Παραμύθια Εν Πλω: Μια αόρατη Πολιτεία

Μαριάννα Γκιόκα, πίνακας από τη συλλογή "Αόρατες Πόλεις"

Μια καινούργια ιστορία, εμπνευσμένη από τις "Αόρατες πόλεις" του Ίταλο Καλβίνο, που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του Σεμιναρίου στο Βιβλιοπωλείο "Εν Πλω"

Όπως θα διαπιστώσετε το γράψιμο μπορεί να γίνει διασκέδαση και για όσους γράφουν και για όσους διαβάζουν. 

Μια αόρατη πολιτεία          

της Κωνσταντίνας Κοντογιάννη 

Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα. Και σαν καναρίνι, σαν λύκο, σαν καμηλοπάρδαλη. Μαύρη σαν το χώμα, τα δέντρα και τον ουρανό. Τα ποτάμια, τα σπίτια, τους ανθρώπους. Γιατί, δεν ξέρω αν το ανέφερα, αλλά εδώ που βρισκόμαστε όλα είναι μαύρα. Όλα! Ναι, κι αυτό που σκέφτηκες είναι μαύρο. Και το άλλο. Και τα πάντα! 

Είναι απλά μαύρες αρκουδίτσες που μασουλάνε. Χμ, χαμογέλασες; Ε, εγώ δεν είδα τίποτα γιατί και τα δόντια σου είναι μαύρα, όπως και τα μάτια σου. Γενικότερα, η ατάκα που ακούγεται συχνότερα εδώ είναι : “Σόρι, δεν σε είδα.” Δως του οι συγκρούσεις, οι κουτουλιές, οι φάπες και τα πατημένα πόδια. 

Γυρίζεις σπίτι σου από τη δουλειά και δεν είσαι σίγουρος αν γύρισες στο δικό σου σπίτι. Ή αν πήγες καν στη δουλειά ή καθόσουν για 8 ώρες στο πάρκο. Τα προβλήματα πολλά, οι διαφωτιστικές ιδέες και ανακαλύψεις λίγες και μια λύση έπρεπε επειγόντως να βρεθεί. Στο ίδιο συμπέρασμα έφτασε και ο πεφωτισμένος βασιλιάς μας μια μέρα που αντί για το πρωινό του γάλα με δημητριακά του σέρβιραν αφρόλουτρο από γάλα αμυγδάλου σε μπωλ με παξιμάδια. Όχι εκείνα από ψωμί, αλλά εκείνα που βάζουμε στις βίδες, 22mm μάλιστα! 

“Νιθάφι πια!” αναφώνησε ο βασίλιας, καθώς τα παξιμάδια που δάγκωσε έσπασαν τα δύο μπροστινά μαύρα δόντια του. “Ωθ εδώ αυτή η μαυρίλα και η θκοτεινιά. Τελάληδεθ και emailοφοροι, γρήγορα διαδώθτε θτο βαθίλειο πωθ όποιοθ βρει μια λύθη και γλιτώθουμε από τα θυνεχή θκουντουφλήματα και ατοπήματα, τότε ο θρόνοθ είναι δικόθ του. Δεν τον έχω δει ποτέ, αλλά είναι πολύ άνετοθ, τουθ διαβεβαιώ!”. 

Το νέο μαθεύτηκε με αργούς ρυθμούς, γιατί πόσο γρήγορα να τρέξεις όταν δεν βλέπεις τίποτα γύρω σου. Μαθεύτηκε όμως, και όλο το βασίλειο ενθουσιάστηκε με την προοπτική του θρόνου και άρχισε να σκέφτεται πυρετωδώς.

To be continued...