Οκτώβρης
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα σπίρτο. Όταν το άναβες το έδινες
στον διπλανό σου κι αυτός στον δικό του διπλανό, κι ο διπλανός στο παρα-
διπλανό και στον παρα-παρα- διπλανό. μέχρι να κλείσει ο κύκλος, το σπίρτο να
ξαναφτάσει σε σένα και να συνεχίσει τις βόλτες του γύρω- γύρω, μέχρι να σβήσει
σε κάποια δάχτυλα. Το είχαμε άραγε σχεδιάσει; Το σπίρτο έσβησε στα δικά της
χέρια. Το μοναδικό κορίτσι της παρέας. Όλοι ερωτευμένοι μαζί της. «Θάρρος ή
αλήθεια;» Ήξερε ποια θα ήταν η ερώτηση αν απαντούσε «αλήθεια» κι έτσι είπε
«θάρρος». Της είπαμε να σκαρφαλώσει στην παλιά πολυκατοικία. Θέλαμε να την
εκδικηθούμε… Χάθηκε… Μερικοί είπαν στο φεγγάρι… Από τότε, κάθε χρόνο, τέτοια
μέρα η πολυκατοικία γεμίζει φωνές ανθρώπους και χρώματα. Κανείς μας δεν έχει
τολμήσει να πλησιάσει….
Από το Ημερολόγιο για να θυμάσαι ή να ξεχνάς -"15 τρομακτικά χρωματιστοί μήνες, τέσσερις Εποχές και μια Αποχή" με τους μήνες ζωγραφισμένους από τη Στεφανία Βελδεμίρη
Εδώ η αφίσα της παρουσίασης. Το Ημερολόγιο είχε κυκλοφορήσει από τον "Εξώστη" στη Θεσσαλονίκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου