"Πόση αλήθεια μαζεμένη αντέχετε άραγε εκεί στο Υπουργείο σας;
Από τον πάντα εύστοχο διευθυντή κ. Μάρκου, ενός Δημοτικού Σχολείου στην Κάρπαθο, που δυστυχώς δεν γνωρίζω,αλλά του αξίζουν συγχαρητήρια."
Από τον πάντα εύστοχο διευθυντή κ. Μάρκου, ενός Δημοτικού Σχολείου στην Κάρπαθο, που δυστυχώς δεν γνωρίζω,αλλά του αξίζουν συγχαρητήρια."
Αυτά γράφει ο αγαπημένος φίλος και χαρισματικός υπεύθυνος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης της Λέρου Δημήτρης Σταματέλος.
Κι έχει απόλυτο δίκιο.
Αντιγράφω το κείμενο του κυρίου Γιώργου Μάρκου Διευθυντή του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καρπάθου:
"Να βάλουμε κάμερες στο σχολείο όλες τις ημέρες, όλες τις ώρες. Γιατί, όχι; Να δείχνουν:
Την 1η κάθε Σεπτέμβρη που στο σχολείο στην Κάρπαθο είμαστε 4 και όχι 18.
Τις ημέρες που χάνονται μαθήματα, γιατί δεν έχουμε εκπαιδευτικούς. Που οι λίγοι δουλεύουν και για τους υπόλοιπους. Αυτούς που θα έρθουν δύο μήνες μετά.
Τους εκπαιδευτικούς που αλλάζουν κάθε χρόνο, γιατί δεν είναι μόνιμοι και πάει περίπατο η παιδαγωγική και εκπαιδευτική συνέχεια.
Το ολοήμερο τμήμα που ξεκινά ένα μήνα αργότερα.
Την ημέρα που έρχονται τα βιβλία και τα ξεφορτώνουμε από το φορτηγό.
Να αρθεί το απόρρητο στα τηλέφωνα και να μάθει ο κόσμος την κοροϊδία που εισπράττουμε από όσους πρέπει να συντηρούν τα σχολεία.
Να βλέπουν οι γονείς τους εκπαιδευτικούς που σκουπίζουν, καθαρίζουν, παίρνουν τηλέφωνο άλλους γονείς που στέλνουν παιδιά άρρωστα στο σχολείο.
Τις παράλογες απαιτήσεις που ακούμε. Τον παραλογισμό που ζούμε.
Το δάσκαλο που ζεσταίνει το φαγητό, που σερβίρει, που καθαρίζει τα τραπέζια και κάνει και μάθημα στο ολοήμερο.
Να δουν όλοι πώς παίζουμε κορώνα γράμματα με τη φυλακή τις ώρες των εφημεριών.
Να δούν τι σημαίνει εργασιακό και τι διδακτικό ωράριο.
Τη δασκάλα με το παιδάκι στην παράλληλη στήριξη.
Την κοινωνική ανισότητα, τη φτώχεια αλλά και την αξιοπρέπεια.
Να δουν όλοι τις εργατοώρες έξω από την τάξη, μέσα όμως στο σχολείο.
Να δείξουν οι κάμερες τις αίθουσες με τις λιμνούλες της βροχής. Τα ταβάνια με τους σοβάδες. Το επικίνδυνο προαύλιο.
Να δουν όλοι το σύγχρονο εποπτικό υλικό, τα φθαρμένα θρανία, τις δαπάνες για την παιδεία.
Τι σημαίνει μάθημα το χειμώνα με κρύο και το καλοκαίρι με τη ζέστη.
Τα παιδιά που σε λίγο θα κάθονται στα θρανία όχι δύο δύο, αλλά τρία τρία.
Να αποκτήσουν όλοι πρόσβαση στα έγγραφα που στέλνουμε στους αρμόδιους για τη λειτουργία των σχολείων και τις απαντήσεις που μας δίνουν.
Να δουν εκπαιδευτικούς στα σχολεία Σάββατα, Κυριακές.
Να δουν την καθημερινή αγωνία μας. Και τον αγώνα που δίνουμε για τα παιδιά μας.
Την ευθύνη που βαραίνει το Διευθυντή.
Να δουν το δημόσιο σχολείο του 2020.
Να δουν όλοι 2020 λόγους που τα σχολεία μερικοί τα πάνε πίσω με τα έργα τους και μπροστά στα λόγια.
Να δουν επιτέλους σε ποιων το φιλότιμο στηρίζεται.
Το σχολείο μας.
Την 1η κάθε Σεπτέμβρη που στο σχολείο στην Κάρπαθο είμαστε 4 και όχι 18.
Τις ημέρες που χάνονται μαθήματα, γιατί δεν έχουμε εκπαιδευτικούς. Που οι λίγοι δουλεύουν και για τους υπόλοιπους. Αυτούς που θα έρθουν δύο μήνες μετά.
Τους εκπαιδευτικούς που αλλάζουν κάθε χρόνο, γιατί δεν είναι μόνιμοι και πάει περίπατο η παιδαγωγική και εκπαιδευτική συνέχεια.
Το ολοήμερο τμήμα που ξεκινά ένα μήνα αργότερα.
Την ημέρα που έρχονται τα βιβλία και τα ξεφορτώνουμε από το φορτηγό.
Να αρθεί το απόρρητο στα τηλέφωνα και να μάθει ο κόσμος την κοροϊδία που εισπράττουμε από όσους πρέπει να συντηρούν τα σχολεία.
Να βλέπουν οι γονείς τους εκπαιδευτικούς που σκουπίζουν, καθαρίζουν, παίρνουν τηλέφωνο άλλους γονείς που στέλνουν παιδιά άρρωστα στο σχολείο.
Τις παράλογες απαιτήσεις που ακούμε. Τον παραλογισμό που ζούμε.
Το δάσκαλο που ζεσταίνει το φαγητό, που σερβίρει, που καθαρίζει τα τραπέζια και κάνει και μάθημα στο ολοήμερο.
Να δουν όλοι πώς παίζουμε κορώνα γράμματα με τη φυλακή τις ώρες των εφημεριών.
Να δούν τι σημαίνει εργασιακό και τι διδακτικό ωράριο.
Τη δασκάλα με το παιδάκι στην παράλληλη στήριξη.
Την κοινωνική ανισότητα, τη φτώχεια αλλά και την αξιοπρέπεια.
Να δουν όλοι τις εργατοώρες έξω από την τάξη, μέσα όμως στο σχολείο.
Να δείξουν οι κάμερες τις αίθουσες με τις λιμνούλες της βροχής. Τα ταβάνια με τους σοβάδες. Το επικίνδυνο προαύλιο.
Να δουν όλοι το σύγχρονο εποπτικό υλικό, τα φθαρμένα θρανία, τις δαπάνες για την παιδεία.
Τι σημαίνει μάθημα το χειμώνα με κρύο και το καλοκαίρι με τη ζέστη.
Τα παιδιά που σε λίγο θα κάθονται στα θρανία όχι δύο δύο, αλλά τρία τρία.
Να αποκτήσουν όλοι πρόσβαση στα έγγραφα που στέλνουμε στους αρμόδιους για τη λειτουργία των σχολείων και τις απαντήσεις που μας δίνουν.
Να δουν εκπαιδευτικούς στα σχολεία Σάββατα, Κυριακές.
Να δουν την καθημερινή αγωνία μας. Και τον αγώνα που δίνουμε για τα παιδιά μας.
Την ευθύνη που βαραίνει το Διευθυντή.
Να δουν το δημόσιο σχολείο του 2020.
Να δουν όλοι 2020 λόγους που τα σχολεία μερικοί τα πάνε πίσω με τα έργα τους και μπροστά στα λόγια.
Να δουν επιτέλους σε ποιων το φιλότιμο στηρίζεται.
Το σχολείο μας.
Υ.Γ. Και debate στα κανάλια, κανένα πρόβλημα."
Από την Καρπαθιακή διαβάζω το βιογραφικό του
Ας το διαβάσει κι αυτή η κυρία που σπούδασε σε ιδιωτικό σχολείο και στο εξωτερικό και δεν έμαθε ούτε τι έγινε την 28η Οκτωβρίου του 1940, ενώ την έβαλαν σε ένα από τα πιο ευαίσθητα υπουργει με προφανή στόχο τη διάλυση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας!
Ο Γιώργος Μάρκου είναι δάσκαλος και Διευθυντής του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καρπάθου «Ποτίδαιον» από το 2011. Γεννήθηκε στη Βέροια το 1966 και μένει μόνιμα στην Κάρπαθο από το 1993, μετά από το διορισμό του στο νησί. Πρωτοήρθε σαν αναπληρωτής δάσκαλος τέσσερα χρόνια πριν. Είναι πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Λάρισας και του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Αιγαίου (Ρόδος). Επίσης έχει λάβει επιμορφώσεις και πιστοποιήσεις σε θέματα Παιδαγωγικής, Εκπαίδευσης, Σχολικού Εκφοβισμού και Πληροφορικής. Μιλάει σαν ξένη γλώσσα τα Αγγλικά. Έχει παντρευτεί την καθηγήτρια Κοινωνιολογίας – Λυκειάρχη του Γενικού Λυκείου Απερίου Καρπάθου Γεργατσούλη Βασιλεία και είναι πατέρας 2 παιδιών, του Τριαντάφυλλου και της Σοφίας-Σεβαστής. Εργάζεται στην Εκπαίδευση από το 1988 σε σχολεία πάντα της επαρχίας, συνήθως μικρά και δυσπρόσιτα (Ροδόπη, Κάρπαθος, Βόρεια Κέρκυρα, Σέρρες), στα περισσότερα από αυτά σαν Προϊστάμενος ή Διευθυντής τους. Στην Κάρπαθο έχει εργαστεί 16 χρόνια στο 1/θ Δ.Σ. Βωλάδας και 8 στο 1ο Δ.Σ. Καρπάθου «Ποτίδαιον». Διετέλεσε κατά καιρούς μέλος διαφόρων επιτροπών και φορέων της Καρπάθου (Δήμου, Επαρχείου, Πολιτιστικών κ.α.). Τώρα είναι γραμματέας και υπεύθυνος οικονομικών της Σχολικής Επιτροπής Π.Ε. Δήμου Καρπάθου, συμμετέχει στο Δ.Σ. της Ομόνοιας Απερίου και αντιπρόεδρος της Τοπικής Επιτροπής του Ινστιτούτου Λαϊκού Πολιτισμού Καρπάθου της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολείται ενεργά με τα κοινά και όχι με την πολιτική. Οι μόνες εκλογές που συμμετέχει ενεργά είναι του Συλλόγου Δασκάλων Ρόδου. Τα τελευταία χρόνια γράφει τη στήλη «Βολικά ψέμματα και άβολες αλήθειες», μια ματιά στα καλώς ή κακώς κείμενα της Καρπάθου περισσότερο με θέματα απλά και καθημερινά.
Αμαρτίες ετών δεν διορθώνονται σε χρόνο μηδέν και κάτω από αντίξοες συνθήκες.Καλα κάνετε και βάζετε τα θέματα, αλλά αν επιδιωκόμενο είναι η λύση προβληματων, χωρίς εμπάθεια και προσβλητικές θέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσπαθώ να καταλάβω που βρίσκεται η εμπάθεια και οι προσβλητικες θέσεις στο κείμενο!!! Θέλετε να σας δώσω εγώ ένα παράδειγμα προσβλητικής φράσης?? Δεν μου αρμοζει λυπάμαι.
ΔιαγραφήΉρωας αληθινός,όπως και όσοι εκπαιδευτικοί εργάζονται υπό παρόμοιες συνθήκες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά είναι και ήταν γνωστά.....εδώ και χρόνια. Γι'αυτό και εγώ επέλεξα να γίνω μανάβης...Δάσκαλος θέλει γερό στομάχι και ιδεολογία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε βλέπω καμιά εμπάθεια ,βλέπω τα ίδια προβλήματα που γίνονται όλο και μεγαλύτερα .Μιλώ ως δασκάλα και ως μητέρα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε στον κύριο Μάρκου! Εύγε στους ελεύθερα σκεπτόμενους κι ελεύθερα εκφράζοντες την συνειδητή εμπειρία τους. Η αλήθεια δεν χρειάζεται ν' αρέσει, της αρκεί που είναι η αλήθεια.
Διαγραφήδιόρθωση: "...την συνειδητοποιημένη εμπειρία τους...."
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικές οι παρατηρήσεις του κ. Μάρκου. Παρακαλώ, μεταφέρετέ του τα συγχαρητήριά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραπομπή στο άρθρο σας έχει εισαχθεί σε αυτή την ανάρτηση: https://apprenticemomgreece.blogspot.com/2020/05/blog-post.html
Τελικά η αλήθεια θα λάμψει αλλά ΠΟΙΟΣ θα πληρώσει τα κακώς κείμενα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό πρέπει να αλλάξει γιατί όποιος επιλέγει να γίνει εκπαιδευτικός ΓΝΩΡΙΖΕΙ ...
Σωστά τα λετε και μπράβο σας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου δημιουργειται η σκέψη ότι για όλες τις κάμερες καποιος θα χρειαζεται να τις παρακολουθήσει. Αρα νεες θεσουλες ανοιγονται για "τα παιδιά τα δικά μας ". Τα λεφτά αυτα όπως ειπατε όμως χρειαζονται αλλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά τα λετε και μπράβο σας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου δημιουργειται η σκέψη ότι για όλες τις κάμερες καποιος θα χρειαζεται να τις παρακολουθήσει. Αρα νεες θεσουλες ανοιγονται για "τα παιδιά τα δικά μας ". Τα λεφτά αυτα όπως ειπατε όμως χρειαζονται αλλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο, καταπληκτικό
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι τα ίδια είπατε και επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ στον γελοίο υπουργό τους. Για όλα τα προβλήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κατάλαβα γιατί σας φταίει η νέα υπουργός. Μήπως για άλλους λόγους;
κ. Μάρκου και αγαπητέ κύριε η κυρία του blog έχω την εντύπωση πως το βλέπετε το όλο θέμα μέσα από μια λανθασμένη διάσταση .Κατ' αρχήν κανείς δεν αμφισβητεί το έργο του κ Μάρκου και τις προσπάθειες που καταβάλει ο κ Μάρκου ίσως και εσείς και όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό στο σχολικό χώρο αλλά ούτε και τις ιδιαίτερες συνθήκες του νησιού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς ζώντας σε ένα ευνομούμενη δημοκρατία και όχι σαν αυτές του πρώην Ανατολικού μπλόκ Σταλινικές δήθεν δημοκρατίες η τύπου Ερντογάν με δικαίωμα έκφρασης και χωρίς την ανάγκη παρακολούθησης του πολίτη η εργαζόμενου από τον «πατερούλη » ο μοναδικός λόγος για τον οποίο έγινε η πρόταση για την δυνατότητα αναμετάδοσης του μαθήματος σε ζωντανό χρόνο θα ήταν για να βοηθήσει τους μαθητές που για διάφορους λόγους δεν θα μπορούσαν να παραστούν στο σχολείο αυτή τη δεδομένη εποχή λόγω του πανδημίας.Θα συμφωνήσω ότι ενώ στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση και στην εκπαίδευση ενηλίκων είναι μια κοινή πρακτική πλέον η οποία γίνεται κατά κόρον, στις ηλικίες των παιδιών του γυμνασίου Λυκείου η ακόμα και δημοτικού ίσως να μην είναι τόσο αποτελεσματική .Αλλά σας επαναλαμβάνω ότι πρόκειται για μια λύση ανάγκης και όχι σαν η καλύτερη ενδεδειγμένη πρακτική. Πραγματικά χαίρομαι και μου εμπνέει εμπιστοσύνη η ταχύτητα και τρόπος με τον οποίο ανταποκρίθηκε η παρούσα υπουργός παιδείας και όλη η κυβέρνηση στην πρωτόγνωρη αυτή καταστροφή με την οποία ήρθε ο κόσμος, το κριτήριο του ιδιωτικού σχολείου το οποίο αναφέρεται παραπάνω δεν μπορούσα να το λάβω σαν κριτήριο ικανότητας η ανικανότητας αλλά προσέξτε λίγο να μην ακουστεί στα ώτα των πρώην κυβερνώντων (καταλαβαίνετε γιατί ) .
Πραγματικά χαίρομαι που ο όρος αριστεία θα ξαναπάρει την πραγματική του διάσταση και ο σημαιοφόρος δεν θα επιλέγεται με κλήρωση
Αφου υπάρχουν τόσα προβλήματα ίσως οι κάμερες τα λύσουν
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα οσα λεει είναι σωστά... Ξεχναει ομως κσι πολλές άλλες αλήθειες που δε συμφέρουν...
ΑπάντησηΔιαγραφή