Το Ημερολόγιο μιας φράουλας

Τελευταία συνάντηση χθες του πρώτου κύκλου σεμιναρίων στον Οσελότο στα Ιωάννινα. Όλοι πιστεύω βγήκαμε πιο πλούσιοι από αυτές τις συναντήσεις...

Ο νέος κύκλος ξεκινά στις 27 Μαρτίου. Πληροφορίες εδώ

Χθες πάντως γελάσαμε με την ψυχή μας με το "Ημερολόγιο μιας φράουλας":

Το Ημερολόγιο μιας φράουλας

Ελένη Πέτρου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο.

 Αχ.. Πόσο εχω βαρεθεί! Συνεχώς κάθομαι. Κάθομαι και περιμένω, ένας Θεός ξέρει τι! 

Έτσι μου ρχεται να δώσω ένα σάλτο και να το σκάσω στο τελάρο με τα φασολάκια , που φεύγουν γρήγορα! 

Αα.. δε σου είπα , ο Σιγμούνδιος η πιπεριά,  πάλι μου έπιασε τη συζητήση σήμερα, από το απέναντι καφάσι. 

"Καλημέρα δεσποινίς Ιουλίτα μας, τι κάνετε" με ρώτησε.

"Καλά , του αποκρίθηκα , τώρα όμως που σε βλέπω Σιγμούνδιε χρυσέ μου , νιώθω τη χλωροφύλλη μου ακόμα καλύτερα!" Ο καημένος ο Σιγμούνδιος από πράσινος που ήταν, ευθύς έγινε μπορντό. Πιπεριά Φλωρίνης σκέτη!! Με θέλει.. Είμαι βεβαία! Και γιατί να μη με θέλει άλλωστε. Κάθε φορά που σηκώνω το καπελάκι μου το πράσινο, να με θαυμάσω στο καθρέφτη του μανάβικου, μένω έκπληκτη και εγώ η ίδια κάθε φορά. Μα είμαι μια κούκλα!!! 

Είμαι μια οπτασία μέσα σε κεσεδάκι. Η φρεσκάδα μου είναι συγκρίσιμη με γυναικείου 24ωρου αποσμητικού. Μα τι λέω.. δε συγκρίνομαι πια! Είμαι ένα θαύμα της κηπουρικής. Γι'αυτό η Γιολάντα η μπάμια, έχει σκάσει από τη ζήλια της. 

Όλη μέρα λέει, "κοιταξτε την, νομίζει πια ότι είναι η καλύτερη φράουλα, λες και δε θα μαραθεί ποτέ αυτή." και οι άλλες μπάμιες συμφωνούν. " Άμα μπορούσα θα την είχα αποχυμώσει ήδη, να δει αυτή."  

"Ε.. λοιπόν, της απαντώ, δε θα μαραθώ ποτέ. Και αν θες να ξέρεις, το γονίδιο μου είναι τέτοιο που ήμουν, είμαι και θα είμαι τέλεια." 

 " Έτσι λες ,μου αποκρίθηκε, έχεις περισσότερα σπυράκια και από έφηβο ", μου είπε. 

"Τουλάχιστον εγώ δεν χρειάζεται να μετακομίσω σε ινστιτούτο λέιζερ ,τριχωτή μου Γιολάντα" και έτσι την έκανα να σιωπάσει. Ζηλεύει η καημένη, αλλά τι να πεις , οι μπάμιες είναι η απόδειξη ότι το σύμπαν μας μισεί. Όμως , δε πρόκειται να ασχοληθώ με τις κακίες της. Δε θα χαλάσω εγώ τη φλούδα μου για κείνη. Άσ' την να λυσσάξει τόσο, μέχρι να ζαρώσει να μάθει. 

 Αχχ.. πλήττω, άλλο δε μπορώ ,κάθε μέρα η ίδια ρουτίνα. 

Βαρέθηκα πια να βλέπω το μανάβη και τις πελάτισσες του πέρα δώθε. Και να πεις ότι είναι και όμορφες και στολίζουν λίγο το χώρο, όχι δα. Ζωντανά ερείπια είναι όλες τους. Αφού κάθε μέρα φοβόμαστε μήπως η εφορία έρθει και μας κηρύξει το κτήριο διατηρητέο. Τι διατηρητέο, αρχαιολογικός χώρος είμαστε. 

Τι τα πουλάει τα ακτινίδια ο μανάβης. Εισιτήρια έπρεπε να βάλει στην είσοδο, να περνάνε οι τουρίστες να θαυμάζουν τη ζωντανή ιστορία του τόπου! Και σα να μην μου έφταναν οι  πελάτισσες, έχω και τις άλλες φράουλες που με ζαλίζουν όλη μέρα με τη πολυλογία τους μεσ' στον κεσέ. Μα τι αυτάρεσκα πλάσματα... Πονοκέφαλος με πιάνει, όταν τις ακούω να καυχιούνται.

 " ΌΧΙ αγάπη μου, φυσικά και είμαι καλύτερη από σένα ", λέει όλη μερρα η Ρόζα και τσακώνεται με την Λιζέτα, για το πια είναι πιο φρέσκια. Αχχ.. δε τις μπορώ. Μέσα σε όλην αυτή τη παράνοια πετάγεται και ο Ροδόλφος B, ο Κόκκινος και καυχιέται για το βασιλικό του θάμνο. " Εμείς στο σόι μου, ήμασταν όλοι βασιλείς και θρέφαμε μόνον γαλαζοαίματος από πάππο προς πάππο". 

 Πόσες χαζομάρες Χριστούλη μου! 

Εν τω μεταξύ, ο θάμνος δεν ήταν καν μεσ' στο παλάτι, άρα πως μπορεί να είναι βασιλική η γενιά του δε το ξέρω. Έχουν όμως πραγματικά θράσος. Ποιός θα μπορούσε να έχει ποτέ τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Πολύ ανόητο το βρίσκω! Αχ.. ώρες ώρες μου έρχεται να πέσω από το καφάσι να ησυχάσω. Αλλά, φοβάμαι ότι μπορεί να πέσω, να στραπατσαριστώ και να μην βλέπομαι μετά. Τότε με τί μούτρα θα γυρίσω στο κεσέ. Δε θέλω να τους δίνω  δα και τέτοια δικαιώματα,  να γελάνε με μια ζουληγμένη φράουλα. Άλλωστε το να είσαι ζουλιγμένη δεν ειναι καθόλου σικ. Αχχχ.. πλήττω!..

Τα σεμινάρια συνεχίζονται: