Προ-τελευταίο μάθημα στο εργαστήριό μας "Ο κόσμος της Ζωρζ σαρή" και ζήτησα από τα παιδιά να γράψουν ιστορίες μυστηρίου χρησιμοποιώντας ως ήρωες μέλη της ομάδας μας.
Τα ήθελα και τα ...έπαθα
Ο υπερρεαλιστής της παρέας, ο Σωκράτης Τυροκομάκης έγραψε μια ιστορία που μας έκανε να ξεκαρδιστούμε στα γέλια!
Απολαύστε την
Ο τροφοκλέφτης
Μια φορά και μια νύχτα, στο νησί της Άνδρου μια παρέα παιδιών γιόρταζε επειδή είχε μόλις τελειώσει το σχολείο. Είχαν πίτσα, σουβλάκια, χάμπουργκερ και παγωτό.
Γύρω στις 10 το βράδυ είχε μείνει μόνο 1 κομμάτι πίτσας, και η παρέα έκανε μια συμφωνία, ο τελευταίος που θα πήγαινε για ύπνο θα έτρωγε το τελευταίο κομμάτι.
Έμειναν ξύπνιοι όλοι για πολύ ώρα, το μόνο που ήθελαν ήταν το τελευταίο κομμάτι πίτσας. Άλλα σιγά σιγά κοιμόντουσαν περισσότεροι, μέχρι που είχε μείνει όρθια μόνο η Ευγενία. Πήγε εκεί που ήταν η πίτσα και όχι μόνο την πίτσα δεν βρήκε αλλά ούτε το πιάτο. Κατευθείαν τους ξύπνησε όλους και κατηγόρησε τη Σοφία, όλοι άρχισαν να κατηγορούν ο ένας τον άλλο.
Τότε όμως συμφώνησαν σε κάτι, να στήσουν ενέδρα. Πήγαν και άφησαν μια μπάλα παγωτό έξω και κρύφτηκαν, όμως μετά από λίγο άρχισαν να τσακώνονται πάλι, κατηγορώντας πάλι ο ένας τον άλλο.
Όμως όταν κοίταξαν προς το μέρος του παγωτού, είχε εξαφανιστεί. Τότε τα παιδιά και ανακουφίστηκαν επειδή δεν ήταν ο ένοχος ένας από αυτούς αλλά και οργισμένοι αφού τους λήστεψαν πάλι.
Τότε την επόμενη μέρα ο Στέλιος μόνος του όσο οι υπόλοιποι κοιμόντουσαν πήγε και άφησε ένα χάμπουργκερ έξω και κρύφτηκε μόνος του, έμεινε πολύ ώρα μέχρι που είδε έναν άνδρα να μπαίνει και να αρπάζει ένα χάμπουργκερ, ο Στέλιος αναγνώρισε τον άνδρα, ήταν ο συγγραφέας ο Κώστας Στοφόρος.
Αναρωτήθηκε γιατί ένας συγγραφέας να έκλεβε φαγητό από μερικά παιδιά, αλλά δεν είχε χρόνο να σκεφτεί, φώναξε στον συγγραφέα και του συγγραφέα του πέφτει το φαγητό και τρέχει μακριά. Την επόμενη μέρα άρχισαν να κλειδώνουν την πόρτα, για να μην πέσουν θύμα ξανά του τροφοκλέφτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου