Μια ζαβολιά ...στην ελιά

 Μια ακόμη ιστορία από το εργαστήριό μας για τον Αντώνη Σαμαράκη, με χιούμορ και σκανδαλιές!

ΜΙΑ ΖΑΒΟΛΙΑ….ΣΤΗΝ ΕΛΙΑ

του Παναγιώτη Βλαχογιάννη

 

Τα δυο αγόρια έτρεχαν ξέγνοιαστα στη αυλή του μεγάλου κίτρινου σπιτιού, έπαιζαν κυνηγητό, κρυφτό, μπάλα, πόλεμο…. Έτσι περνούσαν όμορφα τις ελεύθερες ώρες τους στο χωριό τους, στο νησί.

Την ημέρα εκείνη, ο Νίκος που ήταν ο μεγάλος, ήθελε να παίξουν κρυφτό και σκέφτηκε να κάνει πλακά στο μικρό του αδελφό, τον Ιάκωβο.

- Ιάκωβε θέλεις να παίξουμε κρυφτό;

- Ναι, του απάντησε ο Ιάκωβος.

- Ωραία, κλείσε τα ματιά σου και πήγανε στην ελιά, εσύ θα τα φυλάς! Μέτρα ως το εκατό, χωρίς ζαβολιές!

Ο Ιάκωβος άρχισε να μετρά, 5 - 10 - 15…..100, φτου και βγαίνω και οποίον πιάσω δε με νοιάζει! Ανοίγει τα ματιά ο Ιάκωβος και αρχίζει να ψάχνει στην αυλή, κάτω από το φορτηγάκι, πίσω από τα βαρέλια, μέσα στην αποθήκη, πουθενά! Άφαντος ο Νίκος. Ο Ιάκωβος άρχισε να φωνάζει: Νίκο βγες, που είσαι, δε μπορώ να σε βρω! Περάσαν πέντε λεπτά, δέκα, τίποτα…

Ο Ιάκωβος άρχισε να ανησυχεί. Ξαναφώναξε: Νίκο ας τις ζαβολιές, δεν έχει άλλο πλακά αυτό που κάνεις! Τίποτα… Ανήσυχος, κάθισε κάτω από την ελιά. Άρχισε να φοβάται. Δάκρυα κυλήσαν από τα μάτια του, ήταν έτοιμος να τρέξει στους γονείς του, να τους πει για την εξαφάνιση του Νίκου. Ξαφνικά βροχή από ελιές άρχισαν να πέφτουν στο κεφάλι του! Σηκώνει το κεφάλι του να δει τι συμβαίνει και ξαφνικά ακούγεται ένα κρατς και ένα κλαδί προσγειώνεται και πάνω του ο Νίκος! Ο Ιάκωβος γελώντας και σκουπίζοντας τα μάτια του φωνάζει: Φτου! Ένας Νίκος ζαβολιάρης!!!!