Μάσκες και Χαρταετοί

 Από το εργαστήρι μας για τον Αντώνη Σαμαράκη

Μια μάσκα από τον Παναγιώτη Βλαχογιάννη:

...και δυο ωραίες ιστορίες

Ένας ξεχασμένος χαρταετός

 Του Παναγιώτη Βλαχογιάννη

Ξέρει….Ξέρει καλά πως πλησιάζει η στιγμή που θα ακούσει τα βήματα του παιδιού στις σκάλες. Περιμένει υπομονετικά ένα χρόνο στο υπόγειο τη στιγμή που το παιδί θα τον πάρει στην αγκαλιά του και θα τον πάει στο πιο ψηλό βουνό και από εκεί θα τον αφήσει ελεύθερο να πατάξει μαζί με τα πουλιά.

Εεε! Ακούστηκε η φωνή του ξεχαρβαλωμένου ποδήλατου δίπλα του. «Ξυπνά!!! Πάλι ονειρεύεσαι;» Τότε ακούστηκε και η φωνή του ντενεκέ με το λάδι. «Το αγόρι θα αγοράσει καινούριο χαρταετό!! Πάλιωσες πλέον….Ξεθώριασαν τα χρώματά σου, χάλασαν τα ζύγια σου, κόπηκε η ουρά σου».

Και τότε ένα δάκρυ κύλισε από τα ματιά του χαρταετού.

Ο χρόνος είναι σκληρός με όλους…           

Ο παραδοσιακός χαρταϊτός

Του Δημήτρη Κωνσταντίνου

Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση η σοφίτα χρειάζεται εκκαθάριση και καθάρισμα μόνο σαβούρες υπάρχουν εκεί πάνω και σκόνη. Σας το λέω τόσο καιρό και δεν προθυμοποιείται κανείς! Επί εβδομάδες φώναζε η μαμά να καθαρίσουμε τη σοφίτα, ώσπου δεχτήκαμε κάποια στιγμή και κάναμε τη χάρη της μαμάς.

-          Πω πω σκόνη που έχει εδώ πάνω! Είπε σοκαρισμένος ο μπαμπάς. Πώς θα τα καθαρίσουμε όλα αυτά;

-          Το μάτι δειλό μα το χέρι τολμηρό, όπως λέει και ο σοφός λαός είπε η μαμά.

-           Άντε ξεκινήστε!

Και με το έναυσμα της μαμάς ξεκινήσαμε το καθάρισμα. Μετά από κανά μισάωρο ο μπαμπάς έμεινε ακίνητος.

-          Μετά από λίγο… Δε θα το πιστέψετε τι βρήκα.

-          Τι βρήκες μπαμπά;

-          Βρήκα τον χαρταετό που πέταγε ο παππούς σου γύρω στα 1900 έχω πραγματικά συγκλονιστεί!

-          Είναι ο παραδοσιακός, κλασσικός, γνωστός σε όλους μας  πολύχρωμος χαρταϊτός;

-          Ναι, δες και μόνος σου.

-          ΤΡΟΜΕΡΟΟΟ! Φώναξα έκπληκτος.

Όντως ήταν πολύχρωμος, παραδοσιακός. Άσπρο, κόκκινο, κίτρινο, μπλε, πράσινο, και σκούρο μπλε όμορφα χρωματισμένος σε σχήμα εξαγώνου.

Ήταν συγκλονιστικό! Τελικά είχε δίκαιο η μαμά που επέμενε τόσο να κάνουμε εκκαθάριση στην σοφίτα.

 Την επόμενη μέρα ο μπαμπάς μου είπε ολόκληρη την ιστορία του χαρταιτού. Ο χαρταϊτός λοιπόν ξεκίνησε να πετάει ως μια ιεροτελεστεία καλοτυχίας στην Κίνα το 200 π.Χ και πίστευαν πως όσο πιο ψηλά φτάσει ο χαρταϊτός τόσο πιο καλή τύχη θα έχει το σπιτικό του ανθρώπου που τον πέταγε.

            Έτσι το καθάρισμα στην σοφίτα ήταν η αφορμή για να ανακαλύψουμε και να μάθουμε ένα κομμάτι, μια πτυχή της τεράστιας ιστορίας του χαρταϊτού.