Καλό μήνα με ένα παραμύθι

Οκτώβρης

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα σπίρτο. Όταν το άναβες το έδινες στον διπλανό σου κι αυτός στον δικό του διπλανό, κι ο διπλανός στο παρα- διπλανό και στον παρα-παρα- διπλανό. μέχρι να κλείσει ο κύκλος, το σπίρτο να ξαναφτάσει σε σένα και να συνεχίσει τις βόλτες του γύρω- γύρω, μέχρι να σβήσει σε κάποια δάχτυλα. Το είχαμε άραγε σχεδιάσει; Το σπίρτο έσβησε στα δικά της χέρια. Το μοναδικό κορίτσι της παρέας. Όλοι ερωτευμένοι μαζί της. «Θάρρος ή αλήθεια;» Ήξερε ποια θα ήταν η ερώτηση αν απαντούσε «αλήθεια» κι έτσι είπε «θάρρος». Της είπαμε να σκαρφαλώσει στην παλιά πολυκατοικία. Θέλαμε να την εκδικηθούμε… Χάθηκε… Μερικοί είπαν στο φεγγάρι… Από τότε, κάθε χρόνο, τέτοια μέρα η πολυκατοικία γεμίζει φωνές ανθρώπους και χρώματα. Κανείς μας δεν έχει τολμήσει να πλησιάσει….   

Από το Ημερολόγιο για να θυμάσαι ή να ξεχνάς -"15 τρομακτικά χρωματιστοί μήνες, τέσσερις Εποχές και μια Αποχή" με τους μήνες ζωγραφισμένους από τη Στεφανία Βελδεμίρη

Εδώ η αφίσα της παρουσίασης. Το Ημερολόγιο είχε κυκλοφορήσει από τον "Εξώστη" στη Θεσσαλονίκη