Σάββατο 20 Απριλίου 2019

Ιστορίες Εν Πλω: Το κομματάκι μου

Αποτέλεσμα εικόνας για Διγαλάκης φωτογράφος
Φωτογραφία: Γιώργος Διγαλάκης


"Δύσκολα αντίο" το θέμα της εργασίας και οι ιστορίες που ξεπήδησαν από το Σεμινάριο στο Βιβλιοπωλείο "Εν Πλω" ήταν η μια καλύτερη από την άλλη.
Αυτή που ακολουθεί νομίζω θα συγκινήσει πολύ ειδικά όσους είναι γονείς

Το κομματάκι μου

της Μαριλένας Τζαννετάτου

Αυτή ήταν πάντα εδώ. Μάλλον ήταν εδώ και δούλευε για μένα πριν καν το καταλάβω. Πριν να θυμάμαι οτιδήποτε. Όταν όλα ήταν ένα άσπρο κενό.
Ήταν εδώ την πρώτη φορά που αντίκρυσα το φως και τα πρόσωπα των γονιών μου. Όταν θήλαζα τη μάνα μου και όταν κοιμόμουν. Χτυπούσε ρυθμικά στο στήθος μου στα πρώτα μου βήματα και όταν δοκίμαζα για πρώτη φορά παγωτό. Όταν έπαιζα κυνηγητό με τους φίλους στη γειτονιά και όταν γουργούριζε η γάτα μου στην αγκαλιά μου. Ένιωθα τους χτύπους της σε όλο μου το κορμί όταν ξυπνούσα στη μέση της νύχτας από κάποιο τρομακτικό όνειρο αλλά και όταν ήμουν αδιάβαστη και η δασκάλα μου ζητούσε να σηκωθώ στον πίνακα.

Αυτή πάντα εκεί, πιστή στο έργο της και εγώ την παρατηρούσα πού και πού ανάλογα με τη μουσική της…
Όταν πήγα Γυμνάσιο κατάλαβα γιατί οι ερωτευμένοι σχηματίζουν καρδούλες οπουδήποτε! Γιατί την ακούν οπουδήποτε και οποτεδήποτε σκεφτούν τον αγαπημένο τους. Όπως και όταν ακούς το αγαπημένο σου τραγούδι, ή όταν είσαι με αγαπημένους φίλους και γελάς τόσο πολύ που δεν σου μένει ανάσα!
Όταν έφυγα από το σπίτι μου για σπουδές χτυπούσε λυπημένα για αυτό που άφηνα πίσω μα και γεμάτη προσμονή για το καινούριο που έρχεται…
Και είχε δίκιο! Σε πόσες βόλτες, σε πόσα ταξίδια και άγνωστα μέρη με έχει συνοδεύσει ακούραστη και γεμάτη ρυθμό. Σε πάρτι, σε σινεμά, σε μουσεία, σε πανεπιστήμια, σε παραλίες, σε καφετέριες και σε δρόμους. Σε μέρες, σε νύχτες, σε χειμώνες και καλοκαίρια. Γεμάτα ξεγνοιασιά και ευφορία.
Αλλά και σε στενοχώριες… όταν πέθαναν τα δυο μου χρυσόψαρα ανήμερα των γενεθλίων μου, όταν έχασα άδικα έναν φίλο μου για πάντα ή όταν τσακωνόμουν με την κολλητή μου και λέγαμε ότι δεν θα ξαναμιλήσουμε ποτέ και μέσα σε λίγα λεπτά ήμασταν πάλι ξαπλωμένες στο πάτωμα από τα γέλια …
Παντού και πάντα η καρδούλα μου η πιστή είναι εδώ και χτυπάει για μένα. Ή για να το πω σωστά, και για μένα!
Γιατί υπήρξε μία μέρα, μια μοναδική μέρα που κατάλαβα ότι η καρδιά μου δεν θα χτυπά πια μόνο για μένα. Όμως δεν ήμουν ούτε εγώ ούτε αυτή προετοιμασμένες για αυτό που επρόκειτο να μας συμβεί.
Ήμουν έγκυος, στο πρώτο μου παιδί. Το ήθελα πολύ και ανυπομονούσα να το γνωρίσω. Έκανα όνειρα πολλά για το πως θα μοιάζει, τι θα του αρέσει, πώς θα παίζουμε. Φοβόμουν όμως κιόλας. Θα είμαι καλή μαμά; Θα με αγαπήσει; Θα του αρέσει η παρέα μου;
Λίγες μέρες πριν γεννηθεί θυμάμαι τον εαυτό μου να κλαίει. Ήμουν τόσο χαρούμενη και ταυτόχρονα θρηνούσα. Πριν καν να γνωρίσω αυτό το υπέροχο πλάσμα ήξερα ότι θα του ανήκει ένα κομματάκι από την καρδιά μου. Και δεν είναι εύκολο να παραδίνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου. Ειδικά ένα κομμάτι που έχετε κάνει απίθανη παρέα! Έτσι κι έγινε. Η παρέα μεγάλωσε και από δύο γίναμε τρεις. Και ένα κομμάτι της καρδιάς μου ανήκει στο γιο μου. Και είναι δύσκολο να ξέρεις ότι ένα κομμάτι σου κυκλοφορεί ελεύθερο εκεί έξω, αλλά ταυτόχρονα είναι υπέροχο. Γιατί δεν είσαι μείον ένα κομμάτι. Είσαι συν ένα κομμάτι. Δεν μου πήρε κάτι. Εγώ του έδωσα. Αλλά μου δίνει και αυτός. Αγάπη, γέλιο, περηφάνια, φαντασία, ξεγνοιασιά…
Και αφού το δοκίμασα και ξέρω ότι είναι δύσκολο, ξέρω όμως ότι είναι και ωραίο. Και έτσι θέλησα να το ξανακάνω. Και πάλι όταν πλησίαζε ο καιρός να γεννήσω το κορίτσι μου, έκλαψα. Έκλαψα γιατί ήξερα ότι θα είχα άλλο ένα κομμάτι μου να γυρνά εκεί έξω ελεύθερο. Και αν πονάει, θα πονάω. Και αν γελάει, θα γελάω. Και έτσι είναι. Δεν είναι εύκολο. Είναι δύσκολο και υπέροχο. Και νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη για αυτά τα κομματάκια μου. Και ξέρω ότι ακόμα και όταν σταματήσει η καρδιά μου να χτυπά, και είναι πάλι όλα ένα άσπρο κενό, όλο και κάποιο κομματάκι της θα συνεχίζει το μοναδικό ρυθμικό ταξίδι του.

-----------------------------------------------------------------------------



ΥΓ. (Δικό μου) Αξίζει να συμπληρώσω ότι η Μαριλένα Τζαννετάτου είναι Πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια PET (Parent Effectiveness Training), TET(Teacher Effectiveness Training) 
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας Συνθετικής Προσέγγισης (dip. couns. COSCA)
Ειδική Παιδαγωγός (ΔΙΕΚ) και οργανώνει το "Εργαστήρι του Αποτελεσματικού Γονέα"

Το εργαστήρι είναι βιωματικό και αφορά γονείς παιδιών όλων των ηλικιών. Περιλαμβάνει διαλέξεις, ενώ παράλληλα δίνεται έμφαση σε πρακτικές ασκήσεις, role plays, συζητήσεις και ανταλλαγές απόψεων και εμπειριών.

Στόχος του είναι να εφοδιάσει τους γονείς με τις απαραίτητες δεξιότητες, ώστε να αναθρέψουν τα παιδιά τους με τρόπο που θα προάγει το αίσθημα της υπευθυνότητας, της αυτονομίας, της αυτοπειθαρχίας, της συνεργασίας, του κοινωνικού ενδιαφέροντος, της αυτοπεποίθησης. Επίσης, στοχεύει στην εξομάλυνση των καθημερινών συγκρούσεων και τη δημιουργία μιας ουσιαστικής και αρμονικής σχέσης βάσει των έμφυτων θετικών στοιχείων που έχει κάθε άτομο.

Το εργαστήριο Εκπαίδευσης Αποτελεσματικού Γονέα πρωτοπαρουσιάστηκε από τον κλινικό ψυχολόγο Dr. Thomas Gordon, και έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως η πρώτη εκπαίδευση για γονείς με βάση τις δεξιότητες επικοινωνίας. Διδάχτηκε σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο γονείς σε 43 χώρες, ενώ το σχετικό βιβλίο «Parent Effectiveness Training» έχει υπερβεί τα 4 εκ. αντίτυπα σε 33 γλώσσες.

Η διάρκεια του εργαστηρίου είναι 30 ώρες. Οι συναντήσεις γίνονται μια φορά την εβδομάδα (τρίωρες συναντήσεις).
Δημιουργούνται πρωινές και απογευματινές ομάδες 3 φορές το χρόνο. (Ιανουάριο, Απρίλιο, Οκτώβριο)

Για δήλωση συμμετοχής σε κάποιο από τα επόμενα εργαστήρια ή για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία, παρακαλώ επικοινωνήστε:
e-mail: mtzannetatou@gmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου