Μια διαφορετική παρουσίαση βιβλίου: Βροχή, Χίος και ουζάκι...

Παρά την καταρρακτώδη βροχή και τους πλημμυρισμένους δρόμους, το ουζερί Πόρτο Κάγιο (Γαρυττού 112) γέμισε χθες με κόσμο για την παρουσίαση του βιβλίου "Στα ίχνη του Ομήρου -περιπέτεια στη Χίο" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

Ξεκινήσαμε από την αυλή με κέρασμα από τον Χρήστο Λογκαράκη με βανίλια/ υποβρύχιο με χιώτικη μαστίχα, ενώ ο βιβλιοπώλης Γιώργος Πάντος από το Πολύεδρο (Χίου 58 Αγία Παρασκευή) είχε πάρει θέση με τα βιβλία...

Πολλοί φίλοι και γείτονες άρχισαν να έρχονται μέσα στη βροχή...

Αναγκαστήκαμε να μπούμε μέσα στο μαγαζί και μετά για το βιβλίο μίλησαν η Κατερίνα Αλεξιάδη -εκπαιδευτικός και υπεύθυνη πολιτιστικών Β/θμιας Εκπάιδευσης Ανατολικής Αττικής (η ομιλία παρατίθεται πιο κάτω) και η εκπαιδευτικός, θεατροπαιδαγωγός και αφηγήτρια Αφροδίτη Χαραλαμπάκη

Ο Δήμαρχος Αγίας Παρασκευής Γιάννης Σταθόπουλος απηύθυνε χαιρετισμό και μίλησε για το βιβλίο αλλά και για τη Χίο.

Από τις πιο όμορφες στιγμές η ανάγνωση/ αφήγηση αποσπασμάτων από το βιβλίο αλλά και η από στήθους απαγγελία ποιημάτων του Φώτη Αγγουλέ από φίλο Χιώτη που βρέθηκε μαζί μας.

Ακολούθησε η υπογραφή βιβλίων και φυσικά ...ουζοποσία με χιώτικο ούζο και μεζέδες φτιαγμένους για τη βραδιά αυτή! Φυσικά έπεσε και το σχετικό τραγούδι, από Μητροπάνο μέχρι ...Βουγιουκλάκη.

Στα ίχνη του Ομήρου του Κώστα Στοφόρου

Παρουσίαση

από την Κατερίνα Αλεξιάδη

Το βιβλίο του Κώστα Στοφόρου Στα ίχνη του Ομήρου είναι συναρπαστικό για μικρούς και μεγάλους. Ομολογώ ότι είχα πολλά χρόνια να διαβάσω παιδικό ή εφηβικό βιβλίο… Και το βιβλίο του Κώστα Στοφόρου μου θύμισε τότε που διάβαζα τα βιβλία πριν τα διαβάσει η κόρη μου και πραγματικά το απολάμβανα. Αυθόρμητα το πρώτο βιβλίο που μου ήρθε στον νου ήταν Ο θησαυρός της Βαγίας της Ζωρζ Σαρή.

Ο Κώστας όμως, θα τολμήσω να πω, ότι πάει πολύ πιο πέρα από αυτό. Έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να ανακατεύει τις ιστορίες και τα βιβλία μεταξύ τους, να δίνει πραγματικά στοιχεία για τον τόπο, να μας ταξιδεύει σε διάφορους τόπους, να πλάθει αστυνομικό μυθιστόρημα.

Μια παρέα παιδιών, κυρίως Γυμνασίου, αλλά και κάποιοι φοιτητές, που έχουμε γνωρίσει και σε κάποια από τα προηγούμενα βιβλία του, όπως Η κούπα του Πτολεμαίου, Ο κώδικας της Λέρου, Η πέμπτη πόλη των Δωριέων, βρίσκεται αυτή τη φορά στη Βολισσό της Χίου. Κι εκεί μπλέκεται σε μια περιπέτεια ανακάλυψης κάποιων πινακίδων Γραμμικής Γραφής Β΄, στις οποίες αναγράφονται οι πρώτοι στίχοι της Ιλιάδας. Από εκεί βγαίνει και ο τίτλος του βιβλίου, Στα ίχνη του Ομήρου, αλλά όχι μόνο. Ο Όμηρος είναι παρών σε όλο το βιβλίο, είτε γιατί η Χίος είναι ένα από τα μέρη που διεκδικούν την καταγωγή του Ομήρου, είτε γιατί αυτό όνομα έχει το χορευτικό συγκρότημα της Βολισσού, είτε γιατί είναι το όνομα ενός δευτερεύοντος χαρακτήρα του βιβλίου, νεοναζί και γι αυτό η προτίμηση στα αρχαιοελληνικά ονόματα. Θα τολμήσω να πω ότι και για έναν ακόμη λόγο είναι παρών ο Όμηρος: γιατί ο Κώστας Στοφόρος χρησιμοποιεί την τεχνική του εγκιβωτισμού, την οποία πρώτος μας δίδαξε ο Όμηρος.

Στο βιβλίο πλέκεται το παρόν με το παρελθόν με συνεχείς αναδρομές και παράλληλες ιστορίες που σιγά σιγά υφαίνονται κομμάτι κομμάτι, περνάνε μέσα από τοπικές ιστορίες, μύθους, παραμύθια, προσωπικές ιστορίες και κοινωνική ιστορία. Όλα αυτά τα στοιχεία αποτελούν μικρές ψηφίδες ενός παζλ, που όταν συναρμολογηθούν και δείξουν τελικά την εικόνα αποτελούν μια αδιάσπαστη ενότητα.

Με αυτόν τον τρόπο συνδέονται η Χίος του 201… , με το Χάτφιλντ του 1956, με το Μπέρλινγκτον Χάουζ στο Λονδίνο του 1936, με το Λονδίνο του 1952, με τη Χίο του 1944-1954, με το Χάμπστεντ του 1956, με το Βουκουρέστι του 1724.

Υπάρχουν αναφορές σε διάφορα βιβλία, τα οποία μας αναφέρει και ο συγγραφέας στο τέλος του βιβλίου, που αποτελούν και τις πηγές του: Το Ελληνικό Βουκουρέστι, της Τζορτζέτα Φιλίτι, Ο πόλεμος του Μπάιρον, του Ρόντρικ Μπίτον, Γιατί ο Όμηρος, του Άνταμ Νίκολσον, Οι Αρχαίοι Έλληνες της Ίντιθ Χολ, Το συναξάρι των Καλών Δράκων του Νίκου Γιαλούρη, Ο Φώτης Αγγουλές σε επιμέλεια της Έλλης Παπαδημητρίου και βέβαια Ο άνθρωπος που αποκρυπτογράφησε τη Γραμμική Β΄ - Η ιστορία του Μάικλ Βέντρις, του Άντριου Ρόμπινσον.

Έτσι εκτός από την παρέα των παιδιών και τους γονείς τους μέσα στο βιβλίο εμφανίζονται ως χαρακτήρες ο Μάικλ Βέντρις και η γυναίκα του Λόις, η Μέρι Σέλεϊ, σύζυγος του Άγγλου ποιητή Πέρσι Σέλεϊ, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο Φώτης Αγγουλές. Όλα αυτά τα πρόσωπα συνδέονται άμεσα με την περιπέτεια των παιδιών, όπως και ο σύγχρονος αστυνόμος Μπέκας, (από τα αστυνομικά του Γιάννη Μαρή), ο αστυνόμος Παπαγεωργίου.

Παράλληλα ο συγγραφέας μας κάνει μια περιήγηση στη Χίο, όπως μόνο αυτός ξέρει να περιηγείται. Μας γνωρίζει τα τοπικά πανηγύρια του νησιού, τα τοπικά έθιμα, την τοπική ιστορία, την τοπική κουζίνα, τα μνημεία και τους ανθρώπους του.

Η επιτυχία αυτού του βιβλίου έγκειται κατά τη γνώμη μας στο γεγονός ότι ο Κώστας Στοφόρος συμπεριλαμβάνει στην αφήγησή του ό,τι αυτός αγαπάει. Παρούσα είναι και η μουσική μέσα στο βιβλίο μέσα από πολύ γνωστούς σε όλους μας στίχους, τους οποίους και παραθέτει. Sound of Silence των Simon και Garfunkel, την Μπαλάντα του Αντρίκου του Κώστα Βάρναλη (Κατερίνα, Αντιγόνη, Ζηνοβία, Ζωή είναι τα ονόματα 4 κοριτσιών της παρέας), Άλλος για Χίο τράβηξε, Η σούστα πήγαινε μπροστά του Μάνου Ελευθερίου, με αναφορές στον Δημήτρη Μητροπάνο, στίχους του Φώτη Αγγουλέ, του Γιάννη Ρίτσου για τον Αγγουλέ.

Όλος αυτός ο πλούτος είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο πλέκεται η σύγχρονη περιπέτεια, στην οποία πρωταγωνιστούν τα παιδιά και η οποία εξελίσσεται μέσα από ιστορία αρχαιοκάπηλων σε αστυνομικό μυθιστόρημα. Οι προσωπικές ιστορίες μπλέκονται με την κοινωνική ιστορία και όλα αυτά τα στοιχεία φαντάζουν στα μάτια μας σαν να ενώνονται μεταξύ τους από πάντα. Αυτή είναι και η μεγάλη μαεστρία του συγγραφέα…

Στην εξέλιξη της περιπέτειας αναπτύσσονται φλερτ και εφηβικοί έρωτες ανάμεσα στους νέους και τις νέες της παρέας, ενώ παράλληλα γίνονται σχόλια για τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, όπως το προσφυγικό και η άνοδος του νεοναζιστικού κόμματος.

Με άλλα λόγια αυτό το βιβλίο τα εμπεριέχει όλα. Κι αν είναι τόσο συναρπαστικό για έναν ενήλικα αναγνώστη, φανταστείτε πόσο συναρπαστικό θα είναι για εφήβους που βρίσκονται σε παρόμοιες ηλικίες με τις ηλικίες της παρέας των παιδιών.

Το βιβλίο συστήνεται ανεπιφύλακτα ως εφηβικό ανάγνωσμα, ακόμα και στα σχολικά πλαίσια, γιατί διαπαιδαγωγεί, χωρίς να έχει ίχνος διδακτισμού. Τα παιδιά θα γοητευτούν από τον εξερευνητικό του χαρακτήρα, που οδηγεί σε ανακαλύψεις, ενώ παράλληλα θα γνωρίσουν κομμάτια ιστορίας, τοπικής ιστορίας, έθιμα, παραδόσεις και τόπους της Χίου.

Προσφέρεται ακόμα για δραματοποιήσεις, μουσικά ταξίδια και γιατί όχι σαν έναυσμα για τη δημιουργία άλλων περιπετειών με τοπικό χαρακτήρα σε άλλους τόπους.

Κατερίνα Αλεξιάδη