Μια μέρα γεμάτη συγκινήσεις

Με ρωτάνε πολλοί φίλοι πως προλαβαίνω να κάνω διάφορες δράσεις. Και απαντώ: δεν προλαβαίνω!

Να τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές ακούγεται από τη βίλα του Ιόλα ακούω το "Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι" και σκέφτομαι πόσες συγκινήσεις έφερε αυτή η -κουραστική- μέρα.

Φωτογραφία της συναυλίας από τον γείτονα Σταύρο Μαράκη

Πρωί στο Μουσείο Σχολικής Ζωής Εκπαίδευσης. Γονείς και παιδιά από το 3ο Δημοτικό Χαλανδρίου ήρθαν και κάναμε τον περίπατο αφιερωμένο στην 28η Οκτωβρίου (που θα επαναλάβουμε στις 29 Οκτωβρίου)
Περπατήσαμε στην Πλάκα και ταξιδέψαμε στον χρόνο μέσα από κείμενα και ποιήματα του Σεφέρη, του Σικελιανού, της Ιωάννας Τσάτσου, της Άλκης Ζέη, του Σωτήρη Σκίπη...
Είπαμε ιστορίες ελευθερίας...

Και μετά, στο Μουσείο προβάλαμε σκηνές από την ταινία "Οι Γερμανοί ξανάρχονται" που έχει γυριστεί σε κοντινό σπίτι, αλλά και αποσπάσματα από σπάνια ντοκουμέντα, όπως τα πλάνα που γύρισε σε Αθήνα και Λέρο κατά τη διάρκεια της Κατοχής ένας Γερμανός αξιωματικός, αλλά και αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ του Γιάννη Κοροδήμου που περιλαμβάνει τις μοναδικές εικόνες που κατέγραψε με την κάμερά του ο Άγγελος Παπαναστασίου...





Είχε και συνέχεια η μέρα...

Στο Χαλάνδρι, στο Αετοπούλειο με την εκδήλωση για τους Χαλανδραίους στη δεκαετία του '40 που οργάνωσε η Ομάδα Προφορικής Ιστορίας του Δήμου Χαλανδρίου. Μεγάλη συγκίνηση με τις μαρτυρίες των ανθρώπων που ακούσαμε.

Να ακούς από άνθρωπο 98 χρονών, τον Νικόλαο Ξένο, πως συναντήθηκε πρώτη φορά με τον Άρη Βελουχιώτη και πως αποφάσισε να βγει στο βουνό. Με λόγια απλά που μιλούσαν κατευθείαν στην καρδιά. Χωρίς μεγαλοστομίες...

Και η πάντα απολαυστική ιστορικό Τασούλα Βερβενιώτη με μια ομιλία που μας συνάρπασε. Η γυναίκα -ψυχή των ομάδων προφορικής ιστορίας που έμαθα ότι δημιουργήθηκαν πρόσφατα και σε Λέσβο -Λέρο... 

Κι όλοι οι άλλοι που αγωνίζονται να μη χαθεί η μνήμη... "Χωρίς μνήμη δεν είμαστε τίποτα", όπως είπε η ιστορικός...

Κι ύστερα να φεύγα από το Χαλάνδρι για να ζήσω μια βραδιά χαράς στην Αγία Παρασκευή. Αγώνες 30 ετών, στους οποίους έβαλα ένα πολύ μικρό λιθαράκι με ρεπορτάζ σε τηλεόραση και εφημερίδα, επιτέλους δικαιώνονται.

Ο Δήμος Αγίας Παρασκευής αγοράζει τη Βίλα και το οικόπεδο έκτασης 7 στρεμμάτων για να το μετατρέψει σε χώρο Πολιτισμού.

Μια συναυλία λοιπόν με μοναδικά τραγούδια.

Τώρα την ακούω να τελειώνει , βάζοντας εδώ μαι τελεία.