Καλό μήνα με ένα παραμυθάκι

Ιούνης

Η βασίλισσα της νύχτας ξάπλωσε αναπαυτικά πάνω στο μισοφέγγαρο και κοιμήθηκε. 

Είχε κουραστεί τόσο γλυκά… 

Ήταν πιο μικρή νύχτα του χρόνου. 

Η μοναδική φορά που μπορούσε να κατέβει στη γη και να κάνει ό,τι λαχταρούσε η ψυχή της: 

Να φορέσει μαγιό, να κολυμπήσει στη γαλάζια θάλασσα, να φάει παγωτό, να περπατήσει στην προκυμαία με ένα ελαφρύ, βαμβακερό φουστάνι… 

Να τυλιχτεί σε αρώματα λουλουδιών… 

Να ξαπλώσει στη σκιά μιας κόκκινης ομπρέλας. 

Έτσι κι έκανε. 

Όμως την είδε ένα αγόρι και την ερωτεύτηκε τρελά. 

Το βράδι πηδούσε πιο ψηλά απ’ όλους στις φωτιές του Άη Γιάννη μέχρι που άγγιξε το μικρό δάχτυλο του ποδιού της κι έγινε ένα τοσοδούλικο αστεράκι: 

Να εκεί κάτω από τον Ωρίωνα είναι! 

Το βλέπεις;

Από το Ημερολόγιο για να θυμάσαι ή να ξεχνάς, του 2012, με εικονογράφηση της Στεφανίας Βελδεμίρη (Εξώστης, Θεσσαλονίκη)

Η αφίσα της παρουσίασης του Ημερολογίου