Το μυστικό της Αόρατης Πόλης

Ακουαρέλα, ζωγραφισμένη από τη Στεφανία Βελδεμίρη 
για Έκθεση που πραγματοποιήθηκε το 2015 στο Ιταλικό Ινστιτούτο

Στο Σεμινάριο δημιουργίας παραμυθιού στο Βιβλιοπωλείο Εν Πλω, διαβάσαμε κάποια αποσπάσματα από τις "Αόρατες Πόλεις" του Ίταλο Καλβίνο και στη συνέχεια ο καθένας ανέλαβε να γράψει μια ιστορία με τη δική του Αόρατη Πόλη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στο μικρό παραμύθι που ακολουθεί, τα αποτελέσματα ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, όπως πιστεύω θα διαπιστώσετε κι εσείς διαβάζοντάς το 

Το μυστικό της αόρατης πόλης

της Μαρίας Κουμτσίδου

Ένα ζεστό βράδυ του καλοκαιριού ο κύριος Καγιό , που δεν είχε ταξιδέψει ποτέ στη ζωή του, πήρε την καρό βαλίτσα του και αποφάσισε να γυρίσει όλο τον κόσμο για να βρει την πιο όμορφη πόλη. Με τα πόδια έφτασε το επόμενο κιόλας πρωί στη διπλανή πολιτεία. Μα δυσκολεύτηκε να καταλάβει αν ήταν μέρα ή νύχτα, γιατί τα σπίτια, σαν ψηλά ορθογώνια κουτιά το ένα δίπλα στο άλλο, εμπόδιζαν το φως του ήλιου να φτάσει στους στενούς δρόμους κι όλα τριγύρω του είχαν ένα γκρι χρώμα .

"Αδύνατον να ζήσω εδώ! ", αναφώνησε ο κύριος Καγιό. " Χωρίς ήλιο, η μπουγάδα μου δε θα στεγνώνει ποτέ!", είπε και πήρε το λεωφορείο για την επόμενη πόλη. Μα εκεί έβρεχε συνέχεια. Έβρεχε τόσο πολύ, που οι άνθρωποι φορούσαν ,αντί για καπέλα, ομπρέλες στα κεφάλια τους και είχαν, αντί για ποδήλατα, βάρκες για να μετακινούνται.

"Αδύνατον να ζήσω εδώ!", αναφώνησε ο κύριος Καγιό. " Δεν ξέρω πώς να οδηγώ μια βάρκα", είπε και πήρε το τρένο για την επόμενη πόλη. Μα κι εκεί, δεν ήταν καλύτερα! Η πόλη ήταν γεμάτη αυτοκίνητα, χιλιάδες αυτοκίνητα που πήγαιναν πέρα δώθε σαν τρελά και κόρναραν συνέχεια. Μάλιστα, στο καφενείο που κάθισε για να ξαποστάσει, ο σερβιτόρος του έφερε τον καφέ του ..με το αυτοκίνητο!

"Αδύνατον να ζήσω εδώ!", αναφώνησε ο κύριος Καγιό. "Με τόσο καυσαέριο, φοβάμαι πως ο βήχας μου θα χειροτερέψει", είπε κι ανέβηκε στο πλοίο για τον επόμενο προορισμό του. Η πόλη όμως που συνάντησε ήταν γεμάτη γάτες ! Κάθε κάτοικος είχε από πέντε, εκτός από τους πιο πλούσιους που είχαν 18!

"Αδύνατον να ζήσω εδώ!", αναφώνησε για άλλη μια φορά ο κύριος Καγιό. " Είμαι αλλεργικός στις γάτες και καλά θα κάνω να φύγω το συντομότερο."

Όσες πόλεις κι αν επισκέφτηκε ο κύριος Καγιό, πάντοτε έβρισκε κάτι στραβό: στη μια έκανε πολύ κρύο κι είχε ξεχάσει να πάρει το μπουφάν του, στην άλλη πολλή ζέστη και θα διψούσε συνέχεια, στην επόμενη είχε πολλή ησυχία και φοβήθηκε ότι θα ενοχλούσε όταν  θα έπαιζε την τρομπέτα του. Κι όπως ήταν απελπισμένος, κάθισε να ξεκουραστεί στην άκρη ενός δρόμου. Εκεί, τον πλησίασε ένας περίεργος γεράκος με το μπαστούνι του . 

Ο κύριος Καγιό του διηγήθηκε την ιστορία του και τότε ο γεράκος του ζήτησε να τον ακολουθήσει μέχρι την πόλη του, που ήταν σίγουρα η πιο όμορφη από όλες τις πόλεις του κόσμου. 

Κι αφού περπάτησαν 8 ώρες και 8 λεπτά ακριβώς,έφτασαν σε ένα ξέφωτο και ο γεράκος είπε στον κύριο Καγιό: "Φτάσαμε!" Ο κύριος Καγιό όμως δεν έβλεπε τίποτα. "Μα εδώ δεν υπάρχει καμία πόλη!", αναφώνησε.  "Μα φυσικά", είπε ο γεράκος, "Η πόλη μου είναι αόρατη! Θα τη δεις, μόνο όταν χρησιμοποιήσεις τη φαντασία σου και πιστέψεις σε αυτήν!"  

Έτσι κι έγινε! Ο κύριος Καγιό έκλεισε τα μάτια του και φαντάστηκε την πιο όμορφη πόλη, που για εκείνον ήταν μια πόλη φτιαγμένη από όλα τα χρώματα! 

Κι όταν τα ξανάνοιξε, ήδη άρχισαν να εμφανίζονται μπροστά του τα πρώτα χρωματιστά σπίτια. Κι όσο περισσότερο πίστευε, τόσο πιο ορατή γινόταν η πόλη του: μπλε και κόκκινοι δρόμοι, ένα πράσινο συντριβάνι, χρυσές μηλιές με ασημένια μήλα, πουά παπαγάλοι... Δεν ήταν όμως και εύκολη δουλειά' για να είναι αληθινή και ορατή η πόλη του, έπρεπε να πιστεύει σε αυτήν με όλη του τη δύναμη! Μια μέρα, φανταστείτε, δεν πίστεψε πολύ κι ενώ περπατούσε σε μια μωβ γέφυρα, αυτή εξαφανίστηκε, και ο κύριος Καγιό κόντεψε να πέσει μέσα στην κίτρινη λίμνη!

Με τον καιρό, κι άλλοι άνθρωποι μάθανε το μυστικό για την αόρατη πόλη που μπορείς να τη δεις μόνο αν πιστέψεις σε αυτήν, κι ήρθαν και ζήσανε όλοι μαζί σε μια πόλη που για έναν ήταν φτιαγμένη από σοκολάτα, για άλλον από κομφετί, για ένα άλλο από μουσική...αναλόγως σε τι πίστευε ο καθένας.

Κυριακή των Βαΐων: Περίπατος για όλη την οικογένεια

Κυριακή των Βαΐων

Περίπατος για όλη την οικογένεια

Τη Κυριακή των Βαΐων - 21^η Απριλίου - στις 12 το μεσημέρι, το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης οργανώνει έναν περίπατο για όλη την οικογένεια, όπου θα γνωρίσουμε τις εκκλησίες της Πλάκας και την ιστορία τους.  

Ξεκινώντας από την οδό Τριπόδων,  θα μάθουμε:

-Ποια εκκλησία συνδέεται με τον Αθανάσιο Διάκο

-Που βρίσκεται η πιο ιστορική καμπάνα της Αθήνας

-Ποιο Μοναστήρι συνέβαλε στο Κίνημα του Φιλελληνισμού

-Ποια εκκλησία ήταν πηγή έμπνευσης για τον Άγγελο Τερζάκη

-Σε ποια εκκλησία μπορεί να δει κανείς την πιο εκπληκτική έκθεση γλυπτικής

-Ποιος χώρος συνδέεται με το Πάσχα και το Άγιο Φως

-Ποιες είναι οι νησιώτικες εκκλησίες της πόλης

Υπεύθυνος προγράμματος Κώστας Στοφόρος, δημοσιογράφος -συγγραφέας

Η συμμετοχή κοστίζει 10 ευρώ και περιλαμβάνει εκτός από τον περίπατο ξενάγηση στο Μουσείο

Για ομάδες των πέντε ατόμων και άνω προβλέπεται έκπτωση 20%

Απαραίτητη η κράτηση θέσεων: info@ekedisy.gr

Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης, Τριπόδων 23 -Πλάκα, Στάση Μετρό Ακρόπολη. Τηλ. 2103250341

Ένα κουτί θάλασσα ...Εν Πλω!

Ένα κουτί θάλασσα

Το Βιβλιοπωλείο Εν Πλω (Χαριλάου Τρικούπη 6, Αθήνα) και οι εκδόσεις Μίνωας σας καλούν την Πέμπτη 18 Απριλίου στις 8 το βράδυ στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Κώστα Στοφόρου «Ένα κουτί θάλασσα» το οποίο διαδραματίζεται στη Λέσβο.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

Βασίλης Βαλάκος -Πρόεδρος Συνδέσμου Πλωμαριτών Αττικής “Βενιαμίν Λέσβιος”

Άντα Ζαφειρέλη -Πρόεδρος Παγγεραγωτικού Συλλόγου Μυτιλήνης -Αθηνών

Μαρία Νικολαράκη -Φιλόλογος

Και ο συγγραφέας του βιβλίου Κώστας Στοφόρος

Τη συζήτηση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Τζέλα Παυλάκου

Αποσπάσματα θα διαβάσουν μαθητές του 4^ου Γυμνασίου Ηρακλείου Αττικής

Μετά τη συζήτηση θα γευθούμε ούζο -προσφορά της ποτοποιίας Βαρβαγιάννη από το Πλωμάρι της Λέσβου

Η υπόθεση

Όταν ο πατέρας του Μάριου και της Λυδίας παίρνει ξαφνικά μετάθεση για το Πλωμάρι της Λέσβου, τα δυο αδέρφια, αντιδρούν με εντελώς διαφορετικό τρόπο: το αγόρι χαίρεται αλλά το κορίτσι οργίζεται. Ωστόσο είναι καλοκαίρι και οι εκπλήξεις στο νησί, που έχει υμνηθεί από τόσους ποιητές και πεζογράφους, διαδέχονται η μια την άλλη.

Σύντομα θα ανακαλύψουν τη φύση και την ιστορία της Λέσβου, θα μάθουν για τη Σαπφώ, τον Αλκαίο, τον Θεόφιλο, τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Ηλία Βενέζη και θα βαδίσουν στα χνάρια του Δάφνι και της Χλόης.

Με σημείο αναφοράς την Παναγιά τη Γοργόνα του Στρατή Μυριβήλη, ξετυλίγεται μια σύγχρονη ιστορία γεμάτη μυστήριο και περιπέτεια.

Ποιοι εκμεταλλεύονται τη θάλασσα, καταστρέφοντας το περιβάλλον;

Τι είναι η ήπια αλιεία και το πρόγραμμα της Greenpeace «Ένα κουτί θάλασσα»;

Είναι δυνατόν μέσα στο σκοτάδι να ανθίσει και η πρώτη, αξέχαστη αγάπη;

Οι νέες γενιές τιμούν τις παλαιότερες στον Ιανό

Το Σάββατο 20 Απριλίου στον ΙΑΝΟ, μου έγινε η πολύ μεγάλη τιμή να απονείμω βραβείο σε μια από τις σημαντικότερες μας συγγραφείς, τη Λότη Πέτροβιτς.
Είναι στην ομάδα εκείνη των ανθρώπων του παιδικού βιβλίου που έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τα όσα έχω κάνει στον χώρο αυτό...
Ψυχή της εκδήλωσης, του θεσμού αυτού των βραβείων που εγκαινιάστηκε την περασμένη χρονιά και της Ομάδας "Βιβλιοπαρουσιάσεις -Κριτικές" είναι η κυρία Γιούλη Τσακάλου, την οποία ευχαριστώ ιδιαιτέρως για την τιμή....

Αντιγράφω τη σχετική ανάρτηση:

Η βιβλιοφιλική ομάδα ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ, διοργανώνει στον ΙΑΝΟ Αθήνας (IANOS, την ετήσια συνάντηση των αναγνωστών/μελών της, την Παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας Βιβλίου!

🗓 Σάββατο 20 Απριλίου 2019 ⏰ 14:00 - 16.00 μμ
📇 Παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας Βιβλίου
📌 Βιβλιοπωλείο IANOS

Σκοπός, του θεσμού πλέον στο χώρο του βιβλίου, είναι η άμεση επαφή των αναγνωστών-μελών μεταξύ τους αλλά και με τους συγγραφείς. Απόδειξη αυτής της ανάγκης είναι οι συναντήσεις των προηγούμενων ετών (2017, 2018) τις οποίες τίμησαν πλήθος μελών, αναγνωστών εκδοτών και συγγραφέων.

❝ Η αξία αυτών των συναντήσεων αλλά και των απονομών, έγκειται στο ότι πηγάζουν από τους ίδιους τους αναγνώστες, δεν είναι μία διοργάνωση κάποιου επίσημου φορέα του εκδοτικού χώρου ❞

🔴 Οι νέες γενιές τιμούν τις παλαιότερες!

Και στη φετινή συνάντηση, συνεχίζεται το ένθετο που εγκαινιάστηκε το 2018, η «απονομή τιμητικής πλακέτας» σε προσωπικότητες για τη συνολική προσφορά τους στα ελληνικά γράμματα, υπό το σκεπτικό της ευγνωμοσύνης των γενεών.

Έτσι, νεότεροι λογοτέχνες βραβεύουν παλαιότερους, λογοτέχνες που επηρέασαν τους ίδιους αλλά και χαρακτηρίζουν το νεότερο ελληνικό πολιτισμό.

⏺ Ο συγγραφέας Νίκος Χρυσός τιμά την Ευγενία Φακίνου (Ευγενία Φακίνου | Evgenia Fakinou).
⏺ Ο συγγραφέας Μάκης Τσίτας (Makis Tsitas) τιμά τον Μάνο Κοντολέων (Manos Kontoleon).
⏺ Ο συγγραφέας Κώστας Στοφόρος (Kostas Stoforos) τιμά την Λότη Πέτροβιτς (Loty Petrovits).
⏺ Η συγγραφέας Μαρία Ρουσάκη (Maria Rousakis) τιμά την Μαρία Παπαγιάννη.

Κατά τη διαδικασία, οι συγγραφείς των νεότερων γενεών μιλούν για λίγα λεπτά για τον λογοτέχνη που βραβεύουν, παρουσιάζουν περιεκτικά το έργο τους, πως τον βλέπουν οι ίδιοι και πως τους επηρέασε στη δική τους λογοτεχνική πορεία. Στη συνέχεια απονέμουν προσωπικά την αναμνηστική πλακέτα.

Στη φετινή συνάντηση εγκαινιάζεται το «ειδικό βραβείο», μία διάκριση σε έναν άνθρωπο των γραμμάτων ο οποίος ξεχώρισε την προηγούμενη χρονιά για το έργο του.

⏺ Η συγγραφέας Λότη Πέτροβιτς (Λότη Πέτροβιτς-Loty Petrovits) απονέμει το ειδικό βραβείο στον Αλέξανδρο Δαμουλιάνο (Αλέξανδρος Δαμουλιάνος).

Προσκαλούνται λοιπόν όλοι, αναγνώστες και συγγραφείς, να παραβρεθούν στην εκδήλωση για να τιμήσουμε την ημέρα μέσα από τους ανθρώπους των γραμμάτων.

Στο μουσικό μέρος τη συνάντησης συμμετέχουν:
⏺ Γιάννης Λεκόπουλος (Giannis Lekopoulos / Γιάννης Λεκόπουλος), τραγούδι
⏺ Αρετή Κοκκίνου, κιθάρα
⏺ Μαρία Νίττη, ακκορντεόν

Πληροφορίες:
⏺ Γιούλη Τσακάλου
⏺ ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ
⏺ Τηλ. 6946-904844

Η συγκέντρωση θα καλυφθεί δημοσιογραφικά και τηλεοπτικά με Live Streaming, από το Bookia (http://www.bookia.gr).

Ένα κουτί θάλασσα στον Άλιμο

Οι εκδόσεις Μίνωας σε συνεργασία με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Αλίμου σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου
του Κώστα Στοφόρου - Kostas Stoforos, "Ένα κουτί θάλασσα",
τo Σάββατο 30 Μαρτίου, στις 11:30, στον χώρο της βιβλιοθήκης (Λεωφόρος Ιωνίας 24, Άλιμος, τηλ.: 210 9833399).

Σας περιμένουμε όλους!

Η υπόθεση

Όταν ο πατέρας του Μάριου και της Λυδίας παίρνει ξαφνικά μετάθεση για το Πλωμάρι της Λέσβου, τα δυο αδέρφια, αντιδρούν με εντελώς διαφορετικό τρόπο: το αγόρι χαίρεται αλλά το κορίτσι οργίζεται. Ωστόσο είναι καλοκαίρι και οι εκπλήξεις στο νησί, που έχει υμνηθεί από τόσους ποιητές και πεζογράφους, διαδέχονται η μια την άλλη.

Σύντομα θα ανακαλύψουν τη φύση και την ιστορία της Λέσβου, θα μάθουν για τη Σαπφώ, τον Αλκαίο, τον Θεόφιλο, τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Ηλία Βενέζη και θα βαδίσουν στα χνάρια του Δάφνι και της Χλόης.

Με σημείο αναφοράς την Παναγιά τη Γοργόνα του Στρατή Μυριβήλη, ξετυλίγεται μια σύγχρονη ιστορία γεμάτη μυστήριο και περιπέτεια.

Ποιοι εκμεταλλεύονται τη θάλασσα, καταστρέφοντας το περιβάλλον;

Τι είναι η ήπια αλιεία και το πρόγραμμα της Greenpeace «Ένα κουτί θάλασσα»;

Είναι δυνατόν μέσα στο σκοτάδι να ανθίσει και η πρώτη, αξέχαστη αγάπη;

Σήμερα στο Χαλάνδρι: Η θυσία των Μικρασιατών το 1821

Η θυσία των Μικρασιατών το 1821

Όταν διαβάζουμε για την Επανάσταση του ’21 στα σχολικά βιβλία ιστορίας -και όχι μόνο- είναι σα να μη συνέβη τίποτε στην Κωνσταντινούπολη και στη Μικρά Ασία εκείνη τη εποχή. 

Ο Σύνδεσμος Μικρασιατών Κωνσταντινουπολιτών Ρίζες, με μια εκδήλωσή του θέλει να φωτίσει αυτή την άγνωστη πτυχή της Επανάστασης. 

Την Κυριακή, 24 Μαρτίου στις 7 το απόγευμα, οργανώνει εκδήλωση με θέμα «Η θυσία των Μικρασιατών το 1821 μέσα από πηγές» στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ιερού Ναού Αγίας Άννης Χαλανδρίου, σε συνεργασία με την Ενορία. 

Ομιλήτρια θα είναι η γνωστή ιστορικός -φιλόλογος Αρχοντία Παπαδοπούλου, συγγραφέας του βιβλίου «Η συμβολή των Ελλήνων της καθ’ ημάς Ανατολής στην Παλιγγνεσία του 1821», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λεξίτυπον.

Λουκάς Αξελός: Ρήγας Βελεστινλής – Ο πατέρας της Ελληνικής Ανεξαρτησίας

Λουκάς Αξελός:

Ρήγας Βελεστινλής – Ο πατέρας της Ελληνικής Ανεξαρτησίας

Τη Τρίτη 2 Απριλίου στις 7 το απόγευμα το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης και οι Eκδόσεις Στοχαστής σάς προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Λουκά Αξελού «Ρήγας Βελεστινλής -Ο πατέρας της Ελληνικής Ανεξαρτησίας».

Για το βιβλίο θα μιλήσουν η διευθύντρια του Μουσείου Δρ. Ευαγγελία Κανταρτζή ο και ο συγγραφέας του βιβλίου Λουκάς Αξελός.

Συντονίζει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Κώστας Στοφόρος

Για το βιβλίο

Ο Ρήγας κατέχει μια διαχρονικά δεσπόζουσα θέση στην ψυχή του ελληνικού λαού, θεωρούμενος -και δικαίως-, το αφετηριακό ορόσημο και οδόσημο της ελληνικής νεωτερικότητας.

Αυτή είναι η βασική διαπίστωση των πολύχρονων ερευνών που διεξήγαγε ο συγγραφέας, σχετικά με τον Ρήγα και την εποχή του. Η τεκμηρίωση, αυστηρά στηριγμένη στην έρευνα των πηγών και τα ιστορικά στοιχεία και ντοκουμέντα, επιβεβαιώνει το συμπέρασμα που συμπυκνώνεται στο βιβλίο αυτό, ότι ο Ρήγας αποτελεί τον κατεξοχήν πόλο θετικής αναφοράς για τον νεότερο ελληνισμό, τον προπαρασκευαστή, αρχιτέκτονα και πατέρα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας και Δημοκρατίας.

Ο Ρήγας όμως δεν υπήρξε, κατά τον συγγραφέα, μόνον πατέρας της Ελληνικής Ανεξαρτησίας. Υπήρξε και πατέρας του ελληνικού ριζοσπαστισμού. Είναι αυτός που επεδίωξε συνειδητά την ταύτιση των ιδεών με τα έργα. Ως αυθεντικός επαναστάτης ήταν σε θέση να κατανοήσει, ότι ο ριζοσπαστισμός του θα ήταν έννοια χωρίς περιεχόμενο αν δεν ακολουθούσε την οδυνηρή οδό επιβεβαίωσής του· την οδό της άμεσης δράσης.

Αυτή η κριτικά θεμελιωμένη βούληση για την αναγκαιότητα ταύτισης λόγου και έργου, εκφράστηκε με υποδειγματική συνέπεια και καθαγιάστηκε με το αίμα του, δίνοντάς του ένα διαρκές προβάδισμα στο να είναι ένας από τους λίγους εκείνους Νεοέλληνες, που το έργο τους έκαναν επαναστατική πράξη.

Αυτά τα εξαιρετικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν και αποσαφηνίζουν τον αποφασιστικό ρόλο του Ρήγα στα νεοελληνικά δρώμενα αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το βιβλίο αυτό.

Για τον συγγραφέα

Ο Λουκάς Αξελός γεννήθηκε στη Αθήνα. Αποφοίτησε από την Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τα γράμματα και το βιβλίο και διευθύνει από την ίδρυση τους τις εκδόσεις «Στοχαστής» και το περιοδικό «Τετράδια Πολιτικού Διαλόγου Έρευνας και Κριτικής». Επιμελήθηκε, σχολίασε και προλόγισε αρκετά βιβλία Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, ενώ στο συγγραφικό πεδίο οι έρευνες του έχουν επικεντρωθεί στην παρουσίαση και ανάδειξη ορισμένων προσωπικοτήτων της νεότερης ελληνικής ιστορίας, στην μελέτη του Κυπριακού Ζητήματος και στην ανάλυση της εκδοτικής δραστηριότητας και της κίνησης των ιδεών στην Ελλάδα από την δεκαετία του 1960 έως τις μέρες μας. Ταυτόχρονα έχει ασχοληθεί με την κριτική και έχει δημοσιεύσει αρκετά δοκίμια, μελέτες, άρθρα και ποιήματα σε διάφορα βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες.

Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης, Τριπόδων 23 -Πλάκα, Στάση Μετρό Ακρόπολη. Τηλ. 2103250341

"Του Πραματευτή". Αυτή την Παρασκευή από τον "Παραμυθανθό"

Αυτή την Παρασκευή 22 Μαρτίου στην Κεντρική Βιβλιοθήκη Δήμου Αθηναίων, Σταθμός Λαρίσης
"Του πραματευτή"

Παραλογές, παραδοσιακές ρίμες, μοιρολόγια, μουσικές και τραγούδια σμίγουν με την αφήγηση μιας πορείας ζωής, μιας πλάνης. Από την ομάδα αφήγησης Παραμυθανθός. Αφήγηση: Δημήτρης Μάλλης - Καλλιρρόη Μουλά, Μουσική: Δημήτρης Μάλλης: μπάσσο, κιθάρα, φλογέρα, Θωμάς Ζήσης: πλήκτρα, Μπάμπης Αμοιρίδης: τύμπανα
Στα πλαίσια του 6ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΦΗΓΗΣΗΣ
«ΑΘΗΝΑ…ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ»
Έναρξη 20.00
Για εφήβους (15+) και ενήλικο κοινό 
Κεντρική Βιβλιοθήκη Δήμου Αθηναίων, Σταθμός Λαρίσης 
Δομοκού 2. 
Στάση ΜΕΤΡΟ Λαρίσης
Τ. 2108810884, 2108846009

Η Βάσανος του Σώματος Ιστορίες για το σώμα και για όσα εκείνο φέρει

Η Βάσανος του Σώματος
Ιστορίες για το σώμα και για όσα εκείνο φέρει

Νάγια Οικονομοπούλου:

Φέρνω ιστορίες από παλιά, τις ξανασκέφτομαι, τις ξαναλέω, αποχαιρετώ κομμάτια τους και καλωσορίζω άλλα.
Σας καλώ να μας συντροφεύσετε σ' αυτό το μοίρασμα.

Αφήγηση: Νάγια Οικονομοπούλου
Μουσική: Δάφνη-Καλλιόπη Ζουρνατζή

Οι ιστορίες θα ειπωθούν δυο φορές:
Την Παρασκευή 29/03/2019, στις 21:30, στον τόσο οικείο ΠΟΛΛΟΙ-xώρος-ΑΝΤΑΜΑ (https://www.facebook.com/events/318086192232092/)
Την Παρασκευή 12/04/2019, στις 20:30, στην πάντα φιλόξενη ΠΥΛΗ 82 Multispace (https://www.facebook.com/events/1348740638599219/)

Ιστορίες για το σώμα, το σώμα που από μόνο του είναι μια ιστορία. Κι όσο αυτό αλλάζει, τόσο αλλάζει κι η ιστορία του.
Μέσα από το βίωμα, την μυθολογία, την λαϊκή παράδοση και την σύγχρονη ποίηση, σώματα με σημάδια κρυφά και φανερά, με πληγές βαθιές που φτάνουν στην ψυχή, κορμιά που κατατρώγονται από φωτιά ασίγαστη, εξομολογούνται ιστορίες γδαρμένες και ματωμένες, βγαλμένες από μνήμες αγκαθωτές, αντίλαλους από δάση όπου θεοί και άνθρωποι σπαράσσουν και σπαράσσονται.
Αν η μισή καρδιά βρίσκεται εκεί, η άλλη μισή στο παραμύθι βρίσκεται.
Νάνι-νάνι, το κορμί να κάνει…

Οι ιστορίες απευθύνονται σε ενηλίκους και εφήβους άνω των 15 ετών.
Διάρκεια: 50 λεπτά

Για την αφήγηση στον ΠΟΛΛΟΙ-xώρος-ΑΝΤΑΜΑ
Εισιτήριο: 7€
Μειωμένο: 4€ (άνεργοι, πολύτεκνοι, φοιτητές)
Κρατήσεις: 694 475 2269
-------------------------------------------------------------------------
Για την αφήγηση στην ΠΥΛΗ 82 Multispace
Είσοδος: 6 ευρώ
Κρατήσεις: 698 564 6835

Το Κάστρο των Παραμυθιών

Το κάστρο των παραμυθιών 

Παραμύθια εμπνευσμένα από ελληνικούς παραδοσιακούς θρύλους
Ποιος θα τολμήσει να μπει στο <<Κάστρο των παραμυθιών>>;
Ένα παραμύθι ξετυλίγεται και από μέσα του ξεπηδούν άλλα εννιά!
Μία ξεχωριστή συνάντηση 10 συγγραφέων 
που ενώνουν τις πένες τους για να μας μεταφέρουν στον κόσμο του αυθεντικού παραμυθιού!

Νεράιδες και ξωτικά,

γοργόνες, δράκοι και αερικά

με ιστορίες από τα παλιά 

μιλούν για αγάπη και για χαρά!

Διαβάζεται από μικρούς και μεγάλους
Περιλαμβάνονται οι αρχικοί θρύλοι και προτεινόμενες ασκήσεις δημιουργικής γραφής 

Συγγραφείς (Άννα Αθανασιάδου, Μαρία - Μαριλύ Γαλίζη, Κατερίνα Δίελα, Κατερίνα Θεοδωρίδου - Γιολασιγμάζη,
Ιωάννα Καρρά, Άννα Μάνου, Μαργαρίτα Μάρκουλα, Αικατερίνη Μιχαήλ, Αικατερίνη Ναζλή, Μαριλένα Πονηράκη)

Παραμύθι από το Χαλάνδρι: Το Αντίψαρο της Αντιπάρου

                

Αύριο (Δευτέρα 18/3) στις 4 το απόγευμα πραγματοποιείται στο Κέντρο Νεότητας του Δήμου Χαλανδρίου (Δαναΐδων και Αντιγόνης) η τελευταία συνάντηση στο πλαίσιο του Σεμιναρίου για το 3ο Φεστιβάλ Παραμυθιού. Μπορείτε να το παρακολουθήσετε κι εσείς!

Ένα εξαιρετικό και διασκεδαστικό παραμύθι δημιουργήθηκε από τη δασκάλα Ελένη Καβουριάδου στο πλαίσιο μιας άσκησης τους Σεμιναρίου.

Φαντασία και χιούμορ.

Φανταστείτε τι έχει να γίνει μέχρι τις 9 Ιουνίου που τα παραμύθια θα παρουσιαστούν στο Θέατρο της Ρεματιάς                    

ΤΟ ΑΝΤΙΨΑΡΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ

της Ελένης Καβουριάδου

Εκείνο το καλοκαίρι, μετά τον υποθαλάσσιο σεισμό των Κυκλάδων, οι ψαράδες των νησιών έβρισκαν κάθε μέρα στα δίχτυα τους ένα σωρό εκπλήξεις: σαρδελοκούτια που μέσα είχαν χρυσά σκουλαρίκια, μπουκάλια με χάρτες θησαυρού και τη βιογραφία του Μπαρμπαρόσα, φύκια με υφή μεταξωτής κορδέλας κι άλλα πολλά παράξενα.

Λίγο πριν φύγουν τα χελιδόνια κι οι τουρίστες, οι ψαράδες της Αντιπάρου ανακάλυψαν στα δίχτυα τους ένα νέο είδος ψαριού. Ήταν στο μέγεθος της σαρδέλας κι είχε ένα έντονο κόκκινο χρώμα. Όχι σαν του μπαρμπουνιού αλλά σαν ώριμο κεράσι θα έλεγε κανείς ή σαν παλιό κρασί Βουργουνδίας.

Στην αρχή, οι άνθρωποι τα κοιτούσαν με δυσπιστία. Οι ψαράδες τα πετούσαν πίσω στη θάλασσα, απογοητευμένοι από την ψαριά τους. Οι δύτες, τα φωτογράφιζαν κι απομακρύνονταν βιαστικά. Σιγά-σιγά, κάποια ενυδρεία τα συμπεριέλαβαν στα φιλοξενούμενα είδη τους. Κάποιοι τολμηροί τα αγόρασαν σε γυάλα για κατοικίδιο. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η όλη ιστορία…..

Μια πεινασμένη γατούλα, ξέφυγε από την προσοχή της κυράς της, έριξε τη γυάλα κι έφαγε για πρώτη φορά ένα κερασί ψαράκι.

-Κασσάνδρα! Τι έκανες εκεί; φώναξε η κυρά της. Έφαγες το ψάρι; Αυτό δεν τρώγεται, είναι άγνωστο είδος. Κι αν δηλητηριαστείς; Αν πάθεις μετάλλαξη; Συμφορά μου!

Η Κασσάνδρα ούτε που έδινε σημασία στις στριγκλιές της κυρίας. Έγλειφε τα μουστάκια της, πολύ προβληματισμένη. Αυτό το ψαράκι είχε ασυνήθιστη γεύση. Μμμ…. δε θα ‘λεγε όχι και σ’ ένα δεύτερο.

Ο κτηνίατρος την είχε για τις επόμενες 2 μέρες υπό παρακολούθηση. Εκείνη, όχι μόνο δε δηλητηριάστηκε, αντιθέτως αποκαταστάθηκε το πρόβλημα της πέψης της. Ενθουσιασμένος, πρότεινε σ΄ όλους τους πελάτες που τα ζώα τους είχαν δυσπεψία, να το εντάξουν στο διατροφολόγιό τους.

Αυτό ήταν! Μέσα σ΄ένα χρόνο, αυτό το ψάρι έγινε η νέα μανία. Αυτό το νέο είδος ήταν η ανακάλυψη του αιώνα, η νέα υπερτροφή. Το ονόμασαν «αντίψαρο» γιατί – εκτός ότι μπορούσε να αλιευτεί μόνο στην Αντίπαρο- είχαν κι άλλους προφανείς λόγους: Ήταν

-αντιαλλεργικό: μπορούσαν να το φάνε άφοβα όσοι είχν αλλεργία στα ψάρια

-αντικαταθλιπτικό: το χρώμα του σου έφτιαχνε αμέσως τη διάθεση…

Κι όλο και καινούργια «αντί» ανακάλυπταν οι επιστήμονες στο αντίψαρο, όπως

-αντικουνουπικό: όταν το έτρωγες, ανέδυες μια οσμή που έδιωχνε μέχρι και το κουνούπι-τίγρις

-αντιψειρικό: το ίδιο αποτέλεσμα είχε και με τις ψείρες

-αντιφατικό: έτρωγες ψάρι αλλά μπορούσες να λες ότι έτρωγες πορτοκάλι γιατί είχε και βιταμίνη C

-αντιπολεμικό: περιείχε ω-3, ω-31, ω-32, ω-33, που ηρεμούσαν τα πάθη και όξυναν τη λογική και την ψυχραιμία.

Όπως είπαμε όμως και στην αρχή, το αντίψαρο της Αντιπάρου ήταν ολοκαίνουργιο είδος. Δεν είχε προλάβει να αναπαραχθεί αρκετά, κι ήδη οι οικολόγοι προειδοποιούσαν για εξαφάνιση. Ο πληθυσμός του όλο και λιγόστευε. Κι όσο σπάνιζε το αντίψαρο, τόσο γέμιζε με θηρευτές του η Αντίπαρος. Οι άνθρωποι ένιωθαν τελείως εξαρτημένοι απ’αυτό, λες κι είχαν ξεχάσει ότι μέχρι πρόσφατα αγνοούσαν την ύπαρξή του. Ζούσαν στον απόλυτο πανικό. Πολλά και βασανιστικά ερωτήματα κατέκλυζαν τα μέσα δικτύωσης και επικοινωνίας: Τι θα τρώμε αν εκλείψουν τα αντίψαρα; Αληθεύει ότι γνωστός μεγιστάνας τα κρύβει στην πελώρια πισίνα του; Θα πεθάνουμε από αλλεργίες, κουνούπια και ψείρες; Ποιος Αντιπαριώτης διευθύνει το διεθνές μονοπώλιο των αντιψαριών;

Όλοι παρακολουθούσαν έντρομοι τις εξελίξεις. Όλοι; Ε, όχι κι όλοι. Ο ψύχραιμος κηπουρός-ποιητής, αδιαφορώντας για τις φήμες, προσπαθούσε να συνθέσει ένα ποίημα για την ηλεκτρονική του εφημερίδα «Ο κήπος της μνήμης και της λήθης». Καθισμένος στον ίσκιο μιας πορτοκαλιάς, έγραψε στο τάμπλετ την πρώτη στροφή:

«Μου ‘πεσε πάνω στο κεφάλι

Ένα ωραίο πορτοκάλι

Κι έπηξε η σκέψη μου σαν το γιαούρτι

Λες και σε άκουγα να παίζεις ούτι

Ορθός πετάχτηκα από το κάθισμα

Λες κι είδα μπρος μου ένα φάντασμα.»

Τον ποιητικό του οίστρο διέκοψε μια γυναικεία φωνή που ακούστηκε απ’ το ανοιχτό παράθυρο του διπλανού σπιτιού.

«Τρομερό! Τι θα ταϊζω τώρα την Κασσάνδρα μου αν χαθούν όλα τα ψάρια; Πόσες αντιψαροκονσέρβες να προμηθευτώ πια; Ω, μην ανησυχείς γατούλα μου. Για σένα, αν χρειαστεί, θα βγω να ψαρέψω στα ανοιχτά πελάγη της Αντιπάρου».  Κι άρχισε να τραγουδά:

«θα πάρω μια ψαρόβαρκα, το μωρό μου, θα πάρω μια ψαρόβαρκα

Ψάρια για την Κασσάνδρα, κι ας μείνω χωρίς άνδρα».

Ο κηπουρός-ποιητής ξεκαρδίστηκε στα γέλια. Παράτησε το ποίημα κι άρχισε να γράφει ένα άρθρο με τίτλο «Αντίψαρο: οφέλη και αντιοφέλη». Ξεκινούσε έτσι:

«Η κατανάλωση του αντίψαρου, ασφαλώς και έχει αντιαλλεργική, αντικαπνιστική κι αντιμικροβιακή δράση. Έχουμε αναλογιστεί όμως και τις υπόλοιπες αντιουσίες του; Όπως για παράδειγμα τις

-αντιπαιδαγωγικές: όποιος το καταναλώνει αποκτά αντιπαιδαγωγικές συμπεριφορές όπως: βάζει να γράψει 100 φορές «δε θα αργώ» όποιον δεν είναι συνεπής στα ραντεβού του. Ή επιβάλλει να σταθεί με το ένα πόδι στη γωνία σε όποιον μιλήσει χωρίς να σηκώσει πρώτα χέρι κι άλλες μεθόδους που έχουν εκλείψει από τα σχολεία.

-αντιμεταθετικές: οι καταναλωτές, παρόλο που μεταθέτουν τις ευθύνες τους σε άλλους, εκείνες επιστρέφουν πάλι πίσω σ’ αυτούς

-αντιψυκτικές: εξ’αιτίας τους λιώνουν οι πάγοι στο Βόρειο Πόλο και

Δεν πρόλαβε να συνεχίσει. Η Κασσάνδρα αθόρυβα, είχε έρθει δίπλα του και μ’ ένα σάλτο βρέθηκε στην αγκαλιά του. ΚΛΙΚ! Ένα τίναγμα της ουράς της έστειλε το μισοτελειωμένο άρθρο στην εφημερίδα. Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι. Οι άνθρωποι ελάττωσαν τα αντίψαρα απ’ τη διατροφή τους και σύντομα έπαψαν να αποτελούν είδος υπό εξαφάνιση. Ο κηπουρός παντρεύτηκε την κυρά της Κασσάνδρας κι έμειναν σ’ ένα σπίτι με κήπο, στη νότια Αντίπαρο.

Η ζωή κυλούσε ήρεμα και ζούσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, μέχρι που μια μέρα ένα νέο είδος φυτού εμφανίστηκε στον κήπο τους. Όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία!

                                                    ΤΕΛΟΣ       ( Ή ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ)

                                                                ΑΡΑ ΑΝΤΙ-ΤΕΛΟΣ

Το Ημερολόγιο μιας φράουλας

Τελευταία συνάντηση χθες του πρώτου κύκλου σεμιναρίων στον Οσελότο στα Ιωάννινα. Όλοι πιστεύω βγήκαμε πιο πλούσιοι από αυτές τις συναντήσεις...

Ο νέος κύκλος ξεκινά στις 27 Μαρτίου. Πληροφορίες εδώ

Χθες πάντως γελάσαμε με την ψυχή μας με το "Ημερολόγιο μιας φράουλας":

Το Ημερολόγιο μιας φράουλας

Ελένη Πέτρου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο.

 Αχ.. Πόσο εχω βαρεθεί! Συνεχώς κάθομαι. Κάθομαι και περιμένω, ένας Θεός ξέρει τι! 

Έτσι μου ρχεται να δώσω ένα σάλτο και να το σκάσω στο τελάρο με τα φασολάκια , που φεύγουν γρήγορα! 

Αα.. δε σου είπα , ο Σιγμούνδιος η πιπεριά,  πάλι μου έπιασε τη συζητήση σήμερα, από το απέναντι καφάσι. 

"Καλημέρα δεσποινίς Ιουλίτα μας, τι κάνετε" με ρώτησε.

"Καλά , του αποκρίθηκα , τώρα όμως που σε βλέπω Σιγμούνδιε χρυσέ μου , νιώθω τη χλωροφύλλη μου ακόμα καλύτερα!" Ο καημένος ο Σιγμούνδιος από πράσινος που ήταν, ευθύς έγινε μπορντό. Πιπεριά Φλωρίνης σκέτη!! Με θέλει.. Είμαι βεβαία! Και γιατί να μη με θέλει άλλωστε. Κάθε φορά που σηκώνω το καπελάκι μου το πράσινο, να με θαυμάσω στο καθρέφτη του μανάβικου, μένω έκπληκτη και εγώ η ίδια κάθε φορά. Μα είμαι μια κούκλα!!! 

Είμαι μια οπτασία μέσα σε κεσεδάκι. Η φρεσκάδα μου είναι συγκρίσιμη με γυναικείου 24ωρου αποσμητικού. Μα τι λέω.. δε συγκρίνομαι πια! Είμαι ένα θαύμα της κηπουρικής. Γι'αυτό η Γιολάντα η μπάμια, έχει σκάσει από τη ζήλια της. 

Όλη μέρα λέει, "κοιταξτε την, νομίζει πια ότι είναι η καλύτερη φράουλα, λες και δε θα μαραθεί ποτέ αυτή." και οι άλλες μπάμιες συμφωνούν. " Άμα μπορούσα θα την είχα αποχυμώσει ήδη, να δει αυτή."  

"Ε.. λοιπόν, της απαντώ, δε θα μαραθώ ποτέ. Και αν θες να ξέρεις, το γονίδιο μου είναι τέτοιο που ήμουν, είμαι και θα είμαι τέλεια." 

 " Έτσι λες ,μου αποκρίθηκε, έχεις περισσότερα σπυράκια και από έφηβο ", μου είπε. 

"Τουλάχιστον εγώ δεν χρειάζεται να μετακομίσω σε ινστιτούτο λέιζερ ,τριχωτή μου Γιολάντα" και έτσι την έκανα να σιωπάσει. Ζηλεύει η καημένη, αλλά τι να πεις , οι μπάμιες είναι η απόδειξη ότι το σύμπαν μας μισεί. Όμως , δε πρόκειται να ασχοληθώ με τις κακίες της. Δε θα χαλάσω εγώ τη φλούδα μου για κείνη. Άσ' την να λυσσάξει τόσο, μέχρι να ζαρώσει να μάθει. 

 Αχχ.. πλήττω, άλλο δε μπορώ ,κάθε μέρα η ίδια ρουτίνα. 

Βαρέθηκα πια να βλέπω το μανάβη και τις πελάτισσες του πέρα δώθε. Και να πεις ότι είναι και όμορφες και στολίζουν λίγο το χώρο, όχι δα. Ζωντανά ερείπια είναι όλες τους. Αφού κάθε μέρα φοβόμαστε μήπως η εφορία έρθει και μας κηρύξει το κτήριο διατηρητέο. Τι διατηρητέο, αρχαιολογικός χώρος είμαστε. 

Τι τα πουλάει τα ακτινίδια ο μανάβης. Εισιτήρια έπρεπε να βάλει στην είσοδο, να περνάνε οι τουρίστες να θαυμάζουν τη ζωντανή ιστορία του τόπου! Και σα να μην μου έφταναν οι  πελάτισσες, έχω και τις άλλες φράουλες που με ζαλίζουν όλη μέρα με τη πολυλογία τους μεσ' στον κεσέ. Μα τι αυτάρεσκα πλάσματα... Πονοκέφαλος με πιάνει, όταν τις ακούω να καυχιούνται.

 " ΌΧΙ αγάπη μου, φυσικά και είμαι καλύτερη από σένα ", λέει όλη μερρα η Ρόζα και τσακώνεται με την Λιζέτα, για το πια είναι πιο φρέσκια. Αχχ.. δε τις μπορώ. Μέσα σε όλην αυτή τη παράνοια πετάγεται και ο Ροδόλφος B, ο Κόκκινος και καυχιέται για το βασιλικό του θάμνο. " Εμείς στο σόι μου, ήμασταν όλοι βασιλείς και θρέφαμε μόνον γαλαζοαίματος από πάππο προς πάππο". 

 Πόσες χαζομάρες Χριστούλη μου! 

Εν τω μεταξύ, ο θάμνος δεν ήταν καν μεσ' στο παλάτι, άρα πως μπορεί να είναι βασιλική η γενιά του δε το ξέρω. Έχουν όμως πραγματικά θράσος. Ποιός θα μπορούσε να έχει ποτέ τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Πολύ ανόητο το βρίσκω! Αχ.. ώρες ώρες μου έρχεται να πέσω από το καφάσι να ησυχάσω. Αλλά, φοβάμαι ότι μπορεί να πέσω, να στραπατσαριστώ και να μην βλέπομαι μετά. Τότε με τί μούτρα θα γυρίσω στο κεσέ. Δε θέλω να τους δίνω  δα και τέτοια δικαιώματα,  να γελάνε με μια ζουληγμένη φράουλα. Άλλωστε το να είσαι ζουλιγμένη δεν ειναι καθόλου σικ. Αχχχ.. πλήττω!..

Τα σεμινάρια συνεχίζονται: