγειο αρχαιολογικό πάρκο που θα ήταν μοναδικό στον κόσμο…

Φανταστείτε να γινόταν π.χ. ένα μετρό στο Ηράκλειο που να απαιτούσε τη διάλυση και μετακίνηση της Κνωσσού σε άλλο μέρος!

Ή να μετακινούσε -διαλύοντάς την – την Αγία Σοφία ο Ερντογάν.

Όπως άλλωστε λένε κάποιοι αρχαιολόγοι αν φύγει το στρώμα της Βυζαντινής Θεσσαλονίκης είναι πιθανόν να αποκαλυφθεί από κάτω η Ρωμαϊκή κι αν απομακρυνθεί κι αυτή ως εμπόδιο μπορεί αν βρούμε και την αρχαία Θεσσαλονίκη.

Γιατί άραγε γίνονται όλα αυτά;

Ήδη έχουν χαριστεί εκατομμύρια σε εργολάβους. Και με την «μετακίνηση» θα μοιραστούν κι άλλα εκατομμύρια.

Επειδή όμως τα συμφέροντα είναι αδηφάγα, βρίσκουν τους πολιτικούς που φροντίζουν να ικανοποιούν την ακόρεστη όρεξή τους.

Διαβάζω: «Ανοιχτό το ενδεχόμενο να ανατεθεί σε ιδιωτικό φορέα η λειτουργία του μετρό της Θεσσαλονίκης άφησε ο υπουργός Υποδομών Κώστας Καραμανλής… Όπως ανακοίνωσε, αποφασίστηκε η λειτουργία του μετρό να ανατεθεί σε φορέα ο οποίος θα προκύψει από διαγωνιστική διαδικασία…  Προκειμένου να κερδηθεί χρόνος, το υπουργείο αποφάσισε η απόσπαση και επανατοποθέτηση των αρχαιοτήτων να μη γίνει με ανοιχτό διαγωνισμό όπως ανακοινωνόταν έως σήμερα, αλλά με ανάθεση από τον εργολάβο του έργου, για να μη μεσολαβήσει διαγωνιστική διαδικασία. Στόχος είναι η απόσπαση να ξεκινήσει στις αρχές του φθινοπώρου…» ( !)

Εκατομμύρια, εκατομμύρια και άλλα εκατομμύρια…

Σήμερα δεν υπάρχουν Ανδρούτσοι να αντιταχθούν ώστε να τους ρίξουν από την Ακρόπολη.

Όλοι εμείς όμως οφείλουμε να αντιδράσουμε και να σπάσουμε τη σιωπή…