Λογοτεχνικός και κινηματογραφικός Περίπατος στην Πλάκα γεμάτος ιστορίες αγάπης

Το Σάββατο 16 Ιουνίου στις 18.30 το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης οργανώνει έναν περίπατο στην Πλάκα, γεμάτο ιστορίες αγάπης κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης.

Ιστορίες πραγματικές και φανταστικές, ιστορίες που πέρασαν στον κινηματογράφο και στη λογοτεχνία. Ποιήματα, μυθιστορήματα, σενάρια…

Από τη Μενεξεδένια Πολιτεία στον Μιμήκο και τη Μαίρη κι από τη Σοφία Λασκαρίδου και τον Περικλή Γιαννόπουλο μέχρι τους μοναχικούς περιπάτους του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, τα ποιήματα του Δροσίνη, τα πάθη του Παλαμά, τη γνωριμία της Μαρώς με τον Γιώργο Σεφέρη, ο έρωτας είναι ο πρωταγωνιστής.   

Στο τέλος του περιπάτου μας, στην αυλή του Μουσείου θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε αποσπάσματα από κινηματογραφικές ταινίες που έχουν γυριστεί στην Πλάκα

Οδηγός μας σε αυτό το ρομαντικό ταξίδι ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Κώστας Στοφόρος.

Η συμμετοχή κοστίζει 10 ευρώ και περιλαμβάνει εκτός από τον περίπατο και ελεύθερη είσοδο στο Μουσείο

Για ομάδες των πέντε ατόμων και άνω προβλέπεται έκπτωση 20%

Απαραίτητη η κράτηση θέσεων: info@ekedisy.gr

Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης, Τριπόδων 23 -Πλάκα, Στάση Μετρό Ακρόπολη. Τηλ. 2103250341

Ο περίπατος αφιερώνεται στον φίλο από το Καρλόβασι της Σάμου Λουκά Τζόγια. 

Στην ποιητική του συλλογή που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τίτλο "Αποσπάσματα καλών τρόπων" (εκδόσεις Κύφαντα), περιλαμβάνεται και το ποίημα "Χαμένος μύθος", που εμπνεύσθηκε από περσινό μας περίπατο στην Πλάκα, ενώ ο τίτλος είναι αναφορά στο βιβλίο μου "Ο χαμένος μύθος του Αισώπου" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας.

Όσοι έχουν έρθει σε περίπατο θα διαβάσουν καλύτερα τις αναφορές που κάνει

Το ποίημα:

Ο χαμένος μύθος

Θ' ανατέλλω ανάμεσα στις μαύρες πέτρες.
Στ' απλωμένα κρέατα της πόλης.
Το χτικιό του βασιλιά εθέλησε παλάτι.
Τα λασπωμένα γόνατα των μαύρων γυναικών.
Στη θέα του σπασμένου καραβιού,
ποιητές τραγουδούν γεροντοφόρους έρωτες.
Σε ποια πτώση "κλείνεις" το φαίνεται;
Επιζώντες γκρεμισμένων κήπων και σπίτια
που δεν θελήσανε να κατοικηθούν από θνητούς.
Σκουριασμένη κι άτεχνη η ασπρόμαυρη Ανάφη.
Δωσ' μου μιαν αποζημίωση να φύγω απ' τα χρόνια
που ταξίδευα με έρωτα και κάματο,
που σού ' γραψα ότι δεν μπορώ πια να σ' αγαπώ
και πρέπει συ ν' αποφασίσεις αν θα σ' αγαπώ,
γιατί με πήρε ο χρόνος
και δεν έχασα ούτε μια μέρα
δίπλα στις γλάστρες μου,
στο μικρό τραπέζι απέναντι απ' τον βράχο.
Στις πυρωμένες αυγές, σου έγραφα παιδικά μυστικά
της ζωής. Τα γράμματά μου στις καγκελόφραχτες
γειτονιές σπάρθηκαν κι ο ήλιος των μεθυσμένων
αρχοντικών δεν έδυσε ποτέ.
Είμαι κάπου εκεί,
σαν στοιχειό γυροφέρνω την άστατη αυλή.
Τώρα που έχουμε φύγει,
είμαστε νέοι να ξαναερωτευθούμε...

Από την παρουσίαση του βιβλίου