Ο Πόλεμος των Βασιλείων

Το τέταρτο και τελευταίο παραμύθι από τα παιδιά της Α' Λυκείου στο Ίλιον. Σημειώνω ότι τα παραμύθια γράφτηκαν με τη βοήθεια της Μαγικής Τράπουλας, μετά από συζήτηση με τα παιδιά στο πλαίσιο σχετικού προγράμματος για το Ελληνικό Λαϊκό Παραμύθι. Καθηγήτρια τους η Δώρα Διέννη... Τα παραμύθια όλα γράφτηκαν μέσα σε 20 λεπτά. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε 4 ομάδες και τράβηξαν τυχαί τραπουλόχαρτα. Μετά άφησαν τη φαντασία τους να καλπάσει...

Ο Πόλεμος των Βασιλείων Μια φορά κι έναν καιρό,σε μέρη μαγικά και μακρινά,δύο βασίλεια βρίσκονταν σε πόλεμο.Τα βασίλεια αυτά κυβερνούσαν ο καλός βασιλιάς Κορνάλλιος και ο κακός βασιλιάς Ροδόλφος.Πάνω στα τέσσερα χρόνια του πολέμου όμως,επειδή ο Ροδόλφος κατάλαβε ότι δε θα νικούσε ποτέ και άρχισε να απελπίζεται,κατέστρωσε ένα δαιμόνιο σχέδιο:ο Κορνάλλιος είχε μια κόρη τη βασιλοπούλα Βερόνικα.Αυτή ήταν το μοναχοπαίδι του και τη λάτρευε.Οι φήμες για την ομορφιά,την εξυπνάδα και την καλοσύνη της έφταναν ως τα πέρατα του κόσμου.Κι εκείνη όμως λάτρευε τον πατέρα της,γιατί μόνο αυτόν είχε.Η μητέρα της είχε πεθάνει λίγες μέρες μετά τη γέννησή της και δεν τη γνώρισε ποτέ.Η Βερόνικα ήταν,λοιπόν,δικαιολογημένα ο πολυτιμότερος θησαυρός του βασιλείου.Το σχέδιο του Ροδόλφου ήταν να την κλέψει και να την κλειδώσει στο σκοτεινότερο μπουντρούμι του κάστρου του,για να αναγκαστεί ο Κορνάλλιος να παραδοθεί.Μάζεψε έτσι τους πιο ικανούς στρατιώτες του και τους διέταξε:«Μόλις νυχτώσει και όλοι στο παλάτι του Κορνάλλιου κοιμούνται,θα μπείτε αθόρυβα και θα κλέψετε τη βασιλοπούλα.» Έτσι κι έγινε.Οι απεσταλμένοι του Ροδόλφου γλίστρησαν αθόρυβα στο υπνοδωμάτιο της Βερόνικας,που κοιμόταν γαλήνια,και την απήγαγαν προτού προλάβει να αντιδράσει.Το επόμενο πρωί,η γκουβερνάντα της βασιλοπούλας έντρομη ανακάλυψε την απουσία της.Σε λίγα λεπτά,ολόκληρο το παλάτι βρισκόταν σε μεγάλη αναστάτωση,καθώς στο δωμάτιο βρέθηκε ένας μανδύας με το έμβλημα του Ροδόλφου.Ο Κορνάλλιος κάλεσε σε συμβούλιο όλους τους αξιωματικούς του,για να αποφασίσουν τι θα κάνουν.Κανείς όμως δεν ήταν πρόθυμος να ταξιδέψει στο βασίλειο του Ροδόλφου,γιατί ο δρόμος ήταν μακρύς και γεμάτος κινδύνους.Μόνο ένας γενναίος υπηρέτης,ο Υάκινθος,είχε το θάρρος να σταθεί απέναντι στο βασιλιά. «Μεγαλειότατε,εγώ θα πάω να σώσω τη βασιλοπούλα!»δήλωσε ο Υάκινθος.Ο βασιλιάς,λόγω έλλειψης άλλων ανδρών,συγκατένευσε. «Πήγαινε»του είπε.«Πήγαινε και φέρε μου την κόρη μου πίσω.Μαζί σου θα έρθει και ο έμπιστός μου,ο μάγος Μπριγκέλ,για να σε βοηθήσει σ’αυτή τη δύσκολη αποστολή.»* Ο Μπριγκέλ,που παρέμενε αμέτοχος σε ολόκληρη τη συζήτηση,πετάχτηκε αλαφιασμένος από τη θέση του,μόλις ο βασιλιάς ξεστόμισε αυτά τα λόγια.Όμως,δεν μπορούσε να αρνηθεί,όσο κι αν δεν ήθελε να ανακατευτεί.«Πού να πάω εγώ στην άλλη άκρη του κόσμου;Και γιατί;Να βάλω το κεφάλι μου στο στόμα του λύκου για το τίποτα;Κάτσε μήπως τουμπάρω το γεροξεκούτη τον Κορνάλλιο και μ’αφήσει εδώ»σκέφτηκε. Ο Κορνάλλιος,λες και μάντεψε τις σκέψεις του,συμπλήρωσε:«Όποιος φέρει τη Βερόνικα σώα και αβλαβή,θα έχει ως ανταμοιβή το χέρι της και το βασίλειό μου.» Με τα τελευταία αυτά λόγια του βασιλιά,ο Υάκινθος και ο Μπριγκέλ αντάλλαξαν βλέμματα που προμήνυαν ότι ο ανταγωνισμός θα ήταν σκληρός.Ο Υάκινθος ήταν κρυφά ερωτευμένος με τη Βερόνικα και ήθελε πολύ να την κερδίσει.Τον Μπριγκέλ καθόλου δεν τον ενδιέφερε η Βερόνικα,αυτός το μόνο που ήθελε ήταν να γίνει βασιλιάς. Έτσι,ξεκίνησαν το ταξίδι τους.Αφού πέρασαν πανύψηλα βουνά,καταπράσινες πεδιάδες,αχανείς ερήμους και απόκρημνες ακτές,έφτασαν τελικά στο βασίλειο του Ροδόλφου.Εκεί άρχισαν και τα δύσκολα. «Ωραία,φτάσαμε.Και τώρα τι;Απλώς θα μπούμε μέσα και θα πούμε: Γεια σας,ήρθαμε να πάρουμε πίσω τη βασιλοπούλα;Το ήξερα εγώ πως η Μεγαλειότητά του δεν έπρεπε να στείλει εσένα μαζί»άρχισε να μουρμουρίζει ο Μπριγκέλ. «Πολύ ωραίος ο λόγος που έβγαλες,»του απάντησε ο Υάκινθος«μόνο που εγώ,αντί να παραπονιέμαι συνεχώς,βρήκα τρόπο να μπούμε στο κάστρο.Θα περιμένουμε να νυχτώσει και θα κατέβουμε αθόρυβα στα μπουντρούμια.Εκεί θα ακολουθήσουμε το φρουρό και θα βρούμε το κελί της Βερόνικας.Θα χτυπήσουμε το φρουρό στο κεφάλι,θα τρέξουμε να ελευθερώσουμε τη βασιλοπούλα και όπου φύγει φύγει,προτού μας πάρει κανείς χαμπάρι!» Έτσι,ξεκίνησαν να εφαρμόσουν το λαμπρό σχέδιο του Υάκινθου.Μπαίνοντας στα μπουντρούμια,υπήρχε υπερβολική ησυχία,κάτι που έκανε τον Υάκινθο να σκεφτεί ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.Αφού βρήκαν το φρουρό και τον ακινητοποίησαν,προχώρησαν προς το κελί της Βερόνικας.Τι να δουν όμως!Ακριβώς μπροστά τους βρισκόταν ο βασιλιάς Ροδόλφος με τους στρατιώτες του. «Α,έχουμε επισκέψεις!»αναφώνησε ειρωνικά ο Ροδόλφος.«Τι προβλέψιμος που είναι ο Κορνάλλιος!»γέλασε χαιρέκακα.Το μυαλό του Υάκινθου,που δούλευε πυρετωδώς,τελικά του έδωσε τη μοναδική λύση:μπορεί οι στρατιώτες να ήταν πάρα πολλοί για να τους αντιμετωπίσει και να βγει ζωντανός,αλλά ο Ροδόλφος ήταν μόνο ένας. «Προκαλώ το βασιλιά Ροδόλφο σε μονομαχία!»φώναξε,γνωρίζοντας πως αν ο βασιλιάς αρνιόταν,θα ήταν μεγάλο πλήγμα για την τιμή του. «Ωραία λοιπόν,θα μονομαχήσουμε οι δυο μας.»είπε ο Ροδόλφος και πρόσταξε τους φρουρούς του να μην ανακατευτεί κανείς.Η μονομαχία κράτησε αρκετή ώρα,γιατί και οι δύο πλευρές ήταν εξίσου ικανές στο χειρισμό του ξίφους.Σε μια στιγμή απροσεξίας του Ροδόλφου,όμως,ο Υάκινθος πήρε το προβάδισμα.Με μια κίνηση αφόπλισε το Ροδόλφο και τον ανάγκασε να παραδοθεί.*Ύστερα,γύρισε για να ελευθερώσει τη Βερόνικα.Ο Ροδόλφος,όμως,αρνούμενος να παραδεχτεί την ήττα του,τράβηξε το ξίφος του και πήγε να επιτεθεί στον Υάκινθο πισώπλατα.Και θα τον είχε σκοτώσει σίγουρα,αν δεν είχε παρέμβει ο Μπριγκέλ,με ένα ξόρκι που σκότωσε μια για πάντα το Ροδόλφο.Το κίνητρό του βέβαια δεν ήταν άλλο από το να φροντίσει να είναι ζωντανή η Βερόνικα για να γίνει βασιλιάς ο ίδιος.Η βασιλοπούλα τώρα,δεν έβρισκε λόγια να ευχαριστήσει τον Υάκινθο που την έσωσε,με τον οποίο ήταν στο μεταξύ ερωτευμένη.Για τον Μπριγκέλ ούτε λόγος. Και έτσι άρχισε το ταξίδι της επιστροφής τους.Κάνοντας την ίδια μακριά και επικίνδυνη διαδρομή,κατόρθωσαν τελικά να φτάσουν στο βασίλειο του Κορνάλλιου.Το τι έγινε βέβαια όταν μπήκαν στην αίθουσα του θρόνου,δε λέγεται! «Κορούλα μου!Μονάκριβή μου κόρη!Γύρισες επιτέλους κοντά μου!»κατάφερε να πει ο Κορνάλλιος μέσα από τα δάκρυά του. «Ναι πατέρούλη μου,κι εσύ μου έλειψες!»είπε η βασιλοπούλα τρέχοντας να αγκαλιάσει τον πατέρα της. «Με συγχωρείτε,μεγαλειότατε,που παρεμβαίνω σε μια τέτοια στιγμή,αλλά νομίζω ότι πρέπει να κανονίσουμε τα του γάμου μου με τη Βερόνικα πρώτα»είπε ο Μπριγκέλ στον Κορνάλλιο με κάποια επισημότητα στον τόνο της φωνής του.«Άλλωστε εγώ ήμουν αυτός που σκότωσε το Ροδόλφο,και γενικά οργάνωσε και συνέβαλλε καθοριστικά στο σχέδιο για την ασφαλή απελευθέρωση της κόρης σας και...» «Όχι,μεγαλειότατε,λέει ψέματα!»φώναξε ο Υάκινθος,διακόπτοντας το Μπριγκέλ. «Αυτή,νεαρέ μου,είναι βαριά κατηγορία και το καλό που σου θέλω να μπορείς να την υποστηρίξεις,αλλιώς εγώ ο ίδιος θα διατάξω να θανατωθείς.Θα το είχα κάνει ήδη,αν δεν ήσουν κι εσύ με το Μπριγκέλ στην αποστολή»του είπε ο βασιλιάς. «Μην ανησυχείτε,έχω στοιχεία και μάλιστα πολύ καλά.Καταρχήν,ο Μπριγκέλ ήταν αμμέτοχος σε όλη την αποστολή.Εγώ και μόνον εγώ φρόντιζα για τα πάντα.Εγώ μας γλύτωσα από αμέτρητους κινδύνους.Μάλιστα,το σχέδιο της σωτηρίας της βασιλοπούλας ήταν δικό μου.Εγώ χτύπησα το φρουρό,ενώ ο Μπριγκέλ κρυβόταν.Εγώ προκάλεσα το Ροδόλφο σε μονομαχία,όταν ο Μπριγκέλ προσπαθούσε να βρει τρόπο διαφυγής.Μάγος καθώς ήταν,θα τα κατάφερνε θαυμάσια.Πιο μετά,όταν ο Μπριγκέλ έκανε το ξόρκι και σκότωσε το Ροδόλφο,το έκανε για να μην πάθει κάτι η Βερόνικα και χάσει το θρόνο!»είπε ο Υάκινθος χωρίς να πάρει ανάσα.Επιφωνήματα έκπληξης και αποδοκιμασίας ακούστηκαν σε όλη την αίθουσα και ο Μπριγκέλ χλώμιασε. «Ναι,έτσι ακριβώς!Τον άκουσα μια νύχτα να παραμιλά στον ύπνο του πως το μόνο που ήθελε ήταν να γίνει βασιλιάς!Γι’αυτό προσπαθεί να με σαμποτάρει όλο αυτό τον καιρό,ακόμα και σήμερα.Εγώ ήμουν αυτός που μονομαχούσε με το Ροδόλφο για ώρες,μέχρι που τον νίκησα.Μπορεί,άλλωστε,να επιβεβαιώσει τα λεγόμενά μου και η βασιλοπούλα,που ήταν παρούσα.»έκλεισε την παρουσίαση των στοιχείων ο Υάκινθος.Ο Μπριγκέλ δεν μπορούσε να βγάλει άχνα,γιατί δεν είχε τι να πει.Έτσι,μίλησε η Βερόνικα. «Πατέρα,ο Υάκινθος έχει σε όλα δίκιο.Επιβεβαιώνω όλα του τα λεγόμενα και σε παρακαλώ,αν πραγματικά με αγαπάς,μην αφήσεις τον Μπριγκέλ να με παντρευτεί,παρά δώσε το χέρι μου και την ευχή σου στον Υάκινθο!»* «Φυσικά και σε αγαπώ κόρη μου!»είπε ο Κορνάλλιος«και σε πιστεύω.Υάκινθε,έχεις το χέρι της κόρης μου,το βασίλειό μου και την ευχή μου!» Και έτσι,ο υπηρέτης Υάκινθος-που δεν ήταν πια υπηρέτης,αλλά βασιλιάς-παντρεύτηκε την αγαπημένη του Βερόνικα.*Όσο για τον Μπριγκέλ,ο Κορνάλλιος τον εξόρισε για πάντα από το βασίλειό του.Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Τέλος